Bethany Ann Midler(1 d'avientu de 1945Honolulu), más conocida como Bette Midler, ye una actriz, cantante y comediante d'Estaos Xuníos. Delles vegaes foi gallardoniada pol so desempeñu na so carrera musical y como actriz. Ente los sos múltiples premios atópense: el Globu d'Oru, el Emmy, el Grammy y el Tony.[7]

Bette Midler
Vida
Nacimientu Honolulu1 d'avientu de 1945[1] (78 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos [2]
Llingua materna inglés d'Estaos Xuníos
Familia
Casada con Martin von Haselberg (1984 – )
Fíos/es Sophie von Haselberg
Estudios
Estudios Universidá de Ḥawai
HB Studio (es) Traducir
Admiral Arthur W. Radford High School (en) Traducir
Universidá de Ḥawai en Mānoa
Pratt Institute School of Information (en) Traducir
Llingües falaes inglés[3]
Oficiu comedianta, actriz de cine, cantante, actriz de televisión, actriz de voz, productora de cine, actriz de teatru, productoradireutora de cine
Llugares de trabayu Nueva York y Estaos Xuníos
Premios
Nominaciones
Xéneru artísticu pop
Mena de voz mezzosopranu
Instrumentu musical voz
Discográfica Warner Bros. Records
Atlantic Records
Columbia Records
IMDb nm0000541
bettemidler.com
Cambiar los datos en Wikidata

A mediaos de los años 1960, dempués de participar como extra nuna película llamada Hawai, treslladóse a Nueva York. Ellí actuó n'obres teatrales independientes, y depués pasó a los escenarios de Broadway. En 1972 llanzó'l so primer álbum,The Divine Miss M, pol que ganó'l so primer Premiu Grammy.

En 1979 protagonizó la película The Rose dirixida por Mark Midler, nun papel de cantante de rock inspiráu na vida de Janis Joplin. El papel tráxo-y el so primer nominación al Óscar na categoría de meyor actriz y ganó'l Globu d'Oru a la meyor actriz de comedia o musical y la nueva estrella del añu. Otres películes destacaes de la so filmografía son: Down and Out in Beverly Hills (1986), pola que foi nomada al Globu d'Oru, Outrageous Fortune (1987), pola que volvió ser nomada al Globu d'Oru, y For the Boys (1991), ganando una nueva nominación al Óscar.

Otramiente, les sos apaiciones en televisión fueron memorables, como la so participación colos sos dos amigos Sir Elton John y Cher, nel programa d'ésitu d'esta postrera, llamáu The Cher Show. Anguaño, ye con ellos con quien comparte'l Colosseum del Caesar's Palace, en Las Vegas. Ellí presenta'l so espectáculu Bette Midler: The Showgirl Must Go On.

Biografía

editar

1945-1971: oríxenes y entamos artísticos

editar

Bette Midler nació en Honolulu, Ḥawai, onde pasó'l so niñez. Los sos padres camudar de Paterson, New Jersey a la islla enantes de la so nacencia y la suya yera una de poques families xudíes viviendo nun vecinderu de pobladores d'orixe asiáticu. La so madre, Ruth Schindel, yera cordudera y ama de casa y el so padre, Fred Midler, trabayaba na base naval en Hawaii. Foi llamada Bette n'honor a Bette Davis, yá que la so madre yera una gran fan del cine, llamando a los sos trés fíes colos nomes de les grandes estrelles de Hollywood del momentu. Hasta los 13 años nun tenía permisu pa ver la televisión, siendo la so educación bien estricta. El so hermanu menor carecía d'una discapacidá mental, de forma que los sos padres teníen d'empresta-y atención continua, lo que probablemente influyó por que Midler empezara a actuar, cantar y representar situaciones risibles na casa, col fin de faese notar ante los sos padres, y sentando con ello les bases de la so futura carrera.

Nel branu de 1965, Midler treslladóse a Nueva York, usando'l dineru que lu pagaron por trabayar como extra nuna película llamada Hawaii.[8] Nesi añu trabayó en dos obres de teatru: Miss Nefertiti Regrets y Cinderella Revisited.[9] De 1966 a 1969 interpretó'l papel de Tzeitel na producción teatral El violinista nel teyáu, cola que realizó primero una xira nacional y depués presentóse en Broadway.

