Quercus laurina, ye una especie d'árbol perteneciente a la familia Fagaceae. Ta clasificada na Seición Lobatae; del carbayu coloráu d'América del Norte, Centroamérica y el norte d'América del Sur que tienen los estilos llargos, les abiyotes maurecen en 18 meses y tienen un sabor bien amargoso. Les fueyes suelen tener lóbulos coles puntes afilaes, con cerdes o con escayos nel lóbulu. Se hibrída con Quercus affinis.[1]

Quercus laurina
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Fagales
Familia: Fagaceae
Xéneru: Quercus
Subxéneru: Quercus
Seición: Lobatae
Especie: Quercus laurina
Bonpl.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Descripción

editar

Ye un árbol qu'algama un tamañu de 4 a 20 m d'altor, dacuando más altu, coles sos cañes cubiertes de pelillos. Les sos fueyes que tienen un soporte curtiu, daqué ríxides, allargaes y terminen en punta, col so cantu engrosáu o dentáu y dambes cares polenques. La cara d'inferior tien guedeyes de pelos nes axiles ente les venes llaterales y el nerviu central. Les flores tán solitaries o en grupos de 3. Los sos frutos son abiyotes solitaries o en pares, casi redondes.

Distribución y hábitat

editar

Especie orixinaria de Méxicu, que crez en clima templáu ente los 2600 y los 2700 msnm. Ta acomuñada a montes de encino y de pinu.

Propiedaes

editar

Nel Estáu de Méxicu y Morelos ye común usar esta planta pa “amacizar los dientes fluexos” y evitar el sangráu de les melles. Con esti propósitu, fáense enxagües bucales col fervinchu de la corteza más güesos d'aguacate o de zapote (spp. n/r), úsase delles vegaes al día; o bien, aconséyase a cencielles mazcar la corteza fresca del capulincillo.

Méntase que'l fervinchu de la corteza, amás, evita la cayida del pelo per mediu de llavadures que se faen delles vegaes a la selmana.

Encamiéntase l'empléu d'esta planta pa tratar la foria, afecciones de los reñones, tos, sarna, hemorraxa, o en casos de "ataque" (asemeyáu al plasmu "hai mareos, somnolencia y aformiga el cuerpu").

Hestoria

La Sociedá Farmacéutica de Méxicu, nel sieglu XX señalar para asma y como estimulante.

Taxonomía

editar

Quercus laurina describióse por Aimé Bonpland y espublizóse en Plantae Aequinoctiales 2: 32, pl. 80. 1809.[2]

Etimoloxía

Quercus: nome xenéricu del llatín que designaba igualmente al carbayu y a la encina.

laurina: epítetu latin que significa ;Sinonimia:

  • Dryopsila laurina (Bonpl.) Raf.
  • Quercus barbinervis Benth.
  • Quercus bourgaei Oerst. ex Hemsl.
  • Quercus bourgaei Oerst. ex Trel.
  • Quercus bourgaei var. ilicifolia Trel.
  • Quercus caeruleocarpa Trel.
  • Quercus castanea var. tridens (Bonpl.) A.DC.
  • Quercus chrysophylla Bonpl.
  • Quercus lanceolata Bonpl.
  • Quercus lanceolata M. Martens & Galeotti
  • Quercus major (A.DC.) Trel.
  • Quercus malinaltepecana Trel.
  • Quercus nitens var. major A.DC.
  • Quercus orizabae Liebm.
  • Quercus roseovenulosa Trel.
  • Quercus salicifolia Benth.
  • Quercus tlapuxahuensis A.DC.
  • Quercus treleaseana A.Camus
  • Quercus tridens Bonpl.[3][4]

Nome común

editar

Encino blancu, encino de fueya ancha, encino lloréu, encino laurelillo.

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. «Genetic variation and differentiation of populations within the Quercus affinisQuercus laurina (Fagaceae) complex analyzed with RAPD markers» (PDF). Canadian Journal of Botany 83:  páxs. 155–62. 2005. doi:10.1139/B04-162. http://www.oikos.unam.mx/CIEco/gencon/images/stories/pdf_8.pdf. 
  2. «Quercus laurina». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 18 d'avientu de 2013.
  3. Quercus laurina en PlantList
  4. «Quercus laurina». World Checklist of Selected Plant Families. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-09-26. Consultáu'l 17 d'avientu de 2013.

Bibliografía

editar
  1. Breedlove, D. E. 1986. Flora de Chiapas. Llistaos Floríst. Méxicu 4: i–v, 1–246.
  2. CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  3. Linares, J. L. 2003 [2005]. Listado comentado de los arboles nativos y cultivados en la Republica de El Salvador. Ceiba 44(2): 105–268.
  4. Romero Rangel, S., Y. C. R. Zenteno & M. d. Enri|quez. 2002. El xéneru Quercus (Fagaceae) nel estáu de Méxicu. Ann. Missouri Bot. Gard. 89(4): 551–593. View in BotanicusView in Biodiversity Heritage Library