Boulogne-Billancourt

Boulogne-Billancourt
Alministración
País	Francia
Organización territorial	Francia metropolitana
Rexón	Islla de Francia
Departamentu	Altos del Sena (es)
Distritu	distrito de Boulogne-Billancourt (es)
Tipu d'entidá	comuña de Francia
Alcalde de Boulogne-Billancourt (es)	Pierre-Christophe Baguet
Nome oficial	Boulogne-Billancourt (fr)
Nome llocal	Boulogne-Billancourt (fr)
Códigu postal	92100
Xeografía
Coordenaes	48°50′07″N 2°14′29″E / 48.8353°N 2.2414°E
	Boulogne-Billancourt Boulogne-Billancourt (Francia)
Superficie	6.17 km²
Altitú	40 m y 28 m
Llenda con	París, Issy-les-Moulineaux, Meudon, Sèvres y Saint-Cloud
Demografía
Población	119 808 hab. (1r xineru 2021); - 56 386 homes (2017); - 63 685 muyeres (2017)
Porcentaxe	100% de distrito de Boulogne-Billancourt (es)
Densidá	19 417,83 hab/km²
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00 (horariu estándar); UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes	Neukölln (es) , Anderlecht, Zaandam, Marino (es) , Pančevo (es) , Hammersmith, Susa (es) , Irving, Ra'anana y Guang'an
	boulognebillancourt.com

Boulogne-Billancourt ye una llocalidá y comuña (conceyu) de Francia, na rexón d'Islla de Francia (Île-de-France), departamentu d'Altos del Sena (Hauts-de-Seine), capital del distritu del so nome. Ye'l chef-lieu de tres cantones: Boulogne-Billancourt-Nord-Est, Boulogne-Billancourt-Nord-Ouest y Boulogne-Billancourt-Sud.

Ta integrada na Communauté d'agglomération Grand-Paris-Seine-Ouest que ye'l frutu de la fusión de la Communauté d'agglomération Val de Seine y la Communauté d'agglomération Arc de Seine. Ta allugada al suroeste de la ciudá de París, ciudá cola que llenda al norte al traviés del Monte de Boulogne y al este col distritu 16.

Hasta 1924 denominábase Boulogne-sur-Seine; nesi momentu camudó'l nome pa reflexar la pujanza del barriu de Billancourt, qu'absorbiera en 1860. El nome de Boulogne deber a Notre-Dame de Boulogne la Petite, la ilesia que fizo construyir Felipe IV n'honor de la virxe del santuariu de Boulogne-sur-Mer mientres el sieglu XIV; la llocalidá llamábase entós Menuls-lès-Saint-Cloud y yera un pequeñu pueblu.

Con una población de más de 110.000 habitantes, Boulogne-Billancourt ye la ciudá más poblada del departamentu y de la totalidá de Ile-de-France, quitando al propiu París. Ye un centru económicu importante, llar de miles d'empreses; ye'l segundu centru rexonal pa l'actividá empresarial, a bastante distancia de París. La so renta per cápita ye la segunda más alta de Île-de-France y de Francia (tres la cercana Neuilly-sur-Seine). Tien una vivienda de marcada heteroxeneidá, que van dende los elegantes edificios d'estilu Haussmann, nel norte, a la vivienda más moderna construyida na antigua zona industrial de Billancourt, al sur.

Culturalmente, la edá d'oru de Boulogne-Billancourt foi ensin dulda el periodu d'enteguerres de los años trenta, entós tenía unu de los patrimonios arquiteutónicos más importante de Francia. Mientres la primer metá del sieglu XX va convertise tamién na ciudá de cine, y nun importante polu industrial onde se fabricaben motores d'avión y agospiábase tamién la fábrica d'automóviles más importante de la compañía Renault, dicha fábrica cerró en 1992 y foi cuasi dafechu baltada en 2000, siendo -oxetu de numberosos alderiques y proyeutos de reurbanización.

Anguaño agospia la sede social de delles grandes empreses franceses ente les que destaquen, ente otres, amás de la de la Renault, la del Grupu Carrefour (comerciu), la de La Française des Jeux (el monopoliu estatal de llotería), la Vallourec (conglomeráu siderúrxicu), la de Cegedim (salú), la de Neuf Cegetel (telecomunicaciones), la del Grupu Boursorama (banca, propietarios n'España de Self Bank), la de Yoplait (lácteos) y una parte importante de les principales empreses del grupu Bouygues: en concretu les sos divisiones inombiliara, de telecomunicaciones y de televisión TF1.

