Corte Suprema de los Estaos Xuníos

La Corte Suprema de Xusticia de los Estaos Xuníos d'América, tamién denomináu Tribunal Supremu de Xusticia de los Estaos Xuníos (n'inglés, Supreme Court of the United States), ye'l tribunal de mayor rangu esistente nos Estaos Xuníos d'América. Como tal, la Corte ye la cabeza del Poder Xudicial de los Estaos Xuníos.

Corte Suprema de los Estaos Xuníos
tribunal supremu y Tribunal del artículo III de los Estados Unidos (es)
Llocalización
País	Estaos Xuníos d'América
Distritu federal	[[Distritu de Columbia|{{{2}}}
Capital federal (es)	Washington D. C.
Sede	Washington DC
Direición	Estaos Xuníos
Coordenaes	38°53′26″N 77°00′16″W
Corte Suprema de los Estaos Xuníos Corte Suprema de los Estaos Xuníos (los EE.XX.)
Historia
Fundación	1789
Organigrama
Presidente	John Roberts (29 setiembre 2005)
Participación empresarial
Formáu por	United States Supreme Court justice (en) policía de la Corte Suprema de Estados Unidos (es)
Bolsa de valores	poder judicial federal de los Estados Unidos (es)
Web oficial

La Corte componer d'un presidente (Chief Justice) y ocho xueces asociaos (Associate Justices), que son nomaos pol presidente de los Estaos Xuníos y confirmaos por aciu el conseyu y consentimientu» del Senáu de los Estaos Xuníos. Los xueces nomaos del tribunal sirven pa tola vida y namái pueden ser destituyíos pol Congresu por aciu un procesu d'impugnación (impeachment). Los xueces pueden arrenunciar al so cargu por voluntá propia. Nengún xuez foi removíu del so cargu, anque munchos hanse retiráu o arrenunciáu.

La Corte Suprema ye la única corte establecida pola Constitución de los Estaos Xuníos. Tolos demás tribunales fueron creaos pol Congresu. La Corte tien la facultá de revisión xudicial y la facultá de declarar inconstitucionales lleis federales o estatales y actos de los poderes executivos federal y estatales. Les sos decisiones nun pueden ser apelaes.

La Corte Suprema axuntar en Washington D. C.. Dacuando faise referencia a ella pola so acrónimu n'inglés SCOTUS (por Supreme Court of the United States) o USSC (United States Supreme Court).

Composición

Númberu de miembros

Judiciary Act de 1789.

La Constitución nun especifica'l númberu de miembros que tien de tener la Corte Suprema. Ye'l Congresu'l que tien la facultá d'afitar el númberu de xueces. Orixinalmente, el númberu total de xueces foi afitáu en seis pola Llei Xudicial (Judiciary Act) de 1789. Cuando'l país creció xeográficamente, el númberu de xueces aumentó. La Corte foi ampliada a siete miembros en 1807, a nueve en 1837 y a diez de 1863.

Pola Llei de Xueces de Circuitu (Circuit Judges Act) de 1869, el númberu de xueces foi afitáu otra vegada en nueve (un xuez presidente y ocho xueces asociaos), composición que se caltuvo dende entós.

Nomamientu

L'atribución del nomamientu de los sos miembros correspuénde-y al presidente de los Estaos Xuníos. Como regla xeneral, el presidente noma a una persona que comparta los sos ideales políticu-xudiciales. Sicasí, regularmente'l presidente trata de buscar un candidatu que seya aceptáu tantu por lliberales como por conservadores, una y bones un candidatu que los sos pensamientos sían consideraos demasiáu estremos pueden ser refugaos pol Senáu.

En dellos casos, les decisiones de los xueces pueden ser lo opuesto a lo que'l presidente esperaba d'él cuando lo nomó. Un exemplu d'esto ye'l casu del xuez presidente Earl Warren quien foi nomáu pol presidente Dwight D. Eisenhower antemanando que sería un xuez conservador. Sicasí, mientres la presidencia de Warren, emitiéronse decisiones que fueron consideraes ente les más "lliberales" (progresistes nel sentíu estauxunidense del términu) de tola so historia.

