Acer spicatum
El Acer spicatum (pládanu de monte) ye una especie de pládanu nativu del nordeste d'América del Norte dende la rexón de Saskatchewan de Terranova, hasta'l sur de Pennsylvania. Tamién crez más al sur, nos altos montes del cordal d'Apalaches, al norte de Georgia (Estaos Xuníos).
Descripción
editarTrátase d'un arbustu caducifoliu o pequeñu árbol d'hasta 3.8 m d'altor, formando una corona d'espardimientu con un tueru curtiu y cañes delgaes. Les fueyes son opuestes y simples, d'ente 6 y 10 cm de llargu y d'anchu, con 3 o 5 lóbulos pocu fondos y anchos. Son gruesos ya irregularmente dentaos con una nidia superficie de bellu verde, y la so parte inferior peluda. Les fueyes vuélvense marielles brillosa a colloráu na seronda, sosteníes por tarmos delgaos polo xeneral más llargu que la fueya. La corteza ye delgada, gris-marrón, y nidiu de primeres, pero cada vegada más escamoses. El frutu ye un par de Sámaras acolorataes, de 2-3 cm de llargu, con vencimientu a finales de branu o empiezos de seronda.
Hábitat
editarEsti árbol habita nel monte húmedu, con suelos ricos y bien drenaos nes fasteres predreses y a lo llargo de los regueros. Tamién crez en ribayos, cantiles, montes y banzaos. Mientres la socesión ecolóxica, esta especie coloniza'l sotobosque formáu poles especies pionera yá muertes.
Usos
editarEl so Cazumbre ye una fonte d'azucre y puede fervese pa faer xarabe de pládanu. La corteza contién taníns, que s'utilicen nel curtido del cueru. Los pueblos indíxenes producíen fervinchos con ramines nueves pal tratamientu de la irritación de los güeyos, amás faíen cataplasmes con rodajas de raigañu cocíu. Tamién se diz que s'usa pa solliviar el estrés nes muyeres.[1]
Taxonomía
editarAcer spicatum describióse por Jean-Baptiste Lamarck y espublizóse en Encyclopédie Méthodique, Botanique 2(1): 381. 1786.[2]
Acer: nome xenéricu que procede del llatín ǎcěr, -ĕris = (afiláu), referíu a les puntes carauterístiques de les fueyes o a la durez de la madera que, supuestamente, utilizar pa fabricar llances. Yá citáu en, ente otros, Pliniu'l Vieyu, 16, XXVI/XXVII, refiriéndose a unes cuantes especies de Pládanu.[3]
spicatum: epítetu llatín que significa "n'espigues".[4]
- Acer dedyle Maxim.
- Acer montanum W.T.Aiton
- Acer parviflorum Ehrh.
- Acer pumilum W.Bartram
- Acer spicatum f. roseocarpum A.E.Murray
- Acer spicatum f. rugosum Schwer.
- Acer striatum Du Roi[5]
Ver tamién
editarReferencies
editarBibliografía
editar- Little, Elbert L.National Audubon Society Field Guide to North American Trees: Rexón Oriental. Nueva York: Alfred A. Knopf, Inc., 1980ISBN 0-394-50760-6.
- Bailey, L.H. & E.Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
- Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
- Gleason, H. A. 1968. The Choripetalous Dicotyledoneae. vol. 2. 655 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
- Gleason, H. A. & A.J. Cronquist. 1991. Man. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
- Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i–lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
- Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). 3: 547–1115. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
- Small, J. K. 1933. Man. S.E. Fl. i–xxii, 1–1554. Published by the Author, New York. View in BotanicusView in Biodiversity Heritage Library
- Voss, E. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Acer spicatum.
| Wikispecies tien un artículu sobre Acer spicatum. |
- USDA Plants Profile: Acer spicatum
- borealforest.org Archiváu 2011-05-25 en Wayback Machine
- Shrubs of the Northwoods Archiváu 2005-11-27 en Wayback Machine
- Plants For A Future
- Acer spicatum images at bioimages.vanderbilt.edu Archiváu 2009-11-03 en Wayback Machine
- Winter ID pictures
Datos: Q762435- Multimedia: Acer spicatum
Especies: Acer spicatum
