Incarvillea younghusbandii

especie de planta

Incarvillea younghusbandii, ye una especie de planta yerbácea pertenecientes a la familia Bignoniaceae.

Incarvillea younghusbandii
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Asteridae
Orde: Lamiales
Familia: Bignoniaceae
Tribu: Tecomeae
Xéneru: Incarvillea
Especie: Incarvillea younghusbandii
Sprague
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Descripción editar

Son yerbes perennes qu'algamen un tamañu de 10-20 cm d'altor, ensin tarmu. Los raigaños carnosos, de 6-11 mm de diámetru. Fueyes basales, compuestes 1-pinnaes; exa de fueya de 3-4 cm; folíolos llaterales 2-5 pares, sésiles, ovaes-elíptiques, de 1-2 x 1 cm, escabrosas, col marxe serráu; folíolo terminal ováu-arrondáu de 3-5 (-7) X 3-5 (-7) cm arrondáu, base cordada, ápiz obtusu o arrondáu. Les inflorescencies curties racemoses, de 3-6 de flores o solitaries. Pedicelo de 6-9 mm. Mota acampanada, 0,8-1,2 cm, glabros; dientes 5, desiguales, nidios, de 5-7 mm. Corola con forma de tubu, 4-7 cm; tubu de color naranxa-mariellu. El frutu ye una cápsula casi maderiza, fuertemente curvada, 3-4.5 cm, 4-angular. Grana casi negra, elipsoide. Fl. mayu-agostu, fr. agostu-ochobre.[1]

Distribución y hábitat editar

Alcuéntrase na grava, en pendientes, ente carbes; a una altitú de 4000-5500 metros en Qinghai, Xizang de China.

Propiedaes editar

De la planta puede aisllase el principiu activu: imperatorina.[2]

Taxonomía editar

Incarvillea younghusbandii foi descritu por Thomas Archibald Sprague y espublizóse en Bulletin of Miscellaneous Information Kew 1907(8): 320. 1907.[3][4]

Etimoloxía

Incarvillea: nome xenéricu que foi nomáu n'honor del xesuita francés, Pierre Nicholas Le Chéron d'Incarville.[5]

younghusbandii: epítetu dau n'honor del esplorador inglés Francis Younghusband.

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. Incarvillea younghusbandii en Flora de China
  2. Fu, Y; Bai Y; Dawa Z; Bai B; Ding L. (xineru de 2010). «Chemical constituents of Incarvillea younghusbandii [Chemical constituents of Incarvillea younghusbandii]». Zhongguo Zhong yao za zhi. 2nd 35 (1):  páxs. 58–62. PMID 20349717. 
  3. «Incarvillea younghusbandii». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 14 de setiembre de 2013.
  4. Incarvillea younghusbandii en PlantList
  5. Incarvillea sinensis 'Cheron Pink'. Missouri Botanical Garden.

Enllaces esternos editar