Quercus salicina

especie de planta

Quercus salicina ye una especie de carbayu que s'atopen en Xapón, Corea del Sur y Taiwán.

Quercus salicina
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Fagales
Familia: Fagaceae
Xéneru: Quercus
Especie: Quercus salicina
Blume
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Detalle de les fueyes
Detalle
Tallo

Descripción

editar

Ye un árbol de fueya perenne que puede crecer hasta los 17 m d'altor. Les cañes son delgaes, grises y ensin pelos. Les fueyes miden 7-12 por 1,5-3,5 cm, coriacees, elíptiques, oblongues a llanceolaes. El ápiz ye acumináu a caudáu, la base arrondada o aguda, el marxe con pequeños dientes con forma d'aresta, de color verde brillante percima, fariñenta y con pelos simples postraos per debaxo , pero polo xeneral glabrescentes, con ente 11 a 13 pares de venes secundarios a cada llau del nerviu central, que s'estiende en dientes de sierra, venes terciaries pocu visibles a escurecíes per debaxo. El peciolu ye glabro d'ente 1,5 a 2 cm de llargu. Les flores salen ente abril y mayu. Les inflorescencies femenines d'ente 2 a 2,5 cm de llargu, teniendo 6 o 7 cúpules. Les cúpules faen de 1 a 1,5 cm de llargu y 1,2 cm de diámetru y son delgaes (menos de 1 mm). Tantu nel interior como nel esterior la paré ye aterciopelada y abuxada. Les abiyotes son de 1,7 a 2 cm de llargu y 1,5 cm d'anchu, elipsoidales, ensin pelo, cerráu media per taza, taza d'ente 1 a 1,5 cm de llargu y 1,2 cm de diámetru y delgaos (menos de 1 mm), nel interior y l'esterior gris aterciopelada, con 6 o 8 aniellos concéntricos denticulaos. El repulgu ye plana de 5 mm de diámetru, el estilopodio persistente ye grande, con tres anillos. Les abiyotes maurecen ente setiembre y ochobre del añu siguiente.

Distribución y hábitat

editar

Ye endémicu nel centru y norte de Taiwán onde crez ente los 1100 a los 2600 m d'altitú, en suelos duros, nos montes de montes perennifolios de fueya ancha.

Ecoloxía

editar

Les bárabos de Arhopala japonica, de Acrocercops vallata y Marumba sperchius alimentar de Q. salicina.

Stenophyllanin A, un tanín,[1] y otros galatos d'acedu quínico[2] pueden atopase en Q. stenophylla. El triterpeno friedelin tamién puede aisllase de les fueyes de los árboles.[3]

Taxonomía

editar

Quercus salicina describióse por Carl Ludwig Blume y espublizóse en Museum Botanicum 1(20): 305. 1850.[4]

Etimoloxía

Quercus: nome xenéricu del llatín que designaba igualmente al carbayu y a la encina.

salicina: epítetu latin que significa "como'l sauce".[5]

Sinonimia
  • Cyclobalanopsis angustissima (Makino) Kudô & Masam.
  • Cyclobalanopsis salicina (Blume) Oerst.
  • Cyclobalanopsis stenophylla (Blume) Schottky
  • Quercus angustissima Makino
  • Quercus glauca var. salicina (Blume) Menitsky
  • Quercus glauca var. stenophylla Blume
  • Quercus stenophylla (Blume) Makino[6][7]

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. «Tannins and related compounds. Part 26. Isolation and structures of stenophyllanins A, B, and C, novel tannins from Quercus stenophylla». Journal of the Chemical Society, Perkin Transactions 1:  p. 163–172. 1985. doi:10.1039/P19850000163. 
  2. «Seven quinic acid gallates from quercus stenophylla». Phytochemistry 23 (11):  p. 2621–2623. 1984. doi:10.1016/S0031-9422(00)84112-6. 
  3. «Studies on the chemical components of Quercus stenophylla Makino. I. Isolation of friedelin from the leaves of Quercus stenophylla Makino» (en xaponés). Yakugaku zasshi : Journal of the Pharmaceutical Society of Japan 88 (9):  p. 1244–1245. 1968. PMID 5751298. 
  4. «Quercus salicina». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 18 d'avientu de 2013.
  5. N'Epítetos Botánicos
  6. «Quercus salicina». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-09-26. Consultáu'l 23 de xineru de 2012.
  7. «Quercus salicina». The Plant List. Consultáu'l 8 de xunetu de 2014.

Enllaces esternos

editar