Wikipedia

Jack Nicklaus

golfista estauxunidense

Jack William Nicklaus (21 de xineru de 1940, Columbus) ye un exgolfista profesional d'Estaos Xuníos, consideráu por munchos como'l meyor golfista de la historia, por ser quien ganó un mayor númberu de torneos majors (un total de 18 profesionales y 20 si cunten los dos Abiertos d'Estaos Xuníos Aficionáu que ganó en 1959 y 1961).[4] La so robusta apariencia y el so pelo dorao diéron-y el nomatu de Golden Bear (osu doráu).[5]

Jack Nicklaus
Vida
Nacimientu Columbus, 21 de xineru de 1940[1] (84 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Estudios
Estudios Universidá Estatal d'Ohio
Upper Arlington High School (en) Traducir
Jones Middle School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[2]
Oficiu
Oficiu golfista, diseñador de campos de golf (es) Traducir
Trayeutoria
Años Equipu Competiciones
- Ohio State Buckeyes men's golf
Pesu 84 kg
Altor 178 cm
Premios
nicklaus.com
Cambiar los datos en Wikidata

Nel Abiertu d'Estaos Xuníos de 1962 ganó'l so primer tornéu profesional, al empar que foi tamién el so primera major. Nesta ocasión imponer a Arnold Palmer empezando una enorme rivalidá ente dambos. En 1966, ganó'l The Masters per segundu añu consecutivu, siendo l'únicu en consiguilo hasta esi momentu. Esi añu tamién ganó'l Abiertu británicu colo que llogró axudicase a lo menos nuna ocasión tolos torneos majors (consiguiera'l Campeonatu de la PGA en 1963).

Ente 1971 y 1980, ganó nueve majors más, superando'l récor de 13 majors qu'ostentaba Bobby Jones. A los 46 años llogró'l so 18º tornéu major, nel The Masters de 1986, siendo'l ganador de más edá d'un tornéu major na hestoria. En 1990 xunir al PGA Tour senior y en 1996 ganara diez torneos del tour, incluyendo ocho majors. Siguió xugando los cuatro majors del PGA Tour hasta 2005, cuando apostó les sos últimes apaiciones nel Abiertu británicu y en The Masters.

Amás d'estos títulos entama'l so propiu tornéu del PGA Tour, el Memorial Tournament, escribe llibros sobre téunica de xuegu y autobiográficos, diseña campos de golf (la so compañía ye una de les más importantes del mundu) y tien la so propia marca d'equipamientu de golf, que foi fundada en 1992.[6]

Biografía

editar

Inicio

editar
 
Nicklaus nel fuexu 9 del Master de Augusta de 2006.

Nicklaus nació en Columbus, Ohio, fíu d'un farmacéuticu. Vivió nun suburbiu de Upper Arlington y foi al Upper Arlington High School. Cuando yera neñu venció un casu de polio y a los 10 años empezó a xugar al golf realizando 51 llanzamientos en 9 fuexos. A los 12 ganó'l so primer títulu de cinco consecutivos nel tornéu junior del Estáu d'Ohio.[7] Ganó'l Abiertu d'Ohio en 1956 a los 16 años, compitiendo contra profesionales. Mientres asistía a la Universidá Estatal d'Ohio, ganó'l títulu d'Estaos Xuníos aficionáu en dos causes (1959 y 1961) y un Campeonatu NCAA (1961). Nel US Open de 1960 realizó 282 golpes, terminando'l segundu, a dos golpes d'Arnold Palmer.

Representó a los Estaos Xuníos contra Gran Bretaña ya Irlanda, ganando la Walker Cup tantu en 1959 como en 1961 (ganó coles mesmes los sos partíos individuales). Tamién foi miembru de la victoria nel Troféu Eisenhower de 1960, ganando'l títulu non oficial individual con cuatro rondes de 269, un rexistru inda vixente.[8] Foi nomáu como'l líder mundial aficionáu pola revista Golf Digest mientres tres años consecutivos, de 1959 a 1961. Tamién ganó dos Trans-Mississippi Amateurs en 1958 nel Club de campu de Prairie Dunes y en 1959 nel Club de campu Woodhill.

