Germán de Granda

filólogu y caderalgu asturianu (1932–2008)

Germán de Granda Gutiérrez (16 de febreru de 1932Lluanco – 27 d'avientu de 2008Madrid)[4] foi un filólogu y catedráticu asturianu espertu na evolución del idioma castellanu nel continente americanu.[5]

Germán de Granda
Vida
Nacimientu Lluanco16 de febreru de 1932
Nacionalidá España
Muerte Madrid27 d'avientu de 2008 (76 años)
Estudios
Estudios Universidá de Madrid
Nivel d'estudios doctor
Direutor de tesis Rafael Lapesa Melgar (es) Traducir
Llingües falaes castellanu[1]
Oficiu filólogu, profesor universitariuescritor
Emplegadores Universidá Complutense de Madrid
Universidá de Valladolid
Universidá Autónoma de Madrid
Universidá de La Laguna
Centro Cultural Hispano-Guineano (es) Traducir
Miembru de Academia Chilena de la Lengua (es) Traducir
Academia Nacional de Lletres d'Uruguái
Academia Argentina de Letras (es) Traducir
Academia Colombiana de la Lengua (es) Traducir
Real Academia Española
Academia Peruana de la Lengua (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Nacíu en Lluanco el 16 de febreru de 1932, llogró la llicenciatura de Filosofía y Lletres (especialidá Filoloxía Románica) en 1954 na Universidá de Madrid, doctorándose en 1958 na mesma universidá cola tesis La estructura silábica y la so influencia na evolución fonética del dominiu ibero-americanu, so la direición de Rafael Lapesa.[6] Foi caderalgu de la Universidá Complutense de Madrid, na Universidá de La Laguna, na Universidá Autónoma de Madrid y na Universidá de Valladolid. Desempeñó responsabilidaes diplomátiques como amestáu cultural en distintes embaxaes d'España n'Hispanoamérica, como la de Colombia; amás, foi Direutor del Centru Cultural d'España Juan de Salazar en Asunción, Paraguái (1977-1979)[7] y Direutor del Centru Cultural Hispanu Guineanu na década de los 80[8]. Foi Conseyeru Nacional d'Educación y ganador del Premiu Manuel Rivadeneyra[9] de la Real Academia Española. Finó en Madrid el 27 d'avientu de 2008.[10][5]

  • Estudios llingüísticos hispánicos, afrohispánicos y criollos (1978)[11]
  • Español d'América, Español d'África y Fales Criollas Hispániques (1994)[11]
  • Español y Llingües Indoamericanas en Hispanoamérica (1999)[11]
  • Llingüístiques de contautu: español y quechua nel área andina suramericana (2002)[11]

Bibliografía

editar

Referencies

editar
  1. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. Sitiu web oficial: http://institutodechile.cl/lengua/respaldo/nommiembros.htm.
  3. Sitiu web oficial: http://www.asale.org/noticias/ingreso-de-nuevos-academicos.
  4. Cerrón-Palomino, 2010, p. 203.
  5. 5,0 5,1 Berzal, 2008.
  6. Marcos-Marín, 2009, p. 361; Cerrón-Palomino, 2010, pp. 203-204.
  7. (n'inglés) MEMORIA DE LOS 40 AÑOS DEL CENTRU CULTURAL D'ESPAÑA JUAN DE SALAZAR. Issuu. https://issuu.com/publicacionesaecid/docs/pdf_completu-salazar40. Consultáu'l 6 de xineru de 2018. 
  8. País, Ediciones El títulu=Reportaxe | Guinea Ecuatorial nun cumple lo apautao con España (5 de xunu de 1983) (en castellanu). EL PAÍS. https://elpais.com/diario/1983/06/05/internacional/423612007_850215.html. Consultáu'l 6 de xineru de 2018. 
  9. S.L., Unidá Editorial Internet,. «Fina Germán de Granda, espertu nel contautu del español con llingües indíxenes | elmundo.es». Consultáu'l 6 de xineru de 2018.
  10. Cerrón-Palomino, 2010, p. 203; Garrido Gallardo, 2009.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 Garrido Gallardo, 2009.

Enllaces esternos

editar