Asimina triloba

Asimina triloba;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Magnoliales
Familia:	Annonaceae
Xéneru:	Asimina
Especie:	Asimina triloba; (L.) Dun.
Distribución
	; distribución natural
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Asimina triloba Dun., asimina, pawpaw o banano de monte ye la única especie perteneciente a la familia de les anonácees que vive fuera de los climes tropicales. La so distribución xeográfica engloba la parte este d'Estaos Xuníos.

Clima

Asimina triloba ye un árbol clima continental: zones húmedes, con branos de frescos a templaos, y con iviernos de frescos a fríos, con un mínimu de 81 cm d'agües anualies esvalixaes a lo llargo del añu. Crez satisfactoriamente nel rangu de zona 5 (-26 °C) a zona 8 (-9 °C).

Cultivu

La so resistencia al fríu (hasta -25 °C) dexa'l so cultivu tamién n'Europa, entá teniendo calter de fruta tropical.

Ye un arbustu, o árbol relativamente pequeñu, non más de cinco metros d'altor.

El desarrollu nos sos primeros dos años tien de ser n'ausencia completa de sol direutu (pero con lluz) por cuenta de que estes plantes desenvolver en montes tupios. Al tercer añu riquen media solombra y sol direutu a partir del cuartu (siquier el sol del norte d'España).

Aconséyase dexar una separación de 2,5 m ente planta y planta.

Hai bien poques variedaes que se sepa que son autofértiles. La mayoría de les variedaes riquen d'otra variedá distinta pa poder ser polinizaes.

Hábitat

Anque la Asimina Triloba ye capaz de fructificar na solombra, los meyores resultaos llograr n'esposición total al sol, y con cierta proteición contra los vientos debíu al tamañu de les sos fueyes. El suelu hai de ser llixeramente acedu (pH 5.5-7), fondu, fértil y bien drenado; esti últimu puntu ye esencial pal so ésitu. La asimina nun espolleta en suelos bien pesaos o anubiertos.

Frutu

El frutu ye un esferoide paecíu en forma y tamañu al mangu, y suélense presentar en recímanu de 2 a 11 frutos per recímanu. Presenta un fina capa esterna, una carne cremoso y numberosu granes (non más de 16 por frutu, nin más del 12% del pesu total del frutu).

¡Atención! Les sos granes son venenoses, como munches otres granes (por casu la del piescu), pero nesti casu ye más fácil qu'un neñu apuerte a mordela que la que ta zarrada dientro del duru güesu del citáu piescu^[1]^[2]

Dependiendo de la variedá, el pesu del frutu ta ente 75 g y 300 g .

El frutu tien sabor a cambur o plátanu guineo, banano, pero un pocu más duce, nun 80%, a mangu nun 15%, y a otros sabores (vainilla, piña, etc) nun 5%.

Ye una planta de recién introducción n'Europa (sobremanera de bones variedaes), y munchos aficionaos a los frutales que yá esfruten de les sos frutos enmarcar ente los sos trés frutes favorites.

Espardimientu

L'árbol basa'l so sistema de raigaños nun raigañu principal denomada pivotante, y numberosos raigaños secundarios. Ensin la esistencia d'esti raigañu pivotante l'árbol quiciabes sobreviva pero de seguro que la so fructificación y salú van ser nules.

D'ende que l'espardimientu por estaquilla (a pesar d'usar productos enraizantes) nun espollete o nun llegue a un fin satisfactoriu (un árbol sanu y con frutes). Tampoco los posibles rebrotes que puedan llograse d'un árbol con raigaños van dir a bon puertu.

La única y bona forma de llograr un árbol sano y granible ye llantando granes en contenedores altos y grandes, lo qu'asegura un bon sistema radicular. Evidentemente ello nun asegura la variedá, pero siempres puede ser inxertáu cola variedá deseyada. Nun soporta'l tresplante.

Les granes granen con suma facilidá, anque rique'l so tiempu, y siempres y cuando nun s'ensugaren por completu y pasaren por un procesu d'estratificación (fríu ente 3º y 6º) de 90 a 120 díes. Una vegada llantaes les granes, estes van brotar a los trés meses, pos enantes de brotar externamente xeneren el sistema radicular so tierra.

Variedaes

Hai una estensa llista de variedaes, munches d'elles hanse afayáu na mesma naturaleza, y la gran mayoría fueron llograes por aciu fertilizaciones cruciaes. Delles variedaes fueron desenvueltes n'EE. XX., y otres n'Europa, y quiciabes estes postreres son más fáciles de consiguir nel mercáu como planta ensierta.

