Castiellu de Blimea
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
El Castiellu de Campogrande, conocíu popularmente como'l Castiellu de Blimea, ta asitiáu nel conceyu asturianu de Samartín del Rei Aurelio.
| Castiellu de Blimea | |
|---|---|
| Castiellu | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  España |
| Autonomía |  Principáu d'Asturies |
| Provincia | provincia d'Asturies |
| Conceyu | Samartín del Rei Aurelio |
| Parroquia | Blimea |
 | |
Historia
editarEl so probable orixe ta nuna de les torres defensives asitiaes a lo llargo del Valle del Nalón, construyíes polos romanos. Dempués de cayer nel abandonu, sieglos dempués esi llugar sirvió d'asentamientu pal llugar qu'ocuparía’l castiellu, qu'a lo primero nun yera un castiellu propiamente dichu, sinón una casona.
Fueron los antepasaos de los Fernández Miranda, procedentes del conceyu de Quirós, los sos primeros habitantes de los que se tien constancia, que llegaríen a Blimea ente los sieglos XI y XII, asentándose en primer llugar na conocida como Casona del Bravial. Tiempu dempués, nel añu 1496, descendientes d'esta mesma familia treslladaríen la so residencia al llugar qu'ocupa’l castiellu en La Cabezá. Ye precisamente esi añu l'últimu nel que s’atopen referencies escrites sobre los Fernández Miranda. Los siguientes moradores del llugar son Garci González y Teresa Fernández de Ciaño, que van fundar el mayoralgu de los García Argüelles de La Cabezá. Los García Argüelles quedaron ensin descendencia, y los bienes pasaron a la familia Fernández Miranda y Llano Ponte de Grau .
Álvaro Fernández Miranda, en 1897 y buscando revivir les vieyes glories medievales, reconstrúyelu con una idea romántica, dando-y forma de castiellu, añadiendo-y almenes y una torre qu'imitaba la primitiva torre defensiva. Había una lleenda nos que los protagonistes yeren el dueñu del castiellu y la so fía Florinda, qu'acabó suicidándose por amor.
Decadencia
editarEl sieglu XX nun foi fácil pa esti edificiu. Don Álvaro, l'impulsor de la so reforma, tuvo problemes económicos por causa de la quiebra d'una empresa na qu'invirtiera munches perres y nun consiguió recuperase nunca d'esi fracasu. Durante la revolución de 1934 y la posterior Guerra Civil el castiellu conviértese n’oxetu de continuos saqueos. El vizconde de Campogrande va dir abandonándolu poco a poco, y dempués de la so muerte, la so viuda, María del Carmen Álvarez de Tejera va treslladase a Roces, dexando’l castiellu n’arriendu. El castiellu tuvo habitáu hasta los años 1970. A partir d'ehí quedó abandonáu y el pasu del tiempu fizo que güei namás queden unos pocos restos. Ente les causes del so esbarrumbu fálase de que l'edificiu sufriere daños con motivu de les esplotaciones del pozu San Mamés o tamién pola construcción de la carretera que va al cementeriu.
L'escudu
editarEl castiellu tenía un escudu que s'atopaba na llinia d'almenes. Esi escudu yá esistía enantes de la reconstrucción que ficiere'l vizconde de Campogrande en 1897, cuando convirtió la casona en castiellu. La mayor parte de les fontes dicen qu'esi escudu yera'l de los Fernández Miranda, anque tamién se dan contradicciones que faen duldar de que seya asina.
Como'l restu del edificiu, acabó cayendo y desapaeció. Años más tarde l'Ayuntamientu de Samartín del Rei Aurelio fizo una reproducción que se punxo en El Campu de Blimea.
Esposición
editar
En febreru de 2014 l'Ayuntamientu de Samartín del Rei Aurelio llevó a cabu la organización d'una esposición titulada "El Castiellu de Blimea. Historia, lleendes, abandonu". Encargóse'l trabayu a la historiadora Belén González Collado, que trabayó con documentos antiguos donaos por un anónimu al Muséu de la Memoria de Samartín del Rei Aurelio, asitiáu na Casona del Bravial. Na muestra, que pudo visitase dende'l 7 de febreru al 7 de marzu de 2014 nesi centru cultural, realizábase un percorríu pela historia del castiellu dende los sos oríxenes hasta anguaño. La esposición taba estructurada en tres partes: les families que vivieron nel castiellu, la historia del edificiu y l'escudu. Fízose una importante recopilación de material bibliográficu rellacionáu col castiellu: llibros, porfolios, referencies en prensa, internet. Amás la esposición incluyó semeyes y recuerdos del castiellu qu'aportaron los propios vecinos de Blimea.
Referencies
editarEnllaces esternos
editar- https://www.lne.es/cuencas/2008/11/18/historia-castillo-blimea/697550.html
- http://www.smra.eu/node/5981 Archiváu 2014-02-26 en Wayback Machine
- https://www.elcomercio.es/v/20140204/cuencas/exposicion-sobre-castillo-blimea-20140204.html
- http://lacuruxa.es/Mitologia-de-Asturias/Cuentos-y-Leyendas/Amor-y-muerte-en-el-castillo-de-Blimea.html Archiváu 2013-12-02 en Wayback Machine
- http://www.asturnews.com/index2008.php?idn=13758
- http://www.asturies.com/noticies/la-casona-del-bravial-acueye-una-esposici%C3%B3n-en-llingua-asturiana-sobre%E2%80%99l-castiellu-de-blime
Datos: Q2834747
