Batalla de Vézeronce

Batalla de Vézeronce
	Parte de Guerra de Burgundia (es)
Fecha	25 xunu 524 (Gregorianu)
Llugar	Morestel (Francia)
Coordenaes	45°20′N 5°30′E / 45.33°N 5.5°E
Resultáu	Victoria burgundia.
Consecuencies	La meyora de los Francos vese frenáu llixeramente.
Belixerantes
Francos	Reinu Burgundiu; Sofitaos por:; Ostrogodos
Comandantes
Clodomiro I †; Childeberto I; Clotario I	Gundemaro III; Teodoricu'l Grande
Fuercies en combate
Desconocíes	Desconocíes
Baxes
Desconocíes	Desconocíes
	[editar datos en Wikidata]

La batalla de Vézeronce foi un enfrentamientu que tuvo llugar na Alta Edá Media en Francia, en concretu'l 25 de xunu de 524, cerca de Vézeronce-Curtin (entós Veseruntia) en Isère. La batalla foi unu de los episodios de la guerra de Burgundia.

Historia

La batalla llibrar mientres la segunda espedición de la guerra de Burgundia (523-524) que los reis francos Clodomiro, Childeberto I, Clotario I y Teodoricu I entamaron contra'l rei burgundiu Segismundo y na qu'ésti foi prindáu por Clodomiro como rehén. En remontándose l'hermanu de Segismundo, Gundemaro III, encabezando una coalición colos sos aliaos los ostrogodos, Clodomiro fixo refundiar a un pozu, el 1 de mayu de 524, a Segismundo y los sos dos fíos, Gisald y Gondebaud.

Clodomiro quixo someter de nuevu a los burgundios y púnxose en campaña, colos sos trés hermanos, na primavera de 524. Avanzó sobre Lyon, que se sometió ensin lluchar, y trató de contautar col exércitu enemigu al mandu de Gundemaro III, que se replegó escontra los Alpes. Dambos exércitos atopar nuna amplia llanura, próxima a l'aldega actual de Vézéronce.

Mientres la batalla, les tropes de Clodomiro rápido adquirieron ventaya y fixeron recular a les fuercies burgundies. Clodomiro, creyendo atopase ente una partida de caballeros francos, refundiar contra los combatientes enemigos, que-y dieron muerte. La so cabeza degollada alzóse n'alto con cuenta de que'l so pelo fuera reconocíu por toos (los reis burgundios, como munchos reis bárbaros, yeren los únicos que teníen el pelo llargu, símbolu visible de la realeza).

Los escritos difieren sobre el resultáu de la batalla: Gregorio de Tours, cercanu a los francos, escribe qu'ellos fueron el vencedores, que los francos -viendo que'l so líder fuera degolláu- reemprendieron la llucha con anovada enerxía y ganaron la batalla; Agatías, historiador del emperador bizantín de Constantinopla, atribuyó la victoria a los burgundios; a lo último, Marius, obispu d'Avenches, namái señala la batalla y menta la muerte del rei.

Consecuencies

Fueren derrotaos o non los burgundios, el principal legáu de la batalla «dientro» de Francia foi la división del reinu francu de Clodomiro ente los sos hermanos y el réfugu (y posterior asesinatu) de los sos mozos herederos. Los trés fíos de Clodomiro fueron recoyíos pola so madre, hasta que se casó con Clotario I, que los fixo matar, sobreviviendo Clodoaldo (meyor conocíu col nome de Saint-Cloud) gracies a que llogró fuxir y fíxose abá de Nogent, prefiriendo arrenunciar a la so melota primero que a la vida.

En 532, Clotario y Childeberto reemprendieron la llucha y ganaron finalmente a Gundemaro y los sos aliaos na batalla de Autun. El reinu burgundiu foi incorporáu a los reinos de los merovinxos.

Escavaciones

En 1871 atopóse un cascu d'un contendente nuna tumba principesca nel banzáu d'alteria de Rippes de Pillardin, Saint-Didier, al norte del sitiu de batalla. Na actualidá caltener nel Muséu del Antiguu Obispáu de Grenoble. El cascu ye d'artesanía bizantino y pertenecía, probablemente, a un cacique francu.

«Mollard de Coyne», una elevación del terrén na zona nuna redolada d'llanures, foi consideráu según la lleenda la tumba del rei. Sicasí, investigaciones recién paecen acreitar que'l montículo ye natural.

Ver tamién

Referencies

Bibliografía

Vézeronce et Curtin au fil du temps, Elisabeth Roux, éditions AMAPAC Morestel, 2007, (ISBN 2-9508934-5-7)

Referencies

Enllaces esternos

Coleiciones d'Arqueoloxía nel Musée dauphinois (páxina web).