Escuela Politéunica Federal de Zúrich

La Escuela Politéunica Federal de Zúrich (n'alemán Eidgenössische Technische Hochschule Zürich) ye una universidá pública pionera n'investigaciones n'Europa y en tol mundu. El so campus ta na ciudá suiza de Zúrich, onde la conoz a cencielles como la ETH. La so sonadía deber a los munchos científicos que pasaron poles sos aules y llaboratorios, ventiún premios Nobel nos sos más de cientu cincuenta años d'esistencia; ente los más famosos ta Albert Einstein.

Escuela Politéunica Federal de Zúrich
Eidgenössische Technische Hochschule Zürich
Situación
Estáu federáu	Suiza
Cantón	[[Cantón de Zúrich|{{{2}}}
District of the canton of Zürich (en)	[[d:Special:EntityPage/Q660732|{{{2}}}
Comuñes	[[Zúrich|{{{2}}}
Coordenaes	47°22′35″N 8°32′52″E
Escuela Politéunica Federal de Zúrich Escuela Politéunica Federal de Zúrich (Suiza)
Datos
Tipu	universidá téunica
Fundación	16 ochobre 1855
Rector	Günther Dissertori
Alumnos	19 233 (2014) 23 420 (31 avientu 2020)
Miembru de	ORCID, International Alliance of Research Universities (es) , Asociación d'Universidaes Europees, Informationsdienst Wissenschaft, Conference of European Schools for Advanced Engineering Education and Research (en) , ArXiv, LUMI consortium (en) , swissuniversities (en) , DataCite (es) , Open Education Global (en) y Coalition for Advancing Research Assessment (en)
Web oficial

Na parte francófona de Suiza atopa'l so universidá hermana, la École Polytechnique Fédérale de Lausanne (Escuela Politéunica Federal de Lausanne). Ye un miembru de la Lliga IDEA y de Top Industrial Managers for Europe (rede TIME) y de l'Alianza Internacional d'Universidaes d'Investigación (IARU).

Historia

De 1848 a 1855

Dende los tiempos de la República Helvética, en toa Suiza venía aldericándose la idea d'una universidá nacional, pero les engarradielles internes torgaron por enforma tiempu la so realización. Mientres la República Helvética diba tresformándose na Confederación Helvética, de gobierno federal, les voces que ciscaben una universidá volvieron escuchase y tres llargos alderiques, el 7 de febreru de 1854, el conseyu federal suizu robló la llei pa la creación d'una escuela federal politéunica ("Eidgenössische Polytechnische Schule") en xunto con una escuela pa ciencies exactes, polítiques y humanes.

De 1855 a 1904

Edificiu principal del ETH.

La nueva institución quería brindar una conocencia teórico y práctico acorde cola revolución industrial qu'había n'Europa nesos momentos. Gracies al prestosu clima que reinaba na ETH-Z, munchos estudiantes de toa Europa ingresaron, al igual que científicos de sonadía como Kinkel, de Sanctis, Cherbuliez, Clausius, Reuleaux y Semper.

Al pie de la creciente federación, la ETH-Z empezó'l so procesu de construcción. Nesta dómina construyó l'edificiu principal (Hauptgebäude), que foi diseñáu por Semper, amás del so llaboratoriu de máquines, l'edificiu de química y de física. Fundáronse les asociaciones d'estudiantes, los departamentos d'agricultura y ciencies militares.

De 1904 a 1911

Esta dómina ta marcada polos cambeos dientro de la institución. Dende 1904 empezó l'alderique en redol al cambéu de nome, de Polytechnikum a Eidgenössische Technische Hochschule, d'alcuerdu a los cambeos que taben faciendo les instituciones d'enseñanza alemanes. Esti cambéu foi efectivu en 1911. Nestos años, la ETH empezó'l so procesu de dixebrase d'otres instituciones federales, tantu de la Universidá de Zúrich como del cantón y de la ciudá de Zúrich. Lo que ye güei el nome ye acorde a lo qu'esta universidá brinda.

Amás del cambéu nel nome, en 1908, la institución empecipió'l procesu de reestructurar tantu les materies como'l sistema d'enseñanza acorde colo que la dómina riquía. En 1909, otorgar los primeros títulos de doctoráu a seis nel área de química, dos n'inxeniería mecánica y unu en ciencies naturales.

De 1911 a 1968

Vista del campus de Hönggerberg.

