Wikipedia

Cadillac

Cadillac ye una marca d'automóviles de luxu, fabricaos y vendíos pola empresa d'Estaos Xuníos General Motors creada por William Murphy en 1902. El nome foi tomáu del fundador de la ciudá de Detroit, Michigan, en 1701, l'oficial del exércitu francés, Antoine de la Mothe Cadillac. Comercialízase principalmente nos Estaos Xuníos, Canadá y Méxicu, con escasu caláu nel mercáu européu, dáu'l tipu d'automóvil que se produz, non afechu pa Europa. Los nuevos modelos Cadillac son agora ensamblados en distintes plantes de GM per tol mundu dexando asina usos específicos pa les distintes rexones. Ye una empresa automotriz qu'usó les meyores teunolóxiques novedosos en cada dómina nos sos automóviles, como por casu: los elevalunas llétricos, la radio, y l'encendíu llétricu, les petrines de seguridá, frenos ABS, asientos llétricos de posición, lluces xenón, Motor de 32 válvules. El so principal competidor ye la compañía estauxunidense Lincoln, del consorciu de Ford Motor Company.

Cadillac
productor d'automóviles
Llocalización
Sede Detroit
Direición Estaos Xuníos
Forma xurídica división (es) Traducir
Historia
Fundación1902
Fundador Henry M. Leland (es) Traducir
Henry Ford
Orixe del nome Antoine de Lamothe-Cadillac (es) Traducir
Organigrama
Dueñu General Motors
Sector
Industria industria del automóvil
Productos destacaos Segmento F (es) Traducir
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Anguaño, General Motors intenta implementar Cadillac nel mercáu européu de nuevu mientres retira tolos modelos de Chevrolet menos los llexendarios Camaro y Corvette[1].

Historia

editar
 
Cadillac, 1903 (Smithsonian).

Creación

editar

La empresa Cadillac formar dende los remanentes de la empresa de Henry Ford (Detroit Automobile Company and The Henry Ford Company). Cuando Henry Ford dexó la so empresa, xunto con dellos de los sos socios, ésta eslleióse en marzu de 1902. Los financiadores de Ford, William Murphy y Lemuel Bowen, llamaron al inxenieru Henry M. Leland de Leland & Faulconer Manufacturing Company coles mires d'evaluar les instalaciones y equipos con tal de preparar pa la lliquidación de los activos de la compañía. En visitando les instalaciones, Leland axuntar de nuevu con Murphy y Bowen col motivu de propone-yos que siguieren cola fabricación d'automóviles, pero esta vegada col motor d'un namái cilindru de Leland & Faulconer, que cuntaba con partes intercambiables, tenía los triple de potencia que los motores de la Olds Motor Vehicle Company y yeren más baratos de fabricar. Los inversionistas, ablucaos y convencíos polos argumentos de Leland, esperaben convertise na primer empresa d'automóviles d'ésitu de Detroit, y decidieron da-y l'honor de llamase igual que l'esplorador francés Antoine Laumet de La Mothe, sieur de Cadillac, que foi unu de los fundadores de la ciudá de Detroit, Michigan, en 1701.[2][3] D'esta miente, Cadillac Automovile Company vio la lluz per primer vegada'l 22 d'agostu de 1902. Poco dempués usóse'l blasón de la familia Cadillac, diseñáu col famosu escudu estremáu en recuadros, enriba una corona de siete picos y envueltu con una guirlanda de lloréu.

