Les artes visuales engloban les artes plástiques tradicionales, ente les que s'inclúin dibuxu, pintura, grabáu y escultura, según les espresiones qu'incorporen nueva teunoloxía empobinada al arte o elementos non convencionales, y el so mayor componente espresivu ye visual,[1][2] tamién llamáu arte de los nuevos medios, ente los que s'inclúin:

La Mona Lisa ye unu de los cuadros más reconocíos d'Occidente.
Wolf Vostell, Fiebre d'Automóvil (1973), instalación, Muséu Vostell-Malpartida.
Marina Abramović, L'artista ta presente (2010), Performance, MoMa.
Christo y Jeanne-Claude, Valley Curtain (1971), Instalación (Land Art), Rifle Gap, Montes Rocosos, Colorado.


Según otres espresiones d'apaición nel arte, como:

Otres disciplines artístiques, como les artes escéniques, tienen dimensiones compartíes coles artes visuales, polo qu'estes definiciones nun son estrictes y considérense, nel campu de les artes visuales, tamién espresiones como:

Perceición

editar

Na perceición de la obra, nuesa visión tien enclín a arrexuntar o dixebrar elementos d'alcuerdu a forma, contraste, color, etc. Nesa perceición visual y la receición sensorial que se realiza de la obra tán basaes les artes visuales. Distintos códigos visuales de proporción, equilibriu, ritmu, testura y valores tonales son teníos en cuenta polos creadores na so comunicación col espectador. El sistema visual de los seres humanos asimila la información interpretándola al traviés d'estímulos visuales rellacionaos cola so conocencia previa y el so estáu emocional, la receición o discriminación d'esos estímulos traducir na capacidá d'interpretar la información al traviés de los efeutos de la lluz visible percibida.

La psicoloxía de la Gestalt ye una teoría de la perceición surdida n'Alemaña a principios del sieglu XX qu'alude a estes maneres de perceición de la forma d'aquello que vemos y como ye decodificado pol nuesu celebru al traviés de les asociaciones que se producen nel momentu de la perceición.[3] Los sos principios básicos son:

Por agrupación

editar

Esisten delles formes d'agrupación: a) Por proximidá: Tiense l'enclín visual a arrexuntar los elementos cuando estos tienen cercanía ente sigo. b) Por semeyanza: Agrupación cuando los elementos son figures conocíes, asemeyaes o iguales ente sigo. c) Por continuidaes: Busca de semeyances al traviés d'una continuidá significativa, ye dicir reparamos primero los elementos principales siguíu de los menos importantes.

Por figura/fondu

editar

L'enclín visual fai dixebrar los elementos del fondu o viceversa; yá que dacuando'l fondu ye percibíu tamién como figura.

Por contorna

editar

La contorna dixebra y estrema la figura del fondu y ta representáu per una llinia continua o discontinua o na llende de dos colores distintos, llamáu llinia de retayu.

Por pregnancia

editar

Enclín a rellenar visualmente aquellos espacios buecos pa completar un oxetu.

Artes aplicaes

editar
 
Artesanía d'Irán

Les artes aplicaes basen la so definición na utilidá d'un oxetu creáu pa determináu fin. Puede considerar dientro de les artes plástiques y visuales cuando'l so valor artísticu y estéticu tesciende la utilidá, tamién ye llamáu arte utilitario o funcional. Cuando'l componente decorativu ye mayor al funcional, pero caltién la referencia, considérase-yos tamién dientro de les artes decoratives. Ente elles cúntense gran variedá de formes artesanal como:

Les nueves utilidaes basaes en diseñu, comparten espaciu coles Artes aplicaes y son consideraes tamién nel campu de les Artes visuales pol so manexu del llinguaxe visual y apreciación estética. Ente elles:

Referencies

editar
  1. Bernard Berenson (2005). Estética y historia nes artes visuales. Fondu de Cultura Económica. ISBN 968-16-7751-X.
  2. «Actes Congresu Inars: la investigación nes artes plástiques y visuales». Universidá de Sevilla, Secretariáu de Publicaciones (61). 2003. 
  3. Institutu Evanxélicu Americanu, Arxentina. «Ley de la Gestalt». Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'ochobre de 2012.

Enllaces esternos

editar