La universidá empezó a trabayar con autonomía académica pero cooperativamente col cantón Zúrich. Esta fórmula sirviólu pa llograr los oxetivos deseyaos, formulación teórica y esperimentación controlada de los esperimentos. Asina, tres la Primer Guerra Mundial, consolidóse la creación d'institutos con financiamiento mistu dientro de la institución. Col pasu del tiempu, la universidá foi focalizando los roles nacionales d'información. Tantu na industria como na ciencia, la ETH empezaba a ser un referente tocantes a los caminos que se debía direccionar.

No tocante a la infraestructura, los llaboratorios siguieron construyéndose. En 1929 creóse'l llaboratoriu d'agües ya hidroloxía, en 1933 l'institutu de física esperimental, en 1937 l'institutu de desenvolvimientu industrial, colo que se notó que la universidá riquía d'un llugar más ampliu pa siguir la so espansión, lo que concluyó en 1961 col entamu de les obres de la primer etapa del so nuevu campus nes contornes de Zúrich, nel sector de Hönggerberg. Pa esto consiguióse en 1952 la creación de la Fundación Nacional Suiza de Ciencia, que yera la encargada pa consiguir los fondos necesarios. En 1954 teníense yá recaldaos 444 millones de francos suizos pa l'ampliación.

De 1968 a 1973

Fotografia del Hauptgebäude nel campus Zentrum.

Esti curtiu periodu viose envolubráu nuna serie de disputes pola intención d'implementar nuevos reglamentos y lleis na universidá. En 1968 dictáronse les nueves lleis pa la ETH pero los mesmos estudiantes en referendu votaron en contra del so implementación. En 1969, la so universidá hermana École Polytechnique Universitaire de Lausanne convirtióse tamién en Escuela Politéunica Federal de Lausana.

De 1973 a 2005

Al igual que'l restu del mundu, les universidaes nesti tiempu tuvieron que dir evolucionando d'alcuerdu a la creciente innovación teunolóxica pa convertise en puntos xeneradores de teunoloxía y non yá simples consumidores. Polo que nesta dómina, la ETH tuvo que flexibilizar los sos programes d'investigación en pos de consiguir los adelantos teunolóxicos necesarios y pa eso llograron consiguir aliances estratéxiques con delles empreses importantes.

Gracies a esto na década de 1980 impulsaron la creación de nuevos departamentos al igual que nueves carreres como informática, ciencia de materiales y ciencies del mediu ambiente. D'ende d'equí p'arriba la universidá, que yá cuntaba con un gran prestíu, siguió'l so camín acompañada de la meyora científica y de la innovación riquida pa convertise nuna universidá piquera.

De 2005 d'equí p'arriba

Nos últimos años la ETH cumplió con diversos estándares calidable que tanto'l gobiernu federal suizu como la Xunión Europea y países del primer mundu riquieron; unu d'estos exemplos ye que tuvo que realizar la reforma aprobada nel Procesu de Bolonia. Los títulos daos nos sos niveles d'enseñanza como les sos meyores científicu y teunolóxicu lleven siempres la calidá que la universidá ganó. Nos años 2005, 2006 y 2007 el ranking d'universidaes del mundu dio-y el puestu 27, siendo la quinta meyor universidá d'Europa y la meyor universidá del so país.

Nel 2005, al cumplise los 150 años de la so fundación, les festividaes nun cesaron. Amás púnxose en marcha un gran proyeutu visionariu, Science City, que pretende convertir al so campus en Hönggerberg nuna ciudá científica onde los estudiantes y docentes puedan realizar toles sos actividaes ensin salir d'esta ciudá universitaria.

Campus

La ETH tien dos campus como se dixo enantes, unu nel centru de la ciudá (Zentrum) y otru en Hönggerberg. El campus central colinda cola Universidá de Zúrich, el Universitätspital y el colexu del cantón (Kantonschule). En realidá nun se trata d'un campus zarráu; otra manera, ye un conxuntu d'edificios y oficines circundantes al Hauptgebäude, que foi diseñáu por Gottfried Semper, que yera profesor d'arquiteutura nesos momentos. Atopar nuna zona céntrica de la ciudá, al que puede aportase fácilmente dende la Estación central de tren de Zúrich (Hauptbahnhof) na tranvía o hasta caminando.

Campus de Hönggerberg, futura Science City.

El campus de Hönggerberg ye más modernu, tien alredor de 50 años y construyóse por cuenta de que non podía ampliase más el campus Zentrum. Construyóse principalmente ente 1964 y 1976, anque la mayor construcción terminar en 2003 cola construcción de los departamentos de ciencia de materiales, arquiteutura, inxeniería civil, física, bioloxía y química. El campus ta alloñáu del campus Zentrum unos 20 minutos en tresporte públicu y unos 25 minutos dende la estación central del tren.

