Islla d'Alborán

La islla de Alborán ye un castru d'orixe volcánicu allugáu nel mar Mediterraneu, a mediu camín ente la mariña de la península ibérica y el norte d'África. De soberanía española, pertenez alministrativamente al conceyu d'Almería, al igual que'l so faru, que ta adscritu a dicha autoridá portuaria. Precisamente, la canal del Mediterraneu dende Xibraltar hasta'l cabu de Gata recibe'l nome de mar de Alborán. Ta a 48 milles náutiques (M) al sur d'Adra y 35 M del cabu de Trés Forcas. A 100 metros direición NE asítiase'l castru de La Nube y otru pequeñu roquedal. Nel centru de la islla hai una canal soterraña que la trespasa de parte a parte, navegable con bon tiempu, denomináu Cueva de Les Morenes.

Islla d'Alborán
Situación
País	España
Autonomía	Andalucía
Provincia	provincia d'Almería
Conceyu	Almería
Tipu	islla
Parte de	Comarca Metropolitana de Almería (es)
Asitiáu en	Mar d'Alborán
Coordenaes	35°56′22″N 3°02′07″W
Islla d'Alborán Islla d'Alborán (España)
Datos
Altitú media	15 m
Superficie	0,07 km²
Fusu horariu	UTC+01:00 y UTC+02:00
Llonxitú	0,66 km

En 2003, aprobóse la declaración del paraxa natural de Alborán, el castru de La Nube y les agües y fondos marinos que la arrodien. Dende 2002 ye tamién una zona d'especial proteición pa les aves.

Datos xenerales

• Estensión: unes unidá|71200|m²}} (7,12 hai) de roca volcánica y guanu. Un araxal de contorna piriforme de 642 metros de llargor, 265 d'anchor máxima y 16 metros d'altor máximu. Cerca de la islla atopa'l castru de La Nube. La islla remaneció escontra'l Miocenu; polo que tien la mesma antigüedá que los volcanes del Cordal Béticu y del Rif, yá que pertenez a la mesma provincia volcánica. Anicióse sobre una caldera volcánica submarina, que ye la verdadera forma del volcán, y forma parte de la sierra volcánica submarina de Alborán.
• Altitú máxima: la islla constitúi una plataforma práuticamente plana, con un altor máximu d'unos 15 metros sobre'l nivel del mar.
• Intereses: por cuenta del so gran valor estratéxicu, a mediaos de los años sesenta produciéronse dellos intentos de supuestos barcos de pesca soviéticos d'establecer un asentamientu estable en Alborán, lo que motivó al Ministeriu de Defensa a establecer na islla un destacamentu permanente de l'Armada Española pal control y proteición de la mesma.^{[ensin referencies]}

Morfoloxía

Ye una islla ensin relieves, dafechu plana, pero ente los sos cantiles d'hasta quince metros d'altor ábrense apenes un par de sableres, una a llevante y otra a poniente, y atópense diverses covachas, como la de les Llámpares, la del Pagel y la del Llobu Marín.

Asitiada nuna importante zona sísmica na que topeta la placa africana cola euroasiática, en Alborán asítiense los epicentros d'un bon númberu de seísmos de baxa intensidá. En 1899 afayose nella una nueva roca ígnea que recibe'l nome d'alboranita.

La islla y la so redolada foi declarada reserva marina y reserva de pesca en 1997 y en 2003, el Parllamentu d'Andalucía aprobó por unanimidá la Llei de Declaración del paraxa natural de Alborán, el castru de La Nube y les agües y fondos marinos que la arrodien. Ye, otramiente, Zona d'Especial Proteición pa les Aves (ZEPA) dende l'añu 2002.

Etimoloxía del nome

El nome de la islla provién d'un corsariu tunecín llamáu Mustafá ben Yusuf al Mahmud ed Din (مصطفى بن يوسف المحمود الدين) que mientres el sieglu XVI saleaba peles agües del Mediterraneu occidental al serviciu del sultán otomanu. Por cuenta de la ferocidá de los sos ataques, a Mustafá ben Yusuf llamar Al-Borany, que ye una pallabra turca y designa "nube". Habiéndose apropiáu del castru ya instalando la so base d'operaciones p'atacar les mariñes ibériques, la islla acabó siendo conocida como la islla d'Al-Borany, esto ye, la islla de Alborán, dando asina tamién el nome al mar que lu arrodia.

Historia

Nes sos proximidaes, el 1 d'ochobre de 1540 producióse la batalla de la islla de Alborán, una de les primeres aiciones de l'Armada española.

Alministrativamente la islla de Alborán pertenez al conceyu d'Almería y concretamente al distritu almeriense del barriu de Pescadería, ente que'l caltenimientu del so faru correspuende a l'Autoridá Portuaria d'Almería.

A mediaos de 1960 produciéronse dellos intentos de supuestos barco de pesca soviéticos d'establecer un asentamientu en Alborán, lo que motivó al exércitu español a establecer un destacamentu permanente d'Infantería de Marina pal control y proteición de la islla.

Ecosistema

Piedra alboranita, na islla de Alborán, xunto al faru.

Ente la flora de la islla puede alcontrase manzanilla gorda o de Alborán (Anacyclus alboranensis), jaramago de Alborán (Diplotaxis siettiana), tomillu sapero (Frankenia corymbosa) o algazul (Mesembryanthemum nodiflorum). La zona ta catalogada como ZEPA YE0000336.

Construcciones

Esta islla tien un faru, un campusantu con trés baltes, un amarradero y un helipuertu.

Ver tamién

• Marquesáu de Alborán

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Islla d'Alborán.
• Reportaxe nel suplementu selmanal Magacín del diariu El Mundo
• Páxina del Ministeriu d'Agricultura sobre la Reserva Natural de la Islla de Alborán (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
• http://www.youtube.com/watch?v=OFFXq-Ct8Qc
• «Analís históricu-xurídicu de la islla andaluza de Alborán», artículu de Víctor Luis Gutiérrez Castillo na Revista Electrónica d'Estudios Internacionales (2003).
• Islles y Peñones nel Norte d'África, na web d'Inxenieros Militares d'España.
• Fundación Punta Entinas-Sabinar ya Islla de Alborán
• Paraxa Natural de Alborán
• Rescate na Islla de Alborán
• Apresamientu de narcos na Islla de Alborán (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
• Un destacamentu pa tou, diariu El Mundo (2010).

• Datos: Q743570
• Multimedia: Alborán