Emerson Fittipaldi (12 d'avientu de 1946São Paulo)[4] ye un ex-pilotu y dueñu d'equipu d'automovilismu brasilanu. Conocíu col nomatu de Emmo, foi pilotu de Fórmula 1 na década de 1970, onde llogró 14 victories, 35 podios, dos campeonatos en 1972 y 1974, y dos subcampeonatos en 1973 y 1975.[5]

Emerson Fittipaldi
Vida
Nacimientu São Paulo12 d'avientu de 1946[1] (77 años)
Nacionalidá Bandera de Brasil Brasil
Bandera de Polonia Polonia
Llingua materna portugués brasilanu
Familia
Padre Wilson Fittipaldi
Fíos/es
Hermanos/es Wilson Fittipaldi
Familia
Estudios
Llingües falaes polacu
portugués[2]
italianu
portugués brasilanu
Oficiu
Oficiu pilotu de Fórmula Unu, Champ Car driver (en) Traducirpilotu d'automovilismu
Premios
Creencies
Partíu políticu Hermanos de Italia (es) Traducir
IMDb nm1081197
emersonfittipaldi.com
Cambiar los datos en Wikidata

Nes décades de 1980 y 1990, Fittipaldi apostó la serie CART, onde collechó 22 victories, 65 podios, el títulu de 1989 y los subcampeonatos de 1993 y 1994. Dientro de los sos trunfos destáquense dos nes 500 milles d'Indianapolis de 1989 y 1993, a lo que se suma un segundu puestu en 1988 y un terceru en 1990.

Dende marzu de 2013 ye presidente de la Comisión de Pilotos de la FIA.[6]

Biografía editar

Emerson Fittipaldi ye fíu del periodista y empresariu d'automovilismu Wilson Fittipaldi y hermanu del tamién pilotu Wilson Fittipaldi (fíu). El so sobrín Christian Fittipaldi y el so nietu Pietro Fittipaldi tamién ye pilotu profesional.

Na so mocedá, Emerson competía en motocicletes y llanches, pa depués decantase poles carreres de monoplaces/ En 1967 foi campeón de la Fórmula Vee, y en 1969 camudar a Europa pa ganar la Fórmula 3 Británica. En 1970 xubió a la Fórmula 2, resultando terceru nel campeonatu con cuatro podios.

Fórmula 1 editar

 
Fittipaldi pilotando'l Lotus 72 nel GP d'Austria de 1973.

Fittipaldi debutó na Fórmula 1 na temporada 1970 con Lotus, llogrando un cuartu puestu n'Alemaña y la victoria n'Estaos Xuníos.

Na so primer temporada completa, en 1971, terminó sestu del campeonatu con tres podios. En 1972 ganó cinco carreres y el campeonatu del mundu con 16 puntos de ventaya sobre Jackie Stewart. Dende entós y mientres trenta y trés años caltuvo'l llugar de ser el pilotu más nuevu en llograr el campeonatu, hasta ser movíu en 2005 pol español Fernando Alonso, que de la mesma sería movíu por Lewis Hamilton en 2008 y este por Sebastian Vettel en 2010.

El brasilanu foi subcampeón de la Fórmula 1 en 1973, atropando tres victories y ocho podios, siendo superáu por Jackie Stewart colos sos cinco victories. Pa la temporada 1974, el pilotu abandonó Lotus pa fichar pol equipu McLaren. Consiguió'l so segundu campeonatu, atropando tres victories y siete podios.

Mientres la temporada de F1 de 1974, Emerson Fittipaldi y el so hermanu Wilson alcordaron formar un equipu de F1 dafechu brasilanu. El so únicu patrocinador oficial foi Copersucar, una compañía estatal refinadora d'azucre y alcohol la cual daría nome inclusive al coche (a pesar de que l'equipu yera denomináu oficialmente Fittipaldi Automotive). Sofitaos inclusive pola estatal brasilana d'aviación Embraer, pa llabores de túnel de vientu y componentes especiales, fueron acusaos na prensa d'usu indebíu de fondos públicos pa un equipu de Fórmula 1.

El pilotu sería Wilson Fittipaldi mientres la temporada 1975, actuando Emerson como “consultor” del equipu na so primer fase, ensin dexar de pilotar pa McLaren, col que foi subcampeón con dos victories y cuator segundos puestos. Más tarde collaboraron como pilotos Ingo Hoffman, Arturo Merzario, y el mesmu Emerson Fittipaldi dende de la temporada 1976 hasta'l so retiru como pilotu de Fórmula 1 al concluyir 1980.

El Copersucar foi medianamente esitosu nes sos últimes fases mientres l'añu 1978, llegando inclusive a ser segundu nel Gran Premiu de Brasil.

Pero en plenu reináu del efeutu suelo, l'equipu nun pudo caltenese al corriente de la teunoloxía y pasó les próximes temporaes ensin pena nin gloria hasta'l so zarru definitivu en 1982.

IndyCar editar

 
Fittipaldi ganando na Indy 500 de 1992.

En 1984, Fittipaldi empezó a competir como pilotu na serie CART. Depués de probar en dellos equipos, foi contratáu por Patrick de manera permanente esi mesmu añu. En 1985 ganó la so primer carrera y quedó sestu nel campeonatu. Depués foi séptimu, décimu y séptimu los trés temporaes siguientes, ganando siquier una carrera en caúna d'elles. Fittipaldi coronóse campeón en 1989 con victories en cinco carreres, ente elles les 500 milles d'Indianapolis.

