Gregoriu de Nisa

Gregoriu de Nisa
obispu	; 371 -
obispu
Vida
Nacimientu	Kayseri, circa 335
Muerte	Nevşehir, 395 (59/60 años)
Familia
Padre	Basilio el Viejo
Madre	Emilia (Santa)
Hermanos/es	Macrina la Joven (es) ; Basiliu de Cesarea; Pedro de Sebaste (es)
Estudios
Llingües falaes	griegu antiguu; llatín
Oficiu	teólogu, sacerdote, escritor
Santoral
	10 de xineru
Creencies
Relixón	Ilesia Católica; Ilesia Ortodoxa

San Gregorio de Nisa o Gregorio Niseno (Griegu: Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης; n. ente 330 y 335 en Cesarea de Capadocia y † ente 394 y 400 en Nisa, Capadocia tamién conocíu como Gregorio Niseno, foi obispu de Nisa en Capadocia nel sieglu IV y teólogu. Veneráu como santu na Ilesia católica y na ortodoxa. Consideráu ente los cuatro Padres griegos de la Ilesia y unu de los trés Padres Capadocios. Hermanu menor de san Basilio el Grande y santa Macrina la moza, igualmente, foi amigu de Gregorio Nacianceno, con quien-y lo suel confundir.

Vida

Familia y primeros años

Ignórase la fecha exacta de nacencia del san Gregorio de Nisa, sicasí calcúlase que tuvo de ser posterior al 331 d.C., esto ye, non enantes de la nacencia del so hermanu Basilio nel 329 y considerando qu'ente dambos hubo otru hermanu.^[4]Sicasí, comúnmente señálase la so fecha de nacencia en 335.^[5]Nació nel Ponto en Cesarea de Capadocia, rexón del Asia Menor, nel territoriu de l'actual Turquía.^[6]

La so madre Emelia foi fía d'un mártir cristianu,^[7] el so padre Basilio foi rétor y la so güela paterna foi Macrina la mayor. Tuvo cuatro hermanos y cinco hermanes, destacando ente ellos: la hermana mayor Macrina la moza; el tamién obispu, teólogu y doctor de la Ilesia Basilio^[8] llamáu "el Grande" (Μέγας Βασίλειος) y Pedro obispu de Sebaste, Turquía; toos ellos veneraos tamién como santos poles ilesies católica y oriental. El mesmu Gregorio danos a conocer un hermanu más de nome Naucracio, tercer fíu allugáu dempués de Basilio, segundu de los homes, quién foi rétor para depués dedicase a l'ascesis.^[9]

Los dos Macrinas, la so güela y la so hermana mayor, fueron quien al paecer otorgar a Gregorio la so primer instrucción na fe cristiana. Darréu, por interés del so padre, recibiría una bona instrucción en gramática y retórica. Al paecer el so hermanu Basilio tomó parte importante na so formación yá que nuna carta al so amigu Gregorio Nacianceno mentar como «padre y maestru».^[10]

Mocedá

Tou en agiois patros emon Gregoriou episkopou Nusses Peri parthenias. D. patris Gregorii Nysseni antistitis De virginitate liber. - Antuerpiae : ex officina Christophori Plantini, architypographi regij, 1574.

Mientres la so mocedá Gregorio, por instancies del so hermanu dedicar al ministeriu de llector nel so ilesia local.^[11] Sicasí, retirar d'esta función pa dedicase a la carrera secular de rétor de la que llegó ser profesor.^[12]

Alderícase si Gregorio de Nisa tuvo casáu,^[13] yá que'l so amigu Gregorio de Nacianzo, nuna epístola dirixida a él refierse a una Teosobia (o Teosobeia), de la que nun se determinó si yera la so esposa o hermana, auníu al fechu de que nel so tratáu De virginitate, señala sobre la virtú de la virxinidá: «Dichosos los que pueden escoyer lo meyor y nun tán bloquiaos por haber se apurríu a la vida secular, como lo tamos nós, a quien un abismu dixébranos agora de la gloria de la virxinidá.»^[14] Sía que non, si realmente casóse debió de ser mientres esta etapa de la so vida, esto ye, alredor del añu 364.^[15]