A empiezos de la década de 1970, Midler foi contratada p'actuar nel Continental Baths, un sauna de la ciudá de Nueva York. El so ésitu foi tal, que dende esi entós conocer col llamatu de "The Divine Miss M" ("La Divina Miss M"). Depués actuó n'otros sitios, como clubes nocherniegos y cafeteríes.

1972-1980: Del so álbum debú a The Rose

editar

En rematando la so temporada de funciones en Tommy, Midler llanzó'l so primer álbum d'estudiu, tituláu The Divine Miss M, que foi producíu por Barry Manilow, Joel Dorn y Geoffrey Haslam y publicáu sol sellu discográficu Atlantic. El mesmu demostró ser esitosu, llegando al puestu 9 n'Estaos Xuníos na llista Billboard 200 de los discos más vendíos y siendo certificáu como "discu de platinu" pola Recording Industry Association of America. D'esti álbum salieron los senciellos «Do You Want To Dance?», «Friends» y «Boogie Woogie Bugle Boy», que asitiáronse nel top 40 de la llista Billboard Hot 100. Por The Divine Miss M la cantante ganó'l premiu Grammy na categoría de «Meyor artista nuevu».[10]

Al añu siguiente llanzó un álbum homónimu al so nome, compuestu na so mayoría por versiones de cantares grabaos enantes por artistes como Bob Dylan y Glenn Miller. Esta producción llegó al sestu puestu del Billboard Hot 100 y foi certificáu como pola RIAA como "discu d'oru".

En 1974 recibió un premiu Tony especial por protagonizar en Broadway l'espectáculu Clams on the Half Shell Revue. Depués protagonizó dellos programes especiales pa la televisión, como The Bette Midler Show, emitíu en 1976 por HBO, y Bette Midler:Ol' Red Hair is Back, emitíu por NBC en 1977. Por Bette Midler:Ol' Red Hair is Back ganó un premiu Primetime Emmy na categoría de «Meyor programa especial de música, comedia o variedaes». Paralelamente emprestó la so voz a la serie televisiva de la canal PBS, Vegetable Soup (1975-1978), onde interpretó'l papel de Woody, y realizó participaciones especiales en programes d'entretenimientu como The Sonny & Cher Comedy Hour y Saturday Night Live.[11]

 
Bette Midler nel estrenu de The Rose.

Midler debutó nel cine como actriz protagonista en 1979, na película The Rose, con gran ésitu de crítica y taquilla. Ellí interpretó a una cantante de rock similar a Janis Joplin. El papel tráxo-y el so primer nominación al Premiu Óscar na categoría de «Meyor actriz». Darréu ganó dos Globu d'Oru, nes categoríes de «Nueva estrella del añu - Actriz» y «Meyor actriz - Comedia o musical» . La banda sonora de la película algamó'l puestu númberu 12 de la llista Billboard 200, ente que'l senciellu "The Rose" llegó a los primeros puestos de les publicaciones Billboard Hot 100 y Adult Contemporary. Al añu siguiente esti tema musical facer acreedora del premiu Grammy por «Meyor interpretación vocal pop femenina».

1980-1985: Repentín descensu

editar

A mediaos de 1980 estrenóse'l llargumetraxe empobináu por Michael Ritchie, Divine Madness, que documentaba una serie de conciertos que Midler brindó en 1979 en Pasadena, California. Darréu foi nuevamente nomada al Globu d'Oru na categoría de «Meyor actriz - Comedia o musical». Pela so parte, al álbum en direuto homónimu a la película foi certificáu pola RIAA como "discu de platinu". La so siguiente película, Jinxed! (1982), recibió reseñes negatives y comercialmente nun-y foi bien.