Polos 150 años de la universidá forxóse un plan pa convertir a esti campus universitariu nuna ciudá científica, onde pueda vivise, comer, faer deporte, etc. El proyeutu denomináu como Science City ye un ambiciosu proyeutu que busca crear una ciudá colos más altos estándares ambientales acompañaos d'espacios culturales, económicos y sociales. Espérase que para 2008 el proyeutu tea rematáu.

Almisión

Pal ingresu a los estudios de pregrado (Bachelor), hai dos modalidaes: una pa los estudiantes que tienen el bachilleratu suizu (eidgenössisch anerkannten gymnasialen Maturitätsausweis) y otra pa los que nun lo tienen. Los que tienen esti Schweizer Maturität o dalgún equivalente deben namái inscribise na oficina d'ingresu. Pa los demás, varia si'l títulu más altu que tengan revalida col CH-Maturität. Los aspirantes tienen d'inscribise primero na oficina d'almisión, onde se-yos va dicir si'l so títulu ye equivalente, y en casu contrariu van tener que realizar unes pruebes d'ingresu (Aufnahmeprüfung) nes materies correspondientes a la so carrera amás d'una prueba de conocencia del idioma alemán (Deutsch-Kenntnis-Prüfung). A pesar de que l'idioma nel que se van cursar los estudios ye l'alemán, les pruebes pueden dase en cualesquier de los cuatro idiomes oficiales en Suiza.

La ETH tamién brinda la opción d'ingresar a niveles avanzaos; pa ello los estudiantes deben igualmente inscribise na oficina d'almisión y, dependiendo del llugar onde cursaren los sos estudios, pueden revalidar les materies cursaes n'otres universidaes si tán nun segundu añu d'estudios. Los estudiantes d'universidaes en Suiza, Alemaña, Austria, Italia y Francia namái precisen presentar los sos certificaos de los estudios cursaos.

Pal ingresu a carreres de maestría, la ETH rique que l'aspirante tenga un títulu equivalente al Bachelor of Arts o Bachelor of Science. La solicitú d'almisión tien d'unviase por escritu axuntando una copia del so títulu correspondiente. Delles carreres de Máster na ETH pueden faese tamién n'inglés. Delles carreres impartir primordialmente n'alemán pero precísase una bon conocencia d'inglés pa ciertes materies y otres son primordialmente n'inglés con delles materies n'alemán. Tamién esisten carreres que namái son n'inglés; pa más detalle esiste una tabla más palantre.

Estudios

A nivel de pregrado, la ETH ufierta 23 carreres a nivel de Bachelor y 41 Maestríes. En 2006, 6800 estudiantes cursaben dalguna carrera de Bachelor y 3800 dalguna de les maestríes o diplomes. Amás teníen 2.900 doctorantes en 16 departamentos.

Bachelor

Los estudios pa llograr el Bachelor of Arts o'l Bachelor of Science tienen una duración de trés años, estremaos en 6 semestres o en 180 creitos. El primer añu ye l'añu base onde s'enseñen los fundamentos de matemátiques, física, bioloxía y química, por que dempués, nos dos años siguientes, trabayar más en proyeutos y trabayos más específicos pal so correspondiente títulu. Les carreres qu'ufierta a esti nivel son:

Departamentu	Carrera	-----	Arquiteutura, Inxeniería Civil y Geomática (Architektur, Bauwesen und Geomatik)	Arquiteutura (Architektur)	D-ARCH
Inxeniería Civil (Bauingenieurwissenschaften)	D-BAUG
Geomática y Planeación (Geomatik und Planung)
Ciencies del mediu ambiente (Umweltingenieurwissenschaften)
Inxenieríes (Ingenieurwissenschaften)	Electrotéunica y teunoloxía de la información (Elektrotechnik und Informationstechnologie)	D-ITET
	Bioteunoloxía ( Biotechnologie)	D-BSSE
	Informática (Informatik)	D-INFK
	Ciencia de materiales (Materialwissenschaft)	D-MATL
	Inxeniería mecánica (Maschineningenieurwissenschaften)	D-MAVT
Matemátiques y Ciencies Naturales (Naturwissenschaften und Mathematik)	Bioloxía (Biologie)	D-BIOL
	Química (Chemie)	D-CHAB
	Inxeniería Química ( Chemieingenieurwissenschaften)
	Ciencies interdisciplinaries (Interdisziplinäre Naturwissenschaften)
	Ciencies farmacéutiques (Pharmazeutischen Wissenschaften)
	Matemátiques (Mathematik)	D-MATH
	Ciencies computacionales ya inxeniería (Rechnergestützte Wissenschaften)
	Física (Physik)	D-PHYS
Ciencies Naturales Sistemátiques y empobinaes (Systemorientierte Wissenschaften)
	Ciencies de la salú y teunoloxía (Gesundheitswissenschaften und Technologie)	D-HEST
	Ciencies d'Alimentos (Lebensmittelwissenschaften)
	Ciencies de l'Agricultura (Agrarwissenschaft)	D-USYS
	Ciencies ambientales (Umweltnaturwissenschaften)
	Ciencies de la Tierra (Erdwissenschaften)	D-ERDW
Ciencies Sociales y Alministratives (Management und Sozialwissenschaften)	Ciencies Sociales, Humanes y Polítiques (Berufsoffizier)	D-GESS