Profesional

editar

Primeres victories

editar

Empezó la so carrera profesional en 1962. El so primer títulu profesional foi esi mesmu añu ganando a Arnold Palmer nel playoff en Oakmont pol Abiertu d'Estaos Xuníos. Nesi momentu nació la rivalidá ente dambos qu'atraxo espectadores de la nueva teunoloxía de televisión.[9] Nel final del añu Nicklaus consiguió dos victories más, nel Abiertu de Seattle y nel Abiertu de Portland. Esi añu terminó con unes ganancies de 60.000 dólares, siendo'l terceru nel ranking del añu y nomáu "novatu del añu".[7]

En 1963 ganó dos torneos majors más, el The Masters y el Campeonatu de la PGA, amás d'otros trés torneos, ente ellos el Tornéu de campeones. A final de temporada foi'l segundu na llista de ganancies con 100.000 dólares.[7] En 1964, nun ganó nengún tornéu major pero foi'l primeru na llista de ganancies, con namái 81.13 dólares de diferencia con al respective de Palmer. Nel Abiertu británicu en Saint Andrews marcó un nuevu récor al realizar los postreros 36 fuexos con 66-68, anque esto nun foi abondu pa ganar el títulu a Tony Lema.[7]

Ganó'l The Masters en 1965 y 1966, siendo'l primeru en llograr el títulu en dos causes consecutives del tornéu, y amás batió'l récor del tornéu en 1965 con 271 (foi batíu en 1997 por Tiger Woods con 270). En 1966, tamién ganó l'Abiertu británicu en Muirfield, Escocia, que yera l'únicu major que-y quedaba por axudicase. Con esta victoria convertir nel xugador más nuevu en ganar los cuatro majors (dempués superólu Woods con 24 años), que tamién habíen consiguíu Gene Sarazen, Ben Hogan y Gary Player. En 1971, llogró ganar otra vegada los cuatro majors, y dempués de ganar el so tercer Abiertu británicu en 1978, realizar por tercer vegada. En 1967, ganó'l so segundu Abiertu d'Estaos Xuníos nel campu de Baltusrol, batiendo'l récor de Hogan de 72 fuexos con 275 golpes.[7]

Males resultaos

editar

Dempués de la so victoria nel Abiertu d'Estaos Xuníos de 1967 nun ganó nengún tornéu major hasta 1970 en St Andrews, siendo amás dende 1968 gasta 1970 el segundu o terceru na llista de ganancies. Aumentó de pesu y perdió condiciones físiques que lu afectaron. A la fin de 1969 ameyoró la so condición física y volvió recuperar el so rendimientu.[10] En 1970, morrió'l so padre, Charlie Nicklaus. Poco dempués ganó l'Abiertu británicu ganando al estauxunidense Doug Sanders nun emocionante playoff. Nicklaus llanzó'l so putter al aire dempués del so últimu golpe pola emoción de ganar en St Andrews.[11]

Récores

editar

Cola victoria nel Campeonatu de la PGA de 1971 en febreru, convertir nel primer golfista en ganar los cuatro majors dos veces na so carrera.[7] Nel final del añu ganó amás cuatro títulos más, incluyendo'l Tornéu de campeones y el Campeonatu nacional por equipos, xunto a Arnold Palmer. En 1972, ganó los dos primeros majors, el The Masters y l'Abiertu d'Estaos Xuníos, amás d'otros cinco torneos y ser segundu n'otros trés. Sicasí, nun pudo ganar los cuatro majors nel mesmu añu yá que Lee Trevino repitió nel Abiertu británicu (Nicklaus foi segundu a un namái golpe) y Gary Player ganó'l Campeonatu de la PGA.

Tres l'Abiertu de los Estaos Xuníos igualó'l récor de Bobby Jones como'l xugador con más torneos majors na so carrera, y n'agostu de 1973 ganó'l Campeonatu de la PGA col que lo superó, con 14. Esi añu ganó otros seis torneos y el premiu al xugador del añu de la PGA per tercer añu y segundu consecutivu. En 1974, nun ganó nengún major, pero foi compensáu cola inclusión nel Salón de la Fama del Golf Mundial, siendo unu de los trelce incluyíos dende l'empiezu.[12] Tres esti honor dixo que yera una alcordanza prestosa dempués de la decepcionante temporada que fixera.[13]

Empezó bien l'añu en 1975, ganó'l Abiertu Doral-Eastern, l'Heritage y el The Masters, nel cual batió'l récor de victories, con cinco, que más tarde volvería bater. Tamién anguaño ganó'l Campeonatu de la PGA per cuarta vegada na so carrera, foi nomáu per cuarta vegada xugador del añu de la PGA y ganó'l premiu al atleta del añu pa l'American Broadcasting Company. Foi otra vegada'l primeru na llista de ganancies en 1976, a pesar de competir namái en 16 torneos, nos que ganó namái dos y nengunu un major.[14] Coles mesmes ganó esi añu'l premiu al xugador del añu de la PGA per quinta vegada.

