Syngman Rhee
Syngman Rhee (hangul: 이승만, hanja: 李承晩, romanización revisada: I Seungman, McCune-Reischauer: I Sŭngman)?, tamién escritu Lee Seungman (26 de marzu de 1875, Pyongsan County (en) 
– 19 de xunetu de 1965, Honolulu) foi un políticu surcoreanu, líder del movimientu nacionalista coreanu y el primer presidente de Corea del Sur dende 1948 hasta 1960.
Syngman Rhee | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
24 xunetu 1948 - 27 abril 1960 ← ensin valor - Yun Bo-seon →
31 mayu 1948 - xunetu 1948 Eleiciones: 1st Legislative Assembly (en) | |||||
| Vida | |||||
| Nacimientu |
Pyongsan County (en) [1], 26 de marzu de 1875[2] | ||||
| Nacionalidá |
Dinastía Joseon Gobiernu provisional de la República de Corea Imperiu de Corea  Corea del Sur | ||||
| Muerte | Honolulu[3], 19 de xunetu de 1965[4] (90 años) | ||||
| Sepultura |
Cementerio nacional de Seúl (es) | ||||
| Causa de la muerte | accidente vascular cerebral | ||||
| Familia | |||||
| Padre | Lee Kyung-sun | ||||
| Casáu con |
Park Seung-seon (en) (1890 – div. 1910) Franziska Donner (es) (1934 – m. 1965) | ||||
| Estudios | |||||
| Estudios |
Universidá George Washington Universidá de Harvard Universidá de Princeton | ||||
| Llingües falaes |
coreanu[5] inglés | ||||
| Oficiu | políticu, periodista, escritor | ||||
| Premios | |||||
| Serviciu militar | |||||
| Lluchó en | Guerra de Corea | ||||
| Creencies | |||||
| Relixón | metodismu | ||||
| Partíu políticu |
Partido Liberal (es) (de 1951 a 1961)[6] Asociación Nacional (es) (de 1946 a 1951) | ||||
 .svg) | |||||
 | |||||
_-_ribbon_bar.svg){kind=small}
_Mugunghwa_Medal.png){kind=small}
El so mandatu de 12 años sigue siendo oxetu de discutiniu, y tuvo marcáu poles tensiones de la Guerra Fría y la división de Corea.[7] Rhee taba identificáu con polítiques conservadores y anticomunistes, lideró a Corea del Sur na Guerra de Corea (1950-1953), encaró la reconstrucción del nuevu país tres el conflictu y desempeñó un mandatu autoritariu. Finalmente, tuvo que dimitir en 1960 so les acusaciones de fraude eleutoral y exiliase en Ḥawai.[8]
Biografía
editar
Syngman Rhee nació'l 26 de marzu de 1875, siendo'l fíu únicu d'una familia de llabradores de Haeju. Cuando tenía 2 años, los sos padres camudar a Seúl y Rhee foi inscritu en centros educativos confucianistes coles mires de que, nun futuru, pudiera aprobar l'exame del serviciu civil nacional (gwageo). A los 19 años ingresó nel institutu Pai-Chai, rexentáu por metodistes d¡Estaos Xuníos, y compaxinó un emplegu como periodista col profesoráu d'idioma coreanu pa los misioneros.
Mientres la so mocedá abrazó la causa del nacionalismu coreanu a raigañu del asesinatu de la emperatriz Myeonseong. En 1896 ayudó a fundar el Club de la Independencia» y entamaba manifestaciones contra la influencia de los imperios xaponés y rusu nel territoriu.[9] En 1898 foi deteníu pola so implicación nuna trama contra'l emperador Gojong, nos primeros años del imperiu de Corea, y condergáu a cadena perpetua n'intentando fugase de prisión. Permaneció encarceláu seis años, hasta qu'en 1904 pudo salir d'ellí pol españíu de la guerra ruso-xaponesa, camín de los Estaos Xuníos. En tou esi tiempu aprovechó la so estancia pa llograr el Bachelor of Arts na Universidá George Washington (1907), una maestría na Universidá de Harvard (1908) y el doctoráu na Universidá de Princeton cola tesis «neutralidá so la influencia de los Estaos Xuníos» (1910).[9]
Rhee tornó al so país mientres la ocupación xaponesa de Corea como miembru de l'Asociación Cristiana de Jóvenes. Dos años dempués foi condergáu por participar nuna trama contra'l gobernador xeneral Terauchi Masatake, anque pudo fuxir a Estaos Xuníos pa evitar ser arrestáu.[9] N'América del Norte implicar en llabores diplomáticos por que'l presidente Woodrow Wilson sofitara a los coreanos, ya inclusive trató ensin ésitu de representar a la península na Conferencia de Paz de París.