De 1902 a 1909, definidendo estándares calidable

editar

Los primeros vehículos de Cadillac, Runabount y Tonneau, empezaron a fabricase n'ochobre de 1902. Forníen el motor monocilíndrico de Leland de 10 CV (7 kW). Yeren práuticamente idénticos al Model A de Ford de 1903. Munches fontes citen que'l primer coche salió de la fábrica'l 17 d'ochobre, anque Leland afirmaba que salieron el 20 d'esi mesmu mes. Cadillac amosó los sos nuevos automóviles nel New York Auto Show en xineru de 1903, onde impresionó a los ensames que llegaron hasta ende, tantu que llegaron a axuntar hasta 2000 pidíos nesi mesmu eventu. Mientres el primer añu de vida vendió 2500 automóviles, una gran cifra pa la dómina. El puntu fuerte de Cadillac foi la fabricación de gran precisión, lo cual significaba fiabilidá, aspeutu clave na dómina, y Cadillac a cencielles ufiertaba unos estándares en calidá de fabricación muncho más altos que los sos competidores. Leland & Faulconer Manufacturing Company y Cadillac Automobile Company fundir en 1905.[4] En 1910, Cadillac convertir na primer empresa que fabricó en gran volume un automóvil dafechu zarráu.[5]

Dende los sos entamos, Cadillac fixo fincapié na estandarización de pieces gracies a Leland, que basaba los sos proyeutos nel conceutu de partes intercambiables, ensin faer esceición de nengún tipu. Esti principiu foi reconocíu pol acobiciáu troféu Dewar en 1906, instituyíu en 1904 pa fomentar el progresu teunolóxicu. Leland foi'l primer industrial n'emplegar los mididores Johannson pa comprobar la exactitú de la so utillaje. "Artesanía, un Credo, Exactitú una Llei", escribió nun manual de fábrica. Los mididores Johannson yeren ferramientes desaxeradamente precises pa la dómina, que midíen tolerancies d'hasta dos millonésimes de pulgada. Nel Royal Automobile Club de Gran Bretaña oyeron falar de los rumbos de Leland y decidiron poner a prueba a Cadillac. Facer con 8 Cadillacs y desmontaron 3 d'ellos. Entemecieron les sos pieces, incluyendo les de repuestu, y depués volver a ensamblar ensin problemes, daqué nunca vistu na dómina. La mayoría de les pieces fueron montaes a mano, y n'acoplando toles partes, los coches arrincaron darréu y fueron probaos percorriendo 500 milles ensin nengún problema. Cadillac convertir na única compañía en ganar un segundu troféu Dewar pol so revolucionariu sistema Delco, incorporáu en 1912, d'arranque llétricu, llume y encendíu desenvueltu por Leland y Charles F. Kettering, de la Datyon Engineering Laboratories.[6][7] Hai de solliñar que'l sistema Delco supunxo una gran meyora y foi'l precursor del sistema llétricu del automóvil como lo conocemos anguaño, al par que llibraba a los conductores d'usar el rabil p'arrincar el motor.

En 1908 Cadillac llamó l'atención de William Crapo Durant, fundador del conglomeráu General Motors (GM). Durant foi l'home que punxo de pies les pilastres de la "llinia de productu diversificada" como estratexa de márketing, una idea que convertiría a GM na fuercia predominante años más tarde. Durant fixo delles ufiertes a Leland, que fueron refugaes por ésti una a una a midida que diba xubiendo'l preciu. Finalmente, en 1909 Leland aceptó la venta de Cadillac a GM pola cifra de 4.5 millones de dólares, destinándola a la producción de grandes vehículos de luxu. La llinia Cadillac foi amás la plataforma por defectu de GM pa los xasis comerciales de vehículos institucionales, como limusines, ambulancies, coches aciagos y coches aciagos florales.[8] Durant convidó a Leland a quedase y siguir dirixendo Cadillac, hasta que finalmente la dexó en 1917, cuando'l control de Leland sobre ella foi menguando. Poco dempués Leland fundó'l principal competidor de Cadillac, Lincoln Motor Company.