Maestría

Los estudios siguen con una maestría, que tien una duración de 3 o 4 semestres o de 90 a 120 creitos. Los estudios van concentrándose na caña que l'estudiante escueya. Amás, tienen de realizase práutiques (ente 3 y 8 selmanes) y un trabayu escritu pa finalmente llograr el títulu de Master of Science ETH o Master of Arts ETH. Les maestríes ufiertaes polos departamentos de la ETH, delles d'elles n'inglés, son:

Departamentu	-----	Arquiteutura, Civil y Geomática	Arquiteutura (Architektur)*
Inxeniería Civil (Bauingenieurwissenschaften)*
Geomática y Planeación (Geomatik und Planung)*
Desarrollu espacial y sistemes d'infraestructura (Raumentwicklung und Infrastruktursysteme)*
Inxeniería ambiental (Umweltingenieurwissenschaften)**
Ingeniería | Ingeniería Biomédica (Biomedizinische Technik)****
	Bioloxía computacional y Bioinformática (Computational Biology and Bioinformatics)****
	Electrotéunica y teunoloxíes de la información (Elektrotechnik und Informationstechnologie)*
	Ciencies y teunoloxía d'Enerxía (Energy Science and Technology)****
	Informática (Informatik)**
	Inxeniería mecánica (Maschineningenieurwissenschaften)**
	Ciencia de materiales (Materialwissenschaft)****
	Micro y Nanosistemas (Mikro- und Nanosysteme)****
	Inxeniería Nuclear (Nuclear Engineering)
	Inxeniería de Procesos (Verfahrenstechnik)**
Ciencies Naturales y Matemática	Ciencies del movimientu humanu y deportes (Bewegungswissenschaften und Sport)*
	Bioloxía (Biologie)****
	Bioteunoloxía (Biotechnologie)****
	Química (Chemie)****
	Química ya inxeniería biolóxica (Chemie- und Bioingenieurwissenschaften)****
	Ciencies interdisciplinaries (Interdisziplinäre Naturwissenschaften)**
	Matemática y aplicaciones (Mathematik / Angewandte Mathematik)**
	Ciencies médiques y farmacéutica industrial (Medicinal and Industrial Pharmaceutical Sciences)****
	Sistemes neurales y computación (Neural Systems and Computation)**
	Ciencies farmacéutiques (Pharmazeutische Wissenschaften)*
	Física (Physik)*
	Ciencies ya inxeniería de la computación (Rechnergestützte Wissenschaften)**
	Estadística (Statistik)**
Ciencies naturales sistemátiques y empobinaes	Ciencies de l'agricultura (Agrarwissenschaft)*
	Xeofísica aplicada (Applied Geophysics)****
	Ciencia de materiales (Atmospheric and Climate Science)****
	Ciencies de la tierra (Erdwissenschaften)****
	Ciencies d'alimentos (Lebensmittelwissenschaft)*
	Ciencies del mediu ambiente (Umweltnaturwissenschaften)****
Ciencies sociales y alministratives	Estudios comparativos ya internacionales (Comparative and International Studies)****
	Alministración, teunoloxía y economía (Management, Technologie und Ökonomie)****
	Filosofía y hestoria del pensamientu (Philosophie und Geschichte des Wissens)*

Notes

* La carrera impartir n'inglés y alemán, predominando l'alemán. ** La carrera impartir n'inglés y alemán, predominando l'inglés. *** La carrera impartir solo n'alemán. **** La carrera impartir solo n'inglés.

Doctoráu

La gran fama d'esta universidá deber a les sos innumberables contribuciones a la ciencia. Por eso, cada añu'l númberu de candidatos a doctorantes bordia los 700; cuasi la metá son estranxeros. La duración d'un doctoráu ye d'alredor de 3 o 4 años. Lo primero que s'aconseya pa realizar un doctoráu na ETH, ye buscar un profesor dientro de la universidá, pa xuntos ellaborar el plan d'estudiu y trabayu. Al rematar los estudios, la ETH da'l títulu correspondiente al estudiu como ETH Graduate Schools.

