Wikipedia

Margaret Conkey

Margaret W. Conkey (1943) ye una arqueóloga estauxunidense, especializada nel periodu Magdaleniense del Paleolíticu Superior nos Pirineos franceses.[5] La so investigación centrar nel arte parietal producíu mientres esti periodu.

Margaret Conkey
Vida
Nacimientu 1943[1] (80/81 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Estudios
Estudios Mount Holyoke College (es) Traducir
Universidá de Chicago
Llingües falaes inglés[2]
Oficiu antropóloga, arqueóloga, profesora universitaria
Emplegadores Universidá de California en Berkeley
Universidá de Binghamton
Premios
Cambiar los datos en Wikidata

La Profª Dra. Conkey foi una de les primeres arqueólogues n'esplorar los estudios de xéneru con una perspeutiva feminista, sofitándose na teoría feminista para reinterpretar imáxenes parietales y oxetos muebles del Paleolíticu Cimeru.[5][6] Anguaño, ye profesora emérita del departamentu d'Antropoloxía y miembru del Archaeological Research Facility na Universidá de California, Berkeley.[6] El so nome apaeció na revista Discover de 2002 nel artículu, "Les 50 muyeres más Importantes en Ciencia".[7]

Al traviés de los años siguió'l so llabor pa incorporar perspectives feministes n'arqueoloxía, entamando conferencies, editando llibros y escribiendo numberosos artículos sobre la tema.[6] Conkey tamién lluchó pola reconocencia de muyeres na hestoria de la disciplina arqueolóxica.

Biografía

editar

Conkey, foi la mayor de cinco hermanos, graduada na Universidá Mont Holyoke en 1965 con doble titulación n'Hestoria Antigua y Historia del Arte, al poco consiguía la oportunidá de viaxar a Xordania - actual Cixordania - pa trabayar n'arqueoloxía bíblica.[5][8] Ye entós cuando presenta solicitúes a los departamentos d'antropoloxía na Universidá de Chicago y na Universidá de Pennsylvania, onde-y dixeron que precisaba tomar un añu d'estudios sobre antropoloxía (estudios que nun taben disponibles na Universidá Mount Holyoke Universidá) primero que pudieren almitilu nesos departamentos.[9] Por cuenta de ello, Conkey y una amiga viaxaron pel branu a Nueva York, onde llograron un trabayu nel Wenner-Gren Fundación d'estudios antropolóxicos como bibliotecaria y finalmente concediéron-y una beca como analista de datos. Cuándo foi aceptada nel Institutu Oriental, volvió a Chicago pa trabayar a media xornada como ayudante d'editorial na revista Current Anthropology.[9]

Presentó la so tesis doctoral nel departamentu d'arqueoloxía de la Universidá de Chicago en 1978, so la direición de Leslie G. Freeman col títulu de Analysis of Design Structure: Variability Among Magdalenian Engraved Bones from North Coastal Spain[10] na qu'estudiaba materiales óseos grabaos provenientes de les cueves cantábriques. De la mano de L.G. Freeman había tomáu contautu cola arqueoloxía europea participando nes escavaciones de Cueva Morín (Cantabria). La redaición de la so Tesis compaxinar con un puestu docente na Universidá estatal San José mientres seis años, darréu incorporóse a la facultá d'antropoloxía de SUNY/Binghamton en 1982, onde ella tamién foi codireutora del centru d'estudios de les muyeres.[6] Aceptó una plaza como profesora acomuñada n'antropoloxía na universidá de Berkeley en 1987.[6] Amás de los sos trabayos de campu, desenvolvió otres temes d'investigación y publicó artículos sobre pedagoxía y la enseñanza d'arqueoloxía; el desenvolvimientu y usu de recursos d'internet na enseñanza d'Introducción a Arqueoloxía; según un programa sobre arqueoloxía nes escueles.[6] En 2009, recibió'l premiu d'excelencia de Berkeley,[11] pol so trabayu sobre la diversidá ya igualdá d'oportunidaes. Con anterioridá, recibiera'l Distinguished Teaching Award (1996) y el Premiu d'Iniciatives Educatives (2001). Tamién impulsó los fondos pa la creación de llaboratorios multmedia d'enseñanza nel Departamentu d'Antropoloxía.[6] En xunetu de 1997, Margaret W. Conkey foi nomada Class of 1960 Professor of Anthropology.