De 1910 a 1929, nacencia del motor V8 y de LaSalle

editar

En 1915 salió de la fábrica'l primera Cadillac V8 a 90º, con 5150 cc, y 70 CV (52 kW) a 2400 rpm, 240 Nm, dexando algamar les 65 mph (105 km/h). Esto yera más rápidu de lo que les carreteres dexaben algamar. Esi mesmu añu Cadillac introdució los faros regulables, operaos por una manija nel salpicadero, lo cual supunxo una gran meyora na visibilidá nocherniega, que marcaría los camín a siguir pa munchos frabricantes n'años vivientes.[9] En xunetu de 1917, l'exércitu d'Estaos Xuníos precisaba un coche personal fiable y escoyó el Cadillac Type 55 Touring Model dempués de dellos tests refechos na frontera mexicana, 2350 d'estos vehículos fueron suministraos pa usase en Francia polos axentes de la Fuercia Espedicionario Americana mientres la Primer Guerra Mundial.[10] Cadillac foi pionera nel V8 de cigoñal de doble planu, presentáu en 1918. En 1926 Cadillac contrató al diseñador d'automóviles Harley Earl en calidá de consultor pa una temporada, pero'l so emplegu enllargóse considerablemente. En 1928, Earl yá yera xefe de la división d'Arte y Color, y n'última instancia trabayó pa GM hasta que se retiró, pasaos 30 años. El primer automóvil que diseñó foi'l LaSalle, una nueva y pequeña marca hermana, que tamién recibió'l nome d'otru esplorador francés René Robert Cavelier, Sieur de La Salle. Esta firma caltener en producción hasta 1940.[11]

En 1928 Cadillac introdució'l primer cambéu manual Synchro-Mesh, la mayor meyora hasta la fecha na eliminación del ruiu de fregadura y resfregón de los cambeos de marcha, sentando les bases pa la tresmisión totalmente automática.[12] Esi mesmu añu GM presentó'l cristal de seguridá inastillable y aplicar nes ventanes de tolos modelos de Cadillac y LaSalle.[13] Con tal d'ameyorar la so imaxe de prestíu y exclusividad, Cadillac incluyó en 1929 como carauterística estándar el cromáu nos parachoques y ensame d'elementos esteriores.[14]

La Gran Depresión y la recuperación

editar

La Gran Depresión minó la industria automotriz en toles sos facetes, faciendo esmornia especialmente nel mercáu d'automóviles de luxu. Ente 1928 y 1933 les ventes de Cadillac amenorgárense nun 84%.[15] Como Cadillac taba escorriendo'l mercáu del prestíu, parte de la so estratexa foi la de negase a vender los sos productos a los afroamericanos, un reflexu de la sociedá elitista d'esos años. La estratexa nun funcionar, per un sitiu perdíen ventes y prestíu de cantantes, boxeadores y abogaos fanegueros afroamericanos, y per otru llau, si queríen un Cadillac, mandaben a un home blancu a mercalo por ellos. Nick Dreystadt, xefe mecánicu a nivel nacional del serviciu de Cadillac diose cuenta d'ello y encamentó nun comité a revocar esa política. Dempués de qu'esa política fuera esaniciada, les ventes aumentaron un 70% en 1934 y Dreystadt foi promovíu pa dirixir tola división Cadillac.

En 1930, Cadillac presentó'l primer motor V-16, de 7,41 llitros y 165 CV (123 kW), unu de los más silenciosos y potentes motores de los Estaos Xuníos.[16] Desenvolvióse de callao absolutu y diose a conocer nel New York Auto Show y darréu marcó un antes y un dempués nos automóviles de luxu, estableciendo un nuevu estándar de potencia, rendimientu y luxu. La introducción del V8, V12 y V16 ayudó a faer de Cadillac el "Estándar mundial". Un modelu posterior del motor V8 de Cadillac de válvules sobre la cabeza afitó l'estándar pa tola industria automotriz estauxunidense en 1949. En 1934, Cadillac introdució'l techu tipu "torreta", el primeru fabricáu dafechu n'aceru nun automóvil de pasaxeros.[17]