Nel añu 1982, mientres la 54ª edición de los Premiu Óscar, Midler que presentó'l gallardón al Meyor Cantar, protagonizó comentarios estravagantes y, al empar, bien risonderos sobre los nomaos d'esa categoría y sobre los cantares. Foi unos de los momentos más memorables d'aquel añu pa ella, yá que pasó a ser Historia nos premios, demostrando'l so gran estilu como comediante.

Más tarde publicó'l so sestu álbum d'estudiu: Non Frills (1983), que tuvo un gran ésitu nes llistes d'Europa. Esta producción tuvo conformada na so mayoría por nuevu versiones de cantares de folk, rock y new wave combináu con una composición propia, «Come Back Jimmy Dean». Pa la so promoción embarcar nuna nueva xira de conciertos, De Tour (1983-1984). Depués decidió tomase un receso nel ámbitu musical hasta 1989, pa poder dedicase puramente a l'actuación a partir de 1986, añu nel que volvió a al cine tres cuatros años d'ausencia na gran pantalla. Esto resultó ser bien positivu yá que nos años siguientes llogró llograr dos nominaciones al Globu d'Oru y establecese como una taquillera actriz.

1986-1989: ésitu como actriz de cine y regresu a la música

editar

En 1986, protagonizó dos películes: la comedia Ruthless people, dirixida por David Zucker y Jim Abrahams, xunto con Judge Reinhold, Danny DeVito y Helen Slater; y la comedia d'enriedos Un llocu sueltu en Hollywood, dirixida por Paul Mazursky, onde recibió crítiques positives y onde compartió escena con Nick Nolte, Richard Dreyfuss, Tracy Nelson y Elizabeth Peña. Por esta últimu película foi nomada al Globu d'Oru a la meyor actriz de comedia o musical. En 1987 co-protagonizó'l filme del direutor Arthur Hiller, Increíble suerte, xunto con Shelley Long. Bette emprestó la so voz a la película animada Oliver & Company en 1989, pa interpretar a Georgette, una gloriable caniche. En 1988 protagonizó la película Eternamente Amigues, que-y supunxo un gran ésitu y onde interpretaba'l cantar "Wind Beneath My Wings", unu de los ésitos más grandes de la so carrera musical y cola que llogró'l Grammy en 1990.

1990-1999: For the Boys y ésitu musical y televisivu

editar
 
Bette Midler roblando autógrafos na ciudá de Los Angeles, California.

En 1990, Midler llanzó al mercáu'l so primer álbum d'estudiu en siete años, tituláu Some People's Lives. Esta producción demostró ser tou un ésitu comercial, vendiendo más de dos millones de copies y ocupando los puestos númberu seis y cinco de les llistes d'ésitos Billboard 200 y UK Albums Chart, respeutivamente.

En 1991 consiguió un nuevu Grammy col cantar "From a Distance" del so álbum Some People's Lives. Esi mesmu añu apaeció xunto con James Caan y George Segal na película musical For the Boys, dirixida por Mark Rydell. El papel tráxo-y el so segunda nominación al Óscar na categoría de meyor actriz y ganó'l Globu d'Oru como meyor actriz de comedia o musical.

Al añu siguiente, realizó una participación especial nel programa The Tonight Show. Nesta ocasión cantó-y un cantar de despidida a Johnny Carson, el anfitrión, quien abandonaba esi día'l popular ciclu televisivu. En 1993 protagonizó la película pa televisión Gypsy, so la direición d'Emile Ardolino, xunto con Cynthia Gibb y Peter Riegert. El telefilme tuvo basáu nel musical homónimu de Broadway. Pol so trabayu nesta producción ganó un Globu d'Oru na categoría de «Globu d'Oru a la meyor actriz de miniserie o telefilme» y tamién foi nomada pa un Emmy por «Meyor actriz - Miniserie o telefilme».

Este mesmu añu estrenó la película de Disney Hocus Pocus, siendo dirixida por Kenny Ortega y na que compartió protagonismu al pie de Sarah Jessica Parker y Kathy Najimy como trés hermanes bruxes. Na mesma Bette amosaba una vegada más la so facilidá pa la comedia llixero y risondero, esta vegada pa un públicu familiar.

