Islla artificial

Una islla artificial ye una islla que foi formada pol ser humanu en cuenta de por procesos naturales. Xeneralmente son construyíes sobre dalgún pequeñu filón, usando arena o roques o como una espansión d'una o delles isletes. Les islles artificiales tradicionales son creaes por aciu tierres ganaes al mar, anque delles estructures más recién son construyíes de forma similar a les plataformes petroleres. Otru tipu d'islla artificial ye formáu pol aislamientu d'una zona por aciu la construcción de canales.

A pesar de tener una imaxe de modernes, les islles artificiales tienen una llarga historia en diversos puntos del planeta, dende los crannógs na Escocia ya Irlanda prehistórica, los centros ceremoniales Nan Madol de Micronesia y les islles flotantes del llagu Titicaca en Bolivia y Perú.

La ciudá de Tenochtitlán, precedente azteca de la ciudá de Méxicu, taba allugada nuna pequeña islla natural nel llagu de Texcoco y arrodiáu d'innumberables islles artificiales, principalmente islles Chinampa.

Munches islles artificiales fueron construyíes en puertos urbanos por distintos motivos. Un exemplu ye la islla Dejima, construyida na badea de Nagasaki en Xapón mientres el periodu Edo. Mientres la etapa aislacionista, navegantes holandeses teníen prohibida la entrada a Nagasaki, y los xaponeses tener prohibida en Dejima.

Ḥong Kong ye una ciudá qu'utiliza frecuentemente terrén artificial pa la construcción de nuevos rascacielos y otres construcciones. Popularmente dizse que Hong Kong ye práuticamente tierra construyida pol ser humanu.

Na badea d'Osaka, Xapón, l'Aeropuertu Internacional de Kansai foi construyíu sobre una islla artificial, na obra d'inxeniería civil más costosa de la era moderna.

Estatus llegal

Nel marcu del ratificáu Conveniu de Naciones Xuníes sobre'l Derechu de Mar (UNCLOS, poles sos sigles n'inglés), les islles artificiales nun se consideren puertos de trabayu (artículu 11) lo que significa que: l'Estáu riberanu nun puede reclamar los mesmos derechos que se previeron pa puertos permanentes na determinación de la llinia de base y la midida de les zones marítimes. Les islles artificiales tán so la xurisdicción del Estáu riberanu más próximu, si tán dientro de les 200 milles náutiques (370 km) (artículu 56 ). Les islles artificiales nun se consideren aptes pa tener o reclamar el so propiu mar territorial o zona económica esclusiva, y namái l'Estáu riberanu va poder autorizar la so construcción (artículu 60). Sicasí, n'alta mar (agües internacionales) fuera de la xurisdicción nacional, cualesquier "Estáu" puede construyir islles artificiales (artículu 87).

Islla Northstar, una islla artificial del Mar de Beaufort, nel Norte d'Alaska, EE. XX., un llugar pa perforación de gas y petroleu.

Dellos intentos de crear micronaciones arreyaron a les islles artificiales, tales como Sealand y la Islla de les Roses. Tolos intentos hasta agora fracasaron.

Impautu ambiental

A cencielles partiendo de la construcción, la islla artificial yá dexa una buelga ecolóxica grande y un altu impautu ambiental acomuñáu. El procesu de dragáu acaba colos ecosistemes abisales y los llechos marinos arreyaos yá que la máquina esprende tou lo qu'atope ensin importar cuál seya la so naturaleza, pos nun tien como estremar ente'l sable y un coral o una reserva o cualquier ecosistema marín; adicional a esto, munches especies muerren zucaes nel procesu. Dempués de recoyer el material, la máquina volver a vertir n'otru llugar distintu soterrando tou lo qu'atope, repitiéndose'l mesmu procesu y dañu xeneráu.

Les corrientes migratories de peces vense alteriaes por esta gran barrera que xenera la nueva masa de tierra. Cuando se constrúi la islla créase un movimientu frecuente de tierres que xenera una capa en suspensión, o un fenómenu conocíu como turbidez, qu'afecta la crecedera, reproducción y vida polo xeneral de los organismos yá que se torgar el pasu direutu de la lluz.

Les islles tienen un altu riesgu d'hinchente, yá que al tar en contautu direutu col mar cualquier creciente podría somorguiales, faciendo que tolos descomanaos esfuercios emplegaos na so construcción según los sos altos impautos ambientales, nun sían xustificaos.

Unu de los principales d'usos de la creación d'islles artificiales pequeñes ye la estracción de petroleu. En casu de por fuercia furase'l xacimientu, causaríase un derrame que pondría en riesgu la vida marítima ya inclusive la terrestre, una y bones les aves migratories abasnaríen el petroleu estendiendo'l problema. Anque estos derrames son penalizaos por llei, hai munchos que pasen desapercibíos por que la mayoría son invisibles dende l'aire.

Construyir islles artificiales alteria les corrientes marines, qu'a gran escala podríen incidir nel clima terrestre. Les islles artificiales non yá alterien la xeografía de la tierra, camuden la manera en que s'habita.

Bibliografía

Gerwick, Ben. Construction of marine and offshore structures. CRC Press, Boca Raton, 2000. ISBN 978-0849330520

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Islla artificial.