Passer swainsonii

especie de páxaru

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Passer swainsonii
Estáu de caltenimientu
Preocupación menor (LC)
Esmolición menor (IUCN)[1]
Clasificación científica
Dominiu: Eukaryota
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Passeridae
Xéneru: Passer
Especie: Passer swainsonii
(Rüppell, 1840)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

'''Passer swainsonii[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Passeridae que puede atopase a lo llargo del nordés africanu, especialmente nel macizu etíope. El nome común conmemora al naturalista y ilustrador inglés William John Swainson.[3]

Descripción editar

La especie llega a tener un llargor corporal de 16 cm. Nun hai dimorfismu sexual visible.[4]

Frecuentemente considérase una subespecie del gorrión de cabeza gris (P. griseus), pero tiende a ser más escuru, especialmente na cabeza y los costazos. Hai una franxa blanca nel costazu, pero esta nun ye siempres visible. De la mesma, el color castañu maciu de la cola y les zanques non siempres ye visible.[5]

Distribución y hábitat editar

Atópase nes tierres altes d'Etiopía y Somalia, y en delles zones de Sudán, Sudán del Sur, Eritrea, Djibouti y Kenia.[4] Amás del estremu occidental, ye común en tola so distribución. Delles poblaciones presenten migraciones estacionales.[4]

El gorrión de Swainson habita zones montascoses, banzaos, árees forestales abiertes, sabanes y praderíes con arbustos. Sicasí, apaez mayoritariamente n'asentamientos humanos y la so redolada. N'Eritrea, vive principalmente nel pandu abiertu a una altitú de 1200 metros sobre'l nivel del mar, y n'Etiopía apaez n'árees a 1200-4500 metros sobre'l nivel del mar.[4]

Nos pueblos d'Etiopía ye la especie de gorrión más común, al igual que'l pardal (P. domesticus) na mayor parte de Eurasia.[5]

Comportamientu editar

Aliméntase principalmente de granes del verde y ceberes, y d'inseutos.[4]

El nial ye una pelota suelta fabricada con yerba y plumes. Un nial pue construyise nes cañes, o na copa de los árboles de palmeres, o en buecos d'árboles. Tamién utiliza cuévanos n'edificios, y los niales usaos de la golondrina etiopíope (Hirundo aethiopica) y l'avión zapador (Riparia riparia). Nuna ocasión, ver quitando los pitucos del avión zapador p'apoderase de los sos niales. Una puesta puede tener trés a seis güevos. Son de color blancu con manches marrones y grises. La temporada de reproducción n'Eritrea dura de xineru a marzu y mayu a payares, y la de cría d'Etiopía puede asoceder a partir d'abril a avientu.[4]

Fora de la temporada de reproducción viven en bandaes, que n'ocasiones consisten en dellos cientos d'individuos. Grupos d'esti tamañu pueden causar dellos daños cuando entren nes rexones agrícoles y xardinos.[4]

Referencies editar

  1. BirdLife International (2012). «Passer swainsonii» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 15 de febreru de 2015.
  2. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Decimocuarta parte: Orden Passeriformes, Familias Malaconotidae a Passeridae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 57 (1):  páxs. 199-205. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_57_1.pdf.  Consultáu el .
  3. Boelens, Michael; Watkins (2003). Whose Bird?: Common Bird Names and the People They Commemorate (n'inglés). New Haven: Yale University Press, páx. 330–331. ISBN 0-300-10359-X.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Fry & Keith 2004, pp. 4–5
  5. 5,0 5,1 Sinclair, Ian; Ryan, Peter (2003). Birds of Africa south of the Sahara (n'inglés). Ciudá del Cabu: Struik. ISBN 978-0-691-11815-4.

Bibliografía editar

  • Fry, C. Hilary; Keith, Stuart (2004). The Birds of Africa VII (n'inglés). Londres: Christopher Helm. ISBN 0-7136-6531-9.

Enllaces esternos editar