Myracrodruon urundeuva

Myracrodruon urundeuva;
Estáu de caltenimientu
	; Vulnerable (IUCN)
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Sapindales
Familia:	Anacardiaceae
Xéneru:	Myracrodruon
Especie:	M. urundeuva; M.Allemão 1862
Sinonimia
	Astronium urundeuva (Fr. & All.) Engl. 1881; Astronium juglandifolium Griseb. 1879 ;
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Myracrodruon urundeuva ye una especie botánica d'árbol maderable, con frecuencia usáu para apicultura. Ye nativa d'Arxentina, Brasil, Bolivia, Paraguái, y típica de la vexetación Caatinga, Cerrado, Pantanal, en Brasil.

Descripción

Raigañu principal desenvuelta, poques raigaños llaterales llargues, apuntiaes. Copa esplanada, fuste cilíndricu, llargu, con contrafuertes na base.

Floria d'agostu a setiembre, y fructifica de payares a avientu, con collecha d'avientu a xineru; se recolecctan les granes nel árbol o nel suelu, aína cuando cayen. El númberu de granes/kg ye de 45.000 - 47.000; granando'l 85-90 %, en 5-15 díes (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).

Ecoloxía

Topar n'árees nortices de la cuenca del ríu Paraguái; nel Chaco ye común nos montes altos; prefier suelu arenosu, bien drenáu, formando parte del estratu cimeru del monte altu.

Uso

Carbón, lleña, maderable

Construcciones polo xeneral, hidráuliques, durmientes, alcantarielles, pisos de muelles, pilotes, armazones de pontes, postes, tranqueras, basamentos, n'usu que rique escelente cualidá d'alta densidá, durez, resistencia, estabilidá, durabilidá, ensin enclín a resquiebros y rajaduras llonxitudinales. Apta pa tornu, llógrase superificie llisa y brillosa.

Toxicidá

Endóxena

N/A

Exóxena

Repórtase qu'esta sp. ye bien susceptible a dellos yerbicides como glifosatu, suxiriendo un manexu de la maleces restringuido y apropiáu.^[1]

== Efeutos potenciales a la salú créese que los taníns aisllaos de la corteza de los tarmos tienen funciones neuroprotectoras, capaces de revertir la toxicidá inducida por 6-hidroxidopamina. Tien promisorio futuru pa un usu terapéuticu, pudiendo ameyorar a pacientes con enfermedaes neurolóxiques.^[2] Souza et al. afayen que los taníns aisladod de la corteza de tarmos, tamién tien potencial antiinflamatoriu y antiulceroso en royedores, amosando una fuerte propiedá antioxidante de posible aplicación terapéutica.^[3]

Taxonomía

Myracrodruon urundeuva describióse por Manoel Allemão y espublizóse en Trabalhos da Commissão Scientifica de Exploração, Seccão Botanica 1: 3. 1862.^[4]

Ver tamién

Referencies & notes

↑ Duarte, N.F. et al. (2006). «Selectividá de yerbicíes sobre Myracrodruon urundeuva (Aroeira)». Planta Daninha (Sociedá Brasilana de Ciencia de Plantes Dañibles) 24 (2): páxs. 329 - 337. http://www.scielo.br/scielo.php?pid=S0100-83582006000200016&script=sci_abstract. Consultáu'l 9 de payares.
↑ Nobre-Junior, Heliu V. et al. (2007). «Remanes Neuroprotectoras de Taninos de Myracrodruon urundeuva na Muerte Celular Neuronal con 6-Hidroxidopamina». Journal of Herbs, Spices & Medicinal Plants (Haworth Press, Inc.) 13 (2). http://www.haworthpress.com/store/Toc_views.asp?sid=TEJBLR1GTE9P9L4KKH98M4BFKMUS112B&TOCName=J044v13n02%5FTOC&desc=Volume%3A%2013%20Issue%3A%202. Consultáu'l 8 de payares.
↑ Souza, S. M. C. et al. (2006). «Antiinflammatory and antiulcer properties of tannins from Myracrodruon urundeuva Allemão (Anacardiaceae) in Rodents». Phytotherapy Research (John Wiley & Sons) 21 (3): páxs. 220 - 225. doi:10.1002/ptr.2011.
↑ «Myracrodruon urundeuva». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.

Pott, A.; Pott, V.J. (1994). Plantes do Pantanal. (Plantes del Pantanal). EMBRAPA. ISBN 85-85007-36-2
USDA, ARS, National Genetic Resources Program. GRIN. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/taxon.pl?24820 (20 dic 2007)

Enllaces esternos

Myracrodruon urundeuva (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
Myracrodruon urundeuva

[shmu-1] Duarte, N.F. et al. (2006). «Selectividá de yerbicíes sobre Myracrodruon urundeuva (Aroeira)». Planta Daninha (Sociedá Brasilana de Ciencia de Plantes Dañibles) 24 (2): páxs. 329 - 337. http://www.scielo.br/scielo.php?pid=S0100-83582006000200016&script=sci_abstract. Consultáu'l 9 de payares.

[ahpg-2] Nobre-Junior, Heliu V. et al. (2007). «Remanes Neuroprotectoras de Taninos de Myracrodruon urundeuva na Muerte Celular Neuronal con 6-Hidroxidopamina». Journal of Herbs, Spices & Medicinal Plants (Haworth Press, Inc.) 13 (2). http://www.haworthpress.com/store/Toc_views.asp?sid=TEJBLR1GTE9P9L4KKH98M4BFKMUS112B&TOCName=J044v13n02%5FTOC&desc=Volume%3A%2013%20Issue%3A%202. Consultáu'l 8 de payares.

[aapt-3] Souza, S. M. C. et al. (2006). «Antiinflammatory and antiulcer properties of tannins from Myracrodruon urundeuva Allemão (Anacardiaceae) in Rodents». Phytotherapy Research (John Wiley & Sons) 21 (3): páxs. 220 - 225. doi:10.1002/ptr.2011.

[Trop-4] «Myracrodruon urundeuva». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.

[1]

[2]

[3]

[4]

Myracrodruon urundeuva

Estáu de caltenimientu
Vulnerable (IUCN)
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Sapindales
Familia:	Anacardiaceae
Xéneru:	Myracrodruon
Especie:	M. urundeuva M.Allemão 1862
Sinonimia
Astronium urundeuva (Fr. & All.) Engl. 1881 Astronium juglandifolium Griseb. 1879
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
[editar datos en Wikidata]