El "conseyu y consentimientu" del Senáu ye riquíu pa tolos nomaos a la Corte Suprema. El procesu de confirmación regularmente atrai a un gran númberu de grupos activistes quien faen campaña en pro o en contra del nomáu. El Comité d'Asuntos Xudiciales lleva a cabu les audiciones pa esaminar la calidá del nomáu. Darréu, el plenu del Senáu considera la nominación. Riquir de mayoría simple pa confirmar o refugar al nomáu. Dolce nomaos fueron explícitamente refugaos pol Senáu. El más recién foi en 1987, cuando'l Senáu refugó a Robert Bork. En 1991, la nominación del xuez Clarence Thomas foi cuasi refugada por cuenta d'imputaciones de índole sexual, pero'l nomáu finalmente foi aprobáu con una votación de 52 a 48.

En dellos casos, el Senáu puede refugar a un nomáu al nun votar por él. Por casu, la minoría puede utilizar la téunica del "tramposería" (allargamientu del alderique per dellos díes). Amás, el presidente puede retirar un nomamientu si ve claramente que'l nomáu nun va ser confirmáu. Por casu, el presidente George W. Bush retiró la nominación de Harriet Miers depués de crítiques per parte de sectores republicanos.

Hasta la década de los ochenta, el procesu de confirmación de los nomaos yera relativamente curtiu, n'alredor d'un mes decidía si'l nomáu integraría la corte o non. Sicasí, a partir de la presidencia de Ronald Reagan, el tiempu del procesu de confirmación estendióse. Envaloróse qu'ello puede debese a la perceición pública de que los xueces de la Corte Suprema tienen enforma poder.

El permediu de tiempu ente'l surdimientu d'una vacante na Corte y la so sustitución ye d'aproximao dos años. Sicasí, hai periodos onde nun surdieron vacantes por un llargu tiempu. Por casu, nun hubo vacantes dende'l nomamientu del xuez Stephen Breyer en 1994 hasta que la xueza Sandra Day O'Connor anunció'l so retiru nel branu de 2005.

Los periodos de xurisprudencia de la Corte desígnense coloquialmente pol nome del xuez presidente de vez. Por casu, el Tribunal mientres 1969-1986 conózse-y como la "Corte Burger" (pol nome del xuez presidente Warren Burger) y mientres 1986 a 2005 conózse-y como la "Corte Rehnquist" (pol nome del xuez presidente William Rehnquist).

Nel idioma inglés, el títulu oficial d'un miembru de la Corte Suprema ye justice, lo cual traduzse lliteralmente como xusticia, mientres el términu judge traduzse lliteralmente como xuez. Sicasí, esi nun ye'l títulu utilizáu pa los miembros de la Corte Suprema, pero comúnmente llámase n'español xueces a los miembros de la Corte Suprema y, dacuando, maxistraos.

Tabla resumen de los xueces de la Corte Suprema de los Estaos Xuníos

Función	Nome	Nomáu por	Edá	Duración del mandatu Presidente (decimoséptimu)	John G. Roberts	George W. Bush	69 años	29|9|2005}}
Anthony Kennedy	Ronald Reagan	88 años	18|2|1988}}
Clarence Thomas	George H. W. Bush	76 años	23|10|1991}}
Ruth Bader Ginsburg	Bill Clinton	91 años	10|8|1993}}
Stephen Breyer	Bill Clinton	86 años	3|8|1994}}
Samuel Alito	George W. Bush	74 años	31|1|2006}}
Sonia Sotomayor	Barack Obama	70 años	6|8|2009}}
Elena Kagan	Barack Obama	64 años	7|8|2010}}
	Neil Gorsuch	Donald Trump	57 años	7|4|2017}}

Requisitos pa ser miembru

La Constitución nun establez explícitamente los requisitos necesarios pa ser xuez de la Corte. Ello ye que nun establez parámetros como la nacionalidá o la edá necesaria, como lo fai nel casu del poder llexislativu y executivu. Sicasí, el presidente comúnmente preselecciona individuos que tuvieren esperiencia xudicial previa yá seya a nivel estatal o federal. De los actuales nueve xueces nel tribunal, ocho ocuparon puestos xurídicos nel gobiernu federal.

Los nomaos a la Corte Suprema son evaluaos pola American Bar Association y reciben una de tres evaluaciones finales: "bien cualificáu", "cualificáu" o "non cualificáu". Esta evaluación nun representa obligación dalguna nin pal Senáu nin pal presidente, anque xeneralmente ye tomada en considerancia.