L'añu 1977 ganó'l so 63º títulu, pasando a Ben Hogan como'l segundu xugador con más títulos na hestoria por detrás namái de Sam Snead. Esi añu nun ganó nengún major pero quedó en segunda posición nel Abiertu Británicu tres Tom Watson, nel que foi unu de los meyores mano a mano de la hestoria. Nicklaus pegó 65-66 nos dos últimes rondes, namái siendo superáu por Watson, 65-65. Nicklaus dixo que nun taba cualificáu pa dicir si foi'l meyor de frente de la historia pero que, sicasí, pa él fuera'l final más emocionante de la so carrera.[15]

En ganando l'Abiertu británicu de 1978 convertir nel primer golfista en ganar los cuatro torneos majors en trés causes (en 2008 foi igualáu por Tiger Woods). Esi añu ganó otros trés torneos del PGA Tour, incluyendo'l Tournament Players Championship, amás de ser nomáu deportista del añu pola revista Sports Illustrated. Dempués d'anguaño nun ganó nengún tornéu hasta xunu de 1980, siendo 1979 l'únicu añu nel que nun ganó nengún tornéu dende'l so debú como profesional.

El so entrenador Jack Grout y el so amigu Phil Rodgers ayudáronlu a correxir ciertos aspeutos de la so téunica, inclusive Rodgers vivió mientres un tiempu na casa de Nicklaus.[10] En 1980, namái quedó en trés causes ente los diez primeros, anque dos d'elles fueron les sos victories nel Abiertu d'Estaos Xuníos y el Campeonatu de la PGA. Nos siguientes cinco años namái ganó dos veces nel PGA Tour, el Colonial Invitational en 1982 y el so propiu tornéu, el Memorial Tournament en 1984.

En 1986, Nicklaus coronó la so carrera cola so sesta victoria en The Masters en circunstancies increíbles. Convertir a los 46 años nel ganador más vieyu d'un major na hestoria (un rexistru entá vixente). El columnista deportivu Thomas Boswell dixo al respeutu qu'había coses que posiblemente nun pudieren pasar por ser demasiáu improbables, como que Nicklaus ganara'l The Masters con 46 años.[16] Con esta victoria sumó la so 18º tornéu major.

Ganó'l The Masters de 1986 con un putter Response ZT y el so fabricante, MacGregor Golf, recibió 5.000 pidimientos a otru día de la victoria, cuando se planiara vender namái 6.000 exemplares mientres tol añu. Esta victoria foi la postrera de la so carrera nel PGA Tour.

Senior

editar

Xunir al Champions Tour a los 50 años mientres 1990.[17] Nel so primer tornéu, ganó en The Tradition, que ye unu de los torneos majors del circuitu senior. Esi añu apostó otru major más, el Mazda Senior Tournament Players Championship, que tamién s'axudicó. En 1991, ganó trés de los cinco torneos qu'apostó y amás trés fueron majors, l'Abiertu d'Estaos Xuníos senior, el Campeonatu de la PGA senior y The Tradition per segundu añu consecutivu. Con estos títulos volvió axudicase la victoria nos cuatro majors del circuitu, esta vegada nel Champions Tour.

Dempués d'un añu ensin victories (1992), volvió ganar l'Abiertu de los Estaos Xuníos senior en 1993. Tamién esi añu axudicóse'l Wendy's 3-Tour Challenge xunto a Chi Chi Rodriguez y Raymond Floyd nel Champions Tour por equipos. Dichu tornéu ganar coles mesmes los dos años siguientes.[18] En 1994, ganó la versión senior del Mercedes Championships y The Tradition al añu siguiente.[19][20] Ganó'l so tornéu n.° 100 en 1996, cuando s'axudicó The Tradition per cuarta vegada na so carrera. Esti títulu foi'l postreru oficial de la so carrera.[21]

Final de la so carrera

editar

Tres el so últimu títulu en 1986, foi octavu nel Abiertu de los Estaos Xuníos d'esi añu y séptimu en The Masters del siguiente añu, dempués de lo que nun volvió tar ente los diez primeros hasta 1990, que foi sestu. A los 58 años, Nicklaus fixo otru gran tornéu en The Masters de 1998, onde foi sestu con 283 golpes, polos 279 del campeón, Mark O'Mexara.[22][23] Nel Abiertu d'Estaos Xuníos del añu 2000 tuvo 73-82 y nun pasó la corte.[24] Esi mesmu añu foi empareyáu con Tiger Woods y Vijay Singh nel Campeonatu de la PGA, pero tampoco pasó la corte.[25][26]

Xugó ensin muncha preparación en The Masters del añu 2005, un mes dempués de la muerte del so nietu de 17 meses Jake (el neñu del so fíu Steve) el 1 de marzu de 2005. Xugó con Steve como terapia pola pena de la so muerte y foi ésti'l que-y animó por que xugara The Masters per última vegada.[27] Esi mesmu añu terminó la so carrera profesional nel Abiertu británicu, xugando en St Andrews el 15 de xunetu.[28] Xugó con Luke Donald y Tom Watson la ronda final.[29]

L'últimu tornéu competitivu que xugó nos Estaos Xuníos foi'l Champions Tour's Bayer Advantage Classic en Overland Park, Kansas, el 13 de xunu de 2005.

