Hans Morgenthau

Hans Joachim Morgenthau (17 de febreru de 1904, Coburgu – 19 de xunetu de 1980, Nueva York) foi un abogáu y politólogu alemán, teóricu de les rellaciones internacionales enlistado na corriente del llamáu realismu.

Hans Morgenthau
Vida
Nacimientu	Coburgu, 17 de febreru de 1904
Nacionalidá	Alemaña
Muerte	Nueva York, 19 de xunetu de 1980 (76 años)
Estudios
Estudios	Graduate Institute of International and Development Studies (es) Gymnasium Casimirianum Coburg (es)
Llingües falaes	alemán inglés d'Estaos Xuníos inglés
Oficiu	xuez, politólogu, escritor, filósofu, profesor universitariu
Emplegadores	Universidá de Chicago Universidá de la Ciudá de Nueva York Universidá de Xinebra
Premios	ver Gran Cruz de la Orde del Méritu de la República Federal d'Alemaña  (1975)
Miembru de	Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos

Biografía

Educar nes universidaes de Berlín, Frankfurt y Múnich. Enseñó y prauticó l'abogacía en Frankfurt hasta que viaxó a Xinebra, Suiza, en 1932, pa enseñar na Facultá de Derechu. Magar se proponía faelo mientres una curtia temporada, el clima políticu determináu pol advenimiento del nacionalsocialismu disuadió a Morgenthau, que yera xudíu, de volver a Alemaña.

En 1934 unvió cartes a distintes universidaes del mundu en busca d'un puestu como profesor de derechu internacional. En 1935 foi a Madrid y xunióse al Institutu d'Estudios Económicos ya Internacionales. En 1936 viaxó cola so esposa, Irma Thormann, a Italia, a manera de tardida lluna de miel, pero l'españíu de la Guerra Civil Española torgó-yos tornar a España, onde la so vivienda fuera destruyida polos bombardeos. Namái en 1937 intentó aniciase nos Estaos Xuníos, tres grandes dificultaes pa llograr una visa (qu'en principiu tenía de ser dada pol cónsul norteamericanu en Madrid, ciudá que taba sitiada entós daquella). Depués d'una verdadera odisea per Europa qu'incluyó les ciudaes d'Ámsterdam, L'Haya, París y Xinebra, llograron nesta postrera visar y embarcáronse escontra Estaos Xuníos.

En 1943 ingresó a la Universidá de Chicago, onde empezó una importante carrera académica.

Xunto con Edward Hallett Carr ye unu de los autores más importantes de la escuela realista. Esta escuela postula que l'estáu nación ye l'actor más importante nes rellaciones internacionales, y que'l principal oxetu d'estudiu nesta materia ye'l poder.

El so llibru Política ente les naciones (1948), que faía énfasis nes rellaciones de poder, foi una de les obres clave nel campu de les rellaciones internacionales norteamericanes de posguerra, y contribuyó a mover a los enclinos idealistes que predominaben hasta la Segunda Guerra Mundial.

Morgenthau finó'l 19 de xunetu de 1980.

Principios del realismu políticu

Morgenthau formuló los seis principios del realismu políticu na so obra Política ente les naciones:

1. La política, como la sociedá polo xeneral, ta gobernada por lleis oxetives enraigonaes na naturaleza humana, que ye invariable; polo tanto ye posible desenvolver una teoría racional que reflexe estes lleis oxetives.
2. La traza principal del realismu políticu ye'l conceutu de interés, definíu en términos de poder que infunde un orde racional en visu a la política, y de esa manera fai posible la comprensión teórica de la política. El realismu políticu fai fincapié no racional, lo oxetivo y lo non emocional.
3. El realismu asume que l'interés definíu como poder ye una categoría oxetiva universalmente válida, pero non con una definición fita d'una vegada y pa siempres. El poder ye'l control del home sobre l'home, #

El realismu políticu ye consciente del significáu moral de l'aición política. Ye tamién consciente de la tensión ente'l control moral y les esixencies de l'aición política eficaz. Poro, el realismu nun ye inmoral, sinón que'l so oxetu d'estudiu nun ye la moral.

1. El realismu políticu se rehúsa a identificar les aspiraciones morales d'una nación en particular coles lleis que gobiernen l'universu. Ye'l conceutu d'interés definíu en términos de poder lo que nos salva de los escesos morales y la torpeza política.
2. El realista políticu sostién l'autonomía de la esfera política. Pregúntase: ¿cómo va afectar esta política'l poder de la nación?". El realismu políticu ta basáu nuna concepción pluralista de la naturaleza humana. Un home pura y puramente políticu nun sería más qu'una bestia, pos escarecería por completu de llendes morales. Sicasí, pa desenvolver una teoría autónoma del comportamientu políticu, el "home políticu" debe abstraerse de los demás aspeutos de la naturaleza humana.

Morghentau sostenía que la política internacional, como tola política polo xeneral, ye una llucha pol poder, y que'l poder político ye una rellación psicolóxica ente aquellos que lo exercen y aquellos sobre los cualos ye exercíu. Confier-y a aquellos un control sobre ciertes aiciones d'éstos al traviés de la influencia sobre les sos mentes. Felicidad inflúi pue ser exercida al traviés d'ordes, amenaces, persuasión, o una combinación de cualesquier de tales fenómenos.

Toles naciones, según Morgenthau, sufren la tentación de revistir les sos propies aspiraciones como si fueren oxetivos morales universales.

Principales obres

• Home científicu versus home políticu (1946)
• Política ente les naciones (1948)
• En defensa del interés nacional (1951)
• El propósitu de la política norteamericana (1960)

Enllaces esternos

• Datos: Q77161