Charles-François Lebrun
Charles François Lebrun, duque de Plasencia, príncipe del Imperiu (19 de marzu de 1739- 16 de xunu de 1824) home d'Estáu francés.
Charles-François Lebrun | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
12 avientu 1799 - 18 mayu 1804
| |||||||||||||
| Vida | |||||||||||||
| Nacimientu | Saint-Sauveur-Lendelin, 19 de marzu de 1739[1] | ||||||||||||
| Nacionalidá |
 Francia | ||||||||||||
| Llingua materna | francés | ||||||||||||
| Muerte | Sainte-Mesme, 16 de xunu de 1824[1] (85 años) | ||||||||||||
| Sepultura |
Cementeriu de Père-Lachaise Grave of Charles-François Lebrun (en)  | ||||||||||||
| Familia | |||||||||||||
| Pareyes |
Ana Pieri Brignole Sale (es) | ||||||||||||
| Fíos/es | |||||||||||||
| Hermanos/es | Jean-Baptiste Lebrun de Rochemont | ||||||||||||
| Estudios | |||||||||||||
| Estudios |
collège des Grassins (en) Colegio de Navarra de París (es) Universidá de París | ||||||||||||
| Llingües falaes |
francés[2] italianu[3] griegu antiguu[3] | ||||||||||||
| Oficiu | políticu, llingüista, traductor, xurista, financieru | ||||||||||||
| Llugares de trabayu | París | ||||||||||||
| Premios | |||||||||||||
| Miembru de | Academia de les inscripciones y llingües antigües[4] | ||||||||||||
| Creencies | |||||||||||||
| Partíu políticu | políticu independiente | ||||||||||||
 | |||||||||||||
Nació en Saint-Sauveur-Lendelin. En 1762 fai la so primer apaición como abogáu en París. Enlleno socesivamente los cargos de censeur du Roi (1766) y d'inspector xeneral de los dominios de la corona (1768); yera tamién unu de los principales conseyeros del canciller Maupeou, participó na so llucha contra'l parlemento, y compartió na so cayida en 1774.
Dedicóse entós a la lliteratura, y tradució Xerusalén lliberada de Tasso (1774) y la Ilíada (1776).
A empiezos de la Revolución francesa, previo la importancia del acontecimientu, y nel Voix du citoyen, qu'él publicó en 1789, predixo'l cursu que los acontecimientos tomaríen. Na Asamblea constituyente, onde foi electu como diputáu para Dourdan, él profesó opiniones lliberales, y propunxo delles lleis financieres. Convertir nel presidente del direutoriu de Sena-Oise, y en 1795 foi escoyíu como representante al Conseyu de Vieyos. Dempués del golpe d'estáu del 18 de Brumario nel añu VIII (9-10 de payares de 1799), Lebrun foi designáu como'l tercer cónsul. Nesti cargu tomó parte activa na reorganización de les finances y l'alministración de los departamentos de Francia. En 1804 foi designáu tesoreru de les arques del Imperiu, y en 1805-1806 como gobernador xeneral de Liguria tres la so anexón a Francia.
Oponer a la restauración de Napoleón de la nobleza, y en 1808 namái de mala gana aceptó'l títulu de duque de Plasencia. Dempués foi emplegáu na organización del departamentu que foi formáu n'Holanda, de la cual seria'l gobernador xeneral de 1811 hasta 1813. Anque hasta ciertu puntu opuestu al despotismu del emperador, nun tuvo a favor del so deposición anque aceptara la restauración borbónica. Luis XVIII convertir nun par de Francia; pero mientres los Cien Díes aceptó de Napoleón el puestu de Gran maestru de la universidá. Tres la vuelta de los borbones en 1815 foi suspendíu de la Casa de Pares, pero foi reincorporáu en 1819. Morrió en Saint-Mesmes en 1824.
| Precedíu por: 3 Cónsules Provisionales Napoleón Bonaparte Roger Ducos Joseph Sieyès |
Xefe d'Estáu de Francia (Tercer Cónsul xunto con:) Xunto con: Napoleón Bonaparte (Primer Cónsul) Jean Jacques Régis de Cambacérès (Segundu Cónsul) (19 de marzu de 1739, Saint-Sauveur-Lendelin – 16 de xunu de 1824, Sainte-Mesme) |
Asocedíu por: Napoleón I (Emperador de Francia) |
Referencies editar
- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 3 mayu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: xx0236354. Data de consulta: 1r marzu 2022.
- ↑ URL de la referencia: https://aibl.fr/academiciens-depuis-1663/. Data de consulta: 3 abril 2023.
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Charles-François Lebrun 
.- «Charles-François Lebrun». en Find a Grave. (n'inglés)
Datos: Q707712- Multimedia: Charles-François Lebrun, duc de Plaisance