Fora de la competición

editar

Diseñador de campos de golf

editar
 
Hotel Gleneagles n'Escocia, col so campu de golf diseñáu por Nicklaus.

Nicklaus dedica la mayor parte del so tiempu al diseñu de campos de golf y remana una de los diseñadores de campos de golf más importantes del mundu. El so primer diseñu foi'l Harbour Town Golf Links, que foi abiertu pa xugar en 1969.[30] Mientres los primeros años, los sos proyeutos fueron creaos xunto a Pete Dye o con Desmond Muirhead, quien naquellos tiempos yeren los diseñadores de campos de golf más importantes del mundu. El so primer diseñu solu foi'l Glen Abbey Golf Course en Oakville, Ontario, que s'inauguró en 1976.[31] Esti campu sirvió pa la disputa del Abiertu de Canadá mientres munchos años, siendo'l primeru en 1977.[32]

Agora ta en sociedá colos sos cuatro fíos y el so xenru na compañía Nicklaus Design. Nel añu 2005 la compañía tenía 299 campos abiertos en tol mundu pa xugar, siendo esto'l 1% de los campos del mundu (esti cálculu foi fechu pola revista Golf Digest calculando sobre 32.000 campos, la metá aproximao n'Estaos Xuníos[30][33]). Ente los campos que diseñó inclúin La Llomba Golf Club en San Luis Potosí (San Luis Potosí), el Moon Palace Golf Club en Cancún,[34] el Club de Golf Trés Maríes en Morelia,[35] el Polaris World na Rexón de Murcia,[36] el Muirfield Village n'Ohio, el Shoal Creek en Alabama, el campu del centenariu de la PGA nel Hotel Gleneagles n'Escocia[37] y el Nordelta Golf Club, en Buenos Aires.

Escritor

editar

Escribió dellos llibros sobre enseñanza del golf, una autobiografía (My Story), un llibru sobre los sos métodos de diseñu de campos y produció dellos videos sobre golf. L'escritor Ken Bowden de cutiu ayudábalu nestos trabayos. El so llibru Golf My Way ye unu de los clásicos de tolos tiempos sobre la enseñanza y foi reeditáu en delles ocasiones. Escribió artículos d'instrucción en columnes de revistes, como la Golf o la Golf Digest, cola que ta anguaño acomuñáu. Tamién apaeció como analista y comentarista de televisión en retresmisiones de golf pa la ESPN on ABC.[38] Dellos de los sos llibros fueron reeditaos, dacuando so títulos distintos, y My Story inclusive como edición llindada. Una seleición de los sos trabayos principales ye esta:[39]

  • The Greatest Game of All, por Jack Nicklaus, 1969.
  • Golf My Way, por Jack Nicklaus, con Ken Bowden, 1974, 1998, 2005.
  • On and Off the Fairway, por Jack Nicklaus, con Ken Bowden, 1978.
  • Play Better Golf: The Short Game and Scoring, por Jack Nicklaus, con Ken Bowden, 1987.
  • Play Better Golf: Short Cuts to Lower Scores, por Jack Nicklaus, con Ken Bowden, 1990.
  • Jack Nicklaus: My Story, por Jack Nicklaus, con Ken Bowden, 1997 (mas una edición llindada de 225 páxines n'honor a Nicklaus nel Tornéu Memorial 2000).
  • Jack Nicklaus' Lesson Tee, por Jack Nicklaus, con Ken Bowden, 1998.
  • Nicklaus by Design: Golf Course Strategy and Architecture, por Jack Nicklaus y Chris Millard, 2002.
  • Jack Nicklaus: Memories and Mementos from Golf's Golden Bear, por Jack Nicklaus, 2007.
  • Golf and Life, por Jack Nicklaus y el Dr. John Tickell, 2007.

Otros intereses

editar

Niklaus sigui entamando'l Memorial Tournament qu'él mesmu creó nel so estáu, Ohio. Apostar en Muirfield nun campu que tamién diseñó. El precursor a esti tornéu, el Columbus Pro-Am, remató en 1975 y al añu siguiente celebróse la primer edición del Memorial. Dichu tornéu ye unu de los más prestixosos del PGA Tour.[40] Amás tien una marca de equipación de golf, que foi fundada en 1992.[6] Dicha marca dispón de tres clases distintes: la "Golden Bear", la "Jack Nicklaus Signature" y la "Nicklaus Premium", dependiendo del nivel de cada golfista.[41]

Palmarés

editar

Mientres la so carrera nel PGA Tour, Nicklaus ganó 18 torneos majors, siendo ésti'l récor de victories. Tien el récor de victories nel Masters de Augusta, con seis, y llogró cinco nel Campeonatu de la PGA, cuatro nel Abiertu de los Estaos Xuníos y trés nel Abiertu Británicu.