En 1995 la cantante llanzó al mercáu l'álbum Bette of Roses, que contenía xéneros folk, soft rock y country. Trátase del últimu discu so publicáu por Atlantic Records y nél destáquense les participaciones d'Arif Mardin, Marc Mann, Robbie Buchanan, Robbie Kondor, Steve Skinner y Bonnie Hayes. L'álbum resultó ser un gran ésitu comercial, siendo certificáu como "discu de platinu" pola RIAA.

En 1996 apaeció xunto con Goldie Hawn y Diane Keaton na película risible The First Wives Club, que llogró un atayante ésitu de taquilla.

2000-2005: fracasos comerciales y reinvención musical

editar

Nel añu 2000, Midler actuó en tres películes: la comedia What Women Want, onde realizó una apaición ensin acreitar y compartió escena con Mel Gibson y Helen Hunt; la película biográfica Isn't She Great, xunto a Nathan Lane, Stockard Channing y David Hyde Pierce; y d'últimes el filme de xéneru fantásticu Drowning Mona, dirixida por Nick Gómez, xunto con Danny DeVito, Nieve Campbell y Jamie Lee Curtis. Los llargumetraxes Isn't She Great y Drowning Mona recibieron crítiques negatives de diverses fontes y comercialmente nun-yos foi bien.

Ente 2000 y 2001, Midler protagonizó la comedia de situación Bette, onde apaecieron estrelles como Oprah Winfrey, Dolly Parton, Danny DeVito, George Segal, Brenda Song, Tim Curry, David James Elliott, Olivia Newton-John, Lindsay Lohan y Jon Lovitz. Primeramente la serie tuvo altos índices d'audiencia, pero a metá de temporada'l númberu de telespectadores menguó de manera tal que la cadena CBS sacar la programación. Pol so trabayu nesti programa foi nomada al premiu Globu d'Oru como «Meyor actriz de serie de televisión - Comedia o musical» y ganó'l gallardón People's Choice como «Intérprete favorita d'una nueva serie de televisión». Paralelamente publicó al mercáu un infructuosu álbum d'estudiu sol mesmu nome de la comedia.

En 2003 robló un contratu con Columbia Records pa llanzar un álbum d'estudiu tributo a Rosemary Clooney tituláu Bette Midler Sings the Rosemary Clooney Songbook, con gran ésitu de ventes n'Estaos Xuníos. L'álbum ocupó'l puestu 14 del Billboard 200 ya incluyó el senciellu «White Christmas», que s'allugó nel top 20 de la llista Adult Contemporany. Darréu foi certificáu como "discu d'oru" pola Recording Industry Association of America. Pa la so promoción embarcar na xira Kiss My Brass, cola que visitó delles ciudaes estauxunidenses y australianes. Más tarde llanzó un nuevu álbum tributo; esta vegada pa homenaxar a Peggy Lee con una producción titulada Bette Midler Sings the Peggy Lee Songbook (2005), con gran ésitu de ventes nos mercaos estauxunidense y européu. L'álbum asitiar nos primeros puestos de les llistes d'ésitos Billboard 200, Swedish Album Chart y UK Albums Chart. El so únicu senciellu, «Fever», allugar nel top 20 de la llista estauxunidense de cantares de xéneru dance Hot Dance Club Songs.

2006-2014: Cool Yule y "It's the Girls"

editar
 
Imaxe publicitaria del show The Showgirl Must Go On nel Caesar's Palace.

A finales de 2006 publicó un álbum de temática navidiega llamáu Cool Yule, que recibió bones reseñes per parte de los críticos y foi nomáu al premiu Grammy por Meyor álbum de pop tradicional». Esta producción llegó al top 40 de les llistes d'ésitos Billboard Top Holiday Albums, Billboard Digital Albums y Billboard 200. Al añu siguiente salió a la venta la escoyeta Jackpot: The Best Bette, que foi un gran ésitu nel mercáu anglosaxón. En Reinu Xuníu llegó al sestu puestu de la llista de los álbumes más vendíos, UK Albums Chart; ente que n'Estaos Xuníos vendió más de 300.000 copies y foi certificáu como "discu de platinu" por RIAA.