Una variedá que foi afayada n'estáu selvaxe y que les sos propiedaes son bien apreciaes ye la variedá 'Mangu' (quiciabes el so nome provenga del so asemeyáu sabor a la fruta tropical de la cual toma'l nome). Otra variedá bien apreciada tamién equí n'Europa y que foi desenvuelta n'Italia ye la 'Prima 1216'.

Ye bien difícil faer una comparanza de les variedaes atendiendo al so sabor, por ser este un aspeutu suxetivu. Sicasí, y siendo democráticos, en 2008 la Kentucky State University Land Grant Program, la Ohio Pawpaw Growers Association, y la PawPaw Foundation realizaron pruebes de sabor ente distintes persones ufiertándo-yos diverses variedaes de asimina. Evidentemente, el suxetu nun sabía qué variedá taba probando. Riquióse-yos qu'indicaren cómo percibíen el sabor de la fruta, categorizándolo como 'Horrible', 'Malu', 'Pasable', 'Bonu' y 'Escelente'. Coles mesmes, pidióse-yos qu'indicaren si percibíen un regustu a melón, un regustu amargosu, o nun percibíen nengún tipu de regustu. La resultancia puede trate na siguiente tabla, a la cual añadióse-y una columna de 'Puntuación final', qu'indicaría la nota que consiguió caúna de les variedaes.

Variedá/Sabor	Horrible	Malu	Pasable	Bonu	Escelente	Regustu a melón	Regustu amargosu	Puntuación final
Allegheny	0	0	4	19	23	9	2	4.41
G9-108	0	0	6	12	22	2	10	4.40
10-35	0	0	4	19	19	3	10	4.36
Shenandoah	0	0	7	16	16	7	12	4.23
NC-1 (*)	0	2	5	16	15	4	9	4.16
Potomac	0	0	6	22	12	5	10	4.15
Taytwo (*)	1	1	4	24	13	12	9	4.09
Susquehanna	0	1	13	13	16	8	10	4.02
Wabash	1	0	11	19	14	6	10	4.00
Sunflower (*)	0	2	10	16	13	8	7	3.98
Overleese (*)	0	2	15	15	11	5	15	3.81
Wilson (*)	0	4	11	18	8	9	7	3.73
Jeremy’s Gold	0	6	13	19	6	16	7	3.57
3-21	1	4	13	21	4	13	2	3.53
PA Golden (*)	2	4	18	11	7	12	8	3.40
Mitchell (*)	1	16	12	12	3	15	3	3.00

Variedaes con (*) pueden ser atopaes en viveros europeos (Francia, Holanda, República Checa, Eslovaquia, etc).

Un estudiu^[3] realizáu nel añu 2001 pol Departamentu d'Horticultura de la Universidá de Florencia (Italia) evaluando un eleváu númberu de variedaes xeneró el resultáu que puede reparase na tabla siguiente. L'estudiu evaluó tres árboles de cada variedá y fixo la media pa llograr los datos. Coles mesmes, calificó cada resultancia asignándo-y una nota de la 'a' a la 'g', siendo 'a' bien alto y 'g' bien baxu. Como fecha de floriamientu tomó'l puntu álgido de dicha floriamientu, espresáu en díes dende'l 1 de xineru. Igualmente la fecha de maduración tien de ser entendida como díes dende'l 1 de xineru.