Profesor Conkey convertir en 2009 en presidenta de la Sociedá d'Arqueoloxía Americana.[12]

Trabayu arqueolóxicu

editar

Conkey tuvo un continuu interés na interpretación y estudiu del arte Paleolítico, la teoría y contestos sociales de les investigaciones sobre arte parietal, unificando les distintes formes d'observación ya investigación que fueren utilizaes en campu baxo paragües teóricos distintos (incluyendo aspeutos filosóficos y la teoría feminista).[6]

El Xéneru nel Arte Paleolítico

editar

Conkey anima a los arqueólogos a repensar los posibles significaos de les imáxenes del Paleolíticu - por casu como les pintures parietales representaron non yá una revolución artística, sinón tamién un cambéu social que fizo qu'estes imáxenes fueren una parte primordial pal sostenimientu de les comunidaes que les grabaron o pintaron; reconociendo que les muyeres tuvieron implicaes en más aspeutos de la vida primitiva de lo que xeneralmente se pensaba. Ta en desalcuerdu cola teoría tradicional que consideraba que l'arte rupestre yera una práctica principalmente masculina , y que lo rellacionaba col usu de maxa simpatetica p'asegurar l'ésitu na caza. Ella sostién que nun se pueden esplicar 25,000 años de representaciones artístiques rellacionándolo tou cola caza".[13] Señala que los animales representaos nes pintures de les parés y los restos animales procedentes de los residuos alimenticios nun correspuenden de normal a les mesmes especies. Esto implica que les pintures probablemente tuvieren más en rellación con procesos culturales o significaos sociales que con aspeutos puramente económicos.

La combinación de los sos intereses avera del arte prehistórico, especialmente del paleolíticu européu, los estudios de xéneru y l'arqueoloxía feminista, traxo tamién investigaciones y publicaciones sobre les figurillas femenines del Neolíticu européu, en collaboración col so colega en Berkeley, Ruth Tringham. Conjuntamente investiguen cómo les hestories arqueolóxiques sobre estes figures femenines fueron analizada superficialmete (de cutiu de manera problemática) pola cultura popular contemporánea.[14]

Investigaciones en Los Pirineos Franceses

editar

Margaret W. Conkey llevó a cabu'l proyeutu d'investigación arqueolóxica “Ente les Cueves” nel Pirinéu Francés a partir de 1993, centráu nel Paleolíticu y na contextualización del arte rupestre y la cultura material afayada nes cueves de la rexón.[6]

Dos tarrezas d'ampliu alderique na arqueoloxía fueron la preservación y el sesgo na selección - especialmente les cueves ufierten importantes exemplos de dambos, yá que presenten condiciones ideales pa la preservación d'artefautos, y son fáciles d'atopar. Históricamente, les investigaciones sobre'l paleolíticu européu amosaron un panorama bien centráu nes cueves pa falar de la vida nel Paleolíticu, nel que paecía que les persones asitiar en cueves, y de secute apaecíen restos n'otros llugares.[15] Los arqueólogos sabíen que los habitantes d'esos cuévanos escontra usu de los recursos asitiaos nel esterior de les mesmes en llugares abiertos y que non necesariamente vivíen tol añu dientro de les cueves, pero tamién pensaben qu'estudiar eses actividaes nun diba ser demasiáu interesante.[16] A partir de 1960, la New Archaeology y les nueves xeneraciones de prehistoriadores franceses (Anette Laming-Emperaire, André Leroi-Gourhan, Georges Laplace) utilizaben un nuevu métodu de prospección al campu p'alcontrar nel paisaxe artefautos arqueolóxicos. Margaret W. Conkey foi una de les primeres arqueólogues n'enfocar los sos estudios escontra la prospección d'espacios alloñaos de les cueves. La novedá queda reflexada nesta anéudota qu'ella mesma cuenta:

