Cinturón de Kuiper

Cinturón de Kuiper
	discu circunestelar
Parte de	Sistema solar esterior
Epónimu	Gerard Kuiper
Oxetu astronómicu padre	Sol

El cinturón de Kuiper (Plantía:Pron) ye un discu circunestelar que orbita alredor del Sol a una distancia d'ente 30 y 55 ua. Recibe'l so nome n'honor a Gerard Kuiper, quien predixo la so esistencia en 1951, 41 años antes de les primeres observaciones d'estos cuerpos, en 1992. Pertenecen al grupu de los llamaos oxetos tresneptunianos (TNO, Transneptunian Objects). Los oxetos descubiertos hasta agora tienen tamaños d'ente 100 y 1.000 quilómetros de diámetru. Créese qu'esti cinturón ye la fonte de los cometes de curtiu periodu. El primeru d'estos oxetos foi afayáu en 1992 por un equipu de la Universidá de Ḥawai.

Referencies históriques

El cinturón de Kuiper ye llamáu n'ocasiones cinturón de Edgeworth o cinturón de Edgeworth-Kuiper. Hai astrónomos qu'utilicen nomes más llargos inda, como cinturón de Leonard-Edgeworth-Kuiper. Anque la denominación de «oxetos tresneptunianos» ye encamentada por ciertos grupos d'astrónomos, yá que evitaría los discutinios ente los nomes más personales, n'estrictu rigor «oxeto tresneptunianu» nun ye sinónimu de «oxetos del cinturón de Kuiper», una y bones los primeres engloban tamién a otros oxetos nel esterior del sistema solar.

Oxetos del cinturón de Kuiper

Comparanza de tamaños ente los oxetos del cinturón de Kuiper Sedna y Quaoar cola Tierra, la Lluna y Plutón.

Más de 800 oxetos del cinturón de Kuiper (KBOs de les sigles anglosaxones Kuiper Belt Objects) fueron reparaos. Mientres enforma tiempu los astrónomos consideraron a Plutón y Caronte como los oxetos mayores d'esti grupu.

Sicasí'l 4 de xunu de 2002 afayóse (50000) Quaoar, un oxetu de tamañu inusual. Esti cuerpu resultó tener un tamañu de la metá que'l de Plutón. Al ser tamién mayor que la lluna Caronte, pasó a convertise mientres un tiempu nel segundu oxetu más grande del cinturón de Kuiper. Otros oxetos menores del cinturón de Kuiper fuéronse afayando dende entós.

Pero'l 13 de payares de 2003 anuncióse'l descubrimientu d'un cuerpu de grandes dimensiones muncho más alloñáu que Plutón, al que denominaron Sedna. L'oxetu 90337 Sedna destronó a Quaoar del puestu de segundu oxetu tresneptunianu más grande. La so pertenencia al cinturón de Kuiper ta cuestionada por dellos astrónomos que lo consideren un cuerpu demasiáu llonxanu, representante quiciabes de la llende inferior de la nube d'Oort. En tal casu, (148209) 2000 CR₁₀₅ pertenecería tamién a esta clase.

La sorpresa llegó'l 29 de xunetu de 2005 cuando s'anunció'l descubrimientu de trés nuevos oxetos: Eris, Makemake y Haumea, ordenaos de mayor a menor. Nun principiu, creyóse que Eris yera mayor que'l mesmu Plutón, polo que-y lo llegó a moteyar como'l décimu planeta y considerándo-y lo nel so momentu como'l llexendariu Planeta X. Sicasí, la sonda de la NASA New Horizons reveló en 2015 que'l diámetru de Plutón ye de 2370 quilómetros, esto ye, alredor de 80 quilómetros mayor que les estimaciones previes y, por tanto, agora sabemos con seguridá que Eris (2326±12 km) ye llixeramente más pequeñu que Plutón.^[1] Puramente falando, Eris nun pertenez al cinturón de Kuiper. Ye miembru del discu esvalixáu pos la so distancia media al Sol ye de 67 ua.

