Lluis Xosé de Borbón-Condé

Lluis V Xosé de Borbón-Condé (9 d'agostu de 1736Hôtel de Condé (en) Traducir – 13 de mayu de 1818Palaciu Borbón), octavu y penúltimu Príncipe de Condé, Xeneral del Exércitu Real de Francia.

Lluis Xosé de Borbón-Condé
par de Francia (es) Traducir

Vida
Nacimientu Hôtel de Condé (en) Traducir9 d'agostu de 1736[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia [2]
Llingua materna francés
Muerte Palaciu Borbón13 de mayu de 1818[1] (81 años)
Sepultura basílica de Saint-Denis (es) Traducir
Familia
Padre Lluis Enrique de Borbón-Condé
Madre Carolina de Hesse-Rotenburg
Casáu con Charlotte de Rohan [3]
María Catalina Brignole Sale (es) Traducir (1798 – )[3]
Fíos/es
Pueblu Príncipe de Condé (es) Traducir
Estudios
Llingües falaes francés[1]
Oficiu políticuoficial
Premios
Graduación xeneral
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Cambiar los datos en Wikidata

Fíu del Príncipe Lluis Enrique de Borbón-Condé y de la Princesa Carolina de Hesse-Rotenburg. Foi tamién Duque de Borbón, Duque de Enghien, Duque de Guisa, Duque de Bellegarde y Par de Francia.

Biografía

editar

Vida pública

editar
 
Combat de Gruningen, 1762.

Lluis Xosé convertir en teniente xeneral en 1758 y combate na Guerra de los Siete Años, na qu'algama la victoria de Groningen y Johannisberg en 1762. Darréu recibe'l cargu d'Alministrador de Borgoña.

En 1764 remocica'l Palaciu Borbón, baltando la residencia del Palaciu de Condé en París, sobre'l que fai construyir l'actual Teatru de Odeón. Tamién realiza remodelaciones nel Castiellu de Chantilly.

Nel añu 1780 foi nomáu por Lluis XVI de Francia Coronel Xeneral de la Frontera Francesa. Sicasí, por cuenta de los sos públicos sentimientos lliberales oponer a la disolución de los miembros del Tercer Estáu, robláu pol rei'l 27 d'avientu de 1789. Foi amás unu de los primeros nobles n'escapar de Francia tres la Toma de la Bastilla.

Nun principiu fuxó a los Países Baxos y más tarde a Turín.

Foi declaráu traidor y los sos bienes confiscados. Entamó un "Exércitu d'Emigrantes Franceses" na ciudá alemana de Worms, y les potencies aliaes financiaron la iniciativa pero pretendíen el control militar. Apostáu a veres del Rin, mientres 1794 y 1795 l'exércitu de Condé tuvo sol control inglés y dempués austriacu hasta 1797 y más palantre, tres el Tratáu de Campo Formio, so dominiu rusu.

Pese al valerosu comportamientu demostráu nes batalles de Wissembourg, Hagenau y Bentheim, Condé tien d'eslleilo dempués del Tratáu de Lunéville.

L'añu 1800 instalar en Gran Bretaña col so fíu na ciudá de Wanstead. Caltién una correspondencia secreta colos realistes residentes en Francia y en particular col Xeneral Jean-Charles Pichegru. Una vegada descubiertos costó-y a Pichegru una condena na Guayana Francesa (de la que llogra safase) y dempués, la vida.

Cola restauración volvió a Francia en 1814, y Lluis XVIII de Francia -y reentregó el cargu de Gran Maestre de Francia, que-y fuera suspendíu mientres el periodu republicano y primer Imperiu.

Vida privada

editar

El 3 de mayu de 1753 casar en Versalles con Carlota de Rohan, fía de Carlos de Rohan, Príncipe de Soubise y Duque de Rohan-Rohan, con quien tuvo trés fíos:

En segundes nupcias casóse cola princesa María Catalina Brignole Sale (1737-1813), vilba de Honorato III de Mónaco.

Foi'l güelu maternu del desafortunáu Lluis Antoniu Enrique de Borbón-Condé, Duque d'Enghien, el postreru socesor de la dinastía Borbón.

Títulos

editar

Órdenes

editar

Franceses

editar

Estranxeres

editar


Predecesor:
Lluis IV de Condé
 
Príncipe de Condé

1740-1818
Socesor:
Lluis VI de Condé

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12449459w. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  2. Afirmao en: LIBRIS. Identificador de Libris: 75knscqr5kvbknm. Data d'espublización: 7 xineru 2013. Data de consulta: 24 agostu 2018.
  3. 3,0 3,1 Identificador de persona en The Peerage: p22020.htm#i220191. Data de consulta: 7 agostu 2020.

Enllaces esternos

editar