Dixéronme, “nun vas atopar nada”. Contesté, “¿Por qué nun voi a encuentrar nada?” Retrucaron, “Nunca naide atopó nada dignu de ser publicáu”. Respondí, “¿Daquién trabayó sistematicamente?” Confesáronme, “Bonu, non.” Creyeron que taba pirada.”
Margaret Conkey[17]

Sicasí, esos nicios esisten y falen de persones paleolítiques que pasaron menos tiempu nes cueves del que se creía. Por casu, les evidencies alrodiu de la ocupación estacional dacuando puede ser deducíes al traviés de güesos animales. Los arqueozoólogos pueden dicir en qué estación del añu fueron cazaos los animales, tamién hai animales que tán disponibles en ciertes estaciones del añu - como los pexes que desovan nuna determinada dómina. Polo xeneral, ta claro que les persones habitaben en cueves quiciabes un par de meses al añu a lo más, y casi toles cueves tán descrites como estacionales (ocupaes na seronda o meses d'iviernu).[17] Por ello, Conkey y el so equipu buscaron a les persones en llugares relativamente alloñaos de les cueves. Hasta 1993, hai quien sostién que nun se realizó nengún estudiu d'esti tipu.[18]

Ella confía en qu'estos estudios van ayudar a entender meyor la xeografía social y los paisaxes del arte del Paleolíticu. Ye tamién un proyeutu sobre estudios d'arqueoloxía, métodos d'analises espaciales, y estudios de la distribución de les coleiciones espaciales.[6] Conkey encabeza equipos de distintu tamañu y realiza estudios de diversa intensidá al prospectar el paisaxe, buscando rastros del día ente día de día de los pintores de les cueves. Dende 2006, el so equipu internacional llevó a cabo excavación nel primer xacimientu al campu de la rexón, y rescató más de 3000 pieces identificables d'artefautos liticos, nun área de 260 quilómetros cuadráu. Esti estudiu foi lleváu a cabu gracies a dos subvenciones de la Fundación Nacional pa la ciencia, unu de la Fundación Francia-Berkeley, y el Stahl Endowment de UC Berkeley.[6] Pa la realización del proyeutu, Margaret W. Conkey tuvo que desenvolver rellaciones con investigadores franceses, según consiguir un permisu del serviciu arqueolóxicu rexonal, y una autorización estatal.[18]

Diversidá ya Igualdá nel sector

editar

Margaret W. Conkey desafió coherentemente la idea de que campu arqueolóxico ye inherentemente masculín, y anima a toles arqueólogues y arqueólogos a considerar el cientu de maneres en que'l xéneru forma parte de les esperiencies humanes - tanto pasaes como presentes.[19][20] Ella mesma, en Xordania, nun pudo escavar porque yera una muyer nueva y tolos trabayadores yeren homes mayores qu'ella.[9] Conkey tamién anima a poner mayor atención a les escaecíes aportaciones d'arqueólogues como Cynthia Irwin-Williams o Patty Jo Watson ente otres munches.[8]

Publicaciones

editar
  • Archaeology and the Study of Gender (1984) (xunto a Janet D. Spector)
  • Engendering Archaeology:Women and Prehistory (1991) Archiváu 2019-10-16 en Wayback Machine (xunto a Joan M. Gero)
  • The Uses of Style in Archaeology (New Directions in Archaeology) (1993) (al pie de Christine Ann Hastorf)
    Programme to Practice: Gender and Feminism in Archaeology. Annual Review of Anthropology (Vol. 26: October 1997) (con Joan M. Gero)
  • Symbolism and the Cultural Landscape (1980) (al pie de Lester B Rowntree)
  • Conkey, Margaret W.; Soffer, Olga (1997). Beyond Art, Pleistocene :Image and Symbol. Memoirs of the California Academy of Sciences. Vol. 23. San Francisco: California Academy of Sciences.
  • Tringham, R., & Conkey, M. (1998). Rethinking figurines. A critical view from archaeology of Gimbutas, the ‘Goddess’ and popular culture. Ancient Goddesses, The Myths and the Evidence, British Museum Press 22-45.
  • Perspectives on Anthropological Collections from the American Southwest: Proceedings of a Symposium (Anthropological Research Papers) (como editora, con Ann Lane Hedlund)