Consideróse como probable que mientres el so desempeñu na retórica tuviera frecuente contautu cola so familia, cuantimás col so hermanu Basilio, quien s'atopaben en retiru monásticu nuna propiedá familiar nel Ponto, xunto al Iris,^[16] onde tamién s'atopaba'l so amigu Gregorio Nacianceno.^[17]

Obispu de Nisa

Nel añu de 370 el so hermanu Basilio asumió'l obispáu de Cesarea de Capadocia,^[18] quién se allegó de xente cercano a él pa sofitalo en contra del arrianismu.^[19] Por ello, alredor del añu 371, Gregorio ye ordenáu obispu del pequeñu pobláu de Nisa, a pesar de la so personal oposición.^[20] Ye nesti mesmu añu cuando escribe'l so tratáu De virginitate (Sobre la virxinidá), siendo la primera d'una gran cantidá d'obres qu'escribiría.^[21]

Dambos fueron grandes defensores de la fe que se foi imponiendo nos primeres conceyos ecuménicos del cristianismu. Apostaron en contra del arrianismu que dicía que Jesús yera fíu de Dios, pero nun yera consubstancial al Padre, sinón que tenía de considerase como una criatura unviada pa cumplir les promeses del Padre Dios. Ye dicir que Jesús nun yera Dios sinón yera una simple criatura. San Gregorio de Nisa atacó esta herexía nel Conceyu de Constantinopla del 381 usando pa ello base de filosofía platónica; afirmando la unidá y la Divinidá de los trés persones nuna sola idea divina, trés persones distintes nun solu Dios verdaderu. Según Gregorio de Nisa la unión de los dos naturaleces en Cristu ye tan fuerte que puede falase tranquilamente d'un home omnipotente o de que Dios foi crucificáu (teoría que se va llamar depués communicatio idiomatum). Tamién defendió la capacidá natural del home de conocer a Dios y asumió la teoría origeniana de l'apocatástasis.

Obres

Trataos dogmáticos

Contra Eunomio^[22]
Contra los apolinaristas
Contra Apolinar
Discursu sobre l'Espíritu Santu
Gran discursu catequéticu

Obres d'exéxesis

Sobre la formación del home
Apoloxía pal Hexamerón
Vida de Moisés
Homilíes sobre'l Cantar de los Cantares
Sobre'l Padrenuesu

Obres ascétiques

Sobre la virxinidá
La institución cristiana
Vida de Macrina
Sobre la perfeición
Sobre l'oficiu del cristianismu
Sermones llitúrxicos

Ver tamién

Referencies

↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118541919. Data de consulta: 15 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ Identificador CONOR.SI: 51001699. Afirmao en: CONOR.SI.
↑ Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
↑ GREGORIO DE NISA, 1995, Introducción al cargu de Lucas F. Mateo-Secu
↑ QUASTEN, 1985, p. 282
↑ GREGORIO DE NISA, 1995, Loc. cit..
↑ GREGORIO DE NISA, 1995, Vida de Macrina 20, 2
↑ http://www.wdl.org/es/item/4168
↑ GREGORIO DE NISA, 1995, Vida de Macrina 8, 1..
↑ Epístola 13, 4: Sources Chrétiennes 363,198
↑ CAMPENHAUSEN, 1974, p. 146
↑ QUASTEN, 1985, Ibíd.
↑ TREVIJANO, 2001, p. 231
↑ De virginitate, 3. PG 46, 325B. Citáu por Cita Harvard |QUASTEN|1985|p=302|sp= sí}}
↑ CAMPENHAUSEN, 1974, p. 147
↑ Ibídem
↑ GREGORIO DE NISA, 1995, Introducción al cargu de Lucas F. Mateo-Secu, p. 10
↑ QUASTEN, 1985, p. 226
↑ GREGORIO DE NISA, 1995. Ibíd.
↑ TREVIJANO, 2001, Loc. cit.
↑ QUASTEN, 1985, p. 300
↑ «Gregorius Nyssenus». Documenta Catholica Omnia. Consultáu'l 15 de xineru de 2013.

