Myracrodruon urundeuva
Myracrodruon urundeuva ye una especie botánica d'árbol maderable, con frecuencia usáu para apicultura. Ye nativa d'Arxentina, Brasil, Bolivia, Paraguái, y típica de la vexetación Caatinga, Cerrado, Pantanal, en Brasil.
Descripción editar
Raigañu principal desenvuelta, poques raigaños llaterales llargues, apuntiaes. Copa esplanada, fuste cilíndricu, llargu, con contrafuertes na base.
Floria d'agostu a setiembre, y fructifica de payares a avientu, con collecha d'avientu a xineru; se recolecctan les granes nel árbol o nel suelu, aína cuando cayen. El númberu de granes/kg ye de 45.000 - 47.000; granando'l 85-90 %, en 5-15 díes [1]
Ecoloxía editar
Topar n'árees nortices de la cuenca del ríu Paraguái; nel Chaco ye común nos montes altos; prefier suelu arenosu, bien drenáu, formando parte del estratu cimeru del monte altu.
Uso editar
- Carbón, lleña, maderable
Construcciones polo xeneral, hidráuliques, durmientes, alcantarielles, pisos de muelles, pilotes, armazones de pontes, postes, tranqueras, basamentos, n'usu que rique escelente cualidá d'alta densidá, durez, resistencia, estabilidá, durabilidá, ensin enclín a resquiebros y rajaduras llonxitudinales. Apta pa tornu, llógrase superificie llisa y brillosa.
Toxicidá editar
Endóxena editar
N/A
Exóxena editar
Repórtase qu'esta sp. ye bien susceptible a dellos yerbicides como glifosatu, suxuriendo un manexu de la maleces restringuido y apropiáu.[1]
== Efeutos potenciales a la salú créese que los taníns aisllaos de la corteza de los tarmos tienen funciones neuroprotectoras, capaces de revertir la toxicidá inducida por 6-hidroxidopamina. Tien promisorio futuru pa un usu terapéuticu, pudiendo ameyorar a pacientes con enfermedaes neurolóxiques.[2] Souza et al. afayen que los taníns aisladod de la corteza de tarmos, tamién tien potencial antiinflamatoriu y antiulceroso en royedores, amosando una fuerte propiedá antioxidante de posible aplicación terapéutica.[3]
Taxonomía editar
Myracrodruon urundeuva describióse por Manoel Allemão y espublizóse en Trabalhos da Commissão Scientifica de Exploração, Seccão Botanica 1: 3. 1862.[4]
Ver tamién editar
- Flora apícola
- Especies de la vexetación de Caatinga de Brasil
- Especies de la vexetación del Cerrado en Brasil
- Especies de la vexetación del Pantanal en Brasil
- Flora amenazada de Brasil, (n'inglés)
- Fitoterapia
- Terminoloxía descriptiva de les plantes
- Historia de la botánica
- Carauterístiques de les anacardiacees
Referencies & notes editar
- ↑ Duarte, N.F. et al. (2006). «Selectividá de yerbicíes sobre Myracrodruon urundeuva (Aroeira)». Planta Daninha (Sociedá Brasilana de Ciencia de Plantes Dañibles) 24 (2): páxs. 329 - 337. http://www.scielo.br/scielo.php?pid=S0100-83582006000200016&script=sci_abstract. Consultáu'l 9 de payares.
- ↑ Nobre-Junior, Heliu V. et al. (2007). «Remanes Neuroprotectoras de Taninos de Myracrodruon urundeuva na Muerte Celular Neuronal con 6-Hidroxidopamina». Journal of Herbs, Spices & Medicinal Plants (Haworth Press, Inc.) 13 (2). http://www.haworthpress.com/store/Toc_views.asp?sid=TEJBLR1GTE9P9L4KKH98M4BFKMUS112B&TOCName=J044v13n02%5FTOC&desc=Volume%3A%2013%20Issue%3A%202. Consultáu'l 8 de payares.
- ↑ Souza, S. M. C. et al. (2006). «Antiinflammatory and antiulcer properties of tannins from Myracrodruon urundeuva Allemão (Anacardiaceae) in Rodents». Phytotherapy Research (John Wiley & Sons) 21 (3): páxs. 220 - 225. doi:.
- ↑ «Myracrodruon urundeuva». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.
- Pott, A.; Pott, V.J. (1994). Plantes do Pantanal. (Plantes del Pantanal). EMBRAPA. ISBN 85-85007-36-2
- USDA, ARS, National Genetic Resources Program. GRIN. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/taxon.pl?24820 (20 dic 2007)
Enllaces esternos editar
| Wikispecies tien un artículu sobre Anacardiaceae. |
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Myracrodruon urundeuva 
.
Datos: Q5239861- Multimedia: Myracrodruon urundeuva
Especies: Myracrodruon urundeuva