 
Cadillac Series 60 de 1936

En 1936, Dreystadt llanzó'l Series 60 como modelu d'entrada de Cadillac nel mercáu de los vehículos de gama media. Foi reemplazáu pol Series 61 en 1939, pero un modelu popular que derivó d'él, el Sixty Special, siguió fabricándose evolucionando hasta 1993. Otru factor qu'ayudó a impulsar la crecedera de Cadillac al traviés de los siguientes años foi una nueva y revolucionaria llinia de montaxe. En 1934 Henry F. Phillips introdució'l destornillador Phillips y entró en negociaciones con General Motors, convenciendo al grupu Cadillac de que los sos nuevos torniellos fadríen más rápidu l'ensamblaxe, aumentando asina les ganancies. Cadillac foi'l primer fabricante automotriz n'usar la teunoloxía Phillips en 1937, que foi llargamente adoptada en 1940.[18] En 1940, les ventes de Cadillac multiplicárense por diez en comparanza coles del añu 1934. En 1941, per primer vegada na historia, tolos coches construyíos pola empresa compartíen el mesmu motor básicu y tresmisión. Mientres 1941 tamién s'introdució la tresmisión automática Hydra-Matic como opción, la primera en ser producida masivamente y ufiertada tamién como opción l'añu anterior por Oldsmobile.

Etapa posterior a la Segunda Guerra Mundial

editar

Los vehículos de la posguerra de Cadillac incorporaron les idees del xefe de diseñu de General Motors, Harley J. Earl, anovando en munches carauterístiques d'estilu que llegaron a convertise nel estándar de diseñu clásicu americanu, predominante nos últimos años 1940 y mientres tolos 1950. Poner de moda carauterístiques como les aletes traseres, parabrises envolventes, interiores y esteriores de gran tamañu y con elementos brillosos (faciendo usu del cromu y del aceru inoxidable apolazáu). La revista d'automóviles Motor Trend concedió'l so primera "Coche del Añu" a Cadillac en 1949, anque Cadillac refugar.[19] El 25 de payares de 1949, Cadillac fabricó'l so automóvil númberu un millón, un Coupe de Ville.[19] Amás, estableció'l récor mundial de producción añal con 100.000 vehículos fabricaos esi mesmu añu,[19] un récor que repitiríen en 1950 y 1951.[19] 1949 tamién vio'l primer coche descapotable de techu duru fabricáu en masa gracies a Cadillac (y Buick), un cupé zarráu ensin la pilastra B, paecíu a los descapotables de lona pero col techu d'aceru. Vendióse como Coupe de Ville, y nos próximos años convertir n'unu de los modelos más populares de Cadillac.

En 1950 anovar por completu l'estilu de tolos Cadillac, incluyendo'l Series 75 Fleetwood, que'l so diseño agora taba en sintonía col del restu de la gama. Fornir a tolos sos vehículos con parrilles y paragolpes más grandes y vistosos, y creció de tamañu tanto'l capó como la tapa del maleteru. Fixéronse poques innovaciones a nivel mecánicu, solamente incluyóse la tresmisión Hydra-Matic como equipación estándar en tolos Series 60 Special y Series 62.[19] En 1951 Cadillac decidió faer namái cambeos menores na so gama. Namái destácase la incorporación d'unos nuevos guarda paragolpes en forma de bala o misil. Mecánicamente namái se substituyó l'arranque por botón pol arranque con llave.

Los 50 años de Cadillac

editar

En 1952 celebrábense los 50 años de la nacencia de Cadillac. Motor Trend volvió conceder el premiu "Coche del Añu" a Cadillac, per segunda vegada na curtia vida de la revista y esta vegada Cadillac sí aceptó la reconocencia. Anque la marca promocionó'l so aniversariu, los sos vehículos nun sufrieron una total remodelación, anque sí recibieron delles carauterístiques notables. La famosa "V" bañar n'oru, según otres ornamentaciones y nomenclatures que marcaben el nome del modelu. Se rediseñó el paragolpes traseru, asitiando les salíes del tubu d'escape nunes rejillas horizontales qu'allugaben los paragolpes. Mientres Chrysler llanzaba los sos nuevos motores Hemi y Lincoln cuntaba con una nueva fábrica de motores V8, Cadillac tamién implementó los sos mayores cambeos nos sos motores. El 331 CID V8 fornir con un carburador de 4 cuerpos, que aumentó'l rendimientu en 30 CV (22 kW), una meyora bienvenida cuntando que los sos automóviles podíen llegar a pesar más de dos tonelaes. La tresmisión Hydra-Matic recibió nueves meyores y pasó a llamase Dual-Range Hydra-Matic, que dexaba al conductor caltener la tresmisión en segunda o tercer marcha hasta los puntos más altos de cambéu, p'ameyorar el rendimientu en metá del tráficu o nel monte. Opcionalmente ufiertábase una nueva direición asistida qu'amenorgaba l'esfuerciu de la direición nun 75%. Delles fontes indiquen qu'a finales d'esi mesmu añu empezar a instalar los primeros aires acondicionaos.[19]

