Estribu

Pa ver otros usos d'esti términu, Estribu (dixebra).

Los estribos son pieces, xeneralmente metáliques, de formes diverses que dexen que'l caballeru d'un caballu introduza los pies nelles p'afitase mientres acaballa. Fitos a la siella de montar, dexen una mayor comodidá, tantu pa la cabalgadura como pal caballeru.

Estribu antiguu d'orixe español, topáu na patagonia arxentina

Tamién llamaos estriberas, reposapiés o posapiés nes motocicletes; ellí úsense pa sofitar los pies. L'estribu esquierdu del pilotu ta por detrás de la palanca de cambeos y el derechu detrás del pedal de frenu (frenu de la rueda trasera). Los estribos del pasaxeru atopar nuna posición cómoda pal mesmu, a los llaos de la rueda trasera.

Historia

Los primeres protoestribos, consistentes nuna cuerda que xunía la siella y la dedona del caballeru, apaecieron na India na llende ente'l sieglu I y l'II e.C. D'ellí pasaron a China en redol al añu 300, onde, debíu al clima más fríu de la zona, empezaron a arreyar alredor del pie calzáu, y non yá sobre'l deu. Poco dempués, los chinos empezaron a fabricar estribos metálicos, de bronce o fierro fundíu.^[1] Dende China l'usu del estribu estender a los nómades turcu-mongoles d'Asia Central, a Corea y a Xapón. Los hunos introducir en Persia nel sieglu IV y n'Europa escontra'l sieglu V, anque nun hai noticies de la so adopción pola caballería imperial romana hasta aproximao un sieglu más tarde (yá dempués de la cayida d'Occidente). De la mesma, los árabes tomar de los perses y los bizantinos.

Pela so parte, los invasores xermanos del Imperiu romanu adoptaron rápido l'usu d'estribos. Ello ameyoró la eficacia de les sos tropes montaes hasta tal puntu que facilitó la derrota na batalla d'Adrianópolis (añu 378), del modelu clásicu de la lexón romana, lo que causó una crisis militar ensin precedentes. L'estribu, que dexaba al caballeru lluchar con comodidá y maximizaba l'impautu de la carga, práuticamente ganara a Roma, y empecipiara una nueva era n'Europa: la de la caballería pesada qu'apoderaría los campu de batalla medievales mientres más de mil años.

Referencies

↑ Temple, Robert K.G. (ochobre de 1988). «Invento y afayos d'una antigua civilización». El Correo. http://unesdoc.unesco.org/images/0008/000817/081712so.pdf. Consultáu'l 25 de payares de 2012.

Enllaces esternos

[1] Temple, Robert K.G. (ochobre de 1988). «Invento y afayos d'una antigua civilización». El Correo. http://unesdoc.unesco.org/images/0008/000817/081712so.pdf. Consultáu'l 25 de payares de 2012.

[1]