El golfista ganó 73 torneos del PGA Tour, siendo'l tercer golfista que más tien tres Tiger Woods y Sam Snead, y llogró 286 top 10, segundu nel historial detrás de Snead.

Foi n'ocho temporaes el líder en ganancies del PGA Tour (1964, 1965, 1967, 1971, 1972, 1973, 1975 y 1976), segundu en cinco temporaes, y terceru n'otros trés.[42] Amás, llogró'l premiu a xugador del añu en cinco causes (1967, 1972, 1973, 1975 y 1976).

Per otra parte, xugó en seis causes la Ryder Cup, onde llogró 18,5 puntos en 28 partíos, y encabezó al equipu ensin xugar n'otros dos ediciones.

Majors

editar
Añu |width="250"|Campeonatu |width="80"|54

Fuexos

Marcador Marxe |width="350"|Finalista |-bgcolor="#FBCEB1"


1962 Abiertu de los Estaos Xuníos -2 -1 (72-70-72-69=283) Playoff 1   Arnold Palmer
1963 Master de Augusta +1 -2 (74-66-74-72=286) 1 golpe   Tony Lema
1963 Campeonatu de la PGA -3 -5 (69-73-69-68=279) 2 golpes   Dave Ragan
1965 Master de Augusta (2) +5 -17 (67-71-64-69=271) 9 golpes   Arnold Palmer,   Gary Player
1966 Master de Augusta (3) Par Y (68-76-72-72=288) Playoff 2   Gay Brewer,   Tommy Jacobs
1966 Abiertu británicu -2 -2 (70-67-75-70=282) 1 golpe   Doug Sanders,   Dave Thomas
1967 Abiertu de los Estaos Xuníos (2) -1 -9 (71-67-72-65=275) 4 golpes   Arnold Palmer
1970 Abiertu británicu (2) -2 -5 (68-69-73-73=283) Playoff ³   Doug Sanders
1971 Campeonatu de la PGA (2) +4 -7 (69-69-70-73=281) 2 golpes   Billy Casper
1972 Master de Augusta (4) +1 -2 (68-71-73-74=286) 3 golpes   Bruce Crampton,   Bobby Mitchell,   Tom Weiskopf
1972 Abiertu de los Estaos Xuníos (3) +1 +2 (71-73-72-74=290) 3 golpes   Bruce Crampton
1973 Campeonatu de la PGA (3) +1 -7 (72-68-68-69=277) 4 golpes   Bruce Crampton
1975 Master de Augusta (5) -1 -12 (68-67-73-68=276) 1 golpe   Tom Weiskopf,   Johnny Miller
1975 Campeonatu de la PGA (4) +4 -4 (70-68-67-71=276) 2 golpes   Bruce Crampton
1978 Abiertu británicu (3) -1 -7 (71-72-69-69=281) 2 golpes   Ben Crenshaw,   Raymond Floyd,   Tom Kite,   Simon Owen
1980 Abiertu de los Estaos Xuníos (4) Par -8 (63-71-70-68=272) 2 golpes   Isao Aoki
1980 Campeonatu de la PGA (5) +3 -6 (70-69-66-69=274) 7 golpes   Andy Bean
1986 Master de Augusta (6) -4 -9 (74-71-69-65=279) 1 golpe   Tom Kite,   Greg Norman

1 Derrota a Arnold Palmer nel playoff de 18-fuexos - Nicklaus (71), Palmer (74)
2 Derrota a Tommy Jacobs & Gay Brewer nel playoff de 18-fuexos - Nicklaus (70), Jacobs (72), Brewer (78)
³ Derrota a Doug Sanders nel playoff de 18-fuexos - Nicklaus (72), Sanders (73)

