Islla Deal (Tasmania)

islla de Tasmania (Australia)

La Islla Deal ye la islla más grande del grupu Kent, ye una islla de granitu de 1.576 hectárees, asitiada nel norte del estrechu de Bass, que s'atopa ente'l grupu Furneaux, al nordeste de Tasmania, y el promontoriu de Wilsons, en Victoria, Australia.

Islla Deal (Tasmania)
Situación
PaísBandera de Australia Australia
Estáu federáuBandera de Tasmania Tasmania
Tipu islla
Parte de Grupu Kent
Asitiáu en Estrechu de Bass
Coordenaes 39°28′39″S 147°20′20″E / 39.4775°S 147.3389°E / -39.4775; 147.3389
Islla Deal (Tasmania) alcuéntrase n'Australia
Islla Deal (Tasmania)
Islla Deal (Tasmania)
Islla Deal (Tasmania) (Australia)
Datos
Altitú media 77 m
Superficie 1576 ha
Cambiar los datos en Wikidata
Paisaxe na Islla Deal

Llocalización y carauterístiques

editar

La islla ta incluyida dafechu dientro del Parque Nacional del Grupu Kent de 2.374 hectárees, el parque nacional más septentrional de Tasmania, publicáu en 2002.[1] En 2004, el parque nacional foi estendíu p'incluyir les agües marines de les trés principales islles del grupu Kent, que comprenden 29.000 hectárees de reserva marina.

La Islla Deal ta nel estremu sur de la Reserva Marina de la Commonwealth de Beagle de 292.800 hectárees, que contién la Reserva Marítima del grupu Kent y los grupos de les islles Hogan y el grupu de la islla Curtis.[2]

La Islla Deal foi llargamente modificada pola actividá humana, cola construcción d'instalaciones, y la eliminación de la vexetación y con el fueu regularon la pastura de ganáu. Hai un faru, una pista d'aterrizaxe cerrada, carreteres, muelle, dos cases, una presa y un muséu.[3]

 
El faru de la Islla Deal

La Islla Deal tien el faru más altu del Hemisferiu sur, asitiau sobre'l nivel del mar. La lluz yera dacuando visible pela nueche dende'l promontoriu de Wilson, a 80 kilómetros de distancia.

El faru foi construyíu en 1848 y desactiváu en 1992. Mientres taba activu, l'altor de la torre causó problemes cola visibilidá en condiciones de nubes baxes. La xestión y la conservación de la estructura tán sol control del Serviciu de Parques y Vida Silvestre de Tasmania.

Accidente d'avión

editar

El 26 d'abril de 1943, mientres la Segunda Guerra Mundial, un avión de la RAAF Airspeed Oxford estrellóse na islla, matando a los cuatro tripulantes. Los restos d'avión, y les tumbes de la tripulación, tán a unos 15 metros de distancia na parte inferior d'un cantil. Los cuerpos fueron desenterraos y soterraos en Springvale, Victoria, Australia.[4] Los informes de testigos oculares dicen que l'avión voló baxu sobre un barcu que realmente yera un naufraxu y depués nun pudo recuperar l'altor necesariu enantes de chocar nel cantil.

Les especies d'aves marines y aves zancudes que se rexistraron reproduciéndose na islla inclúin pingüín pequeñu, prión de faes, gaviota del Pacíficu, (Larus pacificus) y ostreru tiznau, (Haematopus fuliginosus).

Los mamíferos alcontraos na islla inclúin el wallaby de pescuezu coloráu,(Macropus rufogriseus), el possum común de la cola de brushtail, (Trichosurus vulpecula), el bandicoot marrón del sur, (Isoodon macrourus), foques, y el coneyu européu introducíu. Los reptiles inclúin el skink metálicu, el skink de Bougainville, el skinc de White y serpiente de llabios blancos, (Drysdalia coronoides)

La islla Deal tien un clima mediterraneu (Csb) /oceánicu (Cfb) con branos templaos, curtios, daqué secos y iviernos fríos y húmedos.

Referencies

editar
  1. «Kent Group National Park». Parks & Wildlife Service, Department of Primary Industries, Parks, Water and Environment. Tasmanian Government (14 Ochobre 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 26 Marzu 2016. Consultáu'l 3 Xunetu 2016. (n'inglés)
  2. «Beagle Commonwealth Marine Reserve». Marine reserves. Department of the Environment, Australian Government. Consultáu'l 4 Xunetu 2016 (n'inglés).
  3. Brothers, Nigel; Pemberton, David; Pryor, Helen; & Halley, Vanessa. (2001). Tasmania’s Offshore Islands: seabirds and other natural features. Tasmanian Museum and Art Gallery: Hobart. ISBN 0-7246-4816-X (n'inglés)
  4. «Picking up the wrecked pieces». The Age Online. Fairfax Media (May 2005). Consultáu'l 11 April 2015. (n'inglés)

Enllaces esternos

editar