Wikipedia

Apodemus sylvaticus

El mure campestre[2] (Apodemus sylvaticus) ye un micromamífero del orde de los royedores que ye bien abondosu nel so área de distribución, entendíu ente Europa y la cuenca mediterránea. N'ocasiones provoca daños en cultivos, anque de poca importancia.

Apodemus sylvaticus
mure campestre
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Mammalia
Orde: Rodentia
Superfamilia: Muroidea
Familia: Muridae
Subfamilia: Murinae
Xéneru: Apodemus
Especie: A. sylvaticus
(Linnaeus, 1758)
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Fieces

Anatomía, fisioloxía y reproducción

editar

El mure de campu ye un pequeñu royedor, d'unos 8 a 10 cm de llargor, más otros 8 a 10 si inclúyese la cola. Ésta ta desprovista de pelo y siempres ye igual o mayor que'l restu del cuerpu. La coloración del animal ye mariellu-acoloratada na parte cimera, ente que'l banduyu ye ablancazáu y ta claramente delimitáu pol color. El machu suel ser mayor que la fema, anque nun puede considerase qu'esista dimorfismu sexual. Los güeyos son grandes y escuros, la cabeza ye grande y allargada y les oreyes tamién son más grandes, lo que fai posible la so diferenciación de mures del xéneru Mus.

 
Mure de campu común comiendo una cereza.

Cuasi totalmente nocherniegu, vive en oquedaes diverses o bien en llurigues, escavando cámares y galeríes. La so llonxevidá bien raramente entepasa de los 2 años, y mientres l'iviernu nun esperimenten letargo, sinón que se van alimentando de les reserves almacenaes enantes. La so alimentación consiste en granes de ciertu tamañu, frutos y bayes, principalmente, anque tamién pueden consumir pequeños invertebraos y biltos tienros de plantes. Los frutos secos apocayá afeutaos pol mure de campu pueden identificase por presentar una corona n'unu de los sos vértices y un tayu redondu. Provocar el costume de garrar los frutos coles estremidaes delanteres al consumilos mientres los sofita nel pechu. Los incisivos van dexando les marques carauterístiques mientres l'animal xira'l frutu, hasta que consigue una abertura abonda como pa sacar la grana de dientro del frutu. Comparten colos lagomorfos el costume d'inxerir les fieces de la madre cuando son nueves, pa tener una fonte de vitamina B12 y de flora bacteriana que-yos facer# posible dixerir la celulosa.

Nun ye posible establecer un periodu concretu de reproducción, yá que se ve afeutáu por variables climátiques qu'influyan na disponibilidá d'alimentu. Les camaes suelen ser dos al añu, anque n'ocasiones pueden ser trés; pal nial constrúin llurigues o escueyen oquedaes de diversu tipu (árboles, roques, etc). Mientres la cría la pareya presenta territorialidad, anque'l restu del tiempu pueden convivir con otros individuos nel mesmu abellugu. La camada tien un tamañu mediu de cuatro a cinco críes. La xestación dura unos 25 díes y la lactancia tres selmanes más. El maduror sexual algámase unes selmanes tres el treslleche.

 
Non notch na parte posterior de los incisivos cimeros

Hábitat, distribución y depredadores

editar

El mure de campu ocupa un ampliu espectru d'ecosistemes, pos pue tar presente tanto en zones semiáridas cercanes al mar como a altores que ronden los 1.800 metros en zones de clima templáu y húmedu. Ye más frecuente n'ambientes con moderada cobertoria vexetal, yá seya d'árboles o de arbustos, pos asina cuerre menor peligru de depredación, anque tamién ta en zones descubiertes como pacionales o marismes, onde s'amuesa como especie estacional. Les zones de vexetación bien cerrada tampoco-y son preferibles, pos se beneficia d'árees d'ecotono.

La especie distribuyir por toa Europa de forma homoxénea dende la metá sur d'Escandinavia ya Islandia, y tamién s'atopa nes islles del Mediterraneu. Tamién se topa presente n'Asia Menor y nel norte del continente africanu.

Ye depredáu por un ampliu espectru d'animales. Puede tratase d'especialistes na caza, como rapazos diurnes y nocherniegues, mamíferos carnívoros y ofidios, pero tamién d'animales menos especializaos como garces o xabalinos.

Taxonomía na península Ibérico y Balear

editar

El mure de campu cunta con cuatro subespecies nel ámbitu ibéricu. Per una parte, A. s. callipides ta distribuyíu na metá norte de la Península, ente que A. s. dichrurus, de menor tamañu y coloración más escura, alcuéntrase na metá sur y nes islles de Mallorca y Menorca. Les subespecies presentes nes islles d'Eivissa y Formentera, A. s. eivissensis y A. s. frumentariae, respeutivamente, tamién tienen induviduos más grandes y pálidos que los que s'atopen nel restu del archipiélagu balear.

Historia de A. sylvaticus nes islles Shetland

editar

L'aisllamientu xeográficu y la recién hestoria glacial de les islles Shetland dieron como resultáu l'amenorgamientu de los mamíferos de la fauna. El mure de campu (Apodemus sylvaticus) xunto col aguarón d'alcantariella (Rattus norvegicus) y el mure común (Mus musculus), son namái trés de les especies de royedores presentes na islla. Basada, en gran parte, nos estudios morfolóxicos de variaciones epixenétiques, l'orixe de la población estable atribuyóse a Noruega nuna fecha que obviamente supónse foi alredor del sieglu IX por cuenta de la llegada de los viquingos. Sicasí, les evidencies arqueolóxiques suxer qu'esta especie yá taba presente escontra la metá de la Edá del Fierro (alredor de 200 e.C. - 400), y una de les teoríes alternatives suxeren que Apodemus foi introducíu dende les Órcades, onde esistiría una población dende finales de la Edá del Bronce.

Ver tamién

editar

Apodemus sylvaticus hirtensis, subespecie insular escocesa.

Referencies

editar
  1. ↑ Schlitter, D., van der Straeten, Y., Amori, G., Hutterer, R., Kryštufek, B., Yigit, N. & Mitsain, G. (2008). «Apodemus sylvaticus» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2010.4. Consultáu'l 22 de febreru de 2011.
  2. ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

Enllaces esternos

editar

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Apodemus_sylvaticus&oldid=4273308»