Otres funciones

Cada xuez de la Corte Suprema ye asignáu a unu o dos de los circuitos xudiciales federales. El xuez presidente regularmente ye asignáu al Circuitu del Distritu de Columbia y al Circuitu Federal. Los demás xueces son asignaos a los demás circuitos. Cuando un casu quier ser lleváu a la Corte Suprema, tien de rexistrase na oficina del xuez que tien competencia sobre'l circuitu onde surdió l'apelación.

Decisiones

Les decisiones de la Corte Suprema constitúin precedente (binding precedent) qu'obliga a toles demás cortes a respetales. Amás, los sos fallos tienen la capacidá de derogar lleis.

Dos casos que marcaron la historia de los Estaos Xuníos fueron Brown contra Conseyu d'Educación (1954) y Roe contra Wade (1973). En Brown contra Conseyu d'Educación, la Corte Suprema estableció que la segregación nes escueles públiques yera inconstitucional. A partir d'esa decisión, la segregación en cualquier sitiu públicu pasó a ser igualmente inconstitucional. En Roe contra Wade, la Corte determinó que'l derechu al albuerto nun podía ser negáu a les muyeres, yá que esiste un derechu a la privacidá na constitución que protexe a les muyeres y les sos decisiones. Entá güei, esta decisión resulta revesosa por dalgunos y los xueces de la Corte Scalia y Thomas, espresaron la so opinión de que Roe foi una decisión errónea.

Los xueces oyen los argumentos de los distintos casos y depués axúntense p'aldericalo ente ellos. Cada xuez de la Corte tien un votu en cada casu. Cuando hai a lo menos cinco xueces a favor de dalguna decisión, esa pasa a ser la opinión de la Corte que representa'l precedente final. El xuez de mayor veteranía ente los cinco votantes tien el privilexu d'escoyer cual d'ellos va escribir la opinión del Tribunal. Si'l xuez presidente atopar ente la mayoría, el privilexu pasa a él.

Tou xuez tien derechu a escribir una esplicación del so votu. Si'l so votu atopar ente la mayoría, el xuez escribe una opinión concurrente. Si'l xuez votó en contra de la mayoría, escribe entós una opinión disidente. Ténganse en cuenta que namái la decisión de la mayoría representa un precedente llegal.

Les opiniones del Tribunal sobre dalgún casu publiquen dalgún tiempu dempués de qu'ésti foi vistu. Cuando se llega a una decisión, xeneralmente infórmase'l númberu de xueces que votó a favor de la opinión del Tribunal. Por casu, dizse que "El Tribunal en Roe contra Wade votó 7-2 a favor de la llegalización del albuertu". Esto ye, siete xueces votaron a favor de la decisión y dos en contra.

Edificiu de la Corte Suprema

Artículu principal: Edificiu de la Corte Suprema d'Estaos Xuníos

L'edificiu de la corte suprema ye'l llugar de trabayu y sede del tribunal. Ta alcontrada na ciudá de Washington D.C. enfrente del llau Este del Capitoliu

Historia

Sala Primer de la Corte Suprema.

Sala Primer del Senáu.

Antes del establecimientu d'una ciudá Distritu Federal, el gobiernu de los Estaos Xuníos tenía la so sede na ciudá de Nueva York (Nueva York), onde la Corte Suprema tuvo la so primer xunta, nel edificiu Merchants Exchange, y tamién diben a Filadelfia, Pennsylvania onde s'axuntaben na Casa Estatal de Pennsylvania, agora llamada Salón d'Independencia.1

Entós que el gobiernu federal treslladar a la ciudá de Washington, la corte foi instituyida nuna pieza baxu del Capitoliu. La corte caltúvose dientro del Capitoliu hasta l'añu 1935, cola esceición de los años 1812 hasta 1817, mientres la invasión de los Británicos a Washington na Guerra ente Reinu Xuníu y Estaos Xuníos de 1812.

Cola espansión del Congresu, la Corte mover de cuartu en cuartu del capitoliu, dacuando ocupando recámares con otres cortes del gobiernu, a la fin moviéndose a la recámara vieya del Senáu, como güei llámase-y. En 1929, el xuez mayor (y expresidente) William Howard Taft pidió, con ésitu, que la Corte tuviera'l so propiu edificiu, p'alloñase del Congresu, como caña que ye independiente del Gobiernu.

L'edificiu Templu de la Xusticia

L'edificiu de la Corte Suprema, c. 1935.

Lema "Igualdá de Xusticia so la Llei"

L'interior de la Corte.

