Somateria mollissima

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. L'éider[2] (Somateria mollissima) ye una especie d'ave anseriforme de la familia Anatidae llargamente distribuyida poles rexones costeres ártiques y subártices. Presenta un acusáu dimorfismu sexual característicu del so xéneru.

Somateria mollissima
éider
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Anseriformes
Familia: Anatidae
Xéneru: Somateria
Especie: S. mollissima
(Linnaeus, 1758)
Distribución
Distribución del eider común.
Distribución del eider común.
      Área de cría.       Área d'ivernada.
Subespecies
vease'l testu.
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Descripción

editar
 
Machu.
 
Femes.

El eider común ye'l más grande de los cuatro especies de eideres y tamién ye'l coríu de mayor tamañu d'Europa. Amás ye'l coríu nel segundu puestu tocantes a tamañu de Norteamérica, por detrás del patu criollu. Mide ente 50 y 71 cm de llargu, pesa ente 0,81 y 3,04 kg y tien un valumbu alar de 80 y 110 cm.[3][4] El pesu mediu de los machos llográu un estudiu con 22 machos del Atlánticu norte foi 2,21 kg ente que'l llográu de 32 femes foi de 1,92 kg.[5] Carauterízase pol so gran picu en forma de cuña y colos llaterales cubiertos por plumes hasta más de la metá del so llargor. Presenta un notable dimorfismu sexual. El machu ye inconfundible col so plumaxe negru y blancu y la so nuca verde. Los sos partes cimeros y pechu son blancos, salvo'l so pileu, obispillo y cola que son negros como les partes inferiores, y la so nuca que ye de color verde claru. Tamién los sos les plumes primaries y secundaries son negres. El so picu amarellentáu. La fema ye de color pardu escuru llistáu, pero puede estremase fácilmente del restu de les femes de coríu pol so tamañu y la forma de la so cabeza. Los machos en clise tamién se vuelven pardos.anque caltienen parte del blancu de les sos ales.

El machu emite llamaes de tipu «ah-ooo», ente que la fema emite gazníos roncos.

Los machos de les subespecies d'Europa, l'este de Norteamérica y Asia/oeste de Norteamérica estremar por pequeñes diferencies nel color del plumaxe y el picu.

Taxonomía

editar

El eider común foi descritu científicamente por Carlos Linneo en 1758 na décima edición de la so obra Systema naturae, col nome de Anas mollissima,[6] que significa «patu suavísimo». Darréu foi treslladáu al xéneru Somateria, creáu por William Elford Leach en 1819.[7]

 
Machu en clise.

Reconócense seis subespecies:[8][7]

Comportamientu

editar
 
Migren de les mariñes ártiques a les templaes.
 
Los niales de eider tán forraos de nidiu plumón.

El eider común bucia pa buscar alimentu. Aliméntase de crustáceos y moluscos, y los moxones son la so comida favorita. Los eideres tráguense los moluscos enteros, el so concha ruempen l'el so monizuela y son escretaes. Cuando come cámbaros arrínca-yos les pinces y les pates y tragar d'igual forma.

Los eideres críen colonialmente. Añera n'islles costeres en colonies que bazcuyen ente los 100 hasta los 10.000-15.000 individuos.[9] Les femes con frecuencia amuesen un altu grau de filopatría, y tornen a criar a la mesma islla onde nacieron. Esto trai a un altu grau de rellación ente los individuos qu'añeren na mesma islla y desenvuélvense estructures sociales femenines basaes nel parentescu.[10] Esta rellación probablemente desempeñen un papel na evolución del comportamientu de cría cooperativa ente los eideres. Exemplos d'estos comportamientos la puesta de güevos nos niales de femes emparentaes y la formación de guarderíes,[11] onde les femes de eideres comparten les xeres de cuidu de les críes.[12]

Les femes de eider constrúin el so nial cerca del mar y anubrir col famosu y finu plumón de eider, que s'arrinquen del so pechu y banduyu. Esti plumón recoyóse tradicionalmente pa rellenar almaes y edredones.

Referencies

editar
  1. BirdLife International (2012). «Somateria mollissima» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3. Consultáu'l 3 de marzu de 2015.
  2. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  3. Ficha sobre la especie en The Cornell Lab of Ornithology (2011).
  4. Ogilvie & Young, Wildfowl of the World. New Holland Publishers (2004), ISBN 978-1-84330-328-2
  5. CRC Handbook of Avian Body Masses, 2nd Edition by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (2008), ISBN 978-1-4200-6444-5.
  6. Caroli Linnæi. Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classses, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis Editio decima reformata 1758, Holmiæ, Impensis direct. Laurentii Salvii (Salvius publ.) p. 124.
  7. 7,0 7,1 Peterson, A. P. Zoonomen. Zoological Nomenclature Resource - Anseriformes
  8. Frank Gill y David Donsker. Screamers, ducks, geese & swans. IOC World Bird List versión 5.1.
  9. Chapdelaine, G., P. Dupuis and A. Reed. 1986a. Distribution, abondance at fluctuation des populations d'eider à duvet dans l'estuaire et le golfe du Saint-Laurent. Pp. 6–19 in Eider ducks in Canada (A. Reed, ed.). Canadian Wildlife Service Report Series non. 47, Ottawa, ON.
  10. McKinnon, L., H. G. Gilchrist, and K. T. Scribner. 2006. Genetic evidence for kin-based female social structure in common eiders (Somateria mollissima). Behavioral Ecology 17:614-621.
  11. Andersson, M. and P. Waldeck. 2007. Host-parasite kinship in a female-philopatric bird population: evidence from relatedness trend analysis. Molecular Ecology 16:2797-2806.
  12. Öst, Markus, Colin W. Clark, Mikael Kilpi, and Ron Ydenberg, "Parental effort and reproductive skew in coalitions of brood-rearing female common eiders." The American Naturalist: xineru de 2007

Enllaces esternos

editar