Wikipedia

Charles Nelson Reilly

Charles Nelson Reilly (13 de xineru de 1931, South Bronx (es) Traducir – 25 de mayu de 2007, Beverly Hills) foi un comediante, direutor de cine, direutor de teatru, profesor, actor de teatru, actor de cine, actor de televisión, actor de voz y guionista d'Estaos Xuníos. Foi conocíu polos sos papeles en teatru, cine y programes infantiles televisivos, según pola so faceta d'actor de voz en producciones de dibuxos animaos y por ser panelista del concursu Match Game.

Charles Nelson Reilly
Vida
Nacimientu South Bronx (es) Traducir[1], 13 de xineru de 1931[2]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Residencia The Bronx
Hartford
Muerte Beverly Hills[3], 25 de mayu de 2007[4] (76 años)
Causa de la muerte neumonía
Estudios
Estudios The Hartt School (en) Traducir
HB Studio (es) Traducir
Llingües falaes inglés[5]
Oficiu comediante, direutor de cine, direutor de teatru, profesor, actor de teatru, actor de cine, actor de televisión, actor de voz, guionista
Premios
Nominaciones
IMDb nm0717650
charlesnelsonreilly.com
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Nacíu nel distritu del Bronx de la ciudá de Nueva York, los sos padres yeren Charles Joseph Reilly, un artista comercial irlandés, y Signe Elvera Nelson, d'orixe suecu.[6] Siendo mozu yá se prestaba montando'l so propiu teatru de marionetes, y los 13 años d'edá salvó la vida al producise la quema del Circu Hartford,[7] socesu nel que finaron más de cien persones. Como resultancia de la quema, Reilly nun volvió nunca más a sentase ente'l públicu d'un espectáculu.[8]

Siendo un rapazu, Reilly aficionar a la ópera, deseyando faese cantante operísticu. Por ello entró na Hartt School of Music, anque hubo de dexar la institución al convencese de que-y faltaba'l talentu vocal natural necesariu pa trunfar como cantante. Sicasí, siguió siendo un apasionáu de la ópera y, en consiguiendo la fama, foi convidáu con frecuencia a programes radiofónicos de temática operística, ente ellos les retresmisiones del Metropolitan Opera House. Amás, dirixó producciones d'ópera pa les formaciones Opera lirica de Chicago, Dallas Opera, Portland Opera, San Diego Opera, y Ópera de Santa Fe, ente otres. Tou ello ganó-y l'amistá colos cantantes Renée Fleming, Rod Gilfry, Roberta Peters, y Eileen Farrell.[9]

Carrera

editar

Reilly fixo la so primer actuación cinematográfica en 1957, con un papel ensin creitos en A Face in the Crowd, filme empobináu por Elia Kazan. Sicasí, la mayor parte del so trabayu nesa dómina foi teatral. Reilly actuó en munches producciones Off-Broadway, pero la so gran oportunidá teatral llegó en 1960 cola bien esitosa representación orixinal nel circuitu de Broadway del musical Bye Bye Birdie. Nel innovador musical, Reilly tenía un pequeñu papel, y foi'l suplente de Dick Van Dyke nel papel principal d'Albert Peterson.

En 1961 Reilly formó parte del repartu orixinal d'otru gran ésitu de Broadway, el musical ganador d'un Premiu Pulitzer How to Succeed in Business Without Really Trying. Pol so memorable papel de Bud Frump, Reilly ganó en 1962 el Premiu Tony. En 1964 tamién tuvo nel repartu orixinal d'otru grandiosu ésitu de Broadway, el musical Hello, Dolly!. Pol so papel de Cornelius Hackl, Reilly foi nomáu nuevamente al Premiu Tony.

Al empar que siguía activu en Broadway, Reilly diba faciéndose cada vegada más conocíu pol so trabayu televisivu, siendo un intérprete regular del mediu na década de 1960. Por casu, foi un tiempu invitáu misteriosu de What's My Line? y panelista del mesmu. En 1965 fixo actuaciones regulares nel show de Steve Lawrence, emitíu una única temporada. Ente 1968 y 1970 foi Claymore Gregg na serie televisiva La pantasma y la señora Muir, na cual actuaben Hope Lange y Edward Mulhare. N'unu de los episodios Reilly tuvo la oportunidá d'axuntase cola so compañera de repartu en Hello, Dolly! Eileen Brennan.

En 1971 foi'l malinu magu Hoodoo en Lidsville, un programa infantil producíu por Sid y Marty Krofft que s'emitió los sábados pela mañana na ABC. Con esti papel y col que fizo en Uncle Croc's Block y na producción de Walt Disney The Mouse Factory, la voz de Reilly fíxose conocida de toa una xeneración de mozos almiradores.

Nes décades de 1960 y 1970 Reilly tamién actuó con regularidá en The Dean Martin Show, amás de tener múltiples intervenciones televisives en series como McMillan and Wife, Here's Lucy, Laugh In, The Love Boat y Love, American Style. Asina mesmu, nesa dómina fixo anuncios comerciales, destacando los d'Excedrin y Bic Banana Ink Crayons.

Con frecuencia foi convidáu de The Tonight Show Starring Johnny Carson, show nel que participó más de cien veces. Por cuenta de que Reilly yera un invitáu de talk shows allegre y dignu d'enfotu, y qu'amás vivía a poques mazanes de los estudios en Burbank, California, onde se grababa'l The Tonight Show, de cutiu llamábenlu pa reemplazar nel últimu momentu a invitaos que nun pudieren llegar a tiempu al estudiu in time. Nesa dómina Reilly yera quiciabes más conocíu por ser un fixu de los concursos, sobremanera pola so participación como panelista de Match Game, programa nel cual sentábase al llau de Brett Somers, cola cual entablaba de cutiu en discutinios mezquinas y hilarantes.

