Procesu de Rivonia
El procesu de Rivonia foi un xuiciu que se desenvolvió en Sudáfrica ente 1963 y 1964, nel cual diez líderes del Congresu Nacional Africanu fueron xulgaos por 221 actos de sabotaxes empobinaos a derrocar el sistema vixente de disgregación racial conocíu mundialmente como apartheid.
Oríxenes
editarRivonia ye'l nome d'una zona residencial de Johannesburgu, onde s'atopa Liliesleaf Farm, propiedá d'Arthur Goldreich, llugar onde, el 11 de xunetu de 1963, 19 líderes del Congresu Nacional Africanu fueron arrestaos. El llugar fuera utilizáu como xoril polos miembros del partíu. Ente otros, Nelson Mandela treslladar a la granxa n'ochobre de 1961 safando a la policía faciéndose pasar por un cocineru y xardineru llamáu David Motsamayi.
Arrestaos
editarLos arrestaos ente otros fueron:
- Walter Sisulu.
- Govan Mbeki.
- Raymond Mhlaba.
- Andrew Mlangeni.
- Elias Motsoaledi, sindicalista y miembru del CNA.
- Ahmed Kathrada.
- Billy Nair.
- Denis Goldberg, inxenieru de Ciudá del Cabu y líder del Congresu de Demócrates.
- Lionel "Rusty" Bernstein, arquiteutu y miembru del Partíu Comunista Sudafricano.
- Bob Hepple.
- Arthur Goldreich.
- Harold Wolpe, destacáu abogáu y activista.
- James "Jimmy" Kantor, cuñáu de Harold Wolpe.
Goldberg, Bernstein, Hepple, Wolpe y Goldreich yeren xudíos blancos, Kathrada y Nair yeren indios y Sisulu, Mbeki, Motsoaledi y Mhlaba yeren negros de xhosa, anque'l padre de Sisulu yera un maxistráu européu llamáu Victor Dickenson.[1]
El xuiciu foi principalmente un mecanismu al traviés del cual el gobiernu del apartheid pudo estropiar y callar al CNA. Los sos líderes, incluyendo a Nelson Mandela, que yá taba nuna prisión de 'Johannesbourg's Fort' con una sentencia de cinco años por afalar a los trabayadores a la fuelga y por salir del país illegalmente, foi xulgáu, declaráu culpable y encarceláu. L'ataque del réxime del apartheid contra los líderes y organizadores del CNA siguió con otru xuiciu conocíu como Pequeñu Procesu de Rivonia, nel cual los miembros del CNA fueron xulgaos poles sos actividaes anti-apartheid. Ente los acusaos nesti xuiciu taba'l xefe del MK, Wilton Mkwayi quien foi sentenciáu a cadena perpetua xunto con Mandela y otros líderes del partíu en Robben Island.
El gobiernu tomó ventaya calteniendo a los acusaos 90 díes incomunicaos mientres empezaba'l xuiciu. Mentanto, Goldreich y Wolpe sobornaron a un guardia y escaparon de la cárcel el 11 d'agostu. La so fuga enfureció a los fiscales y a la policía.
Los abogaos nun pudieron ver a los acusaos hasta dos díes primero qu'empezara el xuiciu, el 9 d'ochobre. Liderando a los abogaos defensores atopábase Bram Fischer, un distinguíu abogáu afrikaner, asistíu por Harry Schwarz, Joel Joffe, Arthur Chaskalson, George Bizos y Harold Hanson. A finales d'ochobre, Hepple pudo abandonar el banquín de los acusaos n'aceptando testificar en favor de l'acusación, daqué que nunca fixo yá que-y les iguar pa fuxir del país.
Presidió'l xuiciu'l Dr. Quartus de Wet, xuez-presidente de Transvaal.
El xefe de l'acusación foi'l Dr. Percy Yutar, segundu fiscal-xeneral de Transvaal.
El xuiciu empezó'l 26 de payares de 1963. Tres la desestimación de la primer acusación, el xuiciu empezó finalmente'l día 3 d'avientu con una acusación ampliada. Cada unu de los diez acusaos declaráronse non culpables. El xuiciu terminó'l 12 de xunu de 1964.
Llista d'acusaos
editar- Nelson Mandela.
- Walter Sisulu.
- Govan Mbeki (padre de Thabo Mbeki, antiguu presidente de Sudáfrica).