Dempués de surdir el movimientu primeru de marzu en 1919, Rhee foi nomáu primer presidente del gobierno nel exiliu de la República de Corea en Shanghai, cargu qu'ocuparía hasta'l so procesamientu por abusu de poder en 1925.[9] Sicasí, siguió exerciendo llabores diplomáticos dende Ḥawai y Washington D.C., onde aumentó los sos contactos cola alministración d'Estaos Xuníos. Pel branu de 1941, dempués del ataque a Pearl Harbor, Rhee solicitó al presidente Franklin D. Roosevelt que reconociera la independencia de Corea.
En 1945 foi'l representante principal del gobiernu coreanu na Conferencia de les Naciones Xuníes sobre Organización Internacional.
Dempués de la rindición de Xapón el 15 d'agostu de 1945, Rhee voló hasta Tokiu col exércitu d'Estaos Xuníos y un mes dempués llegó a Seúl, a bordu del avión personal del xeneral Douglas MacArthur. Nuna Corea estremada ente la Xunión Soviética y Estaos Xuníos, Rhee defendió la unificación n'únicu estáu al traviés de tesis anticomunista.[9]
Presidencia de Corea del Sur
editar
L'Asamblea Xeneral de les Naciones Xuníes reconoció la independencia de Corea en payares de 1947. Un añu dempués, de resultes de la división de la península, surdieron dos entidaes: Corea del Norte (comunista) y Corea del Sur (nacionalista), dambes engarraes ente sigo. Gracies al sofitu de la mayoría de miembros de l'Asamblea Nacional (180 votos de 196 posibles), foi escoyíu primer presidente de la República de Corea, proclamada'l 15 d'agostu de 1948. Sol so mandatu escorrer a les entidaes que collaboraron con Xapón mientres la ocupación (chinilpa) y empecipióse un cercu al restu de movimientos opositores. Los sos principales sofitos yeren los diputaos conservadores y el gobiernu d'Estaos Xuníos, que cumplía asina cola Doctrina Truman pa frenar la meyora de les fuercies comunistes.
Mientres la guerra, al gobiernu de Rhee acusóse-y de reprimir con violencia una rebelión llabradora na isla de Jeju. Más de 30.000 persones fueron asesinaes.[10]
El 25 de xunu de 1950, les tropes de Corea del Norte movilizar pa invadir el sur de la península, provocando l'españíu de la Guerra de Corea. Rhee, partidariu de que la Organización de les Naciones Xuníes unificara'l país pola fuercia,[9] caltúvose al frente del gobiernu y llogró'l sofitu de les tropes aliaes pa recuperar terrén ya inclusive llegar a Pyong Yang.[9] La perspeutiva d'una Corea unificada sol mandu de Rhee fizo que soviéticos y chinos, de la mesma, sofitaren al líder norcoreanu Kim Il-sung. Nun hubo solución al conflictu hasta 1953, col establecimientu d'una zona desmilitarizada sobre'l paralelu 38.
Rhee foi acusáu mientres la guerra de corrupción y d'ordenar la masacre de la Lliga de Bodo», pola que cientos de miles d'homes fueron unviaos a campos de reeducación y decenes de miles acabaron siendo executaos so l'acusación de simpatizar col comunismu.[11]
El final del gobiernu de Rhee taba previstu p'agostu de 1952 según la constitución, y la so reelección dependía de l'Asamblea Nacional, na que nun tenía sofitos pol creciente descontentu cola corrupción y la represión política.[12] Al nun tener el sofitu de la cámara, en payares de 1951 introdució una enmienda por que el presidente de Corea del Sur fora escoyíu por votación popular. Esi mesmu añu fundó'l so propiu partíu políticu, el Partíu Lliberal, y declaró la llei marcial pa garantizase l'ésitu de la reforma. Rhee venció los comicios col 72% de los votos y garantizóse la reelección en 1956.