Resultaos añales

editar
 
El presidente George W. Bush xunto a Tim Finchem (comisionado del PGA Tour) y los capitanes Jack Nicklaus y Gary Player el 13 d'abril de 2005 na oficina oval cola Copa Presidente.
Tournament 1957 1958 1959
Master de Augusta DNP DNP CUT
Abiertu de los Estaos Xuníos CUT T41 CUT
Abiertu británicu DNP DNP DNP
Campeonatu de la PGA DNP DNP DNP
Tournament 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969
Master de Augusta T13 LA T7 T15 1 T2 1 1 CUT T5 T24
Abiertu de los Estaos Xuníos 2 LA T4 LA 1 CUT T23 T31 3 1 2 T25
Abiertu británicu DNP DNP T32 3 2 T12 1 2 T2 T6
Campeonatu de la PGA DNP DNP T3 1 T2 T2 T22 T3 CUT T11
Tournament 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979
Master de Augusta 8 T2 1 T3 T4 1 T3 2 7 4
Abiertu de los Estaos Xuníos T49 2 1 T4 T10 T7 T11 T10 T6 T9
Abiertu británicu 1 T5 2 4 3 T3 T2 2 1 T2
Campeonatu de la PGA T6 1 T13 1 2 1 T4 3 CUT T65
Tournament 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989
Master de Augusta T33 T2 T15 WD T18 T6 1 T7 T21 18
Abiertu de los Estaos Xuníos 1 T6 2 T43 T21 CUT T8 T46 CUT T43
Abiertu británicu T4 T23 T10 T29 T31 CUT T46 T72 T25 T30
Campeonatu de la PGA 1 T4 T16 2 T25 T32 T16 T24 CUT T27
Tournament 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
Master de Augusta 6 T35 T42 T27 CUT T35 T41 T39 T6 DNP
Abiertu de los Estaos Xuníos T33 T46 CUT T72 T28 CUT T27 T52 T43 CUT
Abiertu británicu T63 T44 CUT CUT CUT T79 T45 60 DNP DNP
Campeonatu de la PGA CUT T23 CUT CUT CUT T67 CUT CUT DNP DNP
Tournament 2000 2001 2002 2003 2004 2005
Master de Augusta T54 CUT DNP CUT CUT CUT
Abiertu de los Estaos Xuníos CUT DNP DNP DNP DNP DNP
Abiertu británicu CUT DNP DNP DNP DNP CUT
Campeonatu de la PGA CUT DNP DNP DNP DNP DNP

LA = aficionáu
DNP = non apostáu
WD = mancáu
CUT = nun pasó la corte
"T", posición
En verde amuésense les victories y en mariellu los top-10.

Resumen

editar
  • Empiezos - 163
  • Victories - 18
  • Segundos puestos - 19
  • Top 3 - 46
  • Top 5 - 57
  • Top 10 - 73

Campeonatos del Champions Tour major

editar

Victories (8)

editar
Añu |width="280"|Campeonatu |width="145"|Marcador


Marxe |width="390"|Finalista |-bgcolor="#D0F0C0"


1990 The Tradition -10 (71-67-68=206) 4 golpes   Gary Player
1990 Senior Players Championship -27 (65-68-64-64=261) 6 golpes   Lee Trevino
1991 The Tradition (2) -11 (71-73-66-67=277) 1 golpe   Phil Rodgers,   Jim Colbert,   Jim Dent
1991 Campeonatu de la PGA senior -17 (66-66-69-70=271) 6 golpes   Bruce Crampton
1991 Abiertu de los Estaos Xuníos senior +2 (72-69-70-71=282) Playoff   Chi Chi Rodriguez
1993 Abiertu de los Estaos Xuníos senior (2) -6 (68-73-67-70=278) 1 golpe   Tom Weiskopf
1995 The Tradition (3) -12 (69-71-69-67=276) Playoff   Isao Aoki
1996 The Tradition (4) -16 (68-74-65-65=272) 3 golpes   Hale Irwin

Resultaos añales

editar
Tornéu !1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
The Tradition 1 1 2 T9 T4 1 1 T25 T25 DNP
Campeonatu de la PGA senior T3 1 T10 T9 9 8 T22 T2 T6 DNP
Senior Players Championship 1 T22 DNP T22 T6 2 T24 T8 6 DNP
Abiertu de los Estaos Xuníos senior T2 1 T3 1 T7 2 16 T5 T13 DNP
Tornéu !2000 2001 2002 2003 2004
The Tradition T9 T29 69 T10 DNP
Campeonatu de la PGA senior T12 12 WD CUT WD
Senior Players Championship T34 WD DNP T40 DNP
Abiertu de los Estaos Xuníos senior T21 4 DNP T25 DNP
Abiertu británicu senior -1 -1 -1 T14 DNP

1L'Abiertu británicu senior nun foi incluyíu nel Champions Tour hasta l'añu 2003.

DNP = non apostáu
CUT = nun pasó la corte
WD = mancáu
"T", posición
En verde amuésense les victories y en mariellu los top-10.