Xeografía

Boulogne-Billancourt ye una comuña asitiada al oeste de París. Llenda al sur y al oeste por un meandro del Sena, al este pol distritu 16 de París y al norte pol Bois de Boulogne (que forma parte de París). El so allugamientu nel trayeutu ente'l palaciu del Louvre y el de Versalles ta nel orixe del so desenvolvimientu. Anguaño, sigue'l so desenvolvimientu gracies a la so posición entemedia na exa norte-sur ente los polos económicos de La Défense y Vélizy-Villacoublay.

Al suroeste de la ciudá, atópase la islla de Seguin, antigua sede histórica de Renault y símbolu del pasáu industrial de Boulogne. El conceyu cunta amás con 33,44 hectárees d'espaciu verde, de les cualos cuasi la metá pertenecen al parque Edmond-de-Rothschild (15 hai), allugáu nel noroeste de la comuña.

En 1860, la ciudá de París absorbió'l territoriu de les antigües comuñes que taben dientro de les fortificaciones de Thiers. La parte de les antigües comuñes de Auteuil y Passy asitiada fuera de la llinia de defensa foi asignada entós a Boulogne-Billancourt en compensación pola perda de la mayor parte de Longchamp, espropiada pa faer un hipódromu y xunida al Monte de Boulogne.

Comuñes estremeres

Noroeste: Saint-Cloud	Norte: París (Monte de Boulogne)	Nordeste: París (Distritu XVI, Auteuil y Passy)
Oeste: Saint-Cloud		Este: París (Distritu XV, Grenelle)
Suroeste Sèvres	Sur: Meudon	Sureste: Issy-les-Mouliniaux

Xeoloxía y relieve

La superficie del conceyu ye de 617 hectárees; l'altitú varia de 28 a 40 metros.

Boulogne-Billancourt carauterizar pola presencia d'una llanura baxa arrodiada pol Sena. El suelu componer de sable, ábanu y grava, polo que nun ye aptu pal cultivu, la presencia d'agües fondes dexaba cavar pozos. La so escasa altitú espunxo a esta zona a importantes llenes, como la de 1910.

Clima

Al igual que'l de París y los departamentos de la "pequeña corona", el clima de Boulogne-Billancourt ye de tipu oceánicu semicontinental (tamién denomináu «clima de transición») al atopase alloñada de la mariña. La estación meteorolóxica de referencia más utilizada pa Boulogne-Billancourt ye la de Paris-Montsouris, asitiada relativamente cerca, al sur de Paris.

Les temperatures son daqué inferiores a les de París, el fríu ye bastante intensu ente avientu y febreru. Les precipitaciones son daqué abondoses anque non escesives sumando 641,6 mm añales; mayu destacar por ser el so mes más lluviosu. Les temperatures máximes medies son nidies y algámense nos meses de branu.

**Datos de la estación de Paris-Montsouris axenciaos ente 1961 y 1990**^[3]^[4]
Mes	Ene	Feb	Mar	Abr	May	Jun	Jul	Ago	Sep	Oct	Nov	Dic	Añu
Temperatura mínimo mensual (°C)	2,0	2,6	4,5	6,7	10,1	13,2	15,2	14,8	12,6	9,4	5,2	2,9	8,3
Temperatura medio mensual (°C)	4,2	5,3	7,8	10,6	14,3	17,4	19,6	19,2	16,7	12,7	7,7	5,0	11,7
Temperatura máximo mensual (°C)	6,3	7,9	11,0	14,5	18,4	21,6	23,9	23,6	20,8	16,0	10,1	7,0	15,1
Precipitación media mensual (mm)	55.0	45.4	52.2	49.5	62.0	53.2	58.3	46.0	52.9	54.9	57.0	55.1	641.6

Tresporte y comunicaciones

Nel centru de la ciudá los llugares meyor coneutaos pelos medios de tresporte son la plaza Marcel-Sembat y el conceyu. Nes sos zones más esteriores destaquen Pont de Billancourt al sur, Pont de Sèvres y Pont de Saint-Cloud al oeste, l'encruz de los Anciens-Combattants (Porte de Boulogne) Norte y el Porte de Saint-Cloud al este.

La ciudá ta coneutada con París por aciu dos linia de París Métro:

Llinia 9 (estaciones Marcel Sembat, Billancourt y Pont de Sèvres)
Llinia 10 (estaciones Boulogne - Pont de Saint-Cloud y Boulogne - Jean Jaurès).

