Gustav Heinemann

Gustav Heinemann
3. Presidente d'Alemaña
Federal Minister of Justice (en)
miembru del Bundestag alemán
miembru del Bundestag alemán
miembru del Bundestag alemán
Federal Minister of the Interior (en)
Praeses of the Synod of the Evangelical Church in Germany (en)
señor burgomaestre (es)
miembro del Landtag de Renania del Norte-Westfalia (es)
Vida
Nacimientu	Schwelm, 23 de xunetu de 1899
Nacionalidá	Alemaña
Llingua materna	alemán
Muerte	Essen, 7 de xunetu de 1976 (76 años)
Sepultura	cementerio municipal de Essen (es)
Familia
Padre	Otto Heinemann
Casáu con	Hilda Heinemann
Fíos/es	Uta Ranke-Heinemann; Peter Heinemann; Christa Delius
Familia	ver Verena Pausder (bisnieta);
Estudios
Estudios	Universidá de Marburgu ; Universidá de Munich
Nivel d'estudios	Doctor de Lleis ; doctor rerum politicarum (en) ; doctor en teología (es)
Llingües falaes	alemán
Oficiu	políticu, abogáu, teólogu
	Participante eleiciones presidenciales d'Alemaña Occidental de 1949 ;
Llugares de trabayu	Düsseldorf y Bonn
Emplegadores	Universidá de Colonia
Premios	ver ciudadanu honorariu de Berlín ; Caballeru de Gran Cruz con collar de la Orde al Méritu de la República Italiana ; ciudadano honorario de Bonn ; Grand Star of the Decoration for Services to the Republic of Austria ; Orde del Elefante ; Premiu Theodor Heuss (1968) ; Gran Cruz, clas especial, del Méritu de La República Federal d'Alemaña (1969) ; Premio Fritz Bauer (1970) ; Gran Cruz de la Orde del Bañu (1972) ;
Creencies
Relixón	luteranismu
Partíu políticu	Unión Demócrata Cristiana (es) ; Servicio Social Cristiano Popular (es) ; Partíu Socialdemócrata d'Alemaña ; Partido Popular Panalemán (es) ; Deutsche Demokratische Partei
IMDb	nm2753376

Gustav Walter Heinemann (23 de xunetu de 1899, Schwelm – 7 de xunetu de 1976, Essen) foi un políticu alemán. Foi ministru del Interior dende 1949 hasta 1950, ministru de Xusticia dende 1966 hasta 1969 y Presidente federal de l'Alemaña Occidental de 1969 a 1974. Foi conocíu por simpatizar coles protestes estudiantiles de 1968.

Biografía

Dende la so mocedá sintióse movíu por caltener y promover les tradiciones lliberal y democráticu de les revoluciones de 1848, amosándose contrariu a cualquier tipu de opresión. Esta actitú ayudólu a caltener la so independencia intelectual, inclusive de cara a la mayoría de partíos políticos y la Ilesia luterana.^[6] Mientres la República de Weimar Heinemann tuvo venceyáu con círculos políticos protestantes. En 1920 asistió a un discursu del entós pocu conocíu Adolf Hitler, pero abandonó la sala pocu dempués d'ataya-y cuando ésti empezó una diatriba contra los xudíos.^[7]

Al rematar la II Guerra Mundial participó na fundación de la Unión Cristianu Demócrata (CDU) y foi escoyíu alcalde de la ciudá d'Essen. Gustav Heinemann foi designáu ministru del Interior nel primer gabinete de Konrad Adenauer, tres la creación de la República Federal d'Alemaña.

En 1950 abandonó'l gobiernu y la CDU en 1952 pa fundar el Partíu Popular Panalemán (GVP) xunto con Helene Wessel y otros miembros de la CDU y del Partíu Centrista Alemán. Finalmente, Gustav Heinemann entró, en 1957 xunto a otros miembros del GVP, nel Partíu Socialdemócrata Alemán. Mientres el periodu de la gran coalición (1966-1969) ocupó'l cargu de ministru de Xusticia nel gobiernu federal.

En 1969 convertir nel primer presidente socialdemócrata de la República Federal d'Alemaña, cargu qu'ocupó hasta 1974 al expirar el so mandatu.

Familia

La so fía, Uta Ranke-Heinemann, foi realmente escepcional por delles razones: foi la primer moza que tuvo como alumna l'institutu 'Burggymnasium' de Essen, nel que terminó'l so bachiller con ‘matrícula’, cosa que nun asocediera en 30 años; foi la primer muyer en llograr un doctoráu en Teoloxía Católica, na Universidá de Múnich en 1954; y foi tamién la primer muyer en llograr una cátedra na Universidá de Essen: la cátedra de Nuevu Testamentu y Historia de la Ilesia Antigua. Amás foi (y ye güei inda, en 2009) mundialmente famosa por delles de les sos obres publicaes, como "Eunucos pol reinu de los cielos" y "Non y amén".

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118548115. Data de consulta: 14 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 121594049. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
↑ URL de la referencia: https://www.theodor-heuss-stiftung.de/das-archiv/. Data de consulta: 16 xunu 2018.
↑ Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20171201040249/http://www.leighrayment.com/knights/knightshon.htm.
↑ Helmut Lindemann (1986); Gustav Heinemann. Ein Leben für die Demokratie. Munich (Koesel); páx. 14
↑ Helmut Lindemann (1986); Gustav Heinemann. Ein Leben für die Demokratie. Munich (Koesel); páx. 32

Enllaces esternos

Predecesor: -	Ministru del Interior d'Alemaña 1949 - 1950	Socesor: Robert Lehr
Predecesor: Richard Jaeger	Ministru de Xusticia d'Alemaña 1966 - 1969	Socesor: Horst Ehmke
Predecesor: Heinrich Lübke	Presidente de la República Federal d'Alemaña 1969 - 1974	Socesor: Walter Scheel

[05b693f6bd860afc0b9106ccd70eb82cda43bdec-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118548115. Data de consulta: 14 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[503c8b8879ebe3e0e1614b921627708c0b8228ca-2] Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.

[9ce05152fd32c06445843ba4bc34eb6aa3587a50-3] Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 121594049. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.

[31184e22f152614ecadad34deda4a230060fbb79-4] URL de la referencia: https://www.theodor-heuss-stiftung.de/das-archiv/. Data de consulta: 16 xunu 2018.

[dbfad596a9696ef785f9b27545f99463231963f4-5] Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20171201040249/http://www.leighrayment.com/knights/knightshon.htm.

[6] Helmut Lindemann (1986); Gustav Heinemann. Ein Leben für die Demokratie. Munich (Koesel); páx. 14

[7] Helmut Lindemann (1986); Gustav Heinemann. Ein Leben für die Demokratie. Munich (Koesel); páx. 32

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]