San Gregorio de Nisa o Gregorio Niseno (Griegu: Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης; n. ente 330 y 335 en Cesarea de Capadocia y † ente 394 y 400 en Nisa, Capadocia tamién conocíu como Gregorio Niseno, foi obispu de Nisa en Capadocia nel sieglu IV y teólogu. Veneráu como santu na Ilesia católica y na ortodoxa. Consideráu ente los cuatro Padres griegos de la Ilesia y unu de los trés Padres Capadocios. Hermanu menor de san Basilio el Grande y santa Macrina la moza, igualmente, foi amigu de Gregorio Nacianceno, con quien-y lo suel confundir.

Gregoriu de Nisa
obispu

371 -
Vida
Nacimientu Kaysericirca 335[1]
Muerte Nevşehir395 (59/60 años)
Familia
Padre Basilio el Viejo
Madre Emilia (Santa)
Hermanos/es
Estudios
Llingües falaes griegu antiguu[2]
llatín[3]
Oficiu teólogu, sacerdoteescritor
Santoral
10 de xineru
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Ilesia Ortodoxa
Cambiar los datos en Wikidata

Familia y primeros años

editar

Ignórase la fecha exacta de nacencia del san Gregorio de Nisa, sicasí calcúlase que tuvo de ser posterior al 331 d.C., esto ye, non enantes de la nacencia del so hermanu Basilio nel 329 y considerando qu'ente dambos hubo otru hermanu.[4]Sicasí, comúnmente señálase la so fecha de nacencia en 335.[5]Nació nel Ponto en Cesarea de Capadocia, rexón del Asia Menor, nel territoriu de l'actual Turquía.[6]

La so madre Emelia foi fía d'un mártir cristianu,[7] el so padre Basilio foi rétor y la so güela paterna foi Macrina la mayor. Tuvo cuatro hermanos y cinco hermanes, destacando ente ellos: la hermana mayor Macrina la moza; el tamién obispu, teólogu y doctor de la Ilesia Basilio[8] llamáu "el Grande" (Μέγας Βασίλειος) y Pedro obispu de Sebaste, Turquía; toos ellos veneraos tamién como santos poles ilesies católica y oriental. El mesmu Gregorio danos a conocer un hermanu más de nome Naucracio, tercer fíu allugáu dempués de Basilio, segundu de los varones, quién foi rétor para depués dedicase a l'ascesis.[9]

Los dos Macrinas, la so güela y la so hermana mayor, fueron quien al paecer otorgar a Gregorio la so primer instrucción na fe cristiana. Darréu, por interés del so padre, recibiría una bona instrucción en gramática y retórica. Al paecer el so hermanu Basilio tomó parte importante na so formación yá que nuna carta al so amigu Gregorio Nacianceno mentar como «padre y maestru».[10]

Mocedá

editar
 
Tou en agiois patros emon Gregoriou episkopou Nusses Peri parthenias. D. patris Gregorii Nysseni antistitis De virginitate liber. - Antuerpiae : ex officina Christophori Plantini, architypographi regij, 1574.

Mientres la so mocedá Gregorio, por instancies del so hermanu dedicar al ministeriu de llector nel so ilesia local.[11] Sicasí, retirar d'esta función pa dedicase a la carrera secular de rétor de la que llegó ser profesor.[12]

Alderícase si Gregorio de Nisa tuvo casáu,[13] yá que'l so amigu Gregorio de Nacianzo, nuna epístola dirixida a él refierse a una Teosobia (o Teosobeia), de la que nun se determinó si yera la so esposa o hermana, auníu al fechu de que nel so tratáu De virginitate, señala sobre la virtú de la virxinidá: «Dichosos los que pueden escoyer lo meyor y nun tán bloquiaos por haber se apurríu a la vida secular, como lo tamos nós, a quien un abismu dixébranos agora de la gloria de la virxinidá.»[14] Sía que non, si realmente casóse debió de ser mientres esta etapa de la so vida, esto ye, alredor del añu 364.[15]