Resumen

editar
  • Entamos - 50
  • Corte - 46
  • Victories - 8
  • Segundu - 5
  • Top 3 - 7
  • Top 5 - 9
  • Top 10 - 30

Resume nel PGA Tour

editar
Añu Torneos Victories (Majors) 2º 3º Dineru ($) Ranking Media
1962 26 3 (1) 3 4 61,868 3 70.80
1963 25 5 (2) 2 3 100,040 2 70.42
1964 26 4 6 3 113,284 1 69.96
1965 24 5 (1) 4 3 140,752 1 70.09
1966 19 3 (2) 3 3 111,419 2 70.58
1967 23 5 (1) 2 3 188,998 1 70.23
1968 22 2 3 1 155,285 2 69.97
1969 23 3 1 0 140,167 3 71.06
1970 19 3 (1) 3 2 142,149 3 70.75
1971 18 5 (1) 3 3 244,490 1 70.08
1972 19 7 (2) 3 0 320,542 1 70.23
1973 18 7 (1) 1 1 308,362 1 69.81
1974 18 2 3 0 238,178 2 70.06
1975 16 5 (2) 1 3 298,149 1 69.87
1976 16 2 2 1 266,438 1 70.17
1977 18 3 2 1 284,509 2 70.36
1978 15 4 (1) 2 0 256,672 4 71.07
1979 12 0 0 1 59,434 71 72.49
1980 13 2 (2) 1 0 172,386 13 70.86
1981 16 0 3 0 178,213 16 70.70
1982 15 1 3 2 232,645 12 70.90
1983 16 0 3 1 256,158 10 70.88
1984 13 1 2 1 272,595 15 70.75
1985 15 0 2 1 165,456 43 71.81
1986 15 1 (1) 0 0 226,015 34 71.56
1987 11 0 0 0 64,686 127 72.89
1988 9 0 0 0 28,845 177 72.78
1989 10 0 0 0 96,594 129 72.35
1990 9 0 0 0 68,045 160 73.71
1991 8 0 0 0 123,796 122 71.61
1992 8 0 0 0 14,868 223 72.29
1993 10 0 0 0 51,532 182 72.96
1994 8 0 0 0 11,514 248 74.79
1995 10 0 0 0 68,180 179 72.69
1996 7 0 0 0 137,779 208 73.50
1997 7 0 0 0 85,383 174 72.91
1998 5 0 0 0 128,157 172 71.10
1999 2 0 0 0 5,075 T322 73.25
2000 8 0 0 0 17,244 229 73.56
2001 4 0 0 0 0 73.08
2002 1 0 0 0 8,910 241 75
2003 4 0 0 0 0 75.61
2004 2 0 0 0 11,130 251 74.16
2005 3 0 0 0 0 75.33
Carrera !586 73 (18) 58 36 5,734,031 157[43] 71.80

Victories como aficionáu (7)

editar

Victories como profesional (113)

editar

Victories PGA Tour (73)

editar

Otres victories (21)

editar

Victories como senior

editar

Victories nel PGA Tour senior (10)

editar

Otres victories como senior (9)

editar

Con Estaos Xuníos

editar

Como xugador

editar

Aficionáu

editar

Profesional

editar
  • Ryder Cup: 1969, 1971 (ganador), 1973 (ganador), 1975 (ganador), 1977 (ganador), 1981 (ganador)
  • Copa Mundial de Golf:
    • 1963 (ganador individual y por equipos con Arnold Palmer)
    • 1964 (ganador individual y por equipos con Arnold Palmer)
    • 1966 (ganador por equipos con Arnold Palmer)
    • 1967 (ganador por equipos con Arnold Palmer)
    • 1971 (ganador individual y por equipos con Lee Trevino)
    • 1973 (ganador por equipos con Johnny Miller)

Como capitán

editar

Condecoraciones y agradecimientos

editar
 
El 9 de payares de 2005, el presidente Bush dio a Jack Nicklaus la Medaya Presidencial de la Llibertá na Casa Blanca.

Nicklaus llogró'l premiu Bob Jones (1975), el premiu Payne Stewart (2000), el deportista del añu pa Sports Illustrated (1978), l'atleta de la década pa los escritores deportivos nacionales (1979), la personalidá del añu pa la BBC (1980), el golfista de la PGA del sieglu polos periodistes y profesionales del golf (1988), l'arquiteutu de campos de golf del añu pa Golf World (1993), el golfista del sieglu pa la Golf Monthly Magacín, el premiu ESPY (2001), el premiu Muhammad Ali a la lleenda del deporte (2003), el premiu GCSAA Old Tom Morris (2005) y el Woodrow Wilson Awards ente otros.[42] Igualmente foi incluyíu nel Salón de la Fama del Golf Mundial en 1974 y nel Salón de la Fama del Golf Canadiense en 1995.[42]

