Benigno Filomeno de Rojas
Benigno Filomeno de Rojas Ramos (13 de febreru de 1811, Santiago de los Caballeros – 30 d'ochobre de 1865, Santu Domingu)[1] foi un abogáu y políticu dominicanu quien ocupó dellos cargos nel país ente ellos la vicepresidencia. Foi'l primer presidente civil de la República Dominicana, pos los sos antecesores, dende Pedro Santana hasta Gaspar Polanco, fueren militares.[2]
Benigno Filomeno de Rojas | |||
|---|---|---|---|
 | |||
24 xineru 1865 - 24 marzu 1865 | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Santiago de los Caballeros, 13 de febreru de 1811 | ||
| Nacionalidá |
 República Dominicana | ||
| Muerte | Santu Domingu, 30 d'ochobre de 1865 (54 años) | ||
| Oficiu | políticu, abogáu | ||
 | |||
Primeros años
editarNació en Santiago de los Caballeros en 1811, siendo fíu de Carlos de Rojas Valerio y María Antonia Ramos Nazario. Destacóse como abogáu y políticu. Poles sos conocencies teóricos y esperiencies alministratives adquiríos n'Inglaterra y los Estaos Xuníos, tiénse-y como'l "Padre de la Economía dominicana".
Na so adolescencia emigró al estranxeru xunto a los sos padres por cuenta de la ocupación haitiana (1822-1844), morando n'Inglaterra onde s'instruyó. La independencia de los dominicanos sorprender nos Estaos Xuníos d'América, sollerte a cuentu asocedía nel nuevu Estáu dominicanu y trabayaba na Llegación Inglesa de Washington. Tornó a Santu Domingu en 1846.
Estancia en República Dominicana
editarLa importancia de los puestos que desempeñó revela que falaba la llingua inglesa a la perfeición y que yera un home avezáu a un estilu de vida, diametralmente opuestu a la sociedá dominicana d'esa dómina que yera un conglomeráu rural, autárquico y precapitalista, nel cual les rellaciones de producción atopar nuna fase de desarrollu propia, si acasu, del sieglu XVII.
Cuando'l sector más conservador y socialmente atrasáu de la débil nación, fala asumíu la direición de la vida nacional, el lideralgu de Pedro Santana atopar nel entamu del so llargu ascendiente y el xeneral hatero al igual que la camarilla que-y sofitaba y arrodiaba, vio nel mozu santiaguero, un perturbador y agitador del orde establecíu. Otros considerar un visionariu y un Quixote defensor de la llibertá de prensa, de los derechos humanos, y del oficiu de cultos. Nun escenariu compuestu por homes que n'importante númberu pensaben igual que Pedro Santana, Benigno Filomeno de Rojas nun pudo abrir camín. Dedicar al exerciciu del so oficiu d'abogáu y en pocos años aportó a la figura más notable de los tribunales del Cibao, sindicáu poles autoridaes como enemigu de los santanistas a quien refugara cargos nel Gabinete.
Como políticu
editarLlegó a ocupar una Secretaría d'Estáu nel gobiernu provisional y presidió el Congresu Constituyente, axuntáu en Moca, que concluyó en 1858 cola proclamación d'una nueva constitución y la eleición de Desiderio Valverde como presidente y Benigno Filomeno de Rojas como vicepresidente. Al fracasar la revolución, Rojas emigró a los Estaos Xuníos d'América, tornando tiempu dempués acoyéndose a una amnistía del gobiernu de Pedro Santana, pa dedicase al so oficiu d'abogáu. Proclamada l'anexón a España (1861), aceptar como necesidá y conveniencia, pero'l 16 d'agostu de 1863, cuando s'empecipió la guerra restauradora, xuntar a la causa de la patria y nel gobiernu provisional de los patriotes constituyíu'l 14 de setiembre, correspondió-y acompañar al presidente Salcedo como vicepresidente, y cuando Gaspar Polanco foi derrocáu en 1865, asumió la direición del Poder Executivu como presidente de la Xunta de Gobiernu. Escoyíu Pedro Antonio Pimentel presidente de la República, Rojas ocupó nuevamente la vice presidencia. Nesa condición viaxó a la ciudá de Santu Domingu xunto a Stanley Heneken en misión especial rellacionada col pronunciamientu de José María Cabral contra'l presidente Pimentel, n'agostu de 1865.
Últimos díes y muerte
editarTan llueu llegaron a la puerta de la Capital, tres un asonsañáu bon recibimientu fueron encarcelaos ya incomunicaos y nel cursu d'un par de meses morrieron dambos. La so muerte quedó envolubrada na clarixa d'una combalechadura bien planiada, díxose que morrió de tisis y que tenía 45 años, en 1865.
Referencies
editar- ↑ «Benigno Filomeno de Rojas Ramos - EcuRed». Consultáu'l 28 d'avientu de 2016.
- ↑ Alfau Durán, Vetilio (1948). «Presidentes de la República Dominicana: 1844-1952». Clío (Academia Dominicana de la Hestoria) (82): páxs. 97-98. http://es.calameo.com/read/00053077597dadd691eca. Consultáu'l 5 de xunu de 2016.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Benigno Filomeno de Rojas.- Páxina con información alrodiu de Benigno Filomeno de Rojas
- Biografía de Benigno Filomeno de Rojas
Datos: Q4887981- Multimedia: Benigno Filomeno de Rojas Ramos