Penske fichó a Fittipaldi pa la temporada 1990. Concluyir en quintu allugamientu con una victoria, y lo mesmo asocedió al añu siguiente. En 1992 foi cuartu con cuatro victories más el trunfu nel Desafíu Marlboro de la CART. Fittipaldi ganó per segunda vegada les 500 milles d'Indianápolis en 1993, celebrando bebiendo un vasu de zusmiu de naranxa en cuenta de la tradicional lleche de vaca. Con dos trunfos más, esi añu resultó subcampeón por detrás de Nigel Mansell. Tamién foi segundu nel campeonatu 1994, pero derrotáu por Al Unser Jr. y con una victoria, cuatro segundos llugares y cinco terceros en 16 carreres. En 1995 ganó una carrera de la CART por 22ª y última vegada, resultando 11º nel campeonatu. La última temporada como pilotu de la CART terminó tempranamente al mancase nun choque mientres la carrera en Michigan. Ensin poder apostar les últimes cuatro feches, Fittipaldi retirar con un 19ᵘ puestu nel campeonatu 1996 a los 49 años d'edá.

Resultaos editar

Fórmula 1 editar

 
Emerson conduciendo un Lotus 72 en 1971.
 
Fittipladi nel GP de Gran Bretaña de 1974.
 
Fittipaldi sobre un F5 en 1978.

(Clave) (negrina indica pole position) (cursiva indica vuelta rápida)

Añu !Escudería

1

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Pos. Puntos
1970 Gold Leaf Team Lotus RSA
ESP
MON
BEL
NED
FRA
GBR
8
GER
4
AUT
15
ITA
Ret
CAN
USA
1
MEX
Ret
10º 12
1971 Gold Leaf Team Lotus RSA
Ret
ESP
Ret
MON
5
NED FRA
3
GBR
3
GER
Ret
AUT
2
CAN
7
USA
16
World Wide Racing ITA
8
1972 John Player Team Lotus ARG
Ret
RSA
2
ESP
1
MON
3
BEL
1
FRA
2
GBR
1
GER
Ret
AUT
1
CAN
11
USA
Ret
61
World Wide Racing ITA
1
1973 John Player Team Lotus ARG
1
BRA
1
RSA
3
ESP
1
BEL
3
MON
2
SWE
12
FRA
Ret
GBR
Ret
NED
Ret
GER
6
AUT
Ret
ITA
2
CAN
2
USA
6
55
1974 Marlboro Team Texaco ARG
10
BRA
1
RSA
7
ESP
3
BEL
1
MON
5
SWE
4
NED
3
FRA
Ret
GBR
2
GER
Ret
AUT
Ret
ITA
2
CAN
1
USA
4
55
1975 Marlboro Team McLaren ARG
1
BRA
2
RSA
Ret
ESP
DNS
MON
2
BEL
7
SWE
8
NED
Ret
FRA
4
GBR
1
GER
Ret
AUT
9
ITA
2
USA
2
45
1976 Copersucar-Fittipaldi BRA
13
RSA
17
USW
6
ESP
Ret
BEL
DNQ
MON
6
SWE
Ret
FRA
Ret
GBR
6
GER
13
AUT
NED
Ret
ITA
15
CAN
Ret
USA
9
JAP
Ret
17º 3
1977 Copersucar-Fittipaldi ARG
4
BRA
4
RSA
10
USW
5
ESP
14
MON
Ret
BEL
Ret
SWE
18
FRA
11
GBR
Ret
GER
DNQ
AUT
11
NED
4
ITA
DNQ
USA
13
CAN
Ret
JPN
12º 11
1978 Fittipaldi Automotive ARG
9
BRA
2
RSA
Ret
USW
8
MON
9
BEL
Ret
ESP
Ret
SWE
6
FRA
Ret
GBR
Ret
GER
4
AUT
4
NED
5
ITA
8
USA
5
CAN
Ret
10º 17
1979 Fittipaldi Automotive ARG
6
BRA
11
RSA
13
USW
Ret
ESP
11
BEL
9
MON
Ret
FRA
Ret
GBR
Ret
GER
Ret
AUT
Ret
NED
Ret
ITA
8
CAN
8
USA
7
21º 1
1980 Skol Fittipaldi Team ARG
Ret
BRA
15
RSA
8
USW
3
BEL
Ret
MON
6
FRA
Ret
GBR
12
GER
Ret
AUT
11
NED
Ret
ITA
Ret
CAN
Ret
USA
Ret
15º 5


Predecesor:
  Jackie Stewart
Campeón de la Fórmula 1
1972
Socesor:
  Jackie Stewart
Predecesor:
  Jackie Stewart
Campeón de la Fórmula 1
1974
Socesor:
  Niki Lauda

Referencies editar

  1. Afirmao en: Discogs. Identificador Discogs d'artista: 315804. Apaez como: Emerson Fittipaldi. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: xx0242179. Data de consulta: 1r marzu 2022.
  3. URL de la referencia: https://www.mshf.com/hall-of-fame/inductees/emerson-fittipaldi.html.
  4. Emerson Fittipaldi, la so historia. Actualidá Motor. 29 d'avientu de 2012. https://www.actualidadmotor.com/emerson-fittipaldi-de-lotus-a-fittipaldi/. Consultáu'l 2 de febreru de 2017. 
  5. «Biografia d'Emerson Fittipaldi». Consultáu'l 2 de febreru de 2017.
  6. GPUpdate.net (11 de marzu de 2013). «Fittipaldi encabeza la Comisión de la FIA». Consultáu'l 6 de mayu de 2013.

Enllaces esternos editar