Escluyendo a la familia real, foi la primer persona en tener una publicación especial conmemorativa de cinco billetes d'una llibra, emitíos pol Bancu Real d'Escocia.[44][45] En Columbus, Ohio, fundóse'l Muséu Jack Nicklaus nel campus de la Universidá del Estáu d'Ohio.[46]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6fk7vxt. Apaez como: Jack Nicklaus. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12012326n. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  3. ↑ «Nicklaus Awarded Presidential Medal of Freedom» (4 payares 2005). Consultáu'l 24 abril 2021.
  4. ↑ Spencer, Reid; The Sporting News. The Sporting News selects 50 Greatest Golfers. The Sporting News. ISBN 0892046929.
  5. ↑ Jack Nicklaus: MSN Encarta, Microsoft Encarta Online Encyclopedia 2007, Consultáu'l 10 de xineru de 2009 Ochobre 2013 (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'2013 historial y la 2013 última versión).
  6. ↑ 6,0 6,1 Nicklaus Golf Equipment Company Profile, cobertor.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Nicklaus, Jack; Bowden, Ken (1974). Golf My Way. William Heinemann Ltd, páx. 256. ISBN 1850514755.
  8. ↑ 2006 World Amateur Championship Fact Sheet, internationalgolffederation.org, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  9. ↑ O'Connor, Ian. Arnie & Jack: Palmer, Nicklaus, and Golf's Gratest Rivalry. Houghton Mifflin. ISBN 0618754466.
  10. ↑ 10,0 10,1 Nicklaus, Jack. Jack Nicklaus: My Story. Simon & Schuster Paperbacks. ISBN 1416542248.
  11. ↑ Professional Highlights 1970, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  12. ↑ Jack Nicklaus in the World Golf Hall of Fame, World Golf Hall of Fame, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  13. ↑ Professional Highlights 1974, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  14. ↑ Professional Highlights 1975, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  15. ↑ Professional Highlights 1977, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  16. ↑ Apfelbaum, Jim (2007). The Gigantic Book of Golf Quotations. Skyhorse Publishing. ISBN 1602390142.
  17. ↑ Professional Highlights 1990, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  18. ↑ Professional Highlights 1993, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  19. ↑ Professional Highlights 1994, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  20. ↑ Professional Highlights 1995, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  21. ↑ Professional Highlights 1996, Nicklaus.com, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  22. ↑ Scott Michaux, Langer sees time to wear third jacket, The Augusta Chronicle, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  23. ↑ Mark O'Mexara, campeón col últimu golpe, Diariu El Mundo, Consultáu'l 16 de xineru de 2009
  24. ↑ John Garity, Open and Shut, Sports Illustrated, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  25. ↑ Bob Denney, The Pairings Challenge, Consultáu'l 11 de xineru de 2009
  26. ↑ Major Championship Performances, Nicklaus.com, consultáu'l 11 de xineru de 2009
  27. ↑ Van Brimmer, Adam. Golden Bear says goodbye. Morris News Service. http://www.augusta.com/masters/stories/040905/nicklaus.shtml. 
  28. ↑ Nicklaus set for St Andrews bow. BBC Sport. 2006. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/golf/4645647.stm. 
  29. ↑ Woods shines as Nicklaus bows out. BBC Sport. 2005. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/golf/4687903.stm. 
  30. ↑ 30,0 30,1 Nicklaus Design, Nicklaus.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  31. ↑ Glen Abbey: Overview, clublink.ca, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  32. ↑ RBC Canadian Open, clublink.ca, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  33. ↑ Golf in Europe, VisitEurope.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  34. ↑ GOLF EN MOON PALACE GOLF & SPA RESORT, palaceresorts.com, Consultáu'l 6 d'ochobre de 2015
  35. ↑ Ciudad Tres Maríes, ciudá3marias.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  36. ↑ Bienveníu a la lleenda, nicklausgolftrail.es, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  37. ↑ Courses Open for Play, Nicklaus.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  38. ↑ U.S. Open Preview, ew.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  39. ↑ Nicklaus Books, Nicklaus.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  40. ↑ Nicklaus, Jack; Bowden, Ken. «344-345», Jack Nicklaus: My Story. Simon & Schuster Paperbacks. ISBN 1416542248.
  41. ↑ Nicklaus Golf Equipment, Nicklaus-golf.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  42. ↑ 42,0 42,1 42,2 Jack Nicklaus, Nicklaus.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  43. ↑ 2008 PGA TOUR Career Money Leaders, pgatour.com, Consultáu'l 10 de xineru de 2009
  44. ↑ Commemorative Banknotes, The Royal Bank of Scotland, Consultáu'l 6 de xineru de 2009
  45. ↑ High Fives for Golden Bear, Rampant Scotland, Consultáu'l 6 de xineru de 2009
  46. ↑ Nicklaus Museum, NicklausMuseum.com, Consultáu'l 6 de xineru de 2009

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Jack_Nicklaus&oldid=4285772»