Bibliografía

ENRIQUE MOLINÉ, Los Padres de la Ilesia. Una guía introductoria, Ediciones Pallabra, Madrid 1995³, ISBN 84-8239-018-X
Vida de Macrina. Aponderamientu de Basilio. Biblioteca de Patrística. 31. Madrid: Ciudá Nueva. ISBN 8486987962
Patroloxía. Sapientia Fidei. Serie Manuales de Teoloxía. 5 (3^a edición). Madrid: Biblioteca d'Autores Cristianos. ISBN 8479143665.
Patroloxía II. La edá d'oru de la lliteratura patrística griega. Madrid: Biblioteca d'Autores Cristianos. ISBN 842004186. http://www.holytrinitymission.org/books/spanish/patrologia_j_quasten_2.htm#_Toc45462571.
Los padres de la Ilesia. I. Los padres griegos. Epifanía. 9. Madrid: Ediciones Cristiandá. ISBN 8470571559.
(en francés) -y mariage de Grégoire de Nysse et la chronologie de sa vie. Revue d' Etudes Augustiniennes et Patristiques. 2. Institut d'Etudes augustiniennes. http://documents.irevues.inist.fr/bitstream/handle/2042/617/56_II_1_2_07.pdf;jsessionid=1BD04ACB7B3AC4D80F86427013A3Y83C?sequence=1.

Enllaces esternos

Benedicto XVI presenta a san Gregorio de Nisa Archiváu 2007-09-30 en Wayback Machine
Testu n'español de La Gran Catequesis de San Gregorio de Nisa Archiváu 2016-03-04 en Wayback Machine
El Misticismu de Gregorio de Nisa
Gregoire de Nysse Biografía, obres y bibliografía; en francés.
Gregorio de Nisa: Gran discursu catequéticu.
- Testu francés nel sitio de Philippe Remacle (1944 - 2011); trad. de Louis Meridier. Ed. de 1908, París.

[53cecbfbccdfd840978054fe4b8e8a970e610302-1] Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118541919. Data de consulta: 15 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[89d43ce5c91c91d163d8096b75341ffd326304eb-2] Identificador CONOR.SI: 51001699. Afirmao en: CONOR.SI.

[7866baa1d2a4db2b7f60b6a8170ce8b8f1a580e9-3] Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.

[4] GREGORIO DE NISA, 1995, Introducción al cargu de Lucas F. Mateo-Secu

[quasten282-5] QUASTEN, 1985, p. 282

[FOOTNOTEGREGORIO_DE_NISA1995{{{c}}}''Loc._cit.''-6] GREGORIO DE NISA, 1995, Loc. cit..

[7] GREGORIO DE NISA, 1995, Vida de Macrina 20, 2

[8] ttp://www.wdl.org/es/item/4168

[FOOTNOTEGREGORIO_DE_NISA1995{{{c}}}58Vida_de_Macrina_8,_1.-9] GREGORIO DE NISA, 1995, Vida de Macrina 8, 1..

[10] Epístola 13, 4: Sources Chrétiennes 363,198

[11] CAMPENHAUSEN, 1974, p. 146

[12] QUASTEN, 1985, Ibíd.

[13] TREVIJANO, 2001, p. 231

[14] De virginitate, 3. PG 46, 325B. Citáu por Cita Harvard |QUASTEN|1985|p=302|sp= sí}}

[15] CAMPENHAUSEN, 1974, p. 147

[16] Ibídem

[17] GREGORIO DE NISA, 1995, Introducción al cargu de Lucas F. Mateo-Secu, p. 10

[18] QUASTEN, 1985, p. 226

[19] GREGORIO DE NISA, 1995. Ibíd.

[20] TREVIJANO, 2001, Loc. cit.

[21] QUASTEN, 1985, p. 300

[22] «Gregorius Nyssenus». Documenta Catholica Omnia. Consultáu'l 15 de xineru de 2013.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]