Wikipedia

Palaciu de Topkapi


El Palaciu de Topkapi (Topkapı Sarayı en turcu, lliteralmente'l 'Palaciu de la Puerta de los Cañones' — por tar asitiáu cerca d'una puerta d'esi nome), asitiáu n'Istambul, foi'l centru alministrativu del Imperiu otomanu dende 1465 hasta 1853. La construcción del palaciu foi ordenada pol sultán Mehmed II en 1459 y foi completada en 1465. El palaciu ta asitiáu sobre'l Sarayburnu, ente'l Cuernu d'Oru y el Mar de Mármara, dende él tiense una arrogante vista del Bósforu. Ta formáu por munchos pequeñu edificios construyíos xuntos y arrodiaos por cuatro patios.

Palaciu de Topkapi
Topkapı (tr)
palaciu, atraición turística, edificio en construcción (es) Traducir y muséu
Llocalización
PaísBandera de Turquía Turquía
Provincia provincia d'Istanbul
Distritu Fatih
Mahalle (es) Traducir Eminönü
Coordenaes 41°00′47″N 28°59′02″E / 41.013°N 28.984°E / 41.013; 28.984
Palaciu de Topkapi alcuéntrase en Turquía
Palaciu de Topkapi
Palaciu de Topkapi
Palaciu de Topkapi (Turquía)
Historia y usu
Apertura1460
Dueñu Turquía
Xestión Directorate of National Palaces (en) Traducir
Usu residencia oficial
muséu
Arquiteutura
Arquiteutu/a Mehmed II
Estilu arquiteutura otomana
Visitantes añales 1 932 726
Instalaciones
Formáu por Third Courtyard of Topkapı Palace (en) Traducir
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El palaciu ta construyíu siguiendo les normes de l'arquiteutura seglar turca, siendo'l so máximu exemplu. Ye un treme complexu d'edificios, xuníos por patios o xardinos siendo la superficie total del complexu de 700.000 m², arrodiaos por una muralla bizantina.

En 1853, el sultán Abdulmecid decidió treslladar la so residencia al recién construyíu y modernu Palaciu de Dolmabahçe. Na actualidá, el Topkapi ye un muséu de la dómina imperial, siendo una de les mayores atraiciones turístiques d'Istambul.

Salas

editar
 
La Puerta de l'Acoyida (Bâb-üs Selâm).
 
Talaya de la Cámara del Conseyu Imperial.
 
Unu de los espacios interiores.
 
Unu de los caños del palaciu.
 
Hünkâr Sofası. L'harén

Entrada:

  1. Puerta imperial (Bab-Ι Hümayun)

El primer patiu:

  1. Puerta de l'Acoyida (Bab-üs-Selâm)

El segundu patiu:

  1. Patiu de ceremonies
  2. Establo reales (Has Ahirlar)
  3. Conseyu priváu (Kubbealti)
  4. Coleición d'armes
  5. Mezquita de personal de cocínalo
  6. Patiu de les cocines
  7. Cocines reales
  8. Coleición porzolana europea y orfebrería en plata #

Puerta de los eunucos blancos (Bab-üs-Saadet)

  1. Habitaciones de los eunucos blancos

El tercer patiu:

  1. Salón de l'audiencia (Arz Odasi)
  2. Biblioteca d'Ahmed III
  3. Mezquita de los Aghas Blancos
  4. Colexu de los paxes esploradores
  5. Tesoro #

Residencia direutor muséu # Coleición caligrafía, miniatures y retrato

  1. Coleición reloj
  2. Pabellón del Santu Mantu y les Reliquies Sagraes

El cuartu patiu:

  1. Mezquita «Sofa»
  2. Pabellón afatáu (Mecidiye Köşkü)
  3. Residencia del médicu (Hekimbaşi Odasi)
  4. Pabellón del zaguán (Sofa Köşkü)
  5. Pabellón de Revan (Revan Köşkü)
  6. Pabellón de Bagdag (Bagdag Köşkü)
  7. Pabellón de la circuncisión
  8. El pórticu d'Iftar

L'harén

Edificios asitiaos na muralla del palaciu:

  1. Pabellón de la ribera (Yali Köşkü)
  2. Pabellón de blima (Sepetçiler Köşkü)
  3. Palaciu marítimu de Topkapı (Topkapı Sahil Sarayı)
  4. Pabellón de perlles (Incili Köşk)
  5. Puerta de Tokapi
  6. Puerta de Balikhane

Puerta Imperial

editar

La Puerta Imperial (Bab-i Hümayun) ye anguaño la entrada principal al palaciu. Foi construyida sol mandatu de Mehmet II y Abdülaziz.[1]

Puerta de l'Acoyida

editar

Esta puerta (Bâb-üs Selâm) ta tres la puerta imperial y el gran patiu n'ónde ta asitiada la ilesia de Santa Irene.

La puerta construyida mientres el reináu de Mehmet II tien dos torres adosaes octogonales construyíes mientres el reináu de Süleyman I.

Patiu de ceremonies

editar

El patiu de ceremonies o segundu patiu yera'l llugar escoyíu polos sultanes pa efectuar los actos protocolarios más importantes del imperiu. Efectuar nesti espaciu tou tipu de ceremonies: entronizaciones, fiestes de calter relixosu o repartida de dulces.

Establos reales

editar

Los establos reales fueron construyíos mientres el reináu de Mehmet II, estremándose en dos dependencies. Los dos sales formen los establos actuales y el gran establu mayor.

