Pop rock

Pop rock ye un xenero musical que combina melodíes y lletres típiques de la música pop con elementos propios del rock como son una mayor presencia de guitarres llétriques o un ritmu más fuerte. Esisten diverses definiciones pal términu que van dende una forma más lenta y nidia de rock hasta un subxéneru dientro del pop.

Pop rock
Oríxenes musicales	Pop, rock
Oríxenes culturales	Reinu Xuníu A mediaos de los años 1960 y Estaos Xuníos
Instrumentos comunes	Guitarra llétrica, Baxu llétricu, batería, voz, tecláu, sintetizador
Popularidá	Popular dende los años 1960 hasta agora.
[editar datos en Wikidata]

Nun sentíu más ampliu, utilízase tamién pop-rock como términu xenéricu que engloba a aquellos estilos que s'encuadren tantu dientro del pop como del rock, en particular los de calter mainstream, esto ye, aquellos que gocien de mayor popularidá ente'l gran públicu y que son por ello oxetu de mayor atención nos Medios de comunicación de mases medios de comunicación y nes radiofórmules. Otres posibles grafíes pal términu emplegáu nesti postreru sentíu son pop/rock y pop&rock.

Estándares

George Starostin define'l pop rock como un subxéneru de la música pop qu'utiliza pegadizos cantares pop que son sobremanera basaes na guitarra. Starostin afirma que la mayor parte de lo que tradicionalmente llámase power pop cai nel subxéneru pop rock. Afirma que'l conteníu llírico del pop rock ye "de normal secundariu a la música".

El críticu Philip Auslander argumenta que la distinción ente'l pop y el rock ye más pronunciada nos Estaos Xuníos que nel Reinu Xuníu. Auslander afirma que nos Estaos Xuníos el pop tien los sos raigaños en cantantes blancos como Perry Como, ente que'l rock tien los sos raigaños nes formes afroamericanes con influencies como'l Rock and Roll. Auslander señala que'l conceutu de pop rock, qu'entemez al pop y el rock, ta en contradicción cola concepción típica de pop y rock como opuestos. Auslander y dellos otros estudiosos, como Simon Frith y Grossberg argumenten que la música pop ye de cutiu representada como una forma inauténtica, cínica, "hábilmente comercial" y basada en fórmules d'entretenimientu. En contraste, la música rock ye de cutiu considerada como una forma auténtica, sincera y anti-comercial de la música, que fai fincapié n'escribir cantares de los cantantes y bandes, virtuosismu instrumental, y una "conexón real col públicu".

L'analís de Simon Frith de la historia de la música popular de los años 1950 y 1980 foi criticáu por BJ Moore-Gilbert, quien sostién que los académicos como Frith y otros punxeron demasiada énfasis nel papel del Rock na historia de la música popular al nomar a tolos nuevos xéneros col sufixu de "Rock"; asina, cuando surde na década de 1960 un estilu basáu nel folk, Frith denominar "folk rock", o a los estilos que beben del pop na década de 1970 les llapada "pop rock". Moore-Gilbert afirma qu'esti enfoque inxustamente pon al rock nel visu de los movimientos musicales, y fai que tou otru tipu d'influencia sía considerada como un complementu al nucleu central del rock.

Exemplos

Como asocede con munchos xéneros musicales, ye suxetivu determinar qué constituyi "pop rock" y qué non. Asina, los periodistes y críticos musicales difieren dacuando sobre la categoría en que se debería encuadrar a una banda. Con tou, dellos exemplos d'artistes o grupos davezu consideraos como pop-rock son Roxette, The Cranberries, Elton John, Dire Straits, The Police, The Beatles, R.E.M., U2, Alanis Morissette, Sheryl Crow, Avril Lavigne, Robbie Williams, Pink, OneRepublic, Coldplay, Oasis etc. Nel ámbitu hispanu puede mentase a Virus, Soda Stereo, Hombres G, Maná, La Ley, El Canto del loco, Juanes, Caifanes y munchos otros.

Referencies

• Datos: Q484641
• Multimedia: Pop rock