Dicaeum hirundinaceum
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Dicaeum hirundinaceum  | ||
|---|---|---|
.jpg) | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Esmolición menor (IUCN)[1] | ||
| Clasificación científica | ||
| Dominiu: | Eukaryota | |
| Reinu: | Animalia | |
| Filu: | Chordata | |
| Clas: | Aves | |
| Orde: | Passeriformes | |
| Familia: | Dicaeidae | |
| Xéneru: | Dicaeum | |
| Especie: |
D. hirundinaceum (Shaw, 1792) | |
| Distribución | ||
 | ||
| Consultes | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
Dicaeum hirundinaceum,[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Dicaeidae nativa d'Australia (magar qu'ausente en Tasmania y les zones desértiques más grebes), y tamién a les islles Moluques orientales d'Indonesia nel mar d'Arafura ente Australia y Nueva Guinea.
Prefieren ambientes con árboles y arbustos, onde pueden construyir los sos niales. El páxaru come una variedá d'alimentos, como bagues y munchos tipos d'inseutos.[3]
Descripción editar
La especie ye pequeña (de 9 a 10 cm de llargu) y 7.5 a 11 g de pesu. El machu ye azul brillante y negru percima, con un pechu coloráu y la parte so la cola llixeramente colorada, y una franxa negra central percorriendo'l so banduyu blancu. La fema ye de color gris escuru percima, con un pescuezu blancu, les partes inferiores de color gris claro, y namái un toque de color rosáu-colloráu debaxo de la cola. Los güeyos, picu y pates son negros; el delgáu picu ye afiláu, tien pocu más d'un centímetru de llargu y ye llixeramente curváu escontra baxo. Los mozos son asemeyaos a la fema, pero tienen un picu naranxa arrosáu en cuenta de negru.[3]
Taxonomía editar
El analís xenéticu d'ADN mitocondrial del 70 % de diceidos reveló que'l Dicaeum hirundinaceum y D. geelvinkianum yeren parientes cercanos.[4]
Subespecies editar
Esisten cuatro subespecies reconocíes, que difieren n'allugamientu xeográficu y detalles de plumaxe, sobremanera nos machos:[3]
- Dicaeum hirundinaceum hirundinaceum Shaw y Nodder, 1792, n'Australia (con un gran parche coloráu del gargüelu al pechu, lladrales grises);
- Dicaeum hirundinaceum keiense Salvadori, 1874, archipiélagu de Watubela, Indonesia (pechu coloráu más pequeñu);
- Dicaeum hirundinaceum ignicolle G. R. Gray, 1858, islles Aru, Indonesia (lladrales mariellos-antes); y,
- Dicaeum hirundinaceum fulgidum P. L. Sclater, 1883, islles Tanimbar, Indonesia (lladrales enantes, pechu coloráu más pequeñu, y gargüelu beige pálida)
Comportamientu editar
Alimentación editar
La especie come una variedá d'alimentos distintos. Suel comer les bagues d'arfueyu (d'ende'l nome) y otres plantes. La dieta tamién inclúi néctar, polen, arañes y inseutos.
La especie consume'l frutu del arfueyu gris (Amyema quandang)[5] y otres especies d'arfueyu. Al comer el frutu del arfueyu parasitariu, esta ave ye capaz d'arrobinar les granes. Cuando los páxaros comen les bagues, les granes pueden tardar ente 4 a 25 minutos en percorrer el so sistema dixestivu. Cuando les aves escreten les granes, les pegañosos fieces xúntense fácilmente a les cañes o'l tueru d'un árbol onde llueu bilten.
Reproducción editar
La fema constrúi ella mesma'l nial ensin ayuda del machu. El nial ta fechu de plantes esmagayaes y telarañes, y caltiénse xuníu a l'árbol. Va Poner trés o cuatro güevos blancos nel nial y va guarialos hasta la so eclosión. Dambos padres participen na alimentación de los pitucos.
-
Fema adulta alimentando a los sos pitucos en Perth, Australia Occidental. -
Tres polluelos nun nial cerca de munchos árboles de casuarina con arfueyos. -
Nuevu dexando'l nial per primer vegada.
Referencies editar
- ↑ BirdLife International (2012). «Dicaeum hirundinaceum» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 10 de febreru de 2015.
- ↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Decimotercera parte: Orden Passeriformes, Familias Remizidae a Laniidae)». Ardeola 56 (1): páxs. 135-142. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_56_1_segundo.pdf. Consultáu'l 10 de febreru de 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Del Hoyo, J et al, ed. (2008). Handbook of the Birds of the World (inglés). 13: 388. ISBN 978-84-96553-45-3.
- ↑ Nyária, Árpád S; Peterson, A Townsend; Rice, Nathan H; Moyle, Robert G (2009). «Phylogenetic relationships of flowerpeckers (Aves: Dicaeidae): Novel insights into the evolution of a tropical passerine clade» (n'inglés). Molecular Phylogenetics and Evolution 53 (3): páxs. 613-619. doi:. PMID 19576993.
- ↑ Reid, Nick (28 de xunetu de 2006). «Mutualistic interdependence between mistletoes (Amyema quandang), and spiny-cheeked honeyeaters and mistletoebirds in an arid woodland» (n'inglés). Austral Ecology (Ecological Society of Australia) 15 (2): páxs. 175-190. doi:.
Enllaces esternos editar
- Dicaeum hirundinaceum en Avibase.(n'inglés)
- Ficha de la UICN (inglés).
- Sistema Integráu d'Información Taxonómica. «Dicaeum hirundinaceum (Shaw, 1792) (TSN 559733)» (inglés).
- Dicaeum hirundinaceum (Shaw, 1792) en Catalogue of Life (inglés).
- Ficha n'Animal Diversity Web (inglés).
- Peterson, Alan P. «Dicaeum hirundinaceum de los Dicaeidae» (inglés).
- Ficha del Centru Nacional pa la Información Bioteunolóxica (inglés).
- Dicaeum hirundinaceum (Shaw, 1792) en xeno-canto.
| Wikispecies tien un artículu sobre Dicaeum hirundinaceum. |
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Dicaeum hirundinaceum 
.
Datos: Q538383- Multimedia: Dicaeum hirundinaceum
Especies: Dicaeum hirundinaceum