La clasificación exacta de toos estos oxetos nun ye clara yá que les observaciones ufierten bien pocos datos sobre la so composición o superficies. Inclusive les estimaciones sobre'l so tamañu son dudoses yá qu'en munchos casos básense, tan solo, en datos indireutos sobre'l so albedu comparada cola d'otros cuerpos asemeyaos como Plutón.

Carauterístiques orbitales

Los KBO (Kuiper Belt Objects) son oxetos con órbites asitiaes ente unes 30 y 50 ua del Sol. Orbiten sobre'l planu de la eclíptica, anque les sos enclinos pueden ser bastante elevaes.

Dellos KBO tán en resonancia orbital con Neptunu. Los sos periodos orbitales son fracciones enteres del periodu orbital de Neptunu. Los oxetos en resonancia 1:2 y 2:3 denominar twotinos y plutinos respeutivamente.

Orixe del cinturón de Kuiper

Simulación qu'amuesa los planetes esteriores y al cinturón de Kuiper: a) Antes de la resonancia Xúpiter/Saturno 2:1 b) Dispersión de los oxetos del cinturón de Kuiper nel sistema solar dempués de l'alteración de la órbita de Neptunu c) Tres la espulsión de los oxetos del cinturón de Kuiper per Xúpiter.

Los oríxenes y estructura actual del cinturón de Kuiper inda nun fueron esclariaos, mientres los astrónomos esperen al telescopiu Pan-STARRS, col que se deberíen alcontrar munchos más KBO, p'allumar nueves teoríes. Distintos simulaciones por ordenador de les interacciones gravitatories del periodu de formación del sistema solar indiquen que los oxetos del cinturón de Kuiper pudieron crease más escontra l'interior del sistema solar y ser movíos hasta les sos posiciones actuales ente 30 y 50 UA poles interacciones con Neptunu al movese amodo esti planeta dende la so posición de formación escontra l'esterior hasta la so actual órbita. Estes simulaciones indiquen que podría haber dellos oxetos de masa significativo del cinturón, quiciabes del tamañu de Marte.

Esploración del cinturón de Kuiper

Na actualidá desenvuélvense numberosos programes de busca de KBO. La sonda espacial New Horizons, la primer misión dedicada a la esploración del cinturón de Kuiper, foi llanzada'l 19 de xineru de 2006 y algamó la menor distancia con Plutón el 14 de xunetu de 2015. Una vegada pasáu Plutón ta previstu qu'esquice unu o dellos KBO. Inda nun se determinó cuálos van ser los KBO concretos a esplorar, pero tendrán de tener ente 40 y 90 km de diámetru y, idealmente, ser blancos o grises pa oldear con el color acoloratáu de Plutón.^[2]

Cantil de Kuiper

El cantil de Kuiper ye'l nome que-y dan los científicos a la parte más alloñada del cinturón de Kuiper. Ye una incógnita qu'esistió mientres años. La densidá d'oxetos del cinturón de Kuiper escai drásticamente, d'ende'l so nome de cantil.

La esplicación más lóxica sería la esistencia d'un planeta con una masa abondo grande como p'atraer cola so gravedá a tolos oxetos del so órbita. Esi supuestu planeta recibe'l nome de Planeta X.

Hasta la fecha, naide apurrió nenguna prueba de la esistencia de tal planeta nin una esplicación pa esti fenómenu.

Ver tamién

Referencies

↑ NASA. «How Big Is Pluto? New Horizons Settles Decades-Long Alderica». Consultáu'l 15 de xunetu de 2015.
↑ «New Horizons mission timeline». NASA. Archiváu dende l'orixinal, el 3 de febreru de 2007. Consultáu'l 12 d'agostu de 2007.

Enllaces esternos

N'español

N'inglés

Referencies téuniques

The formation of the Kuiper belt by the outward transport of bodies during Neptune's migration, Levison, H. and Morbidelli, A., Nature 426, 419-421 (2003).

[Measurement-1] NASA. «How Big Is Pluto? New Horizons Settles Decades-Long Alderica». Consultáu'l 15 de xunetu de 2015.

[2] «New Horizons mission timeline». NASA. Archiváu dende l'orixinal, el 3 de febreru de 2007. Consultáu'l 12 d'agostu de 2007.

[1]

[2]