Salix purpurea
La salguera bermeya[1] (Salix purpurea) ye un arbustu de la familia de les Salicacees.
Salix purpurea salguera bermeya | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Non amenazáu | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Malpighiales | |
Familia: | Salicaceae | |
Xéneru: | Salix | |
Especie: |
Salix purpurea L. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Descripción editar
Arbustu grande, d'hasta 6 m d'altor, dacuando arborescente. Cañes fines, flexibles, de cutiu de color coloráu púrpura, glabres; biltos tienros dacuando con pilosidá esvalixada, de color coloráu a verde amarellentáu, polencos. Fueyes de 4-12 cm de llargu y aproximao 1,5 cm d'anchu, 3-10 vegaes más llargues qu'anches, llanceolaes o lliniales, más anches percima del centru; fueyes desenvueltes glabres, de color verde escuru y mates pol fai, de color verde azuláu pol viesu, con nerviu claramente visible sobremanera nel viesu; cantu foliar llisu na parte inferior, finamente dentáu na cimera; peciolu foliar d'hasta 5 mm de llargu; estípules ausentes. Les inflorescencies apaecen primero que les fueyes. Amentos masculinos d'hasta 5 cm de llargu y aproximao 1 cm d'anchu, mestos, sentaos; bráctees tectrices de color pardu coritu, más clares pola base, con pilosidá llarga pero escasa; filamentos estaminales fundíos en toa'l so llargor, ye dicir hasta la parte inferior de les anteres (por ello paez qu'esiste un solu filamentu estaminal), pilosos na base; anteres esfériques, de color púrpura enantes del floriamientu, marielles mientres ésta, y depués corites; glándula nectaria d'hasta 1/3 del llargor de la bráctea tectriz. Amentos femeninos erectos o daqué curvaos, cilíndricos, d'hasta 6 cm de llargu y 0,5-1 cm d'anchu, mestos, sentaos, ovariu ováu, de 2-3 mm de llargu, sentáu con pilosidá trupa y curtia; estilu ausente o bien curtiu; estigmes curtios, formando una cabezuela bien visible. Floriamientu primaveral.
Distribución y hábitat editar
Planta euroasiática. Distribuyida por casi toa Europa y l'oeste d'Asia. Habita dende'l llanu hasta la llende del monte, preferentemente xunto a los cursos d'agua. Nes veres, sobre suelos húmedos o encharcaos, d'arena, llimu o quixarros.
Usos editar
Emplegar pa faer cestos y en Segovia y Ávila nes procesiones y ceremonies del Domingu de Ramos. Como otres especies del xéneru ye bien rica en acedu salicílicu siendo d'aplicación como febrífugo. Enraíza bien fácilmente por estaquilla.
Taxonomía editar
Populus purpurea describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 1017, nel añu 1753.[2]
Salix: nome xenéricu llatín pal sauce, les sos cañes y madera.[3]
hastata: epítetu llatín que significa "con forma de llanza".[4]
Ver tamién editar
Nomes comunes editar
- Castellán: blima, blima coloriada, blima fina, blimal, blimal púrpura, blimal colorada, sacera, saciña, saciño, salguera, sarga, sarga colorada, sarga de xaules, sarga fina, sargatilla fina, sargatillo, sauce, sauce amargosu, sauce coloráu, sauce pa canastillos, sauce purpúreo, sauce acoloratáu, sauce coloráu, verguera, verguera blanca.
- Aragonés: blimal, sarga fina, sargas, sargueras, sargueta, tamariza ruque.[6]
Referencies editar
- ↑ URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
- ↑ Salix purpurea en Trópicos
- ↑ en Flora Vascular
- ↑ N'Epítetos Botánicos
- ↑ Salix purpurea en PlantList
- ↑ [http://www.anthos.es Proyeutu Anthos.
Bibliografía editar
- Bollinger et alii. (1990): Arbustos, Barcelona, Blume, ISBN 84-87535-15-1
- Oria de Rueda J.A. & Diez J. (2003): Guía d'Árboles y Arbustos de Castiella y Llión, Palencia, Cálamo, ISBN 84-95018-46-2
- Anonymous. 1986. List-Based Rec., Soil Conserv. Serv., U.S.D.A. Database of the U.S.D.A., Beltsville.
- Argus, G.W. 1986. The genus Salix in southeastern United States. Syst. Bot. Monogr. 9: 1–178.
- Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
- Flora of North America Editorial Committee, e. 2010. Magnoliophyta: Salicaceae to Brassicaceae. Fl. N. Amer. 7: i–xxii, 1–797.
- Gleason, H. A. 1968. The Choripetalous Dicotyledoneae. vol. 2. 655 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
- Gleason, H. A. & A.J. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
- Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i–lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
- Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). 3: 547–1115. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
- Small, J. K. 1933. Man. S.E. Fl. i–xxii, 1–1554. Published by the Author, New York. View in BotanicusView in Biodiversity Heritage Library
- Voss, E. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
Enllaces esternos editar
Wikispecies tien un artículu sobre Salix purpurea. |