A finales de 2007 robló un contratu pa faer una serie de presentaciones nel Caesar's Palace de Las Vegas, esti espectáculu llevó'l nome de Bette Midler: The Showgirl Must Go On, qu'incluyíen 200 actuaciones mientres tres años. Los conciertos, empecipiaos el 20 de febreru de 2008, fueron una repasada de tola so discografía. El show tamién cuntó coles participaciones especiales de los sos colegues Elton John y Cher.

En payares de 2014 sale a la venta'l so nuevu Álbum d'estudiu tituláu It's the Girls, producíu pol so amigu, fan y collaborador habitual Marc Shaiman y por Scott Wittman. Nesti trabayu, Bette graba cantares de los sos grupos femeninos favoritos de tolos tiempos, tomando'l periodu que va dende los años 30 hasta llegar a los años 90, tales como The Andrews Sisters, The Supremes, The Ronettes, TLC, etc, a quien rinde tributu cola so voz.

Trabayos caritativos

editar

Dende los años 1990 Midler arreyóse fondamente n'actividaes benéfiques y d'ayuda, dende la llucha contra'l sida hasta programes pa combatir l'analfabetismu d'adultos en países probes.

Tamién participó n'iniciatives pa caltener les selves forestales, polo qu'en 1997 foi estremada pol Programa del Mediu Ambiente de les Naciones Xuníes. Dende principios de los 90 ella lidera'l New York Restauration Proyect, en Nueva York, que se dedica a la llimpieza y restauración de llugares públicos de Nueva York, como parques y cais. La so pallabra favorita ye "tree" (árbol). Dende va un añu y por una década, el proyeutu que lleva ente manes ye'l plantíu d'un millón d'árboles.

Vida personal

editar

Midler casóse con Martin Rochus Sebastian von Haselberg, el 16 d'avientu de 1984, nuna capiya de la ciudá de Las Vegas. Dos años dempués convirtiéronse en padres de Sophie, la única fía del matrimoniu, físicamente bien paecida a la so madre.

Filmografía

editar
Añu Película Papel Notes
1966 Hawaii Participa como extra.
1979 The Rose Mary Rose Foster
1980 Divine Madness Ella mesma/ The Divine Miss M
1982 Jinxed! Guapa Friml
1986 Down and Out in Beverly Hills Barbara Whiteman
Por favor, maten a la mio muyer Barbara Stone
1987 Outrageous Fortune Sandy Brozinsky
1988 Big Business Sadie Shelton/Sadie Ratliff
Oliver & Company Georgette (voz)
Eternamente Amigues C.C. Bloom
1990 Stella Stella Claire
1991 For the Boys Dixie Leonard
Scenes from a Mall Deborah Fifer
1993 Hocus Pocus Winifred 'Winnie' Sanderson
1995 Get Shorty Doris Saphron
1996 The First Wives Club Brenda Cushman
1997 That Old Feeling Lilly Leonard
1999 Fantasía 2000 Ella mesma (voz)
2000 Drowning Mona Mona Dearly
Isn't She Great Jacqueline Susann
What Women Want Dra. Perkins
2004 The Stepford Wives Bobbie Markowitz
2007 Then She Found Me Bernice Graves
2008 The Women Leah Miller
2010 Cats & dogs: The revenge of Kitty Galore Kitty Galore
2012 Parental Guidance Diane Decker

Televisión

editar
Añu Película Papel Notes
1976 Vegetable Soup Woody (voz)
The Bette Midler Show
1977 Ol' Red Hair is Back
1984 Art Or Bust
1990 Earth Day Special
1993 The Simpsons Ella mesma (voz)
1997 Diva Las Vegas
The Nanny Ella mesmu Episodiu: "You Bette Your Life"
1995 Seinfeld Ella mesmu Episodiu: "The Understudy"
1999 Jackie's Back
2000-2001 Bette Bette
2009 Loose Women
Dancing On Ice