Consideróse como probable que mientres el so desempeñu na retórica tuviera frecuente contautu cola so familia, cuantimás col so hermanu Basilio, quien s'atopaben en retiru monásticu nuna propiedá familiar nel Ponto, xunto al Iris,[16] onde tamién s'atopaba'l so amigu Gregorio Nacianceno.[17]

Obispu de Nisa

editar

Nel añu de 370 el so hermanu Basilio asumió'l obispáu de Cesarea de Capadocia,[18] quién se allegó de xente cercano a él pa sofitalo en contra del arrianismu.[19] Por ello, alredor del añu 371, Gregorio ye ordenáu obispu del pequeñu pobláu de Nisa, a pesar de la so personal oposición.[20] Ye nesti mesmu añu cuando escribe'l so tratáu De virginitate (Sobre la virxinidá), siendo la primera d'una gran cantidá d'obres qu'escribiría.[21]

Dambos fueron grandes defensores de la fe que se foi imponiendo nos primeres conceyos ecuménicos del cristianismu. Apostaron en contra del arrianismu que dicía que Jesús yera fíu de Dios, pero nun yera consubstancial al Padre, sinón que tenía de considerase como una criatura unviada pa cumplir les promeses del Padre Dios. Ye dicir que Jesús nun yera Dios sinón yera una simple criatura. San Gregorio de Nisa atacó esta herexía nel Conceyu de Constantinopla del 381 usando pa ello base de filosofía platónica; afirmando la unidá y la Divinidá de los trés persones nuna sola idea divina, trés persones distintes nun solu Dios verdaderu. Según Gregorio de Nisa la unión de los dos naturaleces en Cristu ye tan fuerte que puede falase tranquilamente d'un home omnipotente o de que Dios foi crucificáu (teoría que se va llamar depués communicatio idiomatum). Tamién defendió la capacidá natural del home de conocer a Dios y asumió la teoría origeniana de l'apocatástasis.

Trataos dogmáticos

editar
  • Contra Eunomio[22]
  • Contra los apolinaristas
  • Contra Apolinar
  • Discursu sobre l'Espíritu Santu
  • Gran discursu catequéticu

Obres d'exéxesis

editar
  • Sobre la formación del home
  • Apoloxía pal Hexamerón
  • Vida de Moisés
  • Homilíes sobre'l Cantar de los Cantares
  • Sobre'l Padrenuesu

Obres ascétiques

editar
  • Sobre la virxinidá
  • La institución cristiana
  • Vida de Macrina
  • Sobre la perfeición
  • Sobre l'oficiu del cristianismu
  • Sermones llitúrxicos

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118541919. Data de consulta: 15 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. Identificador CONOR.SI: 51001699. Afirmao en: CONOR.SI.
  3. Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
  4. GREGORIO DE NISA, 1995, Introducción al cargu de Lucas F. Mateo-Secu
  5. QUASTEN, 1985, p. 282
  6. GREGORIO DE NISA, 1995, Loc. cit..
  7. GREGORIO DE NISA, 1995, Vida de Macrina 20, 2
  8. http://www.wdl.org/es/item/4168
  9. GREGORIO DE NISA, 1995, Vida de Macrina 8, 1..
  10. Epístola 13, 4: Sources Chrétiennes 363,198
  11. CAMPENHAUSEN, 1974, p. 146
  12. QUASTEN, 1985, Ibíd.
  13. TREVIJANO, 2001, p. 231
  14. De virginitate, 3. PG 46, 325B. Citáu por Cita Harvard |QUASTEN|1985|p=302|sp= sí}}
  15. CAMPENHAUSEN, 1974, p. 147
  16. Ibídem
  17. GREGORIO DE NISA, 1995, Introducción al cargu de Lucas F. Mateo-Secu, p. 10
  18. QUASTEN, 1985, p. 226
  19. GREGORIO DE NISA, 1995. Ibíd.
  20. TREVIJANO, 2001, Loc. cit.
  21. QUASTEN, 1985, p. 300
  22. «Gregorius Nyssenus». Documenta Catholica Omnia. Consultáu'l 15 de xineru de 2013.

Bibliografía

editar

Enllaces esternos

editar