Germán de Granda
Germán de Granda Gutiérrez (16 de febreru de 1932, Lluanco – 27 d'avientu de 2008, Madrid)[4] foi un filólogu y catedráticu asturianu espertu na evolución del idioma castellanu nel continente americanu.[5]
Germán de Granda | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Lluanco, 16 de febreru de 1932 |
Nacionalidá | España |
Muerte | Madrid, 27 d'avientu de 2008 (76 años) |
Estudios | |
Estudios | Universidá de Madrid |
Nivel d'estudios | doctor |
Direutor de tesis | Rafael Lapesa Melgar (es) |
Llingües falaes | castellanu[1] |
Oficiu | filólogu, profesor universitariu, escritor |
Emplegadores |
Universidá Complutense de Madrid Universidá de Valladolid Universidá Autónoma de Madrid Universidá de La Laguna Centro Cultural Hispano-Guineano (es) |
Miembru de |
Academia Chilena de la Lengua (es) Academia Nacional de Lletres d'Uruguái Academia Argentina de Letras (es) Academia Colombiana de la Lengua (es) Real Academia Española Academia Peruana de la Lengua (es) |
Biografía
editarNacíu en Lluanco el 16 de febreru de 1932, llogró la llicenciatura de Filosofía y Lletres (especialidá Filoloxía Románica) en 1954 na Universidá de Madrid, doctorándose en 1958 na mesma universidá cola tesis La estructura silábica y la so influencia na evolución fonética del dominiu ibero-americanu, so la direición de Rafael Lapesa.[6] Foi caderalgu de la Universidá Complutense de Madrid, na Universidá de La Laguna, na Universidá Autónoma de Madrid y na Universidá de Valladolid. Desempeñó responsabilidaes diplomátiques como amestáu cultural en distintes embaxaes d'España n'Hispanoamérica, como la de Colombia; amás, foi Direutor del Centru Cultural d'España Juan de Salazar en Asunción, Paraguái (1977-1979)[7] y Direutor del Centru Cultural Hispanu Guineanu na década de los 80[8]. Foi Conseyeru Nacional d'Educación y ganador del Premiu Manuel Rivadeneyra[9] de la Real Academia Española. Finó en Madrid el 27 d'avientu de 2008.[10][5]
Obres
editarBibliografía
editar- Berzal, Enrique (28 d'avientu de 2008). «Fina Germán de Granda, espertu nel contautu del español con llingües indíxenes». El Mundo. https://www.elmundo.es/elmundo/2008/12/28/castillayleon/1230459303.html.
- Cerrón-Palomino, Rodolfo (2010). «In memoriam: Germán de Granda Gutiérrez (1932-2008)». Lexis. Revista de llingüística y literatura 34 (1): p. 203-208. ISSN 0254-9239. Archivado del original el 2014-11-05. https://web.archive.org/web/20141105091526/http://ezproxybib.pucp.edu.pe/index.php/lexis/article/viewFile/1495/1441. Consultáu'l 2018-10-29.
- Garrido Gallardo, Miguel Ángel (5 de xineru de 2009). «Germán de Granda, investigador del español d'América». El País. https://elpais.com/diario/2009/01/05/necrologicas/1231110001_850215.html.
- Marcos-Marín, Francisco A. (2009). «Germán De Granda (1932-2008)». Revista de filoloxía española 89: páxs. 361-368. ISSN 0210-9174. http://xn--revistadefilologiaespaola-uoc.revistas.csic.es/index.php/rfe/article/viewFile/193/193.
Referencies
editar- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Sitiu web oficial: http://institutodechile.cl/lengua/respaldo/nommiembros.htm.
- ↑ Sitiu web oficial: http://www.asale.org/noticias/ingreso-de-nuevos-academicos.
- ↑ Cerrón-Palomino, 2010, p. 203.
- ↑ 5,0 5,1 Berzal, 2008.
- ↑ Marcos-Marín, 2009, p. 361; Cerrón-Palomino, 2010, pp. 203-204.
- ↑ (n'inglés) MEMORIA DE LOS 40 AÑOS DEL CENTRU CULTURAL D'ESPAÑA JUAN DE SALAZAR. Issuu. https://issuu.com/publicacionesaecid/docs/pdf_completu-salazar40. Consultáu'l 6 de xineru de 2018.
- ↑ País, Ediciones El títulu=Reportaxe | Guinea Ecuatorial nun cumple lo apautao con España (5 de xunu de 1983) (en castellanu). EL PAÍS. https://elpais.com/diario/1983/06/05/internacional/423612007_850215.html. Consultáu'l 6 de xineru de 2018.
- ↑ S.L., Unidá Editorial Internet,. «Fina Germán de Granda, espertu nel contautu del español con llingües indíxenes | elmundo.es». Consultáu'l 6 de xineru de 2018.
- ↑ Cerrón-Palomino, 2010, p. 203; Garrido Gallardo, 2009.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Garrido Gallardo, 2009.