En 1953, Cadillac amosó al mundu'l nuevu Eldorado, debutando como hermanu del Buick Skylarck y el Oldsmobile Fiesta. Eldorado yera un descapotable deportivu con un nivel de exclusividad y luxu nunca vistu n'América dende la Segunda Guerra Mundial. Eldorado incluyía un sistema de calefacción totalmente automáticu, ruedes de radios y una llarga llista de carauterístiques de luxu. Oficialmente Eldorado foi numberáu como una Series 62 de primeres, pero más tarde tomaría esti nome yá que se convirtió nuna serie totalmente distinta. Sol capó, Cadillac fornió tolos sos modelos con un nuevu sistema de 12 voltios, necesariu pa soportar tolos nuevos sistemes llétricos, incluyendo l'aire acondicionáu pa los auomóviles zarraos. Tamién s'introdució'l "Autronic Eye", que regulaba automáticamente les lluces llargues en función de la lluz que recibíen de los automóviles que s'averaben en direición contraria, con tal d'aumentar la seguridá.[20] Esta carauterística fadríase popular rápido como accesoriu opcional en tolos modelos de Cadillac. El 12 d'agostu d'esi mesmu añu hubo una quema na planta de Hydra-Matic de General Motors en Livonia, Michigan, la única factoría que producía la famosa tresmisión automática.[21] Como resultancia, los Cadillacs y Oldsmobiles producíos dempués d'esta fecha fueron construyíos cola tresmisión Dynaflow de Buick. L'adaptación a esta nueva tresmisión enllargóse delles selmanes y envalórase qu'un 15 o 20% de la producción de Cadillac, Oldsmobile y Pontiac foi afeutada. Lincoln, Hudson, Kaiser y Nash tamién se vieron afeutaes yá que tamién usaben Hydra-Matic de GM.[19]

A partir de 1954, Cadillac convertir na primer marca automotriz n'ufiertar como equipamientu estándar la tresmisión automática, direición y llimpia parabrís automáticu en tolos sos vehículos. Los sos modelos allargar y fixéronse más baxos. Caltuviéronse guardar paragolpes tipo bala o "Dagmar", al empar que los esteriores faíense más luxosos, con un mayor usu del cromu, de la mesma que lo fixeron los interiores. Al motor 331 CID V8 aumentóse-y la potencia en 20 CV (15 kW), aumentar a un total de 230 CV (162 kW) a 4400 rpm.

 
Eldorado Brougham de 1957. Buque insignia de Cadillac, notable poles sos innovaciones: aire acondicionáu, zarru centralizáu, asientos regulables llétricamente, elevalunas llétricos, suspensión neumática, etc. Pueden apreciase les puertes traseres con apertura de tipu suicida.

En 1957 introduciéronse importantes meyores teunolóxiques pa la dómina, como un asientu con memoria, disponible pa los Eldorado Brougham, que dexaba establecer distintes posiciones del asitio si'l vehículu yera usáu por distintos conductores, suspensión neumática con autoregulación y reló dixital. Incluyóse tamién una radio de busca automática totalmente construyida con transistores (un total de 13 fueron usaos nel so circuitería) y qu'amás formaba parte de la equipación estándar.[22]

En 1964 introducióse'l primer climatizador totalmente automáticu que dexaba a los ocupantes afitar una temperatura y el sistema encargar de caltenela ensin tener que realizar nengún axuste adicional. A finales de la década de los 1960, Cadillac ufiertó un sistema d'alerta per fibra óptica qu'avisaba al conductor de lluces fundíes. L'usu de materiales brillosos nel esterior foi menguando añu tres d'añu dempués de 1959. Los modelos de 1966 dexaron nel so mayor parte'l cromu, incluyendo los paragolpes traseros, substituyéndose per zones pintaes, incluyendo los biseles de los faros delanteros.