- Raymond Mhlaba.
- Elias Motsoaledi.
- Ahmed Kathrada.
- Denis Goldberg.
- Andrew Mlangeni.
- Billy Nair.
- Wilton Mkwayi.
- Lionel "Rusty" Bernstein (absueltu).
- Harold Wolpe.
- James Kantor.
Abogaos defensores
editarCargos
editarLos cargos fueron:
- reclutar persones y entrenales na preparación d'artefactos esplosivos y na guerra de guerrilles col propósitu d'una revolución violenta y cometiendo actos de sabotaxe.
- combalechadura pa cometer los actos mentaos enantes y emprestar ayuda a unidaes militares estranxeres pa cuando invadieren la República.
- actuar pa promover los oxetivos del comunismu.
- solicitar y recibir dineru pa los sos propósitos de simpatizantes d'Arxelia, Etiopía, Liberia, Nixeria y Tunicia, ente otros.
"Los requerimientos de producción" de la munición pa un periodu de seis meses son abondos, dixo'l fiscal Percy Yutar nel so discursu d'apertura, pa faer españar una ciudá del tamañu de Johannesburgu.
El xuiciu foi condergáu pol Conseyu de Seguridá de les Naciones Xuníes y per países de tol mundu, trayendo consigo en dellos casos sanciones internaciones contra'l gobiernu sudafricano.
Fugues
editar- Arthur Goldreich y Harold Wolpe fugar de la cárcel The Fort en Johanesburgo, cuando s'atopaben en prisión preventiva, dempués de sobornar a un guardia. Dempués de despintase en delles cases mientres dos meses escaparon a Suazilandia vistíos como sacerdotes, cola ayuda de Manni Brown quien se fixo pasar por un operador turísticu como cubierta p'apurrir armes al CNA.
- Wolpe vio como'l so cuñáu James Kantor foi arrestáu y acusáu de los mesmos crímenes que Mandela. Harry Schwarz, un amigu íntimu, y un conocíu políticu foi'l so abogáu defensor. Dempués de ser oxetu de crueles burlles y tres munchos intentos d'asitia-y como pieza clave del MK por Percy Yutar, finalmente'l xuez Quartus de Wet dexar en llibertá. Kantor fuxó del país y morrió d'un ataque de corazón en 1975. La so salú nunca se recuperó del mal tratu recibíu mientres tuvo na cárcel esperando al xuiciu.
Resultáu
editar— Nelson Mandela falando nel xuiciu, xunu 1964[2]Esto ye una llucha del pueblu africanu, inspirada pol sufrimientu y la esperiencia. Ye una llucha pol derechu a vivir. El mio ideal más queríu ye'l d'una sociedá llibre y democrático na que toos podamos vivir n'harmonía y con iguales posibilidaes. Ye un ideariu pol cual vivu y espero consiguir. Pero, en casu de necesidá, señoría, ye un ideariu pol cual toi preparáu pa morrer.
De primeres la pena de muerte foi solicitada, pero finalmente foi camudáu por cuenta de les protestes internacional y debío tamién a hábiles maniobres llegales de la defensa. Harold Hanson foi llamáu a aldericar na mitigación. Él comparó la llucha d'África polos derechos cola llucha de los afrikaans tiempo antes, citando precedentes pa rebaxar la sentencia, inclusive en casos de traición. Ocho acusaos fueron sentenciaos a cadena perpetua; Lionel Bernstein foi absueltu.
Denis Goldberg foi a la Prisión Central de Pretoria en cuenta de a la de Robben Island (naquel momentu la única con una ala de seguridá por prisioneros políticos blancos en Sudáfrica) onde permaneció 22 años.
Nelson Mandela pasaría cerca de trenta años na cárcel como resultancia del procesu. Él foi lliberáu'l 11 de febreru de 1990 pol entós presidente F. W. de Klerk.
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Walter Sisulu - A Brief Biography ANC
- ↑ South Africa: Avoiding Martyrdom Archiváu 2010-07-16 en Wayback Machine, TIME Magazine, June 19, 1964
Enllaces esternos
editar- «The Rivonia Trial.» - artículu de Sunder Katwala en The Observer, 11 de febreru de 2001
- «ANC history.»
- «On the trail of Mandela's handgun.»
Datos: Q1639868
Multimedia: Travel diary from the Rivonia Trial