Amás, ta coneutada a la ciudá de París y la so contorna por 20 llinies d'autobús de la empresa de tresporte públicu RATP y por 10 d'otres compañíes. En concretu tien los siguientes servicios:

llinies 52, 72, 123, 126, 160, 169, 171, 175, 179, 189, 241, 289, 291, 389, 426, 467 y de la rede de bus SUBB RATP;
llinies 40 y 42 de la rede d'autobuses Phébus;
llinies 15 y 17 de la empresa de tresporte Hourtoule;
llinia 460 de la planta de Transdev en Nanterre;
llinia 39.34 de la empresa de tresporte SAVAC;
llinies N12, N61 y N145.

Ente les sos carreteres destaquen, al norte, l'autopista A13, que conduz a Normandía y la carretera nacional a los muelles, que xune la carretera Georges-Pompidou dende'l sur a la N 118 hasta la ponte De Sèvres.

Nes instalaciones portuaries fluviales de Boulogne camúdense alredor de tres millones de tonelaes de mercancíes cada añu, equivalentes a 150.000 camiones. El puertu de los Estudios, nel cai de Point-du-Jour, sirve como muelle pa cruceros nocherniegos. Nel puertu de Boulogne, nel cai de Alphonse -y Gallu, agües embaxo de la ponte de Sevres, allúgase un centru de deportes náuticos.

Historia de Boulogne-Billancourt

A principios del sieglu XIV, yera un pequeñu pueblu dedicáu a la viticultura que se constituyera sobre una antigua aldega maderera y que recibía'l nome de Mesnuls-lès-Saint-Cloud. Taba nuna zona de camín utilizada polos pelegrinos que diben visitar el Mont Valérien, tenía nes sos proximidaes la vieya ponte de madera de Saint-Cloud, que databa del añu 841. En 1330 el rei Felipe IV de Francia fixera construyir, sobre un terrén vencíu pola abadesa de Montmartre, una ilesia dedicada a la virxe de Boulogne-sur-Mer, que daquella yera un importante llugar de pelegrinación, dicha ilesia denominóse Notre-Dame de Boulogne la Petite. Por cuenta de ello'l pueblu constituyir por primer vegada como parroquia independiente y pasa a denominase pasu ente pasu Boulogne-la-Petite, el territoriu había estáu controláu pola abadía de Montmartre dende 1134.

A partir de 1528 Boulogne espolleta gracies a la construcción del Castiellu de Madrid (entós llamáu de Boulogne) por orde de Francisco I y la so posterior influyencia; produzse amás escontra 1548 la reactivación de la zona como centru de producción maderera a iniciativa del rei Enrique II.

Mientres los años 1660 , Lluis XIV crea una carretera asfaltada, que ye l'actual avenida Jean Baptiste Clément. Boulogne convertir nun puntu de parada pa los cortesanos de Saint-Cloud y Versalles, llocalidaes que se conecten alredor de 1685 al traviés d'otra nueva carretera, l'actual Rue du Vieux Pont de Sèvres, y una nueva ponte. La llocalidá convertir nun satélite de Versalles que se beneficia del tránsitu de persones producíu poles "vacaciones perpetues" la Corte ente Rambouillet y Marly, llugares de prestar del Rei. La pequeña parroquia crez a lo llargo de la primer cai, y la so población algama en 1717 los 1200 habitantes, cifra que se va triplicar nes feches previes a la revolución.

Planu de Boulogne-la-Petite y Billancourt de 1740

Tres la creación del conceyu en 1790, el pueblu creció de la vera derecha del Sena propiedá Saint Cloud y adoptó el nome de Boulogne-sur-Seine. Daquella siguía siendo una llocalidá de tamañu relativamente pequeñu pero yá superaba en tamañu a llocalidaes qu'antaño fueren muncho más importantes, como Saint Cloud o Meudon, que güei son comuñes, tamién bastante poblaes, del Distritu de Boulogne-Billancourt.

En 1815, Boulogne queda implicada na batalla de Rocquencourt y el so monte ye esfarrapáu.

