Gustav Heinemann
Gustav Walter Heinemann (23 de xunetu de 1899, Schwelm – 7 de xunetu de 1976, Essen) foi un políticu alemán. Foi ministru del Interior dende 1949 hasta 1950, ministru de Xusticia dende 1966 hasta 1969 y Presidente federal de l'Alemaña Occidental de 1969 a 1974. Foi conocíu por simpatizar coles protestes estudiantiles de 1968.
Biografía editar
Dende la so mocedá sintióse movíu por caltener y promover les tradiciones lliberal y democráticu de les revoluciones de 1848, amosándose contrariu a cualquier tipu de opresión. Esta actitú ayudólu a caltener la so independencia intelectual, inclusive de cara a la mayoría de partíos políticos y la Ilesia luterana.[6] Mientres la República de Weimar Heinemann tuvo venceyáu con círculos políticos protestantes. En 1920 asistió a un discursu del entós pocu conocíu Adolf Hitler, pero abandonó la sala pocu dempués d'ataya-y cuando ésti empezó una diatriba contra los xudíos.[7]
Al rematar la II Guerra Mundial participó na fundación de la Unión Cristianu Demócrata (CDU) y foi escoyíu alcalde de la ciudá d'Essen. Gustav Heinemann foi designáu ministru del Interior nel primer gabinete de Konrad Adenauer, tres la creación de la República Federal d'Alemaña.
En 1950 abandonó'l gobiernu y la CDU en 1952 pa fundar el Partíu Popular Panalemán (GVP) xunto con Helene Wessel y otros miembros de la CDU y del Partíu Centrista Alemán. Finalmente, Gustav Heinemann entró, en 1957 xunto a otros miembros del GVP, nel Partíu Socialdemócrata Alemán. Mientres el periodu de la gran coalición (1966-1969) ocupó'l cargu de ministru de Xusticia nel gobiernu federal.
En 1969 convertir nel primer presidente socialdemócrata de la República Federal d'Alemaña, cargu qu'ocupó hasta 1974 al expirar el so mandatu.
Familia editar
La so fía, Uta Ranke-Heinemann, foi realmente escepcional por delles razones: foi la primer moza que tuvo como alumna l'institutu 'Burggymnasium' de Essen, nel que terminó'l so bachiller con ‘matrícula’, cosa que nun asocediera en 30 años; foi la primer muyer en llograr un doctoráu en Teoloxía Católica, na Universidá de Múnich en 1954; y foi tamién la primer muyer en llograr una cátedra na Universidá de Essen: la cátedra de Nuevu Testamentu y Historia de la Ilesia Antigua. Amás foi (y ye güei inda, en 2009) mundialmente famosa por delles de les sos obres publicaes, como "Eunucos pol reinu de los cielos" y "Non y amén".
Referencies editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 118548115. Data de consulta: 14 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ URL de la referencia: https://www.theodor-heuss-stiftung.de/das-archiv/. Data de consulta: 16 xunu 2018.
- ↑ URL de la referencia: https://web.archive.org/web/20171201040249/http://www.leighrayment.com/knights/knightshon.htm.
- ↑ Helmut Lindemann (1986); Gustav Heinemann. Ein Leben für die Demokratie. Munich (Koesel); páx. 14
- ↑ Helmut Lindemann (1986); Gustav Heinemann. Ein Leben für die Demokratie. Munich (Koesel); páx. 32
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Gustav Heinemann 
.
| Predecesor: - |
 1949 - 1950 |
Socesor: Robert Lehr |
| Predecesor: Richard Jaeger |
1966 - 1969 |
Socesor: Horst Ehmke |
| Predecesor: Heinrich Lübke |
 Presidente de la República Federal d'Alemaña 1969 - 1974 |
Socesor: Walter Scheel |
Datos: Q2573- Multimedia: Gustav Heinemann