El so mandatu mientres tola década de 1950 tuvo marcáu por trés factores: el tresformamientu de la sociedá civil surcoreana, la persecución de cualquier movimientu opositor con midíes autoritaristas, y una economía n'estáu críticu.[8][9] Al concluyir la guerra, Corea del Sur dependía de les aportaciones de l'Axencia de los Estaos Xuníos pal Desenvolvimientu Internacional porque perdiera casi tola so industria; calteníase un modelu basáu na agricultura y la renta per cápita yera una de les más baxes del mundu, de tan solo 72 dólares.[8] Rhee impulsó delles reformes pa evitar depender de les importaciones, cuantimás en materies primes, pero les midíes económiques de mayor caláu nun llegaríen sol so mandatu, sinón mientres el de Park Chung-hee.[8]
A pesar de qu'en 1960 yá tenía 84 años, Rhee impulsó una reforma constitucional pa esaniciar la llende de dos mandatos presidenciales y presentóse a les eleiciones del 15 de marzu, nes que nun tuvo rival pola muerte del opositor Cho Byeong-ok por causa de un cáncer. La so mayor obsesión yera que'l vicepresidente, Llei Ki-poong, convertir nel socesor.[8]
Últimos años
editar
A otru día de les eleiciones, hubo manifestaciones nes principales ciudaes de Corea del Sur pa denunciar un presuntu fraude eleutoral.[12] L'asesinatu d'un activista en Masan fizo que les protestes estender a nivel nacional, y el 19 d'abril los estudiantes de la Universidá de Corea ocuparon les cais de Seúl na llamada «Revolución d'abril». Rhee ordenó al exércitu qu'abriera fueu contra los manifestantes, lo que supunxo un puntu d'inflexón pa la yá indignada población surcoreana.[12] Una selmana dempués repitiéronse les movilizaciones pero esta vegada l'exércitu negar a reprimiles, polo que Rhee presentó la so dimisión el 26 d'abril.[12] De momentu, dellos manifestantes tomaron la Casa Azul y el yá ex-presidente tuvo que fuxir de Corea del Sur col sofitu de l'Axencia Central d'Intelixencia.[12]
Rhee vivió los sos últimos años exiliáu en Honolulu (Estaos Xuníos), en compañía de la so esposa Franziska Donner y del so fíu adoptáu. Finó ellí'l 19 de xunetu de 1965, a los 90 años.[9]
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Afirmao en: Journal STORage. Identificador JSTOR d'artículu: 10.2307/j.ctt6wqwch. ISBN-13: 9780824872854.
- ↑ Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Syngman-Rhee. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Afirmao en: Wikipedia en polaco. Llingua de la obra o nome: polacu.
- ↑ «Lee Wha Rang, Who Was Rhee Syngman?» (inglés). Consultáu'l 26 d'ochobre de 2015.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «South Korea - The Syngman Rhee Yera, 1946-60». Consultáu'l 25 d'ochobre de 2015.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 9,8 «CNNfyi.com Profiles - Syngman Rhee» (inglés). Consultáu'l 26 d'ochobre de 2015.
- ↑ «South Korea owns up to brutal past - World - smh.com.au» (inglés). Consultáu'l 26 d'agostu de 2017.
- ↑ «South Korea owns up to brutal past» (inglés) (15 de payares de 2008). Consultáu'l 26 d'ochobre de 2015.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 «The Fall of South Korean Strongman Syngman Rhee» (inglés). Consultáu'l 25 d'ochobre de 2015.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Syngman Rhee.- Sitio web dedicáu a Syngman Rhee
| Predecesor: Nuevu cargo |
Presidente del Gobierno Provisional de Corea 1919-1925 |
Socesor: Park Eunsik |
| Predecesor: Nuevu cargo |
 Presidente de Corea del Sur 1948-1960 |
Socesor: Yun Bo-seon |
Datos: Q171684- Multimedia: Syngman Rhee