Filmografía

editar
Añu !Títulu !Función


Notes
2002 Sexu A.C. Ella mesma Serie televisiva Mini-documental de Optomen Televisión

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. ↑ URL de la referencia: https://msu-anthropology.github.io/deoa-ss16/conkey/conkey.html.
  2. ↑ Afirmao en: idRef. Identificador de referencia de idRef SUDOC: 074169467. Data de consulta: 7 marzu 2020. Editorial: Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Llingua de la obra o nome: francés.
  3. ↑ URL de la referencia: https://www.therai.org.uk/awards/honours-prior-recipients/huxley-memorial-medal-and-lecture-prior-recipients.
  4. ↑ Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20220321005614/https://www.aaas.org/news/aaas-announces-leading-scientists-elected-2020-fellows.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Haviland, William; Walrath, Dana & Prins, Harald (2007) Evolution and Prehistory: The Human Challenge, Wadsworth, ISBN 978-0-495-38190-7, p. 210
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 Conkey, Margaret (2014). «Margaret W. Conkey». University of California, Berkeley. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-07. Consultáu'l 2 de payares de 2015.
  7. ↑ Svitil, Kathy A. (1 de payares de 2002). «The 50 Most Important Women in Science». Discover Magacín. Consultáu'l 2 de payares de 2015.
  8. ↑ 8,0 8,1 (2012) Interview with Meg Conkey. Studii de Preistorie, páx. 9.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 (2012) Interview with Meg Conkey. Studii de Preistorie, páx. 18. Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «:2» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  10. ↑ «Analysis of Design Structure: Variability Among Magdalenian Engraved Bones from North Coastal Spain, (An)». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-03-08. Consultáu'l 26 de xunetu de 2017.
  11. ↑ «Meg Conkey receives Chancellor's Award» (inglés) (16 d'abril de 2009). Consultáu'l 26 de xunetu de 2017.
  12. ↑ Pringle, Heather (2011) "Smithsonian Shipwreck Exhibit Draws Fire From Archaeologists Archiváu 2011-05-15 en Wayback Machine", Science, 10 de marzu de 2011, vistu 12 de xunetu de 2011
  13. ↑ St. John, Don (31 de xineru de 2003). «Margaret Conkey '65: Painting a New Picture of Ancient Life». Mount Holyoke College. Archiváu dende l'orixinal, el 8 d'ochobre de 2015. Consultáu'l 2 de payares de 2015.
  14. ↑ Rethinking Figurines: A critical view from archaeology of Gimbutas, the "goddess" and popular culture In Ancient Goddesses: The Myths and the Evidence (1998), pp. 22-45 by Ruth Tringham, Margaret Conkey edited by Lucy Goodison, Christine Morris
  15. ↑ Campbell, Cris. «Places of Many Generations.». Archiváu dende l'orixinal, el 22 d'avientu de 2015. Consultáu'l 22 de payares de 2015.
  16. ↑ (2012) Interview with Meg Conkey. Studii de Preistorie, páx. 14.
  17. ↑ 17,0 17,1 Isabella, Jude (5 d'avientu de 2013). «The Caveman’s Home Was Not a Cave.». Consultáu'l 22 de payares de 2015.
  18. ↑ 18,0 18,1 (2012) Interview with Meg Conkey. Studii de Preistorie, páx. 20. Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «:4» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  19. ↑ Ellenberger, Kate (3 de setiembre de 2013). «Margaret Conkey - Feminist Archaeology Pioneer». Consultáu'l 2 de payares de 2015.
  20. ↑ Conkey, Margaret W (1984). «Archaeology and the Study of Gender». Springer. Consultáu'l 2 de payares de 2015.





Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Margaret_Conkey&oldid=4259559»