Michael Faraday, FRS, (calendario no especificado, se presume gregoriano (es) Traducir 22 de setiembre de 1791Newington Butts (es) Traducir – calendario no especificado, se presume gregoriano (es) Traducir 25 d'agostu de 1867Londres) foi un físicu y químicu británicu qu'estudió'l electromagnetismu y la electroquímica.

Michael Faraday
Vida
Nacimientu Newington Butts (es) Traducir[1]calendario no especificado, se presume gregoriano (es) Traducir 22 de setiembre de 1791[2]
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda
Reinu de Gran Bretaña
Llingua materna inglés
Muerte Londres[3]25 d'agostu de 1867[4] (75 años)
Sepultura Cementerio de Highgate (es) Traducir[5]
Familia
Padre James Faraday
Madre Margaret Hastwell
Casáu con Sarah Barnard (1821 – )[5]
Hermanos/es Robert Faraday (en) Traducir
Estudios
Nivel d'estudios honoris causa (es) Traducir
Direutor de tesis de John Tyndall
Llingües falaes inglés[6]
Alumnu de Humphry Davy
Profesor de Charles Joseph Hullmandel
Oficiu físicu, químicu, inventorescritor
Llugares de trabayu Inglaterra
Emplegadores Royal Institution (es) Traducir
Premios
Influyencies Humphry Davy y Jane Marcet
Miembru de Royal Society[10]
Academia Prusiana de les Ciencies
Academia Alemana de les Ciencies Naturales Leopoldina
Real Academia de les Ciencies de Suecia
Academia Francesa de les Ciencies
Academia de Ciencies de San Petersburgu
Academia de Ciencies d'Hungría
Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Real Academia d'Artes y Ciencies de los Países Baxos
Sociedá Filosófica Americana[11]
Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL
Académie Nationale de Médecine (es) Traducir
Academia de les Ciencies de Baviera
Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos
Accademia delle Scienze di Torino[3]
Academia Austriaca de Ciencies[12]
Creencies
Relixón Sandemania (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Foi discípulu del químicu Humphry Davy; ye conocíu cimeramente pol so descubrimientu de la inducción electromagnética, que permitió l'aniciu de xeneradores y motores llétricos, y de les lleis de la electrólisis, polo que ye consideráu como'l verdaderu fundador del electromagnetismu y de la electroquímica.

En 1831 trazó'l campu magnéticu alredor d'un conductor pol que circula una corriente llétrica, ya descubiertu por Oersted, y esi mesmu añu descubrió la inducción electromagnética, demostró la inducción d'una corriente llétrica por otra, y inxirió'l conceptu de llinies de fuercia, pa representar los campos magnéticos. Durante esti mesmu periodu, investigó sobre la electrólisis y descubrió les dos lleis fundamentales que llevan el so nome:

  • La masa de sustancia lliberada nuna electrólisis ye direutamente proporcional a la cantidá de lletricidá que tien pasao al traviés del electrólitu masa = equivalente electroquímicu, pola intensidá y pol tiempu (m = c I t)
  • Las masas d'estremaes sustancies lliberaes pola mesma cantidá de electricidá son direutamente proporcionales a los sos pesos equivalentes.

Coles sos investigaciones diose un pasu fundamental nel desendolcu de la lletricidá al afitar que'l magnetismu anicia lletricidá per aciu del movimientu.

Nómase faradio (F), n'honor a Michael Faraday, a la unidá de capacidá llétrica del SI d'unidaes. Defínese como la capacidá d'un conductor talo que cargáu con una carga d'un culombiu, adquier un potencial electrostáticu d'un voltiu. El so símbolo ye F.[13]

Primeros años

editar

Fíu de James Faraday, nació nun pueblu llamaáu Newington, na redolada de Londres (Inglaterra), recibió escosa formación académica, entrando a los 13 años a trabayar d'aprendiz con un encuadernador de Londres. Durante los 7 años que pasó ellí lleó llibros de temes científiques y realizó esperimentos nel campu de la lletricidá, desendolcando un agudu interés pola ciencia que yá nun lu abandonó. A pesar d'ello práuticamente nun sabía matemátiques, desconocía'l cálculu diferencial pero en contrapartida tenía una habilidá innata pa trazar gráficos.

