Echinopsis pachanoi

Echinopsis pachanoi;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Subclas:	Caryophyllidae
Orde:	Caryophyllales
Familia:	Cactaceae
Subfamilia:	Cactoideae
Tribu:	Trichocereeae
Xéneru:	Echinopsis
Especie:	Echinopsis pachanoi'; (Britton & Rose) H.Friedrich & G.D.Rowley
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Echinopsis pachanoi, llamáu comúnmente cactus de San Pedro, ye una especie de la familia Cactaceae. Utilizar na medicina tradicional tantu pa usu humanu como veterinariu y ye llargamente cultiváu como ornamental. N'ocasiones confundir col so pariente cercanu Echinopsis peruviana.

Descripción editar

Cacto arbustivo de porte columnar y bien ramificáu dende la base. De 3 a 7 m d'altu y xeneralmente ensin estremar el tueru principal. Tarmos cilíndricos color verde escuru, dacuando glauco, de 5 m de llargu y 8-15 cm de diámetru. De 5-14 costielles, anches, arrondaes, con fondes mozquetes enantes de cada areola, estes son ablancazaes y cercanes ente sigo. De 3-7 escayos (n'ocasiones ausentes), amarronaes, de 0,5 a 2 cm de llargu, ye reconocíu pola so punta mas verdosa clara. Les flores, de color blancu, nacen cerca del ápiz del tarmu, son nocherniegues y con un fuerte arume, de 19-24 cm de llargu y 3-4 cm de diámetru; pericarpelos y tubu floral con pelos negros. Frutu oblongo, verde escuru de 5-6 cm de llargu y 3 cm de diámetru.el cactus de cuatro láu gústa-y el sol

Distribución y hábitat editar

Flores.

Vista de la planta

Nativu de los Andes. Crez n'altitúes ente los 1.000 a 3.000 msnm.^[1] Alcuéntrase n'Arxentina, Bolivia, Colombia, Chile, Ecuador y Perú, y cultívase n'otres partes del mundu.

Cultivo editar

Esti cactus ye de bon cultivu na mayoría de los llugares. Avezáu al so hábitat natural en Los Andes, a grandes altitúes y con abondosa pluviosidá, puede soportar temperatures bien per debaxo de lo qu'aguanten munches otres especies. Rique un suelu fértil y bien drenáu.
El permediu de crecedera ye de mediu metro al añu.^[2] Ye susceptible de carecer enfermedaes fúngicas si riégase por demás. Puede sufrir quemadures o presentar una reacción clorótica por cuenta de la sobreexposición solar, polo que ye meyor caltenelo en semisombra mientres el branu en llatitúes de clima templáu.

Multiplicación editar

Multiplícase fácilmente por granes. Los requisitos son: caltener un altu grau de mugor, un amiestu de sustratu nutritiva y con bon drenaxe, agua abondo (pero non demasiao) y lluz.
Tamién s'arrobina per mediu de fraes, de los cualos llógrase un clon de la planta madre.^[3]

Usos editar

Medicina tradicional editar

Tien una llarga tradición na medicina tradicional andina. Dellos estudios arqueolóxicos toparon evidencies del so usu que se remonten dos mil años, a la cultura Chavín.^[4]

Apaez San Pedro (Tricocereus pachanoi) na iconografía de Chavín. La civilización andina, como otres, edificó la so construcción relixosa nel usu de allucinóxenos. Podemos suponer que'l San Pedro foi usáu na lliturxa qu'axuntaba a sacerdotes y creyentes.^[5]

Yera utilizáu polos nativos nes festividaes relixoses poles sos propiedaes allucinóxenes por cuenta de la gran cantidá d'alcaloides que tien, especialmente mescalina.^[6] Preparábase una bébora llamada "aguacoya"," o “cimora” que xeneralmente s'entemecía con otres plantes enteógenas.

Anguaño ye estensamente conocíu y utilizáu pa tratar afecciones nervioses, d'articulaciones, drogodependencias, enfermedaes cardiaques ya hipertensión,^[7] tamién tien propiedaes antimicrobianas.

Psicoactividad editar

Dempués del peyote, el San Pedro ye'l que mayor concentración de mescalina presenta. La mescalina foi utilizada con fines diversos. Tradicionalmente tuvo un rol esencial en rituales relixosos, ente nativos americanos, quien consideren qu'esta sustancia dexa abrir l'espíritu. Enfusando n'otres cultures, la mescalina foi utilizada con propósitos recreativos, pero tamién, como enteógeno, pa facilitar la psicoexploración.