Personaxes reconocíos na ETH

Polos corredores d'esta universidá pasaron, tanto como estudiantes como profesores, personaxes de ciencia de sonadía.

Ganadores del Premiu Nobel

La ETH-Z cuenta con 21 premiu Nobel, cifra que representa cuasi la tercer parte de tolos ganadores d'esti premiu en ciencia. Na siguiente tabla puede reparase el personaxe y l'añu que se-y dio esti gallardón:

Wilhelm Konrad Röntgen.

Richard Willstätter.

Albert Einstein.

Alexander Müller.

Kurt Wüthrich.

Otros personaxes

Ente los personaxes que fueron docentes o se graduaron na ETH que gocien de cierta reconocencia son:

Rudolf Julius Emmanuel Clausius.

Hendrik Petrus Berlage.

Carl Gustav Jung.

John von Neumann.

Niklaus Wirth.

Añu	Personaxe	Area
1901	Wilhelm Konrad Röntgen	Física
1913	Alfred Werner	Química
1915	Richard Willstätter	-bgcolor="#EFEFEF"	1918	Fritz Haber	-----	1920	Charles Edouard Guillaume	-bgcolor="#EFEFEF"	1921	Albert Einstein	-----	1936	Peter Debye	-bgcolor="#EFEFEF"	1938	Richard Kuhn	-----	1939	Leopold Ruzicka	-bgcolor="#EFEFEF"	1943	Otto Stern	-----	1945	Wolfgang Pauli	-bgcolor="#EFEFEF"	1950	Tadeus Reichstein	Medicina
1952	Felix Bloch	-bgcolor="#EFEFEF"	1953	Hermann Staudinger	-----	1975	Vladimir Prelog	-bgcolor="#EFEFEF"	1978	Werner Arber	-----	1986	Heinrich Rohrer	-bgcolor="#EFEFEF"	1987	Georg Bednorz y Alexander Müller	-----	1991	Richard Ernst	-bgcolor="#EFEFEF"	2002	Kurt Wüthrich	Química

Docentes	Graduaos
Jakob Ackeret (1898–1981)	Othmar H. Ammann (1879–1965)
Hans Boesch (1926–2003)	Hendrik Petrus Berlage (1856–1934)
Alfred Büchi (1879–1959)	Santiago Calatrava (1951– )
Rudolf Clausius (1822–1888)	Ernst Dübi (1884–1947)
Hermann Burger (1942–1989)	Hans Albert Einstein (1904–1973)
Karl Culmann (1821–1881)	Max Frisch (1911–1991)
Beno Eckmann (1917-2008)	Jacques Herzog (1950– )
Paul Feyerabend (1924–1994)	Robert Maillart (1872–1940)
Fritz Fischer (1898–1947)	Pierre de Meuron (1950– )
Jérôme Franel (1859–1939)	Walterio Meyer Rusca (1882–1969)
Albert Heim (1849–1937)	Gustave Naville (1848–1929)
Eduard Imhof (1895–1986)	John von Neumann (1903–1957)
Otto Jaag (1900–1978)	Henri Pittier (1857–1950)
Carl Gustav Jung (1875–1961)	Walter Ritz (1878–1909)
Gustav Adolf Kenngott (1818–1897)	Volker Staab
Ernst Laur (1871–1964)
Christian Menn (1927– )
Adolf Muschg (1934– )
Franz Reuleaux (1829–1905)
Roland Ris (1939– )
Heinz Rutishauser (1918–1970)
Jean Rudolf von Salis (1901–1996)
Karl Schmid (1907–1974)
Gerold Schwarzenbach (1904–1978)
Peter Sehr (1951- )
Gottfried Semper (1803–1879)
Eduard Stiefel (1909–1978)
Aurel Stodola (1859–1942)
Friedrich Traugott Wahlen (1899–1985)
Hermann Weyl (1885–1955)
Niklaus Wirth (1934– )

Ver tamién

• École polytechnique fédérale de Lausanne (Institutu Federal de Suiza en Lausana)
• Alianza Internacional d'Universidaes d'Investigación
• Lliga IDEA
• Universidá de Zúrich
• Universidaes de Suiza

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Escuela Politéunica Federal de Zúrich.
• Páxina web oficial
• ETHistory 1855-2005 Historia de la ETH-Z (n'alemán ya inglés).
• Science City Portal del proyeutu Science City.
• Croquis del campus Zentrum.

• Datos: Q11942
• Multimedia: ETH Zurich
• Especies: ETHZ