Ente 1975 y 1976 Reilly trabayó n'otru programa infantil tituláu Uncle Croc's Block, con Jonathan Harris. A partir de 1976 dedicóse principalmente a la enseñanza y a la direición televisivo y teatral. Asina, esi mesmu añu dirixó a Julie Harris, nel papel d'Emily Dickinson, na obra representada en Broadway The Belle of Amherst, de William Lluz. En 1979 tamién dirixó en Broadway la pieza d'Ira Levin Break a Leg, que foi un fracasu y representóse una sola vegada, a pesar de que l'añu anterior otru títulu de Levin, Deathtrap, fuera un ésitu.

En 1984 Reilly tamién participó como celebridá convidada del concursu Body Language, show nel que coincidió con Lucille Ball y con Audrey Landers.

Reilly dirixó episodios de la serie Evening Shade en 1990, y consiguió una nominación al Premiu Tony en 1997 como meyor direutor pola so versión de The Gin Game, protagonizada pola actriz Julie Harris, cola cual él trabayara en Skyscraper en 1965-66.

Na so faceta de profesor, Reilly enseñó interpretación mientres llargu tiempu nel HB Studio, una academia fundada per Herbert Berghof y llevada a la fama cola collaboración de la so esposa, l'actriz teatral Uta Hagen. Ente los alumnos de Reilly figuraron Lily Tomlin, Bette Midler y Gary Burghoff.

Na década de 1990 Reilly foi artista convidáu de distintos shows, ente ellos The Drew Carey Show, The Larry Sanders Show, Family Matters, Second Noah, The X-Files, Millennium y, dacuando, foi la voz de "The Dirty Bubble" na serie d'animación Bob Esponxa, primero que'l personaxe fuera dobláu por Tom Kenny. Poles sos actuaciones en The Drew Carey Show y Millennium, Reilly foi nomáu a un Premiu Emmy en 1998 y 1999.

Vida personal

editar

Reilly nun fixo pública la so homosexualidá hasta'l so show Save It for the Stage. Sicasí, al igual que Paul Lynde na mesma dómina, Reilly exhibía na pantalla un estilu camp. Nuna entrevista concedida en 2002 a Entertainment Tonight afirmaba que nunca despintara de manera intencional el que yera gai.

Patrick Hughes III, un decorador y encargáu de vestuariu, foi la pareya de Reilly. Dambos conociéronse cuando Reilly actuaba nel concursu Battlestars, y vivieron en Beverly Hills, California.[10]

Nos sos últimos años la vida de Reilly tuvo principalmente dedicada a viaxar pel país dirixendo teatru y ópera, y ufiertando al públicu una obra de calter autobiográficu y representada por un únicu actor, Save It for the Stage: The Life of Reilly. En 2004 la so última actuación en dicha pieza se filmó como base pa una cinta autobiográfica titulada The Life of Reilly.[11]

Reilly careció con problemes respiratorios mientres el rodaxe de The Life of Reilly, polo qu'en rematando'l mesmu retiróse de la direición y de la interpretación. The Life of Reilly estrenar en marzu de 2006 nel festival cinematográficu South by Southwest, y l'interpretación de Reilly consiguió bones crítiques. Nel momentu del estrenu, Reilly atopábase hospitalizáu, polo que nun pudo asistir al South by Southwest.

Charles Nelson Reilly finó'l 25 de mayu de 2007 na so casa en Beverly Hills, California, por causa de los entueyos surdíos en sufriendo una neumonía. Los sos restos fueron encenraos, y les cenices apurríes a los sos allegaos.[12]

Filmografía

editar

Cine

editar

Televisión

editar

Teatru

editar

Referencies

editar
  1. ↑ URL de la referencia: http://millennium-thisiswhoweare.net/cmeacg/actor_profile.php?name=Charles%20Nelson%20Reilly.
  2. ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm0717650. Data de consulta: 13 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ URL de la referencia: http://www.indiewire.com/article/dispatch_from_sxsw_cubanwagner_burnt_orange_in_focus_and_more.
  4. ↑ URL de la referencia: http://www.nytimes.com/2007/05/28/theater/28reilly.html.
  5. ↑ Afirmao en: CONOR.SI. Identificador CONOR.SI: 238300259.
  6. ↑ Richard Connema. «Charles Nelson Reilly Is a One Man Show». Talkin' Broadway. Consultáu'l 1 de xunetu de 2007.
  7. ↑ Steven Oxman (14 de xunetu de 2000). Save It for the Stage!: The Life of Reilly. Variety. http://www.variety.com/review/VE1117787546.html?categoryid=33&cs=1. Consultáu'l 1 de xunetu de 2007. 
  8. ↑ Dinner for Five, episodiu 3x09 (4 de xunu de 2004).
  9. ↑ «Obituaries: Direutor, actor and opera-lover Charles Nelson Reilly; baritone Wojciech Drabowicz». Opera News (August 2007, vol 72, non. 2).
  10. ↑ Tina Gianoulis. «Reilly, Charles Nelson (b. 1931)». glbtq: An Encyclopedia of Gay, Lesbian, Bisexual, Transgender, and Queer Culture. Consultáu'l 7 d'abril de 2007.
  11. ↑ The Life of Reilly
  12. ↑ McGeehan, Patrick (28 de mayu de 2007). «Charles Nelson Reilly, Tony-Winning Comic Actor, Dies at 76». The New York Times. http://www.nytimes.com/2007/05/28/theater/28reilly.html. Consultáu'l 4 d'agostu de 2007. 

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Charles_Nelson_Reilly&oldid=4242195»