Fonoloxía del francés
Inventariu fonéticu del francés editar
El francés estándar tien 20 a 21 consonantes y 11 a 16 vocales.
Consonantes editar
L'inventariu d'alófonos consonánticos vien dau por:
billabial | llabiu-dental | llabiu-palatal | llabiu-velar | alveolar | postalveolar | palatal | velar | uvular | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
oclusiva | p b | t d | k g | ||||||
nasal | m | n | ɲ¹ | ŋ² | |||||
fricativa | f v | s z | ʃ ʒ | ʁ ³ | |||||
aproximante | ɥ | w | l | j |
¹ Na pronunciación actual, el fonema [ɲ] estrémase cada vez menos de [nj].
² El fonema [ŋ] apaeció relativamente apocayá, arriendes de los préstamos de pallabres d'orixe inglés. Dacuando pronúnciase [ɲ].
³ En dellos dialeutos, la /ʁ/ puede ser reemplazada por /ʀ/ o /r/. Esti fenómenu denominar alofonía.
Vocales editar
anterior | central | posterior | |
---|---|---|---|
zarrada | i y | o | |
semicerrada | y ø | o | |
media | ə ¹ | ||
semiabierta | ɛ ɛ̃ œ œ̃ ¹ | ɔ ɔ̃ | |
abierta | a | ɑ² ɑ̃ |
¹ Na pronunciación actual, [ə] tiende a averase a [ø], y œ̃ tiende a averase a ɛ̃.
² La distinción ente a [a] y â [ɑ] sumió na fala avezada en Francia, anque se caltienen en Bélxica o Québec.
Pronunciación de los grafemes Consonantes = editar
b | c | ç | ch | d | f | g | gn | gu | h | j | k | l | m |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
b | k, s | s | ʃ, k | d | f | g, ʒ | ɲ | g | ¹ | ʒ | k | l | m |
n | ng | p | ph | q | qu | r, rh | s | ss | t, th | v | w | x | z |
n | ŋ | p | f | k | k, /k/ | ʁ | s, z | s | t | v | w, v | /ks/, /gz/ | z |
¹ La h nun se pronuncia en francés estándar, salvu nes interxeiciones como hai!, y delles vegaes ataya la liaison (dizse "de haute" y non "d'haute" (de lo alto))
Vocales editar
a | â | æ | ai | ain | an | au | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
a, ɑ | ɑ | y | ɛ, y | ɛ̃ | ɑ̃ | o | |
y | ê, è | é | eau | ei | ein | en | eu |
ə, y, ɛ | ɛ | y | o | ɛ | ɛ̃ | ɑ̃, ɛ̃ | œ, ø |
i | in | ||||||
i, j | ɛ̃ | ||||||
o | ô | œ | œo | oi | oin | on | ou |
ɔ, o | o | y | œ, ø | /wa/ | /wɛ̃/ | ɔ̃ | o, w |
o | un | ||||||
y, ɥ | œ̃ | ||||||
y | |||||||
j, i |
Comentarios adicionales editar
- ai =/aj/ en mayonnaise /majɔ'nɛ:z/, himalayen /imala'jɛ̃/ y fayot /fa'jo/; /ɛi/ en pays /pɛ'i/, paysage /pɛ i'zaʒ/, paysan /pɛ i'zɑ̃/, dépayser /depɛ i'ze/ y abbaye /abɛ 'i/; /ɛj/ nos demás casos;
- ai, tradicionalmente /y/ a la fin de la pallabra como en «quai, j’ai, je donnai, je parlerai, etcétera», pronunciáu /ɛ/ en ciertos dialeutos, especialmente nel sur del país;
- c = /s/ ante y, i, y; /k/ nos demás casos;
- g = /ʒ/ ante y, i, y; /g/ nos demás casos;
- i = /j/ ante vocal, /i/ nos demás casos;
- il = /j/ tres vocal, /il/ nos demás casos;
- ill = /ij/ cuando va siguida de y y a la fin, /j/ tres vocal. Esceiciones: ville, mille y tranquille que se pronuncien /llaín/, /mil/ y /tʀɑ̃kil/, respeutivamente;
- k y w namái apaecen en pallabres estranxeres;
- s = /z/ ente vocales y /s/ nos demás casos o cuando ta doblada;
- ti, siguida d'otra vocal y non al empiezu de la pallabra, pronúnciase /sj/ ;
- ou = /w/ ante vocal, /o/ nos demás casos;
- o = /ɥ/ ante vocal, /y/ nos demás casos;
- y = /j/ ante vocal, /i/ nos demás casos;
- les d, s, t y x finales polo xeneral nun se pronuncien, salvu en casu de sinalefa (en tal casu d y t pronúnciense /t/ y s y x pronúnciense /z/).