Escalera

L'edificiu foi diseñáu pol arquiteutu Cass Gilbert, y ye de cuatro pisos (92 pies). El primer bloque foi puestu'l día 13 d'ochobre de 1932 y completáu en 1935 n'invirtiendo 9 740 000 dólares. "L'edificiu foi diseñáu na escala de dar la importancia y dignidá a la Corte y caña xudicial como iguales ya independientes respectu al Gobiernu de Los Estaos Xuníos d'América, “como símbolu nacional de xusticia y l'alta esfera d'actividá.”"2

La fachada de la Corte Suprema tea fecha con mármol procedente del estáu de Vermont, y a los llaos de mármol del estáu de Georgia. El mármol nos espacios del interior ye del estáu d'Alabama, El Salón interior principal, ta decoráu con mármol d'España. Pa les 24 columnes d'enfrente "El señor Gilbert espresó que solamente quería mármol fino de les canteres de Siena, Italia". Ello ye que felicitó al primer ministru italianu Benito Mussolini"pola so ayuda en garantizar que les canteres de Siena nun mandaren nada inferior al mármol orixinal".3

Dellos de los miembros de la Corte a la de la so inauguración sintieron que l'edificiu paecía desaveniente pa la so función. Otros repararon que los xueces paecíen "nueve escarabajos nel Templu de Karnak".

La fachada oeste que da vista al Capitoliu, y correspuende esencialmente al frontis del mesmu, tien el lema Equal Justice Under Law ("Igualdá de Xusticia so la Llei") y la fachada trasera (del llau este) tien el lema Justice, the Guardian of Liberty ("Xusticia, el Guardían de la Llibertá").

L'edificiu contién:

• El suétanu: Centru de caltenimientu, un garaxe y un cuartu pa correos.
• El primer pisu: Oficina d'Información Publica, Oficina, Unidá de Publicaciones, Salón d'exhibiciones, cafetería, tienda d'alcordances y oficines d'alministraciones.
• El segundu pisu: El Gran Salón, La corte, Sala de conferencies, y oficines pa tolos xueces, sacante la xueza Ginsburg (escoyó una oficina más amplia nel tercer pisu).
• El tercer pisu: La oficina de la xueza Ginsburg, la oficina del encargáu d'editar y publicar les decisiones de la Corte, la oficina llegal y les oficines de los asistentes de los xueces. El comedor y la sala de llectura de los xueces tamién tán nesta planta.
• El cuartu pisu: La Gran Biblioteca de la Corte.
• El quintu pisu: Un ximnasiu, incluyendo una cancha de baloncestu, referida, a chancia, como la "Cancha más alta de la tierra." (xuegu de pallabres: n'inglés Court puede significar "Corte" o "cancha")4

L'edificiu ta so la xurisdicción del arquiteutu del capitoliu, pero caltién el so propiu departamentu de policía, distinta entidá que la policía del capitoliu, creada en 1935, pa vixilar l'edificiu y los sos trabayadores. La corte tuvo un presupuestu añal de 16,7 millones de dólares nel añu 2006.

Ver tamién

• Casu Marbury contra Madison
• Casu Dred Scott contra Sandford
• Constitución de los Estaos Xuníos
• Cortes d'Apelaciones de los Estaos Xuníos
• Cortes de Distritu de los Estaos Xuníos