Taxonomía editar

Echinopsis pachanoi describióse por (Britton & Rose) H.Friedrich & G.D.Rowley y espublizóse en International Organization for Succulent Plant Study Bulletin 3(3): 96. 1974.^[8]

Etimoloxía

Echinopsis nome xenéricu que deriva de echinos, "corcuspín o oriciu", y opsis, "apariencia", en referencia a la cubierta trupa d'escayos que dalgunes d'estes plantes presenten.

pachanoi epítetu dau n'honor del profesor Abelardo Pachano de Quinta Normal d'Agricultura en Ambato.

Sinonimia

Cereus pachanoi (Britton & Rose) Werderm.
Trichocereus pachanoi Britton & Rose
Trichocereus pachanoi f. peruvianus (Britton & Rose) F. Ritter
Trichocereus peruvianus Britton & Rose^[9]

Variedaes

Var.(KK339), Huigra, Chanchán, sur Ecuador, escayos curtios, epidermis verde escuru.
Var. (KK591), Loja, sur Ecuador, escayos curtios, verde escuru.
Var. (KK2150), Ayabaca, norte Perú, escayos bien curtios, verde claru.

Ver tamién editar

Referencies editar

↑ Rätsch, Christian (2002). Enzyklopädie der psychoaktiven Pflanzen. Botanik, Ethnopharmakologie und Anwendungen.. Aarau: AT-Verlag, páx. 15. ISBN 3-85502-570-3.
↑ «Visionary Cactus Guide». www.erowid.org. Consultáu'l 13 d'avientu de 2010.
↑ San Pedro Cactus Growing Tips (www.sacredcactus.com)
↑ Bussmann RW, Sharon D (2006). «Traditional melecinal plant use in Northern Peru: tracking two thousand years of healing culture». J Ethnobiol Ethnomed 2 (1): páxs. 47. doi:10.1186/1746-4269-2-47. PMID 17090303. PMC 1637095. http://www.ethnobiomed.com/content/2//47.
↑ López Austin, Alfredo; Millones, Luis. Dioses del Norte Dioses del Sur. Institutu d'Estudios Peruanos ISBN 978-9972-51-221-6
↑ «“El San Pedro” o “Achuma”». El xéneru Echinopsis , Taxonomía, distribución y comerciu. Perú - Ministeriu del Ambiente. Consultáu'l 10 d'abril de 2015.
↑ «Trichocereus pachanoi {Cactaceae} #198502066 L:1303 Q:1». florawww.eeb.uconn.edu. Consultáu'l 23 de febreru de 2008.
↑ «Echinopsis pachanoi». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 10 de xunu de 2013.
↑ Echinopsis pachanoi en PlantList

Enllaces esternos editar

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Echinopsis pachanoi.
http://cactiguide.com/cactus/?genus=Echinopsis&species=pachanoi
Sobre un cactus llamáu San Pedro
Les drogues talo como... una investigación de Karina Malpica
Erowid Psychoactive Vaults (n'inglés)
Psicodioscórides Diccionariu Botánicu

[Rätsch-1] Rätsch, Christian (2002). Enzyklopädie der psychoaktiven Pflanzen. Botanik, Ethnopharmakologie und Anwendungen.. Aarau: AT-Verlag, páx. 15. ISBN 3-85502-570-3.

[2] «Visionary Cactus Guide». www.erowid.org. Consultáu'l 13 d'avientu de 2010.

[sacred-3] San Pedro Cactus Growing Tips (www.sacredcactus.com)

[4] Bussmann RW, Sharon D (2006). «Traditional melecinal plant use in Northern Peru: tracking two thousand years of healing culture». J Ethnobiol Ethnomed 2 (1): páxs. 47. doi:10.1186/1746-4269-2-47. PMID 17090303. PMC 1637095. http://www.ethnobiomed.com/content/2//47.

[5] López Austin, Alfredo; Millones, Luis. Dioses del Norte Dioses del Sur. Institutu d'Estudios Peruanos ISBN 978-9972-51-221-6

[6] «“El San Pedro” o “Achuma”». El xéneru Echinopsis , Taxonomía, distribución y comerciu. Perú - Ministeriu del Ambiente. Consultáu'l 10 d'abril de 2015.

[7] «Trichocereus pachanoi {Cactaceae} #198502066 L:1303 Q:1». florawww.eeb.uconn.edu. Consultáu'l 23 de febreru de 2008.

[Trop-8] «Echinopsis pachanoi». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 10 de xunu de 2013.

[9] Echinopsis pachanoi en PlantList

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]