Variantes xeográfiques y diacróniques editar
En Quebec editar
- la t y la d articúlense africaes cuando son siguíes por i, y, y, y les vocales encúrtiense, por casu Poutine pronunciárase /pʊtˢɪn/ en llugar de /putin/. '
En Francia editar
- según los dialeutos, ciertos pares de vocales nun s'estremen o son intercambiables :
- ɛ̃ y œ̃ (brin/brun). Na rexón de Nantes, pero non el sur de Toulouse, onde se caltién la diferencia.
- a y ɑ (patte/pâte)
- y y ɛ (thé/taie)
- o y ɔ (côte/cotte)
- ø y œ (jeûne/jeune)
- ø y ə (deux/de)
Evolución fonética editar
El grupu galorromance ye una de les cañes más diveregentes dientro del grupu romance occidental, tantu nel nivel léxicu como nel nivel fonéticu. Namái les llingües romances orientales presenten un grau de diverxencia similar respectu al permediu de les llingües romances. La mayoría d'estos cambeos paecen remontase al periodu entendíu ente los sieglos VII a XII cuando'l sistema fonolóxicu sufrió importantes cambeos que alejaraon a estes llingües del restu de llingües romances occidentales.
De siguío preséntense delles evoluciones fonétiques por sieglos que dan una idea del ritmu de los principales cambeos fonéticos:[1]
Llatín | Proto- romance |
francés antiguu | francés mediu |
francés modernu | ||
---|---|---|---|---|---|---|
sieglu IX | sieglu XII | sieglu XV | sieglu XVIII | sieglu XXI | ||
PĔDE- 'pie' |
*'pɛde | /pieð/ | /pieθ/ pied |
/pie/ | /pie/ | /pie/ pied |
MATŪRU- 'maduru' |
*ma'turo | /ma'ðyr/ | /mə'yr/ meür |
/myr/ | /myʀ/ | /myʀ/ mûr |
SCŪEL TO- 'escudu' |
*(i)s'kuto | /ye'kyð(o)/ | /ye'ky/ escu |
/y'ky/ | /y'ky/ | /y'ky/ écu |
SÆTA- 'flecha' |
*'sɛta | /seiðə/ | /seiə/ seie |
/soiə/ | /swɛə/ | /swa/ soie |
FŒMINA- 'muyer' |
*'femina | /femnə/ | /femmə/ femme |
/fãmə/ | /fam(ə)/ | /fam/ femme |
HŎMINE- 'home' |
*'omine | /omnə/ | /ommə/ homme |
/õmə/ | /ɔm(ə)/ | /ɔm/ homme |
BĔLLUS 'bonitu' |
*'bɛllos | /bɛłs/ | /bɛaus/ beaus |
/be'au/ | /bio/ | /bo/ beau |
HABĒRE 'haber, tener' |
*a'bere | /a'veire/ | /a'voir/ avoir |
/a'vwɛr/ | /a'vwɛʀ/ | /a'vwaʀ/ avoir |
IŪDICĀEL TO- 'xulgáu' |
*ʤudi'kato | /ʤy'ʤieð(o)/ | /ʒy'ʒie/ jugié |
/ʒy'ʒy/ | /ʒy'ʒy/ | /ʒy'ʒy/ jugé |
CŎLLŌCĀRE 'poner, tender' |
*kollo'kare | /koł'ʧier(y)/ | /ku'ʧier/ couchier |
/ku'ʃie(r)/ | /ku'ʃy/ | /ku'ʃy/ coucher |
Ver tamién editar
Referencies editar
- ↑ Th. Revol, 2005, p. 75-84
Enllaces esternos editar
- Base llarga de vocales, consonantes y alfabéticu francés en mp3 (n'inglés)
- Alfabetu y pronunciación del francés en omniglot.com (n'inglés)
- Guía de pronunciación del francés con exemplos sonoros
- Description phonétique du français (en francés)
Exemplos de fonética:
OU : tout , jour vous . AU: chaud. aussi, autress. AI/AI: mai, serait, semaine. OI: revoir, histoire, oille. EU: leur, peu ,honneur.