Discografía

editar

Álbumes d'estudiu y Bandes Sonores

editar

Álbumes recopilatorios

editar
  • 1978: The Best of Bette
  • 1981: The Best of Bette
  • 1987: Just Hits
  • 1993: Experience the Divine: Greatest Hits
  • 2008: Jackpot! The Best Bette
  • 2010: Memories Of You

Premios y nominaciones

editar

Premiu Óscar

editar

Nomada

Premiu Globu d'Oru

editar

Ganadora

  •   1979: Nueva estrella del añu (por The Rose)
  •   1979: Meyor actriz - Comedia o musical (por The Rose)
  •   1991: Meyor actriz - Comedia o musical (por For the Boys)
  •   1993: Meyor actriz de miniserie o telefilme (por Gipsy)

Nomada

  • 1980: Meyor actriz - Comedia o musical (por Divine Madness)
  • 1986: Meyor actriz - Comedia o musical (por Un llocu sueltu en Hollywood)
  • 1987: Meyor actriz - Comedia o musical (por Incríble suerte)
  • 2000: Meyor actriz de serie de TV - Comedia (por Bette)

Premios Emmy

editar

Ganadora

  • 1978: Meyor especial de comedia o variedaes (por Ol' Red Hair is Back)
  • 1992: Meyor actuación individual nun programa de variedaes o musical (por Johnny Carson's Farewell Show)
  • 1997: Meyor actuación individual nun programa de variedaes o musical (por Diva Las Vegas Concert Special)

Nomada

  • 1994: Destacada actriz de miniserie o especial (por Gypsy)
  • 1997: Meyor especial de comedia o variedaes (por Diva Las Vegas Concert Special)
  • 1998: Destacada actriz convidada nuna serie - Comedia (por Murphy Brown)

Premios Grammy

editar

Ganadora

  • 1973: Meyor nueva artista (por The Divine Miss M)
  • 1980: Meyor vocalista pop (por The Rose)
  • 1982: Meyor grabación pa mozos (por In Harmony/A Sesame Street Record)
  • 1989: Meyor grabación del añu (por Wind Beneath My Wings)

Nomada

  • 1973: Meyor vocalista femenina (por The Divine Miss M)
  • 1973: Álbum del añu (por The Divine Miss M)
  • 2003: Meyor álbum de pop tradicional (por Bette Midler Sings The Rosemary Clooney Songbook)
  • 2006: Meyor álbum de pop tradicional (por Bette Midler Sings The Peggy Lee Songbook)
  • 2007: Meyor álbum de pop tradicional (por Cool Yule)

Premiu BAFTA

editar

Nomada

People's Choice Awards

editar

Ganadora

  • 1989: Actriz de comedia favorita
  • 2001: Meyor artista femenina d'un nuevu programa de TV (por Bette)

Referencies

editar
  1. Afirmao en: Internet Broadway Database. Identificador de persona d'Internet Broadway Database: 4524. Apaez como: Bette Midler. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  2. «LIBRIS» (24 setiembre 2003). Consultáu'l 24 agostu 2018.
  3. «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 22 mayu 2020.
  4. 4,0 4,1 URL de la referencia: http://www.rockonthenet.com/grammy/newartist.htm.
  5. «Bette Midler, Lorne Michaels Among 2021 Kennedy Center Honorees» (inglés) (21 xunetu 2021). Consultáu'l 22 xunetu 2021.
  6. URL de la referencia: http://razzies.com/asp/content/XcNewsPlus.asp?cmd=view&articleid=30. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20110715155800/http://razzies.com/asp/content/XcNewsPlus.asp?cmd=view&articleid=30. Data de consulta: 4 avientu 2019.
  7. The Movie Times. «Bette Midler» (inglés). Consultáu'l 15 de xunetu de 2009.
  8. Mahalo. «Bette Midler» (inglés). Consultáu'l 15 de xunetu de 2009.
  9. Time. «That Old Feeling: Best Bette Yet» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-06-28. Consultáu'l 15 de xunetu de 2009.
  10. Infoplease. . Consultáu'l 15 de xunetu de 2009.
  11. «Bette Midler Biography» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-06-29. Consultáu'l 15 de xunetu de 2009.

Enllaces esternos

editar