Monte Lu
El monte Lu o Lu Shan (shan significa monte en idioma mandarín) ye un monte de China, asitiada a 36 quilómetros al sur de la ciudá de Jiujiang na provincia de Jiangxi, ente'l Yangzi y el llagu Poyang. Nél atópense numberoses riqueces naturales (flora, fauna, xeoloxía); amás, ye un llugar destacáu pal pelegrinaxe de les palombielles. Toes estes carauterístiques fixeron qu'en 1996 la Unesco declarara al Parque Nacional de Lu Shan Patrimoniu de la Humanidá.[1]
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 Niebla en Lu Shan. | |
| Llugar |
 China |
| Criterios | Cultural: ii, iii, iv, vi |
| Referencia | 778 |
| Inscripción | 1996 (XX Sesión) |
| Área | Asia y Oceanía |
 | |
Datos xenerales editar
La zona montascosa estender por una área de 282 km². Cerca del 77% del monte ta cubiertu por montes. El clima ye'l típicu de les rexones montascoses, con una temperatura medio de 16,9 °C de xunetu a setiembre y cientu ochenta díes con borrina. Por cuenta de la so xeoloxía, formada por macizos y fueses tectóniques, el monte presenta numberosos cantiles polo que'l paisaxe en dellos llugares ye impresionante. El so hábitat ta clasificáu como monte nublu.
Al igual qu'otros montes asitiaos al sur del Yangzi, Lu Shan yera un llugar al que se treslladaba la xente pel branu pa fuxir del calor. Nel corazón del monte, nuna zona baxa asitiada a 1.137 metros d'altor, el misioneru inglés John Liddell arrendó en 1895 un terrén, destináu a la construcción d'un pueblu p'allugar a otros misioneros y a les sos families. El pueblu, al que llamó Guling, entá esiste y cuenta con unos 13.000 habitantes. Conózse-y col llamatu de la Suiza oriental.
Cultura y hestoria editar
Afírmase que Torca Qian rindióse equí nel añu 126 e. C. Nel llau septentrional, el monxu Huiyuan fundó en 402 el primer grupu de rezu de tierra pura, una de les principales corrientes del budismu, nel llugar nel que s'atopa l'actual templu de Donglin. Hasta la rebelión Taiping Lu Shan foi un llugar especial pal budismu, llegando a allugar hasta 300 templos. Nel monte atópense tamién templos taoístes, ilesies y mezquites.
Al monte Lu Shan conózse-y en China como la tierra de les lletres, el monte de los poemes. Son numberosos los poetes que lu han visitáu y que falaron d'él na so obres. Ente ellos tán Tau Yuanming, Li Bai, Bai Juyi, El so Shi, Wang Anshi, Huang Tingjian y Lu You. Nes roques y parés del monte hai grabaes numberoses inscripciones. Los sos paisaxes sirvieron tamién de fonte d'inspiración pa diverses pintures
Sol picu de los cinco vieyos atópase una de los cuatro grandes academies del confucionismo, la Academia del covarón del venáu blancu. Foi inaugurada mientres el periodu de los Tang posteriores col nome de Academia del monte Lu nel llugar nel que'l poeta Li You retirárase pa estudiar. En 940 el neoconfucionista Zhu Xi reformar y convertir nun destacáu centru pa estudiosos.
En 1930 Lu Shan de convirtió na capital de branu del gobiernu de Nankín. En 1937, Chiang Kai-shek realizó equí una proclama pidiendo al pueblu qu'aguantaren frente a la ocupación xaponesa. Mao Zedong escoyó esti monte pa realizar tres reunión centrales del Partíu Comunista de China.
Referencies editar
Ver tamién editar
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Monte Lu.- El monte Lushan
Ver tamién editar
Datos: Q622616- Multimedia: Lushan Geopark
