Ruth Belville
Ruth Belville (5 de marzu de 1854, Greenwich – 7 d'avientu de 1943, Beddington (en) ), tamién conocida como la Dama del Tiempu de Greenwich, foi una muyer de negocios de Londres. Ella, la so madre Mary y el so padre John Henry, vendíen a la xente'l tiempu. Esto faía por aciu la sincronización de la so reló cola hora del reló del Real Observatoriu de Greenwich y depués vendiendo a la xente'l poder consultalo.[3]
Ruth Belville | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Greenwich[1], 5 de marzu de 1854[2] |
Nacionalidá | Reinu Xuníu |
Residencia | Londres |
Muerte | Beddington (en) [1], 7 d'avientu de 1943[2] (89 años) |
Causa de la muerte | intoxicación por monóxidu de carbonu[1] |
Familia | |
Padre | John Belville |
Estudios | |
Llingües falaes | inglés |
Oficiu | empresaria, horologista (es) , comerciante |
Historia
editarEl padre de Ruth Belville, John Henry Belville, creó un serviciu pa 200 veceros en 1836. Cada mañana, John Henry diba al Real Observatoriu de Greenwich, onde trabayara, y ponía el so reló n'hora col de Greenwich. De siguío, partía nel so calesa y sincronizaba los relós de los veceros, suscritos al serviciu, col suyu.[4] John Henry siguió con esti serviciu hasta la so muerte en 1856. La so vilba, Mary, fíxose cargu del negociu y siguió al so cargu hasta la so xubilación en 1892, cuando ella taba nos sos ochenta años. La fía, Ruth Belville, fíxose cargu de la empresa nesi añu,[5] hasta 1940, momentu en que la Segunda Guerra Mundial yá empezara.[3] Belville devasaba los ochenta años cuando se retiró y morrió a los 90 años.[5] El reló utilizáu pola compañía foi un John Arnold de bolsu con cronómetru, modelu Nº485/786, moteyáu "Arnold". Foi fabricáu orixinalmente pal duque de Sussex con caxa d'oru. Cuando John Henry recibir camudar a una caxa de plata porque taba esmolecíu pol posible robu d'un reló d'oru. Cuando Ruth morrió, el reló quedar na "Compañía de Reloxeros de Londres".[3]
Crítica
editarEl negociu de Belville cayó en picáu desque St John Wynne, un direutor de la Standard Time Company, punxo a la venta un serviciu d'hora per telegrafía y convirtióse nel principal competidor de Belville. Wynne fixo un discursu nel United Wards Club atacando a Belville, faciendo ver «que'l so métodu Belville taba increíblemente obsoleto», tamién suxirió que «ella usara'l so femeneidad nos negocios».[5]
El discursu foi publicáu nel periódicu The Times, pero l'artículu nun mentó a la Standard Time Company y el fechu de qu'él yera'l competidor de Belville. Arriendes de los comentarios publicaos, Belville foi increpada sobre'l so negociu y tamién sobre'l posible escándalu, que quedaba implícitu nel discursu de Wynne. Sicasí, Belville remanó la situación, convirtiéndola en publicidá y nuna medría de les ventes. Belville dixo que tou lo que fixera Wynne foi da-y publicidá gratuito.[4][5]
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: Oxford Dictionary of National Biography. Oxford Biography Index Number: 96694. Editorial: Oxford University Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2004.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 29 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 http://uh.edu/engines/epi2070.htm (n'inglés).
- ↑ 4,0 4,1 Lienhard, John H.. «Non. 2070: TIME & RUTH BELVILLE» (inglés). University of Houston: Engines of Our Ingenuity. Consultáu'l 27 de marzu de 2010.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Mendham, Trevor. «The Greenwich Time Lady» (inglés). Horology Stuff. Archiváu dende l'orixinal, el 22 de febreru de 2010. Consultáu'l 27 de marzu de 2010.
Enllaces esternos
editar