París y los departamentos del aniellu interior, Boulogne-Billancourt, señaláu en colloráu atiesta al oeste cola capital de Francia; el Monte de Boulogne, en verde, pertenez anguaño a la ciudá de París

La so configuración actual ye resultáu de la reordenación territorial de París y la so contorna de 1860; en 1924 camudóse'l nome de la comuña a Boulogne-Billancourt, reflexando la fusión que se produxera col territoriu de Billancourt, biforcáu en 1860 d'Auteuil y anexonáu a Boulogne. Pela so parte París incorporaba les vecines llocalidaes de Passy, Chaillot y la parte principal d'Auteuil, y tamién el Monte de Boulogne, que magar el so nome, pertenez en realidá, de magar, a la ciudá de París.

La fábrica de los hermanos Renault

En 1870 por cuenta de los combates que formaron parte del Sitiu de París (1870-1871) dientro de la guerra con Prusia, Boulogne quedó arruináu.

À partir de 1880, toa una xeneración d'inventores y pionereos, Étienne-Jules Marey, Henry Kapférer, Robert Esnault-Pelterie, Louis Blériot, Gabriel Voisin, convierte'l territoriu nun llugar de zaragatera modernidá, que se concreta na conversión nun centru mundial de referencia en fotografía gracies a Albert Kahn o en pola producción de cine del Estudio Eclís; coles mesmes un intensu procesu de industrialización remata nes fábriques d'aviones Farman, futura Air France, y de 'automóviles Salmson o Renault, que convierte la zona de Billancourt nos años 1970 nel centru de l'actividá industrial francesa y en corazón del sindicalismu obreru.

L'esfuerzu de la I Guerra Mundial convierte'l sur y suroeste de Boulogne nuna gran zona industrial, a la llegada de la paz estes industries llanzar a la conquista de los mercaos globales. Anque sigui calteniendo l'elegante barriu del Parque de los Príncipes, Boulogne convertir nun barriu obreru d'acoyida pa socesives inmigraciones.

Estos dos periodos supunxeron una enorme esplosión demográfica gracies a la cual algamaba, en 1921 los 68.000 habitantes y quince años dempués, en 1936, los 97.000 habitantes.

So los auspicios d'arquiteutos como Faure-Dujarric, Le Corbusier, Lurçat, Mallet-Stevens, Niermans, Pingusson, Terry, Wybo oPerret, la ciudá vive nos años 1930, una edá d'oru, entá perceptible a día de güei dende la cai. Tamién moraben en Boulogne naquella dómina dos grandes pintores d'orixe estranxeru: Marc Chagall y Georges Sabbagh.

Monumentos, museos y edificaciones relevantes

Notre-Dame de Boulogne.

Sinagoga de Boulogne-Billancourt.

El château Rothschild foi una de les cases más belles de Francia y el parque unu de los más visitaos d'Europa.

Jardín Albert Kahn, área xaponesa

Cinco edificios destaquen especialmente na ciudá:

La ilesia de Notre-Dame-des-Menús, del sieglu XIV, declarada monumentu históricu en 1862.
La sinagoga de Boulogne-Billancourt, declarada monumentu históricu en 1986. La so construcción foi financiada por Edmond de Rotschild ya inauguróse en 1911.
El Hôtel de ville de Boulogne-Billancourt, construyíu nos años 30 y declaráu monumentu históricu en 1975. Ta allugáu nel nᵘ26 de l'avenida André-Morizet, en plenu centru de la ciudá.
El Château Rothschild, castiellu-palaciu construyíu pol banqueru Jean de Rotschild construyíu ente 1855 y 1861. Arruináu na II Guerra Mundial polos nazis y estropiada seriamente polos americanos.
La ilesia de San Nicolás, pequeña ilesia ortodoxa construyida por rusos blancos escontra 1927 con fondos recaldaos ente los trabayadores rusos de la Renault, foi destruyida polos aliaos en 1943 y reconstruyida en parte en 1960. Nun se remató la so reconstrucción hasta 2003.

Ente los museos destaquen los siguientes:

Museo Albert-Kahn, qu'alluga les coleiciones d'Albert Kahn, sol títulu Archíves-yos de la Planète qu'axunta 72 000 fotografíes de placa autocroma del periodu 1909-31, según 4000 fotografíes en blancu y negru y cientos d'hores de película. La zona axardinada data de 1894-1910, y reflexa la cultura de los distintos países nos sos diversos aspeutos. L'archivu contién unes 600 fotografíes d'Ávila, Bilbao, Burgos, Córdoba, Granada, Lleón, Santiago de Compostela, Segovia, Sevilla, Toledo, y otros llugares de la península ibérica.
Muséu Paul Belmondo, escultor y padre del actor Jean-Paul Belmondo y del productor de cine Alain Belmondo quien dexaron una perimportante cantidá de pieces al muséu que s'alluga nel château Buchillot (sieglu XVIII) inscritu como monumentu históricu en 1951.
Muséu-xardín Paul-Landowski,^[5] asitiáu nel númberu 14, rue Max-Blondat de Boulogne-Billancourt, nel sitiu qu'ocupó'l taller del escultor, onde trabayó hasta la so muerte en 1961.
La biblioteca Marmottan, inscrita como monumentu históricu en 1984, ye un muséu abiertu al públicu que destaca pola documentación que tien del periodu napoleónicu.
El muséu Renault, allugáu nun edificiu del sieglu XIX allugáu nel nᵘ27 de la rue des Abondances, consagráu a la figura de Louis Renault, a les participaciones en carreres de Renault, a la so aición social y a los desarrollos ya inventos de Renault, cuantimás los de Pierre Bézier.
El Muséu de los Años Trenta, ta especializáu n'oxetos artísticos ya industriales de la década de 1930, y atópase nel Espaciu Landowski nel nᵘ8, de la Avenue André-Morizet

Cine y televisión en Boulogne-Billancourt

La ciudá agospió los Paris-Studio-Cinema, fundaos en 1922 y que tuvieron n'activu hasta 1992, fecha del so zarru, siendo baltaos en 1993; el primer nome d'estos estudios foi Studio-usine Eclís (1922-1926) depués camudóse'l so nome al d'Estudios de Billancourt, p'adoptar el nome final de Paris-Studio-Cinema que caltuvieron hasta la so final. La ciudá entá agospia los Estudios de Boulogne, fundaos en 1941 y allugaos na avenida Jean-Baptiste-Clément. Dende 1992 agospia tamién la sede de TF1 la principal canal de Francia, anguaño priváu.

Ente les películes más renombraes filmaes nesta ciudá pueden citase: Napoleón (Abel Gance, 1927), La pasión de Xuana d'Arcu (Carl Theodor Dreyer, 1928), Un perro andaluz y La Edá d'Oru (Luis Buñuel, 1929 y 1930), La Golfa (Jean Renoir, 1931), Fantômas (Paul Fejos, 1932), Madame Bovary (Jean Renoir, 1933), Golgotha (Julien Duvivier, 1935), La gran ilusión (Jean Renoir, 1937), Hôtel du Nord (Marcel Carné, 1938). Esta brillosa etapa ye atayada pola invasión alemana, hasta 1941 nun se volver# a entamar la producción, que nun recupera la so capacidá plena hasta aproximao 1949.

A partir d'esa fecha ruédense numberoses películes, destacando les siguientes: Los amantes de Verona (André Cayatte y Jacques Prevert, 1949), Juliette o La llave de los suaños (Marcel Carné, 1951), El Prestar y Madame de... (Max Ophüls, 1952 y 1953), Les vacaciones del Sr. Hulot (Jacques Tati, 1953), Nun tocar la pasta (Jacques Becker, 1954), Les aventures de Edmundo Dantés (Robert Vernay, 1954), Les Grandes Manœuvres (René Clair, 1955), Almes perverses (Julien Duvivier, 1956), Love in the Afternoon, (Billy Wilder, 1957), Los amantes de Montparnasse (Jacques Becker, 1958), The Roots of Heaven (John Huston, 1958), Los güeyos ensin cara (Georges Franju, 1960), Knock (Guy Lefranc, 1958), Los primos (Claude Chabrol, 1959), Paris Blues (Martin Ritt, 1961), Fanny (Joshua Logan, 1961), The Longest Day (Ken Annakin, 1962), El Procesu (Orson Welles, 1962), Charada (Stanley Donen, 1963), Topkapi (Jules Dassin, 1964), Cómo robar un millón y... (William Wyler, 1966), La hora 25 (Henri Verneuil, 1967), L'exércitu de les solombres y Círculu Colorado (Jean-Pierre Melville, 1969 y 1970), India Song (Marguerite Dures, 1975), Chacal y Julia (Fred Zinnemann, 1973 y 1977), L'últimu metro (François Truffaut, 1980), Mélo, Alain Resnais, 1986), The Unbearable Lightness of Being (Philip Kaufman, 1988).