Pa 1966 Cadillac batería los so propiu récor de ventes añales, alredor de 192,000 unidaes (142,190 d'elles fueron de Villes),[23] lo cual supunxo un aumentu del 60%. Esta cifra foi superada en 1968, cuando Cadillac algamó les 200,000 unidaes fabricaes per primer vegada na so historia.

Cadillac poner al altor de los sos competidores, Lincoln ya Imperial, en 1967 col llanzamientu de Eldorado, de tracción delantera y con un diseñu elegante y de llinies llimpies, bien alloñáu del diseñu con escesos de cromu de los años 1950. En 1970, les ventes de Cadillac algamaron les de Chrysler per primer vegada na historia.[23] El nuevu motor de 7,7 llitros, que debutó nel modelu de 1968, diseñáu pa una capacidá máxima de 9,8 llitros, foi aumentáu a 8,2 llitros pal Eldorado de 1970. Les bolses d'aire pal conductor ufiertar en dellos modelos de Cadillac dende 1974 hasta 1976.

La década de 1970 vio vehículos memorables polos sos grandes dimensiones. La distancia ente exes del Fleetwood de 1972 creció 43 mm y 100 mm en total comparáu col modelu de 1960. El Calais yera 61 mm más llargu que'l so equivalente de 1960, el Series 62, cola mesma alloña ente exes.[23] Mientres esa década, tolos Cadillac ganaron suavidá de marcha ente que'l pesu, l'equipamientu básicu y la cilindrada diben creciendo. Cadillac esperimentó un aumentu de ventes en 1973 y depués otra vegada a finales de la década de 1970.

Na década de 1980 Cadillac amenorgó gradualmente les midíes de tolos sos modelos ya introdució el primer compautu de tracción delantera, el Cimarron. La fábrica Detroit Assembly, en Clark Street, Detroit, foi cerrada en 1987, dempués de tar activa más de 65 años desque s'inauguró, en 1921.

Aletes traseres de Cadillac como elementu distintivu

editar
 
Les aletes traseres más famoses de Cadillac, presentes nos modelos más comunes de 1959.

Les aletes nun teníen nengún propósitu sacante'l d'ufiertar un diseñu innovador, reconocíu pola sociedá de la dómina que vio mientres esos años la puxanza de los aviones a reacción, los cohetes y darréu los primeros vuelos espaciales. Les primeres aletes traseres, inspiraes nos timones ximielgos del Lockheed P-38 Lightning apaecieron en 1948. Formaben parte d'un allongamientu de los llaterales que se cortaben verticalmente na parte trasera de la carrocería. Na parte cimera allugaben les lluces de posición y frenu.

En 1955 introducióse un nuevu diseñu d'aleta en Eldorado, muncho más finu y estilizado, asonsañando entá más fielmente l'aleta d'una aeronave. Les lluces dispunxéronse más embaxo con tal d'acentuar el diseñu más punchante na parte cimera. Pa 1957 Cadillac estendió un diseñu bien similar al aplicáu nel Eldorado de 1955 a tola so gama, ente que Eldorado de 1957 práuticamente dixebraba les lluces traseres de les aletes, dexando un diseñu d'aleta más simple que destacaba más gracies a una parte trasera muncho más uniforme y arrondada. A partir de 1958, les aletes sirvieron pa enllenar el depósitu de combustible. Faíase al traviés de la lluz trasero, que lliberábase y podía pivotar escontra riba p'aportar a la tapa del depósitu. Sirvió pa esaniciar l'habitual tapa llateral, dexando una llinia más llimpia y nidia.

