San Pedro de Latarce

San Pedro de Latarce
Alministración
País	España
Autonomía	Castiella y Lleón
Provincia	provincia de Valladolid
Partíu xudicial	Medina de Rioseco
Tipu d'entidá	conceyu d'España
Alcaldesa de San Pedro de Latarce	María Mercedes Josefa de Castro Prieto
Nome oficial	San Pedro de Latarce (es)
Códigu postal	47851
Xeografía
Coordenaes	41°44′08″N 5°19′32″W / 41.735555555556°N 5.3255555555556°O
	San Pedro de Latarce San Pedro de Latarce (España)
Superficie	44.28 km²
Altitú	706 m
Llenda con	Villanueva de los Caballeros, Villardefrades, Villavellid, Castromembibre, Vezdemarbán, Belver de los Montes y Villalpando
Demografía
Población	437 hab. (2023); - 258 homes (2019); - 225 muyeres (2019)
Porcentaxe	0.08% de provincia de Valladolid
Densidá	9,87 hab/km²

San Pedro de Latarce ye una llocalidá y un conceyu de la provincia de Valladolid (Castiella y Llión, España) asitiáu na contorna de Tierra de Campos a veres del ríu Sequillo. Según l'Institutu Nacional d'Estadística, el 1 de xineru de 2012 tenía 555 habitantes.

Toponimia

Vista de les muralles del Castiellu dende la entrada del pueblu.

Esisten diverses teoríes sobre'l nome de San Pedro de Latarce, unes afirmen que'l nome de Latarce provién de Atarfe, Atarfe provién del vocablu árabe "ar-tarf" (llende), tamién pudiera ser que provenga de la pallabra llata pládanu que significa en llatín "estensa fortaleza".

Estes teoríes tienen pocu fundamentu, pos a San Pedro na Edá Media llamar San Pedro de Taraza (Sancti Petrí de Taraza). Con esi nome apaez nel Tratáu de Fresno-Llavandera.

Para Federico Wattenberg la pallabra "Taraza" tien raigañu celtibérica y refiérase a frontera. Torozos deriva de la pallabra Taraza, pudiendo ser los Montes Torozos montes de frontera, yá que a partir d'ellos topa una gran llanura como la Tierra de Campos, que la so barrera natural son los Montes Torozos.

Según el vascu-francés, Jean-Baptiste Orpustan, profesor de lliteratura vasca (Universidá de Burdeos) y espertu en toponimia, Latarce sería una alteración fonética o gráfica d'un antiguu Lakar-tz(a).

Esiste una lleenda que diz que'l nome de Latarce provién d'un Moru llamáu Tarfe que dempués de conquistar San Pedro diolu tal nome. El nome Tarfe col trescursu del tiempu tornaría al nome actual.

Historia

Ponte sobre'l ríu Sequillo, metá del sieglu XX.

Vista aérea de la llocalidá, mediaos sieglu XX.

Poblamientu d'orixe Romanu, construyíu como puestu avanzáu fronterizu nes guerres cántabres, formaba parte d'un limes asitiáu en cantu de los montes Torozos.

A principios del sieglu XIII los templarios recibíen San Pedro de Latarce tres una permuta realizada con Alfonsu IX de Llión. Llueu San Pedro pasó a ser cabeza d'una bailía de la orde del Temple, aportando a una de les sos principales posesiones na rexón.^[2] Dempués de la disolución del Temple nel sieglu XIV, los sos bienes pasaron a la Orde de San Juan.

Foi llugar fronterizu ente los reinos de Castiella y de Llión. En 1183 tuvo llugar el tratáu de Fresno-Llavandera ente'l rei de Castiella Alfonsu VIII y el de Llión Fernandu II. Según el tratáu, San Pedro quedaba so la xurisdicción del reinu lleonés. En tiempos d'Alfonsu IX de Llión, San Pedro foi donáu a la so muyer Berenguela de Castiella tres el so divorciu en 1204.

En tiempos del rei Alfonsu XI, San Pedro taba en posesión d'Alvar Núñez de Osorio priváu del rei, conde de Lemos, Trastámara y Sarria.

Nun censu del 1920 San Pedro tenía 1793 habitantes. Frutu de la migración a otres zones más industrializaes d'España, como Madrid o'l País Vascu, San Pedro vio un descensu notable de población.

Monumentos

Vista dende'l sotocoro del interior de la Ilesia de la Inmaculada Concepción.

Castiellu: caltién la muralla de formigón y cantu rodáu: ye de forma ovalada y ta n'estáu ruinosu.
Ilesia de la Inmaculada Concepción: del sieglu XVI, foi reformada nel sieglu XVIII.

Ver tamién

Referencies

↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
↑ Reglero de la Fuente, 1993.

Bibliografía

Reglero de la Fuente, Carlos M. (1993). Los Señoríos de los Montes de Torozos. Valladolid: Universidá de Valladolid. ISBN 84-7762-364-3.
Wattenberg, Federico (1961-1962). «El castellum romano de San Pedro de Latarce», Homenaje al Profesor Cayetano de Mergelina. Murcia: Universidá de Murcia.

Enllaces esternos

[4aa567f4760d292d0ff63887ec8a7625a1eb7407-1] Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.

[FOOTNOTEReglero_de_la_Fuente1993{{{c}}}-2] Reglero de la Fuente, 1993.

[1]

[2]