Bibliografía

Artículos

• Fassassi, Idris (Août 2009). escritu en Paris. «L’exigence continue de légitimité sociale de la Cour suprême [La esixencia continua de llexitimidá social de la Corte Suprema]» (en francés). Les Cahiers du Conseil constitutionnel (Dalloz) (26). http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseil-constitutionnel/francais/nouveaux-cahiers-du-conseil/cahier-n-26/l-exigence-continue-de-legitimite-sociale-de-la-cour-supremesup1-sup.51500.html. Consultáu'l 21 de mayu de 2012. 
• Garro, Alejandro M. (mayoo/Agostu de 1992). escritu en Madrid. «Delles reflexones sobre la Corte Suprema de los Estaos Xuníos na so actual composición y el rol institucional de la Corte». Revista Española de Derechu Constitucional (Centru d'Estudios Políticos y Constitucionales) (35):  páxs. 85-95. 
• Lenoir, Noëlle (Payares de 1998). escritu en Paris. «Entretien avec Mmes. Sandra Day O'Connor et Ruth Bader Ginsburg , Membres de la Cour suprême des États-Unis» (en francés). Les Cahiers du Conseil constitutionnel (Dalloz) (5). http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseil-constitutionnel/francais/nouveaux-cahiers-du-conseil/cahier-n-5/entretien-avec-mmes-sandra-day-o-connor-et-ruth-bader-ginsburg-membres-de-la-cour-supreme-des-etats-unis.52826.html. Consultáu'l 22 de mayu de 2012. 
• Powell, Lewis F., Jr. (Mar., 1989). escritu en Buffalo. «Capital Punishment [Pena de muerte]» (en francés). Harvard Law Review (The Harvard Law Review Association) 102 (5):  páxs. 1035-1046. doi:10.2307/1341469. 
• Vírgala Foruria, Eduardo (mayoo/Agostu de 2001). escritu en Madrid. «Control astractu y recursu direutu d'inconstitucionalidá nos Estaos Xuníos». Revista Española de Derechu Constitucional (Centru d'Estudios Políticos y Constitucionales) (62):  páxs. 77-124. 
• Zoller, Élisabeth (Payares de 1998). escritu en Paris. «Présentation de la Cour suprême des États-Unis» (en francés). Les Cahiers du Conseil constitutionnel (Dalloz) (5). http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseil-constitutionnel/francais/nouveaux-cahiers-du-conseil/cahier-n-5/presentation-de-la-cour-supreme-des-etats-unis.52825.html. Consultáu'l 22 de mayu de 2012. 
• Zoller, Élisabeth (xunu de 2006). escritu en Paris. «Les revirements de jurisprudence de la Cour suprême des États-Unis [Les revocaciones de xurisprudencia de la Corte Suprema de los Estaos Xuníos]» (en francés). Les Cahiers du Conseil constitutionnel (Dalloz) (20). http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseil-constitutionnel/francais/nouveaux-cahiers-du-conseil/cahier-n-20/-yos-revirements-de-jurisprudence-de-la-cour-supreme-des-etats-unis.50632.html. Consultáu'l 21 de mayu de 2012. 
• Zoller, Élisabeth (xunu de 2007). escritu en Paris. «-y réalisme dans la jurisprudence constitutionnelle de la Cour suprême des États-Unis» (en francés). Les Cahiers du Conseil constitutionnel (Dalloz) (22). http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseil-constitutionnel/francais/nouveaux-cahiers-du-conseil/cahier-n-22/-y-realisme-dans-la-jurisprudence-constitutionnelle-de-la-cour-supreme-des-etats-unis.50710.html. Consultáu'l 21 de mayu de 2012. 
• Zoller, Élisabeth (2011). escritu en Paris. «Considérations sur cáuses-yos de la puissance de la Cour suprême des États-Unis et de sa retenue [Considerancies sobre les causes de la potencia de la Corte Suprema de los Estaos Xuníos y de la so retención]» (en francés). Les Nouveaux Cahiers du Conseil constitutionnel (Dalloz) (33):  páxs. 231-251. http://www.cairn.info/revue-les-nouveaux-cahiers-du-conseil-constitutionnel-2011-4-page-231.htm. Consultáu'l 21 de mayu de 2012. 

Llibros

• Bickel, Alexander

M. (1978). The Supreme Court and the Idea of Progress (n'inglés). New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0-300-02239-1.

• Bickel, Alexander

M. (1986). The Least Dangerous Branch: The Supreme Court at the Bar of Politics (n'inglés). New Haven: Yale University Press. ISBN 978-0-300-03299-4.

• Black, Charles

L. (1960). The People and The Court (n'inglés). Nueva York: MacMillan.

• (2005) The Oxford Companion to the Supreme Court of the United States, Second Edition (n'inglés), Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-517661-2.
• (2009) The Oxford Guide to United States Supreme Court Decisions, Second Edition (n'inglés), Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-537939-6.
• Hughes, Charles Evans (1946). La Suprema Corte de los Estaos Xuníos. Méxicu: Fondu de Cultura Económica.
• Rehnquist, William H. (2002). The Supreme Court (n'inglés). Nueva York: Vintage Books. ISBN 978-0-375-70861-9.
• Tocqueville, Alexis de (2002). La democracia n'América (2 volumen), Madrid: Alianza Editorial.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Corte Suprema de los Estaos Xuníos.
• (n'inglés) Sitiu oficial de la Corte Suprema
• (n'inglés) The Supreme Court Historical Society
• (n'inglés) Findlaw.com; Busca de decisiones de la Corte

• Datos: Q11201
• Multimedia: Supreme Court of the United States