Les famoses aletes de los Cadillac de 1959, diseñaes por Peter Hodak, fueron la máxima espresión d'esta moda. Yeren les más altes que Cadillac incorporaría nos sos modelos. Les aletes rompíen en forma d'una V cromada na parte final, y nel centru un par de lluces en forma de bala, que recuerden el fexe de lluz producíu por un reactor. Na base de les aletes, destacaba un cilindru cromáu que s'asemeya a la boca d'un reactor. A partir de 1960 hasta 1964, les aletes fueron escayendo en tamañu, añu tres otru, hasta que sumieron nos modelos de 1965 (sacante para los Series 75, que foi una continuación del modelu de 1964). Aun así cabo remarcar que los faros traseros salientes fueron una clara evolución de les aletes y de la boca cromada inferior tipu reactor, que moderáronse y estilizaron a mediaos de los años 1960 y que se caltuvieron cuasi intactos dende 1965 hasta finales de la década de 1980 nel Fleetwood Brougham. Anque anguaño Cadillac nun utiliza les aletes como inspiración, sigui diseñando los sos modelos, salvando les distancies, coles lluces traseres verticales y punchantes como marca distintiva de la firma en tolos sos modelos y concept cars.

Actualidá: Cadillac y el mercáu européu

editar

Ye ciertu que Cadillac nun ta teniendo nada de suerte na so presencia nel mercáu européu escontra les últimes décades, ye asina qu'entá faciendo un modelu fechu pa Europa como lo foi'l Cadillac BLS, basáu na plataforma del modelu suecu Saab 9-3 y de base con una plataforma Epsilon que tamién compartía pal Opel Vectra, el modelu fuera un fracasu comercial anque non les crítiques nun fueron contraries tocantes a calidad pero tampoco bien bones una y bones la berlina, coles mires de competir col BMW Serie 3 o'l Audi A4, nun llegaba a destacar en nada. El 2009 foi l'añu onde esti modelu dexar de producir.

 
BLS, un modelu fechu pa Europa

Nos últimos años, non cabo dulda que'l tríu alemán, conformáu por Audi, BMW y Mercedes-Benz ocupa cuasi'l 85% del mercáu premium, teniendo cada marca ventes de 820.000 y 840.000 unidaes, sicasí, Cadillac vendió en 2016 l'escasu númberu de 781 unidaes[24] en suelu européu, por aciu los sos 100 concesionarios oficiales partíos pol vieyu continente, magar esto General Motors aportuna cola so firma de luxu, asumiendo a Cadillac una posición de marca alternativa n'Europa enagora, una de les estratexes pa dir amontando adulces la firma ye que GM ta retirando[25] Chevrolet d'Europa, col oxetivu, según Dan Akerson, ex-presidente y conseyeru delegáu de la factoría, de poder convertir a Cadillac na segunda marca de GM nel vieyu continente. Tamién según Johan de Nysschen, CEO[26] de la firma, amosó'l so interés pol mercáu européu, tomando como referencia les ventes del Ford Mustang en suelu européu, polo que creen na compañía qu'hai cabida pa modelos genuinamente yankees nesi mercáu. Tamién s'espera qu'haya una fuerte implementación de la firma de luxu de GM escontra dempués del añu 2020, tal que, según el direutor de comunicación de Cadillac, Andrew Lipman, la marca tien la intención d'aumentar “considerablemente” la so rede comercial nos próximos años.

Modelos actuales

editar
ATS   Automóvil del segmentu D, rival al BMW Serie 3, ye consideráu'l socesor del BLS
  • Berlina
  • Deportivu (ATS-V)
CTS   Automóvil del segmentu E, tien una versión del CTS-V que llega a algamar los 564 CV
  • Berlina
  • Familiar
  • Deportivu (CTS-V)
XT5* SUV presentáu en primavera del 2016, de la talla del BMW X5 o del Audi Q7
  • SUV
  • Deportivu
XTS  
  • Berlina
  • Limusina
CT6*   Automóvil de luxu del segmentu F[27], competidor del Mercedes-Benz Clase S o'l Audi A8
  • Berlina
Escalade  
  • SUV
  • NOTA: Hai de solliñar que tanto'l XT5 como'l CT6 utilicen una nueva nomenclatura alfanumérica, como Crossover Tourism o Cadillac Tourism.

