San Pedro de Latarce
San Pedro de Latarce ye una llocalidá y un conceyu de la provincia de Valladolid (Castiella y Llión, España) asitiáu na contorna de Tierra de Campos a veres del ríu Sequillo. Según l'Institutu Nacional d'Estadística, el 1 de xineru de 2012 tenía 555 habitantes.
 San Pedro de Latarce | |||
|---|---|---|---|
.jpg) | |||
| |||
| Alministración | |||
| País |  España | ||
| Autonomía |  Castiella y Lleón | ||
| Provincia |  provincia de Valladolid | ||
| Partíu xudicial | Medina de Rioseco | ||
| Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||
| Alcaldesa de San Pedro de Latarce | María Mercedes Josefa de Castro Prieto | ||
| Nome oficial | San Pedro de Latarce (es)[1] | ||
| Códigu postal |
47851 | ||
| Xeografía | |||
| Coordenaes | 41°44′08″N 5°19′32″W / 41.735555555556°N 5.3255555555556°O | ||
  San Pedro de Latarce San Pedro de Latarce (España)  | |||
| Superficie | 44.28 km² | ||
| Altitú | 706 m | ||
| Llenda con | Villanueva de los Caballeros, Villardefrades, Villavellid, Castromembibre, Vezdemarbán, Belver de los Montes y Villalpando | ||
| Demografía | |||
| Población |
437 hab. (2023) - 258 homes (2019) - 225 muyeres (2019) | ||
| Porcentaxe |
0.08% de provincia de Valladolid 0.02% de Castiella y Lleón 0% de España | ||
| Densidá | 9,87 hab/km² | ||
 | |||
Toponimia editar
Esisten diverses teoríes sobre'l nome de San Pedro de Latarce, unes afirmen que'l nome de Latarce provién de Atarfe, Atarfe provién del vocablu árabe "ar-tarf" (llende), tamién pudiera ser que provenga de la pallabra llata pládanu que significa en llatín "estensa fortaleza".
Estes teoríes tienen pocu fundamentu, pos a San Pedro na Edá Media llamar San Pedro de Taraza (Sancti Petrí de Taraza). Con esi nome apaez nel Tratáu de Fresno-Llavandera.
Para Federico Wattenberg la pallabra "Taraza" tien raigañu celtibérica y refiérase a frontera. Torozos deriva de la pallabra Taraza, pudiendo ser los Montes Torozos montes de frontera, yá que a partir d'ellos topa una gran llanura como la Tierra de Campos, que la so barrera natural son los Montes Torozos.
Según el vascu-francés, Jean-Baptiste Orpustan, profesor de lliteratura vasca (Universidá de Burdeos) y espertu en toponimia, Latarce sería una alteración fonética o gráfica d'un antiguu Lakar-tz(a).
Esiste una lleenda que diz que'l nome de Latarce provién d'un Moru llamáu Tarfe que dempués de conquistar San Pedro diolu tal nome. El nome Tarfe col trescursu del tiempu tornaría al nome actual.
Historia editar
.jpg)
Poblamientu d'orixe Romanu, construyíu como puestu avanzáu fronterizu nes guerres cántabres, formaba parte d'un limes asitiáu en cantu de los montes Torozos.
A principios del sieglu XIII los templarios recibíen San Pedro de Latarce tres una permuta realizada con Alfonsu IX de Llión. Llueu San Pedro pasó a ser cabeza d'una bailía de la orde del Temple, aportando a una de les sos principales posesiones na rexón.[2] Dempués de la disolución del Temple nel sieglu XIV, los sos bienes pasaron a la Orde de San Juan.
Foi llugar fronterizu ente los reinos de Castiella y de Llión. En 1183 tuvo llugar el tratáu de Fresno-Llavandera ente'l rei de Castiella Alfonsu VIII y el de Llión Fernandu II. Según el tratáu, San Pedro quedaba so la xurisdicción del reinu lleonés. En tiempos d'Alfonsu IX de Llión, San Pedro foi donáu a la so muyer Berenguela de Castiella tres el so divorciu en 1204.
En tiempos del rei Alfonsu XI, San Pedro taba en posesión d'Alvar Núñez de Osorio priváu del rei, conde de Lemos, Trastámara y Sarria.
Nun censu del 1920 San Pedro tenía 1793 habitantes. Frutu de la migración a otres zones más industrializaes d'España, como Madrid o'l País Vascu, San Pedro vio un descensu notable de población.
Monumentos editar
- Castiellu: caltién la muralla de formigón y cantar rodáu: ye de forma ovalada y ta n'estáu ruinosu.
- Ilesia de la Inmaculada Concepción: del sieglu XVI, foi reformada nel sieglu XVIII.
Ver tamién editar
Referencies editar
- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ Reglero de la Fuente, 1993.
Bibliografía editar
- Reglero de la Fuente, Carlos M. (1993). Los Señoríos de los Montes de Torozos. Valladolid: Universidá de Valladolid. ISBN 84-7762-364-3.
- Wattenberg, Federico (1961-1962). «El castellum romano de San Pedro de Latarce», Homenaje al Profesor Cayetano de Mergelina. Murcia: Universidá de Murcia.
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre San Pedro de Latarce 
.
Datos: Q1907310- Multimedia: San Pedro de Latarce