Demografía

Siendo denomada orixinalmente "la pequeña Boulogne" (por comparanza a Boulogne-sur-Mer), la llocalidá ampliar tres la revolución francesa con terrenes de la contorna y pasó a llamase Boulogne-sur-Seine. En 1793 cuntaba tan solo con 3.600 habitantes. Ente 1851 y 1936 produzse una auténtica esplosión demográfica que la tresforma nuna relevante ciudá de la contorna de París: pasa de 7.602 habitantes a 97.379. La II Guerra Mundial amenorga descomanadamente la so población, que nun se recupera hasta principios de los años 60.

Evolución demográfica de Boulogne-Billancourt
1793	1821	1831	1851	1872	1891	1901	1911	1921	1931	1936	1946	1954	1968	1975	1982	1990	1999	2011	2014
3 600	3 266	6 906	7 602	18 965	32 569	44 416	57 027	68 008	86 234	97 379	79 410	93 998	109 008	103 578	102 582	101 743	106 367	116 220	116 927
Pa los censos de 1962 a 1999 la población llegal correspuende a la población ensin duplicidaes (Fonte: INSEE [Consultar])

Ciudadanos pernomaos

El banqueru Albert Kahn, pioneru de la fotografía en color, nacíu en 1860.
El ilustrador Martin van Maële (1863-1926), nacíu en Boulogne-sur-Seine.
El pintor Théodore Gudin, nacíu en París en 1803 y fináu en Boulogne-sur-Seine en 1880.
El ilustrador Martin van Maele, nacíu en 1863.
El ilustrador español Daniel Urrabieta Vierge, finó en Boulogne-sur-Seine en 1903.
L'actriz Georgette Tissier (1910–1959), nacida nesta ciudá.
El pintor español Juan Gris, maestru del cubismu, finó nesta llocalidá en 1927.
L'actriz y baillarina Leslie Caron, nacida en 1931.
El matemáticu Paul-André Meyer, nacíu en 1934.
El filósofu y ensayista André Glucksmann, nacíu en 1937.
La direutora de teatru Ariane Mnouchkine, nacida en 1939.
La periodista ya historiadora francu-xermana Florence Hervé, nacida en Boulogne-Billancourt en 1944.
El escritor Patrick Modiano, nacíu en 1945. Premiu Nobel de Lliteratura en 2014.
El políticu Pascal Clément, nacíu en 1945.
L'actriz Claude Jade (1948-2006), nacida nesta ciudá.
El políticu Olivier Dassault, nacíu en 1951, nietu de Marcel Dassault y fíu de Serge Dassault, consideráu posesor de la cuarta fortuna más importante de Francia.
El actor Thierry Lhermitte, nacíu en 1952.
L'inxenieru y aviador Henry Kapférer, fináu en 1958 (naciera en París en 1870).
Cécilia Attias, nacida en 1957, conocida mientres la so etapa más popular como Cécilia Sarkozy, por ser la esposa del presidente francés. El so nome de soltera ye Cécilia Marie Sara Isabelle Ciganer Albéniz, siendo bisnieta del compositor español Albéniz.
L'actriz Valérie Quennessen (1958-1989), nacida nesta ciudá.
El actor Vincent Lindon, nacíu en 1959.
L'actriz Zoé Chauveau, nacida en 1959.
El escultor Paul Landowski, finó nesta llocalidá en 1961.
El escritor Marc Levy, nació en 1961.
L'actriz Marie Trintignant, nacida en 1962.
El pilotu automovilísticu Paul Belmondo, nacíu en 1963, fíu del actor Jean-Paul Belmondo.
Xuan d'Orleans, duque de Vendôme y delfín de Viennois, nacíu en 1965.
La escritora Delphine de Vigan, nacida en 1966.
La cantante Zazie, nacida en 1967.
L'actriz Sandrine Kiberlain, nacida en 1968.
L'actriz Elsa Zylberstein, nacida en 1968.
La escritora Anna Gavalda, nacida en 1970.
El músicu Matthieu Chédid, nacíu en 1971.
L'atleta Jules Ladoumègue, mediofondista y múltiple recordman mundial a principios de los años trenta, fináu nesta llocalidá en 1973.
El actor Gaspard Ulliel, nacíu en 1984.
El cantante Raphaël Haroche, nacíu en 1975
El raperu Booba, nacíu en 1976
El actor Guillaume Canet, nacíu en 1973
La rapera Keny Arkana, nacida en 1982.
L'actor Gaspard Ulliel, nacíu en 1984.
L'actriz Edwige Feuillère, (1907-1998), finada en Boulogne-Billancourt.