Variedá	Altor del árbol (cm)	Índiz volumétrico del árbol	Fecha de floriamientu	Fecha de maduración	Pesu del frutu (gr)	Sólidos solubles (%)	Rendimientu del árbol (Kg)
Davis	310.0 cd	1.16 bc	97 bc	248 bcd	277.0 ab	19.4 ef	6.24 bcde
Ithaca	455.0 a	1.67 abc	92 d	252 ab	134.4 cd	19.8 def	11.35 ab
Mango	430.0 ab	1.77 ab	92 d	246 cde	170.8 bc	18.8 f	8.02 bc
Maryfoos Johnson	270.0 d	1.55 abc	98 b	253 ab	165.8 c	22.7 ab	1.66 de
NC-1	395.0 abc	1.57 abc	99 ab	251 abc	191.2 abc	22.8 ab	8.60 b
Overleese	366.7 abcd	1.48 abc	91 d	242 y	206.8 abc	19.7 def	6.68 bcde
Prima 1216	395.0 abc	1.44 bc	96 bc	250 abc	195.0 abc	19.2 ef	14.37 a
Prolific	330.0 bcd	1.78 ab	97 bc	255 a	148.9 cd	21.5 bc	14.30 a
Rebecca's Gold	351.7 abcd	1.23 bc	102 a	246 cde	62.4 d	24.0 a	2.34 cde
Sunflower	331.7 bcd	1.08 c	92 d	250 abc	280.8 a	22.3 b	11.98 ab
Sweet Alice	256.7 d	1.35 bc	94 cd	253 ab	191.0 abc	20.5 cde	1.91 de
Taylor	393.3 abc	1.75 ab	97 bc	252 ab	174.8 abc	24.0 a	6.36 bcde
Taytwo	390.0 abc	1.58 abc	102 a	244 de	197.3 abc	21.4 bcd	1.26 y
Wilson	370.0 abcd	1.52 abc	97 bc	246 cde	97.2 cd	20.1 cdef	7.11 bcd

Taxonomía

Ilustración

Detalle de la planta

Asimina triloba describióse por (L.) Dunal y espublizóse en Monographie de la famille des Anonacées 83. 1817.^[4]

Sinónimos

Annona pendula Salisb.
Annona triloba L.
Asimina glabra Hort ex K.Koch
Asimina triloba Koch
Porcelia triloba (L.) Pers.
Uvaria triloba (L.) Torr. & A.Gray^[4]
Asimina campaniflora Spach
Asimina conoidea Spach
Asimina virginiana Poit. & Turpin
Orchidocarpum arietinum Michx.
Uvaria conoidea Lem.^[5]

Ver tamién

Referencies

↑ Conteníu tóxicu d'acetogenines
↑ Datos en ncbi.gov
↑ http://www.pawpaw.kysu.edu/PDF/conference/bellini03.pdf Archiváu 2017-08-10 en Wayback Machine [The pawpaw research program at the Horticulture Department of the University of Florence]
↑ ^4,0 ^4,1 «Asimina triloba». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.
↑ «Asimina triloba». The Plant List. Consultáu'l 29 de xunu de 2014.

Enllaces esternos

Martin, JM; SR Madigosky, ZM Gu, D Zhou, J Wu, JL McLaughlin. Chemical defense in the zebra swallowtail butterfly, Eurytides marcellus, involving annonaceous acetogenins. Journal of Natural Products. xineru de 1999; 62(1):2-4.
Zhao, GX; LR Miesbauer, DL Smith, JL McLaughlin. Asimin, asiminacin, and asiminecin: novel highly cytotoxic asimicin isomers from Asimina triloba. Journal of Medicinal Chemistry. 24 de xunu de 1994 ; 37(13):1971-6.
[1] Archiváu 2004-06-15 en Wayback Machine Kentucky State University (KSU Pawpaw Program)
Flora of North America: Asimina triloba
USDA Plants Profile: Asimina triloba
Asimina triloba images at bioimages.vanderbilt.edu Archiváu 2009-04-18 en Wayback Machine
Natural Heritage Information Centre / Centre d'information des heritages naturelles — Asimina triloba Archiváu 2009-05-08 en Wayback Machine. Ontario Ministry of Natural Resources / Ministère des richesses naturelles. Queen's Printer for Ontario, 2002. Vistu 4 de mayu de 2006
Kim, Y.J.; K.M. Suh, D.H. Kim, Y.J. Jung, C.S. Seo, J.K. Son, M.H. Woo and J.L McLaughlin (febreru 2005). «Asimitrin and 4-hydroxytrilobin, new bioactive annonaceous acetogenins from the seeds of Asimina triloba possessing a bis-tetrahydrofuran ring». Journal of Natural Products 68 (2): páxs. 194–7. doi:10.1021/np040184l. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=15730242&query_hl=33&itool=pubmed_docsum.

[1] Conteníu tóxicu d'acetogenines

[2] Datos en ncbi.gov

[3] ttp://www.pawpaw.kysu.edu/PDF/conference/bellini03.pdf Archiváu 2017-08-10 en Wayback Machine [The pawpaw research program at the Horticulture Department of the University of Florence]

[Trop-4] 4,0 ^4,1 «Asimina triloba». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 18 de xunetu de 2013.

[5] «Asimina triloba». The Plant List. Consultáu'l 29 de xunu de 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]