Pascuala Ilabaca
Pascuala Ilabaca Argandoña (1985, Girona) ye una cantante y compositora chilena, destacada pola so voz y l'acompañamientu del acordión y pianu nos sos cantares. La so obra foi descrita como “composición contemporánea, les tradiciones étniques del mundu y el raigañu folclórica chilena.”[2] Tamién ye parte de Samadi, un grupu de música étnica empecipiáu en 2005, qu'arrexunta repertorios d'India, África, Llatinoamérica, Oriente Mediu y Europa.
Pascuala Ilabaca | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Girona, 1985[1] (38/39 años) |
Nacionalidá | Chile |
Llingua materna | castellanu |
Estudios | |
Estudios | Pontificia Universidad Católica de Valparaíso (es) |
Llingües falaes | castellanu |
Oficiu | cantante, artista d'estudiu |
Miembru de | Pascuala Ilabaca y Fauna |
Mena de voz | sopranu |
Instrumentu musical | voz |
Biografía
editarPascuala Ilabaca nació en Girona, España nel añu 1985. Llega a Chile en 1987, onde s'anicia de magar, vive na ciudá de Valparaíso.[2] Ye la fía del pintor Gonzalo Ilabaca y la vitralista Pilar Argandoña.[3] Cuando yera neña viaxó enforma xunto a los sos padres quien lu enseñaron a lleer mientres percorríen Chile de riba a embaxo. La familia tamién viaxó fora de Chile. A los 12 años vivió n'India, onde volvió pa estudiar dempués de terminar la so carrera na Universidá col maestru Pandith Pashupatinath Mishra en Benarés, India. A los 15, vivió en Méxicu cola so familia, depués volvió a Valparaíso onde foi al colexu Winterhill de Viña del Mar onde terminó los sos estudios xunto a la so hermana Danila Ilabaca Argandoña.[4]
Sigue una dieta vexetariana.[5]
Carrera musical
editarIlabaca tocó música dende la so niñez. La so primer incursión nun escenariu foi a los 6 años, cuando fixo de telonera pa la banda punk "Los Parkinson", amigos de los sos padres. Ilabaca estudió nel conservatoriu, y depués na Pontificia Universidá Católica de Valparaíso (PUCV) col profesor Eduardo Cáceres nel Institutu de Música, onde yera la única muyer del cursu, a finales de la so carrera.[6]
Na PUCV compunxo obres pa pianu y tabla hindú xunto con obres pa pianu y voz.[6]En 2005, grabó'l so primer discu Caleidoscopiu con cinco amigos, otros nuevos compositores de Valparaíso. Nel añu 2008, sacó xunto a Jaime Frez y Cristian Retamal el discu Pascuala Canta a Violeta, lo cual Ilabaca considera como'l so primer discu como cantante n'homenaxe a la folclorista chilena Violeta Parra. Estudió cantar n'India ente los años 2008 y 2009, y allá empezó arrexuntando música de distintos llugares, lo cual llevó al llanzamientu de dos discos en 2010, Arume o Venenu, discu de Samadi, y Diablu Colloráu Diablu Verde primer discu como compositora, autora ya intérprete.[2] Anguaño toca cola so banda Fauna, que s'empezar a formar nel añu 2008 col discu Pascuala cánta-y a Violeta, y según Ilabaca, consagrar cola grabación de Diablu Colloráu Diablu Verde. La banda creció ya inclúi Juan Nuñez (guitarra), Christian Chinu Chiang (baxu), Jaime Frez (batería), Miguel Razzouk (clarinete y saxo).
Realizó 9 xires internacionales nos países de Chile, Arxentina, Perú, Colombia, Méxicu, España, Portugal, Bélxica, Francia, Alemaña, R.Xuníu ya India.
Los finxos de la so carrera son: Festival Womad Chile 2015, Festival de jazz de Londres 2014, Conciertu en Filarmónica de Berlín, Alemaña 2014, Festival Pirineos Sur, España 2014, Festival Fusion Alemaña 2014, Festival Lollapalooza Chile 2013, Festival TFF Rudolstadt 2012, FIL Guadalaxara Méxicu 2011, ente otros.
Trabayó en diversos proyeutos audiovisuales. La productora Trinacrio creó un documental d'hora y cuartu sobre ella, que foi estrenáu nel Festival de Cine de Viña del Mar, Chile, y espuestu nel Festival del Institutu Cervantes en Tokiu, Xapón.
Los sos discos tán editaos en Chile por Tienda Nacional y n'Europa por Petit Indie, BCN.
Referentes
editarIlabaca diz que la so primer influencia musical foi Janis Joplin, porque-y gusta'l trabayu femenín “nun mundu que suel ser masculín”.[7] Cuenta nes sos influencies el porteño Álvaro Peña-Rojas, quien collaboró na banda The 101'ers con Joe Strummer, el cantante de la banda punk The Clash.[6] Peña yera un amigu de los sos padres y él y Ilabaca tocaron pianu a cuatro manes. El so referente mayor ye Violeta Parra, lo cual rescampla nel conteníu de los sos proyeutos ya intereses tantu col so soníu musical. De Violeta, diz que, “Nella ta tou: la quexa, la crudeza, la simplez, l'analís, la depresión y tamién la pasión y la creación”.[8]
Premios
editarIlabaca ganó'l Guitarpin d'oru al pie d'Inti-Illimani nel Festival del Huaso de Olmue 2010 y depués el Premiu del Públicu, al Meyor Videoclip Chilenu pol videoclip Llamenta la Canela, que foi realizáu pola productora TRINACRIO, amiga de Ilabaca.[6] En 2013 gana un premiu Independent Music Awards de Nueva York (EEXX) col so discu "Busco Paraiso" y en 2015 la mesma placa ye nomada Top of the World pola Revista Songlines[9] en R.Xuníu.
Discografía
editar- El Mitu de la Pérgola (2018)
- Rei Loj (2015)
- Saco'l sombreru (2014)
- Busco paraísu (2012)
- Diañu Coloráu, Diablu Verde (2010)
- Arume o Venenu (2010)
- Pascuala cánta-y a Violeta (2008)
Referencies y notes de pies
editar- ↑ Afirmao en: datos.bne.es. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Apaez como: Pascuala Ilabaca. Identificador BNE: XX5234862. Llingua de la obra o nome: castellanu.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Pascuala Ilabaca Archiváu 2014-09-04 en Wayback Machine nel sitiu Música Popular
- ↑ india/ Pascuala Ilabaca trai soníos de la India
- ↑ MÚSICA POPULAR, Festival Llatinoamericanu, Conciertu Pascuala Ilabaca y Fauna, Sábadu 15 setiembre
- ↑ Ferrer, Pablo (16 d'ochobre de 2016). «fraxilidá/ El frenesí y la fraxilidá». Consultáu'l 12 de payares de 2016.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Pascuala Ilabaca, Nómada en Revista Paula
- ↑ Pascuala Ilabaca
- ↑ Entrevista a Pascuala Ilabaca
- ↑ Songlines Top of the World - March 2015
Enllaces esternos
editar