Papa Xuliu II
Xuliu II (5 d'avientu de 1443, Albisola Superiore (es) 
– 21 de febreru de 1513, Roma) foi'l papa nᵘ216 de la Ilesia católica, de 1503 a 1513. Conózselu como "El Papa guerreru" pola intensa actividá política y militar del so pontificáu.
.svg){kind=small}
Mandó reedificar la Basílica constantiniana, onde taben sepultaos los restos mortales del apóstol Pedru, erixendo l'actual Basílica de San Pedru. Foi mecenes y proteutor de grandes artistes, como Michelangelo y Rafael Sanzio.
Primeros años
editarGiuliano della Rovere yera sobrín del papa Sistu IV. Foi educáu colos franciscanos a instancies de so tíu, que lu tomó baxo la so proteición y más sero lu unvió a un conventu en La Pérouse onde realizaría los sos estudios superiores. En 1471, poco depués de que so tíu se convirtiera en papa, ye nomáu obispu de Carpentras, Francia. Nesi añu foi eleváu a la dignidá de cardenal. Con so tíu como papa, algama una gran influencia, recibiendo hasta ocho obispaos (ente ellos los de Lausanne y Coutances) y l'arzobispáu d'Avignon. En 1480 ye unviáu a Francia en calidá de legáu pontificiu y permanez ellí cuatro años. Demuestra tal habilidá que bien ceo algama gran influencia dientro del colexu cardenaliciu, influencia que medra tovía más baxo'l papáu d'Inocenciu VIII, socesor de Sistu IV en 1484.
Giuliano tuvo varios fíos, pero la única n'algamar la edá adulta foi Felice della Rovere, nacida en 1483 frutu de la so rellación cola aristócrata romana Lucrezia Normanini [4]. Poco después del nacimientu de Felice, Giuliano arregla'l matrimoniu de Lucrezia con Bernardino de Cuspis, maestro di casa del primu de Giuliano, el cardenal Girolamo Basso della Rovere.
Ascensu al poder
editarDella Rovere tenía un gran rival en dientro del colexu cardenaliciu, el cardenal Rodrigo Borgia, más sero papa Alexandru VI (1492–1503) a la muerte d'Inocenciu VIII. Della Rovere, que tamién aspiraba a ser papa, acusa a Borgia de ser elixíu mediante simonía y gracies a un acuerdu secretu col cardenal Ascanio Sforza. Depués d'esta disputa, abellúgase de la ira d'Alexandru VI n'Ostia y meses más sero marcha pa París, onde afala al rei Carlos VIII (1483–98) a intentar la conquista de Nápoles. Acompañando al xoven rei na so campaña militar, entra con él en Roma y trata de convocar un conceyu qu'investigue les aiciones del papa Alexandru VI y, eventualmente, lu deponga. Por contra, el papa Alexandru ganárase'l favor d'un ministru del rei francés, Briçonnet, al ufierta-y la dignidá de cardenal, colo que consigue detener les maquinaciones del so enemigu.
Alexandru VI muerre en 1503 por mor probablemente de la malaria, anque s'especula que pudo ser envenenáu. El so fíu, César Borgia, tamién cai enfermu per eses feches. El cardenal Piccolomini de Siena ye consagráu como nuevu papa baxo'l nome de Píu III, anque Della Rovere nun sofitaba esta candidatura. De cualquier forma, el vieyu Piccolomini muerre poco depués. Della Rovere ye elixíu finalmente papa baxo'l nome de Xuliu II el 31 d'ochobre de 1503 nel cónclave más breve de la historia, de tan sólo unes poques hores de duración. Consiguió 35 de los 38 votos posibles, incluyíos los de los 11 cardenales españoles que, desapaecíu Alexandru VI, tovía obedecíen les órdenes del so fíu César.
Papáu
editar
La figura de Xuliu II, guerreru, políticu, estratega, maquinador, absolutista y maquiavélicu aseméyase más a la d'un monarca del so tiempu qu'a la del líder d'una relixón. Enemigu implacable de los Borgia, contempló impotente cómo Alexandru y César vaciaben el patrimoniu de los Estaos Pontificios y s'apropiaben de los sos territorios a títulu personal. Dedicaría grandes esfuercios a lo llargo del so mandatu a recuperar pa la Ilesia los feudos que-y fueren arrebatos, intentando unificar toa Italia baxo la direición del Vaticanu. A lo llargo del so pontificáu creóse la Guardia Suiza Pontificia.
| Predecesor: Píu III |
 1503 - 1513 |
Socesor: Lleón X |
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: BeWeb. Data de consulta: 4 agostu 2020. Identificador BeWeb de persona: 29.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Catholic-Hierarchy.org. Identificador Catholic Hierarchy de persona: rov. Data de consulta: 19 ochobre 2020. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ [1]