Conseyu priváu

editar

La sala del conseyu priváu yera nel llugar nel cual axuntábense tolos martes tres la oración mañanera los oficiales d'altu grau del exércitu colos sos uniformes de gala.

Esti recintu ta formáu por trés sales: la sala del conseyu, la oficina de rexistru y l'oficina del gran visir del imperiu.

Coleición d'armes

editar

Esti edificiu yera ocupáu nos sos empiezos pola ayalga. Nel añu 1928, empecípiase la esposición d'armes de los sultanes, que tomen unes 400 pieces que van dende'l sieglu VII hasta'l sieglu XIX. Dientro d'esta coleición, pueden destacar distintes armes afataes provenientes de regalos d'otros monarques estranxeros como señal de respetu escontra los sultanes. Destaquen distintes dagues, puñales, escudos, hachos, etc.

Cocines reales

editar

Les antigües cocines reales taben formaes realmente por trés cocines y fueron construyíes pol gran arquiteutu otomanu Sinan. Los trés cocines yeren:

  • La gran cocina que la so función yera la de preparar la comida pa los invitaos del sultán. Podía dar de comer hasta cuatro mil persones.[2]
  • La Helvahane, yera la cocina pa la preparación de les delicies turques, postres y duces.
  • La Kuşhane yera la cocina privada del sultán y la que preparaba la so comida y la de los sos familiares.

Anguaño la cocina alluga una de les esposiciones de porzolana y cristal más importantes del mundu siendo considerada la tercera n'importancia tres la del palaciu imperial de Beixín y la de Dresde. La coleición componer d'unos diez mil setecientes pieces d'estremáu valor.

Puede destacar les coleiciones de porzolana china, la serie Celadón, la serie azul y blanco, la serie multicolor, la porzolana xaponesa, la porzolana y cristalería turca.

Ayalga

editar

L'ayalga ye unu de los más espectaculares del mundu. Les pieces provienen de distintos caminos, como regalos por mandatarios estranxeros, xoyes de los distintos sultanes, botinos de guerra o heriedos. L'ayalga atópase espuestu a lo llargo de cuatro sales:

  • La sala de les perlles: Nesta sala atopen la figura del esclavu negru y la del xeque sentáu nel so tronu.
  • Segunda sala: Nesta sala cabo destacar el tronu d'Ahmed I y la nave de jade. Nesta sala atopa'l famosu puñal Topkapi. Ye'l puñal más caru del mundu y ta ellaboráu con oru, diamantes, esmeraldes y piedres precioses.
  • Tercer sala: Nesta sala atopa'l diamante del cuyareru, el tercer diamante más grande del mundu.
  • Cuarta sala: Nesta sala lo más relevante ye'l tronu indiu-turcu del sieglu XVIII.

Pabellón del Santu Mantu y les Reliquies Sagraes

editar

Nos que fueren los apartamentos privaos del sultán Mehmed II exhibir al públicu dende 1962 oxetos relixosos mientres un imán reza versículos del Corán, lo cual realízase de cutio dende hai más de 500 años.[3][4][5][6]

Ente los oxetos más importantes (unviaos a los sultanes otomanos ente'l sieglu XVI y finales del sieglu XIX) atópense'l Santu Mantu del fundador del islam, el profeta Mahoma, según un pelo de la so barba, el relicariu onde se caltién unu de los sos dientes, y l'arcu y la espada del profeta. Tamién hai tierra de la tumba de Mahoma, una buelga del so pie enmarcada en bronce, 139 exemplares del Corán de gran importancia histórica pal islamismu, llaves de la Kaaba de la mezquita sagrada en La Meca y elementos personales de los compañeros del profeta como espaes, una bandexa d'Abraham, un cayáu de Moisés, la espada de David y la túnica de Xosé.[3][4][5][6][7]

Les reliquies que se caltienen nel Palaciu de Topkapi son consideraes "les más sagraes del mundu musulmán" y esíbense so una lluz tenue pa calteneles en bon estáu de caltenimientu.[8][9]

Referencies

editar
  1. ↑ Inscripción grabada na puerta.
  2. ↑ Catálogu de la esposición.
  3. ↑ 3,0 3,1 Topkapı Palace Museum (2013). «Pavilion of the Holy Mantle and Holy Relics» (inglés). Topkapi Sarayi.gov.tr. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-17. Consultáu'l 20 de xunetu de 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 Hugo Beccacece (26 de mayu de 2000). «palaciu inconfundible Un palaciu inconfundible» (castellanu). La Nación.com.ar. Consultáu'l 20 de xunetu de 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 Pasión per Istambul (3 de marzu de 2015). «Palaciu de Topkapi, tercer patiu» (castellanu). Pasión per Istambul. Consultáu'l 20 de xunetu de 2017.
  6. ↑ 6,0 6,1 Turkish Culture and Tourism Office. «Turkey, Focal Point of Three Faiths» (inglés). http://www.tourismturkey.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-16. Consultáu'l 20 de xunetu de 2017.
  7. ↑ Museum With Non Frontiers. «Llave de la Kaaba» (inglés). Discover Islamic Art.org. Consultáu'l 20 de xunetu de 2017.
  8. ↑ Stanley Meisler (febreru de 2000). «Splendors of Topkapi, Palace of the Ottoman Sultans» (inglés). Stanley Meisler.com/. Consultáu'l 20 de xunetu de 2017.
  9. ↑ Marlise Simons (22 d'agostu de 1993). «Center of Ottoman Power» (inglés). The New York Times. Consultáu'l 20 de xunetu de 2017.

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Palaciu_de_Topkapi&oldid=4300897»