Carrera científica

editar

Realizó contribuciones nel campu de la lletricidá. En 1821, dempués de que'l químicu danés Oersted descubriera l'electromagnetismu, Faraday construyó dos aparatos p'aniciar lo qu'él llamó rotación electromagnética, en realidá, un motor llétricu. Diez años más sero, en 1831, entamó los sos más afamaos esperimentos colos que descubrió la inducción electromagnética, esperimentos que tovía anguaño son la base de la moderna teunoloxía electromagnética.

Trabayando cola lletricidá estática, amosó que la carga llétrica s'acumula na superficie esterior del conductor llétricu cargáu, con independencia de lo que pudiera haber nel so interior. Esti efeutu emplégase nel dispositivu nomáu xaula de Faraday.

En reconocencia a les sos importantes contribuciones, la unidá de capacidá llétrica nómase faradio.

Baxo la direición de Davy realizó les sos primeres investigaciones nel campu de la química. Un estudiu sobre'l cloru llevólu al descubrimientu de dos nuevos cloruros de carbonu. Tamién descubrió'l bencenu; investigó nueves variedaes de vidriu ópticu y llevó a cabu con éxitu una serie d'esperimentos de licuefacción de gases comunes.

Faraday entró na Real Sociedá de Londres en 1824 y al añu siguiente foi nomáu direutor del llaboratoriu de la Institución Real. En 1833 socedió a Davy como profesor de química nesta Institución. Dos años más sero foi-y concedida una pensión vitalicia de 300 libres anuales.

En 1858 aportóse-y una de les Cases de Gracia y Favor, de la reina Victoria, onde morrió nueve años más sero, el 25 d'agostu de 1867. Tien una placa d'homenaxe n'Abadía de Westminster, cerca de la tumba d'Isaac Newton, yá que refugó ser enterráu ellí, y ta enterráu na fastera sandemania del Cementeriu de Highgate, Londres, Inglaterra; ya que yera ferviente miembru de la comunidá sandemania.

Los seyes Principios de Faraday

editar

D'una obra d'Isaac Watts entitulada The Improvement of the Mind -La meyora de la mente-, lleída a los catorce años, Michael Faraday adquirió estos seyes constantes principios de la so disciplina científica:

  • Llevar siempre consigo un pequeñu bloc col envís de tomar notes en cualesquier momentu.
  • Caltener abondante correspondencia.
  • Tener collaboradores col envís d'intercambiar idees.
  • Evitar les controversies.
  • Asegurar tolo que-y decíen.
  • Nun xeneralizar precipitadamente, falar y escribir de la forma más precisa posible.

Referencies

editar
  1. John Tyndall. «Faraday, Michael (DNB00)». Dictionary of National Biography, 1885–1900. 
  2. Alexander Lwowitsch Gerschun. «Q21503556» (en rusu). Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume XXXV, 1902. 
  3. 3,0 3,1 Afirmao en: www.accademiadellescienze.it. Data de consulta: 1r avientu 2020. Accademia delle Scienze di Torino ID: michael-faraday. Llingua de la obra o nome: italianu. Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «6bfbd0e2110064f0db79eb69bbdaedbb21f12efd» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  4. «EB-11 / Faraday, Michael» (n'inglés). Encyclopædia Britannica de 1911. 
  5. 5,0 5,1 Afirmao en: Oxford Dictionary of National Biography. Oxford Biography Index Number: 9153. Editorial: Oxford University Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2004.
  6. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  7. 7,0 7,1 «Award winners : Copley Medal» (inglés). Royal Society. Consultáu'l 30 avientu 2018.
  8. URL de la referencia: https://royalsociety.org/grants-schemes-awards/awards/rumford-medal/.
  9. URL de la referencia: https://www.thersa.org/about/albert-medal/past-winners.
  10. Alexander Lwowitsch Gerschun. «Q21503556» (en rusu). Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume XXXV, 1902. 
  11. Afirmao en: NNDB. Llingua de la obra o nome: inglés.
  12. URL de la referencia: https://www.biodiversitylibrary.org/item/89120#page/227.
  13. Biografía de Michael Faraday Astrocosmo.cl. [15-5-2008]

Véyase tamién

editar

Enllaces esternos

editar