Prototipos

editar

Conceutos

editar

Evolución

editar
Llinia del tiempu de Cadillac, 1930-presente
Type 1930s 1940s 1950s 1960s 1970s 1980s 1990s 2000s
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Turismo 60 61 WWII 61 Cimarron BLS
355 70/80 62 Series 62 6200 Calais Catera CTS
Seville STS
Coupe de Ville/Sedan DeVille DTS
60S Sixty Special Fleetwood Flwd60S Fleetwood Fleetwood
355 72/75/85 Series 75 6700 Fleetwood 75 FL FB Brougham Northstar
Touterréns SRX
Escalade
Deportivos Eldorado
Allanté XLR
V-16 Brougham

Referencies

editar
  1. ↑ Por qué GM echa'l zarru a Chevrolet n'Europa? - Autofácil
  2. ↑ «Cadillac, Antoine de la Mothe, Sieur de». S9.com (11 de setiembre de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-11-13. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  3. ↑ Ganzo, Tine. «History of Detroit». historydetroit.com. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  4. ↑ "Cadillac: A Century of Excellence" by Rob Leicester Wagner (ISBN 978-1-58663-168-0)
  5. ↑ «1910, Cadillac Makes the Closed Body Standard». Generations of GM History. GM Heritage Center. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  6. ↑ Nazario (17 de mayu de 2012). «The Continual Innovation and History of Cadillac». GearHeads. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-12-30. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  7. ↑ «1912, Kettering's Self-Starter Becomes a Cadillac Standard». Generations of GM History. GM Heritage Center. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  8. ↑ «1909, Cadillac Enters the Fold». Generations of GM History. GM Heritage Center. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  9. ↑ «1915, Another Safety Innovation from Cadillac». Generations of GM History. GM Heritage Center. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  10. ↑ Bentley, John The Old Car Book, Fawcett Books (1952) p 12
  11. ↑ «Earl, Harley J.». Generations of GM History. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  12. ↑ «1928, Cadillac Introduces the Synchromesh Transmission». Generations of GM History. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  13. ↑ «1928, Safety Glass». Generations of GM History. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  14. ↑ «1929, Adding the Chrome». Generations of GM History. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  15. ↑ Gordon,John Steele,«The Man Who Saved The Cadillac». Forbes. 30 d'abril de 2009. Archivado del original el 18 de setiembre de 2012. https://archive.today/20120918110613/http://www.forbes.com/2009/04/30/1930s-autu-industry-business-cadillac.html,_The_Man_Who_Saved_The_Cadillac. Consultáu'l 28 de febreru de 2014. 
  16. ↑ «1930, Cadillac Launches the Milestone V-16». Generations of GM History. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  17. ↑ «1934, The First One-Piece All-Steel Roof». Generations of GM History. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  18. ↑ «The Beginning of the Phillips Screw Company». Phillips Screw Company (3 de xunu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 1 d'ochobre de 2011. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 19,6 Flory, Kelly (2008). American Cars 1946–1959 (n'inglés). Carolina del Norte: McFarland & Company, Inc.. ISBN 978-0-7864-3229-5.
  20. ↑ McCall, Walter M.P. (1992). 80 Years of Cadillac LaSalle (n'inglés). Osceola WI: Motorbooks International, páx. 298.
  21. ↑ «Biggest Industrial Fire in History». Generations of GM History. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  22. ↑ «1957 & 58 Cadillac Eldorado Brougham». Generations of GM History. GM Heritage Center. Consultáu'l 28 de febreru de 2014.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Flory, Kelly (2004). American Cars 1960–1972 (n'inglés). Carolina del Norte: McFarland & Company, Inc.. ISBN 978-0-7864-1273-0.
  24. ↑ a-europa Los Cadillac ATS Coupé y Escalade venir a Europa - Motorpasión.com
  25. ↑ Cadillac torna a España - Motor.es
  26. ↑ Con menos de 800 coches vendíos en 2016, ¿por qué General Motors caltién a Cadillac n'Europa? - Motorpasión.com
  27. ↑ El nuevu Cadillac CT6 te va sirvir pa dite de fiesta col presidente de los Estaos Xuníos - Motorpasión.com

Bibliografía

editar

Enllaces esternos

editar




Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Cadillac&oldid=4314307»