Ípsilon Sagittarii
Ípsilon Sagittarii o Upsilon Sagittarii (υ Sagittarii / υ Sgr / 46 Sagittarii) ye un sistema estelar na constelación de Saxitariu de magnitú aparente +4,58. Alcuéntrase a 1800 ± 225 años lluz del Sistema Solar.
Ípsilon Sagittarii | ||
---|---|---|
Datos d'observación (Dómina J2000.0) | ||
Constelación | Saxitariu | |
Ascensión reuta (α) | 19h 21min 43,62s | |
Declinación (δ) | -15º 57’ 18,'6’’ | |
Mag. aparente (V) | +4,58 | |
Carauterístiques físiques | ||
Clasificación estelar | AI | |
Masa solar | 8 - 10 M☉ | |
Radiu | (18 - 28 R☉) | |
Magnitú absoluta | -4,03 | |
Lluminosidá | 7.200 - 18.000 L☉ | |
Temperatura superficial | 12.600 K | |
Astrometría | ||
Velocidá radial | +8,9 km/s | |
Distancia | 1800 ± 225 años lluz | |
Paralax | 1,83 ± 0,23 mas | |
Referencies | ||
SIMBAD | enllaz | |
Otres designaciones | ||
46 Sagittarii / HD 181615 / HR 7342 / HIP 95176 / SAO 162518 | ||
[editar datos en Wikidata] |
Ípsilon Sagittarii ye una estrella binaria que foi clasificada como B2V+A2I, F2+B8 o B0I.[1][2] Güei, créese que lo que se repara ye la componente visible del sistema, una superxigante de tipu espectral A; amás, la clase espectral paez variar a lo llargo del tiempu. Con una temperatura efectivo de 12.600 K, les carauterístiques físiques d'esta estrella nun son bien conocíes. Puede tener una lluminosidá ente 7.200 y 18.000 soles y un radiu ente 18 y 28 radios solares. Tocantes a la so masa, ésta envalórase ente 8 y 10 vegaes la del Sol.[3]
Completaría'l sistema una compañera invisible —reparada nel ultravioleta— que'l so rellumu ye unes 100 vegaes inferior al de la superxigante. Sicasí, esta estrella non visible paez ser un 60% más masiva que la visible. Per otra parte, el sistema ta arrodiáu per una envoltura o discu, lo que da llugar a la incertidume nel tipu espectral y provoca la variación d'ésti col tiempu.[3]
El periodu orbital d'esta binaria ye de 137,9 díes y la separación media ente los dos componentes ye de 1,25 UA. Ye una binaria eclipsante que'l so rellumu varia 0,08 magnitúes.[4] D'especial interés ye la so peculiar composición química. Ye una estrella bien deficiente en hidróxenu y, en contrapartida, bien rica en heliu según en carbonu y nitróxenu. Piénsase que dicha composición ye la resultancia de que la superxigante perdió una parte importante de les sos capes esternes y de que ta fuertemente aburuyada pola atraición gravitatoria de la masiva compañera invisible. La tresferencia de masa de la superxigante escontra la so compañera provoca'l tracamundiu que se repara nel so espectru.[3]
Referencies
editar